Eindhovense klapzand trophy voor Mark Wassink
EINDELIJK DE PRIMEUR
Na jaren proberen het militaire terrein ter beschikking te krijgen voor een enduro was het de MAC Veldhoven eindelijk gelukt. Defensie stelde een heel groot deel van het defensie oefenterrein ‘de Oirschotse Heide’ ter beschikking waarop de organisatie een route van circa 60 km in elkaar knutselde. Het resultaat mocht er wezen met maar liefst 99,7% onverhard. De eerste proef was op en rond de jeugdcrossbaan van Oirschot (tegen de normale rijrichting in) en ging bovendien met een flinke lus de Oirschotse heide op. De snelste inters hadden voor deze proef ongeveer acht minuten nodig. De tweede proef was uitgezet op en naast de crossbaan de Landsard van Veldhoven. Met allerlei uitstapjes werd het terrein tussen de crossbaan en de jeugdbaan uitermate mooi benut en natuurlijk zaten alle grote springschansen erin. Met een rijtijd van een ruime 5 minuten was deze net als de eerste proef zeer enduro waardig. De club beleefde dan wel zijn primeur maar dat was nauwelijks te merken, in ieder geval niet in de proeven. In de Landsard proef had oud-endurist Leo Brans gezorgd voor wat hindernissen waaronder boomstammen en vrachtwagen banden. Degene die deze techniek beheersten kozen de ‘Hard’ route en zij die dat niet aandurfden de ‘Soft’. Uiteraard was dat via een lus en kostte wat meer tijd. Hoewel de meesten het ‘Hard’ pad namen zouden degenen die daar de controle kwijt raakten (om het beschaafd te zeggen), slimmer zijn geweest als ze het alternatief zouden hebben genomen. Er ging dan ook heel wat (proef)tijd verloren met het opkrabbelen. Zeker naarmate de wedstrijd vorderde was het rendement van het ommetje beter dan het trotseren van de uitgegraven gaten voor de 3e en 4e boomstam. De EK- en WK rijders lieten bij de vier achter elkaar liggende dwars geplaatste boomstammetjes zien dit goed te beheersen en ook soepeltjes te kunnen verwerkten. De techniek om de uitgelegde dikke banden vloer te nemen werd wat breder beheerst. Vooral niet te langzaam en met een soort ‘Bunny Hop’ techniek ineens eroverheen springen werkte nog het beste. Om met de Duitsers te spreken: ‘Ubung macht der Meister’.
MUL KLAPZAND
Waar de proeven op donkere zandgrond lagen, was de route echter volledig op geel mul zand. Al na de eerste van vier ronden van 60 km voor zowel inters als nationalen was het aantal knippen niet meer te tellen. De route werd dan ook in het beloop van de dag zwaarder en zwaarder en niet alleen voor de coureurs. Ook de motoren hadden het niet makkelijk in deze omstandigheden waar vanwege het mulle zand meer op toeren moest worden gereden. Daarnaast waren er een groot aantal heel scherpe bochten waar de snelheid er flink uit moest. Koppelingen werden zwaar op de proef gesteld. De stank van die koppelingen bezorgden coureurs vaak koude rillingen terwijl materiaalhandelaren daar natuurlijk heel anders over dachten. Handel! Koppelingen en oververhitting (van motor en soms rijder) maar ook uitputting (van rijder) waren de meest genoteerde redenen voor vroegtijdig afhaken.
