Wedstrijdverslag ONK Enduro Holten 12 maart 2011

In het lentezonnetje houdt Hans Vogels het hoofd koel

HOLTEN MET HET LENTEGEVOEL
Met mooi lenteweer en een droge route was het prima enduro rijden in Holten. Bij gelegenheid van de 64e MAC-Voorjaarsrit hadden de uitzetters weer een klein beetje van de verharde weg kilometers weten af te peuzelen tegen een nieuw stuk onverhard gebied. Dit, het mooie weer en daarnaast de reputatie van altijd mooie proeven hadden heel wat liefhebbers naar Holten gelokt. Maar liefst 304 starters waarvan 66 daglicenties verschenen aan de start (zelfs met handgeschreven nummers daar de plakkers opwaren).. Dat betekende wel dat de route lang genoeg moest zijn om te voorkomen dat de rijders de daglicenties achterop zouden komen. Soms moest daarom wat langer op een routecontrole worden gewacht, maar niemand die daar over zeurde. Het was duidelijk met een bedoeling, en de temperatuur was met zo’n 10 graden voldoende zodat het wachten niet resulteerde in kou lijden. Daarnaast mochten de inters maar liefst 4 rondjes en de nationalen 3, dus was er genoeg te rijden.

DIVERSITEIT IN PROEVEN
De route liep rechtsom waardoor de anders zo gevreesde (ver)Zuurberg nu niet al na enkele minuten voor de wielen verscheen. De eerste proef lag nu op het industrieterrein Vletgaarsmaten. De voorgaande twee jaar was deze proef flink nat en dus was het ruim uitgezet rekenend op dezelfde omstandigheden. Door de droog veranderde de brede track in een ware racebaan. Een tandje meer op het voortandwiel kon geen kwaad. Wel was duidelijk dat de PK pakhuizen op deze proef duidelijk in het voordeel waren ten opzichte van de lichte N1- en E1-machines. Nu dus eens geen blubberrace maar een echte plat-op-de-tank proef.

De bekende proef ‘Helhuizen’ was weer de tweede proef en zoals altijd mooi ruim opgezet over akkers en bospassages waar al snel mooie wallen in de bochten ontstonden. Het stuk singletrack door het bos was om van te smullen. Een mooie afwisselende proef die het goed doet in de endurotophitijst. De derde proef was de Zuurberg die al jaren de eervolle naam ‘verZuurberg’ draagt. Een label dat ondanks zo’n 7 minuten intensief stuur- en springwerk eraf dreigt te gaan sinds vorig jaar het nemen van deze proef twee-keer-achter-elkaar van de KNMV niet langer mag. Er waren te veel opstoppingen en daar werd te veel over geklaagd. Dit jaar was het traject flink omgegooid met meer uitstapjes naast de crossbaan voor het betere endurowerk. Ook lagen er vier redelijk slanke bomen dwars op de proef. Deze waren goed te nemen maar toch was er een omleidingsroute voor de wat minder bedrevenen in het ‘boompje-pakken’. Een werd intensief benut omdat die netto weinig tijd kostte, het vinden van de tweede was wat moeilijker. Na afloop had niemand die benut, maar of dat om die reden was? Hoe dan ook blijft de (Ver-) Zuurberg een hele echte enduroproef, die weer magnifiek was uitgezet en met duidelijk meer inhaalmogelijkheden. Wellicht en heel misschien gaan we hier volgend jaar weer naar de unieke opzet van twee keer achter elkaar. Het heeft echt wel iets en daarnaast krijg je dan echt tekening in tijden. Bovendien bestaat in de huidige opzet twijfel op de titel verzuurberg nog wel te handhaven is. Als dat geen goed alibi is?

ONK INTERS E1
Hoewel Marco Teunissen een snelle rijder is kan hij zich (nog) niet meten met een EK-topper als Amel Advokaat. Daarmee is het meeste wel gezegd over de strijd rond de overwinning en de tweede plaats. Advokaat won met duidelijk gemak alle proeven maar moest er toch één afgeven na even in de fout te zijn gegaan. Teunissen kwam zo op een verdiende tweede plaats ruim voor derde man Jirry van Veen die in het niemandsland hing tussen Teunissen en het tweetal de Franstalige Belg Frederic Gauniaux en Ian Olthof. Gauniaux was iets langzamer dan Olthof en maar die kreeg een minuut aan de broek toen hij de motor niet op tijd aan de praat kreeg bij de startproef. Dat kwam niet meer goed en zo ging de vierde plek naar Gauniaux.