ONK INTERS E1
Met twee keer de winst op rij was Amel Advokaat natuurlijk weer topfavoriet. Het bewijs daarvoor leverde hij al snel en bouwde in twee ronden een mooie voorsprong op. Aanvankelijk kwam Lucas Dolfing erg goed mee, zeker op de eerste proef liet hij mooie dingen zien en kwam dicht bij Advokaat. Derde man Marco Teunissen kwam vervolgens opzetten en verdreef halfweg Dolfing van de tweede plaats. Net daarna ging Advokaat in de fout, kwam naast de baan in een sloot waarbij de motor zich verslikte door het nemen van een flinke slok water. Daarna weer aan de praat krijgen kostte bijna 2,5 minuut en dus een ‘wat langere’ proeftijd. Advokaat stond gelijk achteraan het pak maar zette toch weer aan om de schade te beperken. Teunissen zag de kans, hield het hoofd koel, won voor Dolfing die uiteindelijk maar 14 seconde toelegde en pakte zijn allereerste winst bij de inters. Advokaat bracht met een sterk eindschot en de winst in 7 van de 8 proeven de achterstand terug tot een dikke minuut en stelde zo alsnog de derde plaats veilig. Jirry van Veen had lang zicht op die plaats, maar hij had de pech dat bij finish van proef 4 een nationaal vast stond net voor de spoel voor de transponder en er niet langs kwam. Mede daardor kon hij niet verhinderen dat Advokaat in de laatste ronde voorbij kwam en hij terugviel naar de vierde plaats voor Rick Enderink (5). Door zijn derde plaats houdt Advokaat de leiding in de tussenstand ook al is het verschil met Teunissen nu verschrompeld tot 1 puntje.
ONK INTERS E2
In de E2 zat veel spanning. Erwin (twee keer de winst) Plekkenpol, Erald Lammertink, Robin Nijkamp, Ralph Hubers en oud-GP rijder maar vandaag Husky/BMW ontwikkelingsrijder Joel Smets gaven elkaar geen strobreed toe. 
Het was Nijkamp die het beste uit het starthek kwam en proef 1 won, Lammertink nam het stokje over voor proef 2 waarna Plekkenpol proef 3 opeiste en daarbij ook de leiding overnam van Nijkamp. Lammertink revancheerde op proef 4 maar kon het gat van 10 seconden met Plekkenpol niet sluiten. Weliswaar wonnen Plekkenpol, Smets en Lammertink nog een proef en werd proef 7 geneutraliseerd omdat de spoel voor de transponderregistratie door een slipper van een rijder flink was verschoven en zo niet alles oppikte bij de finish. Hoe dan ook bracht dat het sterke eindschot van Plekkenpol geenszins in gevaar. Die won zoals hij wilde voor een sterke Nijkamp die tot het eind de druk erop hield en finaal maar 5 seconden tekort kwam.
Als derde op 14 seconden Lammertink die de hijgende adem van Hubers wist te ontlopen. De vijfde plaats ging zo naar Smets die ondanks weinig wedstrijden de afgelopen maanden, toch in de loop van de dag sterk op gang kwam en zo zijn reputatie van ‘altijd verrassend’ meer dan waarmaakte (en niet alleen vanwege de kentekenplaat op zijn rug). Met drie-op-een-rij voor Plekkenpol is wel duidelijk wie de tussenstand aanvoert.
ONK INTERS E3
De titanenstrijd in de ‘achtertuin’ van Hans Vogels (woont op drie km) werd aangetrokken door diezelfde Vogels. Met moordend snelle tijden op de eerste drie proeven moest belangrijkste opponent Mark Wassink steeds passen al was hij er voortdurend dichtbij op een paar seconden. De vierde proef bracht een ommekeer daar nu Wassink een kleine drie seconden pakte op Vogels. Zou dit de ommekeer zijn? De spanning was dan ook te snijden en elke rechtgeaarde enduroliefhebber ging er eens goed voor zitten. Helaas kreeg Hans Vogels koppelingsproblemen en viel uit op de lange lus op de hei van proef 5. Mark Wassink maakte vervolgens het karwei gedecideerd af, won en gaf tweede man Belg Kevin Gauniaux een dikke vier minuten aan de broek. Bjorn Schreijer zat Gauniaux dicht op de hielen maar maakte net teveel kleine foutjes om het karwei af te maken. Een derde plaats was echter zo gek nog niet. Bernard vd Pol volgde op ruim een minuutje maar had een ruime marge naar vijfde man Jurgen van de Goorbergh. Met het uitvallen van Vogels neemt Wassink de leiding in de tussenstand over en staat Vogels op 24 punten. Daar in het ONK alles telt en Vogels zonder fout van Wassink op de zeven komende wedstrijden normaal 21 punten kan goedmaken is het wachten op dat foutje. Of wellicht komt er nog een achtste dag als een van de clubs er een tweedaagse van maakt…. Wellicht ook een aandachtspunt om de op dit punt wat uit-den-tijd zijnde puntentelling eens te herzien (30-26-24 etc is heel wat handiger dan de huidige 30-27-25…).