ONK INTERS E2
De winst in Enter had het zelfvertrouwen van Erwin Plekkenpol een flinke push gegeven. In de wetenschap dat Lammertink wat zou willen rechtzetten na zijn onfortuinlijke rendez-vous met een Duitse collega in Enter, ging Plekkenpol gelijk vol in de aanval en nam de leiding. Lammertink liet hem niet gaan en won proef 2 in de eerste ronde. Van het achtervolgend trio bleef aanvankelijk Robin Nijkamp dichtbij maar op de verzuurberg liep hij tegen een gat van zo’n 10 seconden aan. Ralph Hubers kwam pas de tweede ronde echt op gang wat deels terug te voeren was op het gegeven dat hij niet zoals de anderen de vorige dag de route had gelopen. Dat kost de eerste ronde vanwege onverkende en dan ook nog slecht in te schatten situaties nu eenmaal wat extra seconden. Jeroen Klein Kromhof kwam de eerste ronde goed mee maar kon daarna niet aanpikkken bij de steeds snellere tijden. In de tweede ronde sloeg Plekkenpol een gaatje wat Lammertink in de derde ronde deed besluiten tot een aanval. Helaas kwam hij daarbij hard in aanraking met een boom wat naast het zien van wat sterren de nodige tijd kostte. Daarmee groeide het gat definitief naar 30 seconden. Plekkenpol maakte verder geen enkele fout en won afgemeten de tweede enduro van 2011. Lammertink kreeg door zijn val nog te maken met de hete adem van Hubers die bloed rook en de tweede plaats wel wilde inpikken. Het slotoffensief was net niet goed genoeg waardoor Lammertink toch tweede bleef voor Hubers. Robin Nijkamp deed het op de ‘race’ proeven erg goed maar verloor steeds te veel op de Zuurberg. Wel hield hij de vierde plaats vast ruim voor vijfde man Klein Kromhof.

147 Erald Lammertink reed weer sterk maar ging op een cruciaal moment in de fout

ONK INTERS E3
De twee sterkste endurorijders van Nederland rijden momenteel in de E3. WK-rijder Hans Vogels neemt het op tegen EK-rijder Mark Wassink, of andersom zoals u wilt. Laatstgenoemde mag door de week gewoon werken waar Vogels zich de komende jaren als full-pro volledig kan richten op het WK werk: “eens kijken hoever we komen”. Een uitspraak die enduro-rijdend Nederland hoop geeft en natuurlijk van harte ondersteunt. Vogels rijdt in het WK met de 390 maar doet het ONK met de 570. Uiteraard vergt dat iedere keer ‘effe’ wennen. Desondanks gaat het keihard maar is het gegeven de omstandigheden toch zeker bewonderenswaardig dat Wassink erg sterk weet te volgen. Overduidelijk motiveert Vogels hem om er nog een grammetje meer uit te halen. Hopelijk levert die scherpte iets op voor Mark in het EK dat dit jaar door de Europese financiele situatie is gedecimeerd tot slechts drie wedstrijden. Voor de wedstrijd zegt voornoemde alles, echt spannend werd het niet met een onklopbare Vogels. Het bleef Vogels wat de klok sloeg en elke proef kwam op zijn naam. Wassink zat er soms tot op 1,4 seconde dichtbij maar kwam er net niet over. Toch weer een heel fraaie tweede plaats. Op een kleine drie minuten volgde de strijd om de derde plaats. Gert-Jan Boekhorst en Bjorn Schreijer betwisten die en dat ging aardig gelijk op. Schreijer kwam wat sneller uit de startblokken maar Boekhorst had een sterkere tweede helft en zo kon hij de derde plaats veilig stellen met Schreijer als vierde. Op een kleine twee minuten kwam Bernard van de Pol als vijfde aan de meet.

INTERS VETERANEN 40+ EV40
Erik Davids reed hier al weer voor rond de 20^e keer een thuiswedstrijd, dus of dat veel druk opleverde moge betwijfeld worden. Wel was hij duidelijk uit op de winst want vanaf de eerste proef ging hij er stevig voor zitten. Aanvankelijk kwam Michel van de Brand als beste mee en won zelfs proef 3. Daarna was het weer Davids die de kar trok en regelrecht naar de winst tufde. Weliswaar begon vanaf de derde ronde de tot dan wat achtergebleven Rob Verstegen echt tot leven te komen en scherpere tijden neer te zetten. Zo wist die waarachtig nog twee proeven te winnen. Toen vervolgens