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Europees kampioen 40+ Henk Knuiman ging na zijn recente Dakar avontuur wilde eerst flink werk inhalen en tijd in zijn gezin steken alvorens weer op de motor te kruipen. Hier was de eerste poging en wel op een lichte KTM 300 2-takt. Met het oog op de Roemenia en de Erzberg evenementen een doordachte keuze. Nog niet veel meters dus met de Krentemik maar met het vorderen van de dag kwam Knuiman steeds beter op gang. Het was echter onvoldoende om Erik Davids van het winnen van vijf proeven en de totaal overwinning af te houden, maar wel genoeg om Rob Verstegen te verdringen van de tweede plaats. Knuiman dus op twee voor Rob Verstegen die weliswaar goed uit de startblokken kwam maar een achterstand van 5 seconden niet meer kon goedmaken. Vierde plaats ging naar Michel van de Brand die in het begin aardig meekwam maar daarna wat afzakte. Ongetwijfeld was het de vermoeidheid die trouwens meer rijders parten speelde. Stephan Braakhekke kon de eerste vier niet bedreigen met de lichte motor in dit zware terrein maar legde wel beslag op de vijfde plaats. Met drie keer de winst is duidelijk wie hier het klassement aanvoert.
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
Hans Vogels (E3) was aanvankelijk in gevecht met Mark Wassink (E3) maar moest, net na half koers, opgeven. Zo kwam de leiding bij Wassink die verder niemand ook maar een kans gunde en een flink gat sloeg voor de overwinning. De volgende plaatsen gingen allen naar E2-ers waarvan het onderling verloop bovenstaand te lezen is: Erwin Plekkenpol (2), Robin Nijkamp (3), Erald Lammertink (4) en Ralph Hubers (5). De leiding in de tussenstand is voor Wassink die een gaatje heeft van 11 punten naar Plekkenpol.
EURO/ NATIONALEN N1
Wederom stond er weinig maat op Bas Klein Haneveld. Toch was er nog zo’n jongeling die minstens zo snel en fanatiek bezig was, Joey Bak. Na in januari 18 jaar te zijn geworden had hij binnen 6 respectievelijk 10 dagen zijn theorie en praktijk voor de motor op zak. Dus jonger dan Klein Haneveld, maar nog net geen wedstrijd gewonnen en dus nog niet de jongste winnaar. Ook hier ging dat niet veranderen hoewel Bak drie proeven onder de vingers van Klein Haneveld weghaalde. Die haalde op zijn beurt de overige vijf proeven binnen en daarmee de winst. Dat was ook gebeurt zonder de twee minuten straftijd die Bak opliep doordat hij even aan de motor moest sleutelen. De derde plaats ging naar klassementsleider Edwin Straver die het tempo van de twee eerder genoemden niet baas kon maar wel tot nu toe alles weet uit te rijden. En dat is ook enduro. De vierde plaats ging naar Sven Leestemaker voor Oscar Pelgrim (5).
EURO/ NATIONALEN N2
In het zand voelde Stefan Hage zich als een vis in het water. Weliswaar maakte hij enkele (langdurige) foutjes maar steeds wist hij weer terug te krabbelen naar de top om zo Marc Pepers terug te wijzen naar de tweede plaats. Klassements leider Sander Boer handhaafde die positie door de derde plaats op te eisen voor Paul Oomen die de vierde plaats op zijn beurt wegtoverde voor de neus van vijfde finisher Christiaan van Voorst.
EURO/ NATIONALEN N3
Anne Pennings had wat goed te maken voor zijn slippertje in Holten en deed dat met verve. Rob Wouda probeerde van alles maar kon er slechts een keer langs komen en moest passen voor plaats twee. Mike Jansen en Wim Lubbers nestelden zich als derde en vierde voor vijfde Robert Dirks. Pennings handhaaft zich als leider van het klassement.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
In zijn eerste wedstrijd van dit seizoen besloot Joep Teunesen maar gelijk voor de enige beker te gaan hetgeen hem nog lukte ook. Leider in de tussenstand Frans Daris zag het met lede ogen aan maar wist wel het nabijgevecht met Bob Barten en Arjen Evenhuis voor de tweede plaats in zijn voordeel af te ronden. Zo bleef hij ook aan kop in de tussenstand. Evenhuis legde het af tegen Barten voor de derde plaats. Als vijfde tikte Antoon Slagers aan die weliswaar geen zandliefhebber is maar wel mooi de puntjes bijschreef die op het competitie-eind zo lekker belangrijk kunnen zijn.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50
Ook deze keer was Hans Bekhuis weer favoriet. Hij had het echter niet zo makkelijk als vorige keren daar thuisrijder en zandhaas Theo van Lierop hem op de huid zat. Van Lierop won diverse proeven maar kwam tegen het eind net een beetje tekort om het verschil van zo’n 4 seconden in zijn voordeel om te kunnen buigen. Toch was de tweede plaats mooi en dik verdiend. Luchtmobiel militair Jos Bourgondien houdt ook van een beetje zand en vocht het uit voor de derde plaats met Anjo van de Brink. Van de Brink had nog te weinig training die Bourgondien nu net wel had en dus de langste adem waardoor de derde plaats in militaire handen viel voor Van de Brink op vier. De vijfde plaats ging naar Jo van Sleuwen.
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
De winst bij de nationalen ging voor de tweede keer in successie naar Bas Klein Haneveld voor Joey Bak, Edwin Straver, Stefan Hage en Marc Pepers. Straver voert de ranglijst aan.
EEN FIJNE ENDURO ERBIJ
Eindelijk was het de MAC gelukt een enduro te mogen organiseren in het militaire oefenterrein. In een record korte tijd werd de hele organisatie opgetuigd en een heel zware maar mooie route met proeven uitgezet. Zelfs Ben van Erp invitee de bekende oud-basketballer Rick Smits van 2.24 meter en schoenmaat 54 was in zijn eerste enduro ooit, vol lof. Net als heel veel anderen die erg blij waren met deze nieuwe loot aan de endurostam. Klasse werk!
Al met al is dit deel van een heel positieve stap van Defensie waar we eerder al mooie dingen zagen met de wedergeboorte van de enduro in Havelte. Defensie gaat zo een bijdrage leveren aan mogelijkheden om een landelijke dekking te krijgen met offroad (incl enduro) evenementen. Uiteraard zou het mooi zijn dat ook andere terrein beheerders in het land dat (meer) gaan doen (Staatsbosbeheer, natuurmonumenten, De provinciale landschappen etc etc). De KNMV streeft bovendien naar off road routes, waar in Brabant zo langzamerhand de handen voor op elkaar lijken te gaan komen. Uiteindelijk moet dat allemaal gaan leiden tot een duidelijke afname van hetgeen nu in de volksmond negatief wordt aangeduid als ´wildcrossen´. Dat is ook de reden dat motorliefhebbers beter niet enduro/off road dag routes gaan narijden want dat werkt natuurlijk negatief.
Het voorseizoen zit erop met in een nekele klase al flink wat tekening maar in het algemeen is nog van aalles mogelijk. Dat gaan we zien vanaf de volgende de ONK enduro Havelte op 24 september 2011
Tekst: Alex Peters
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl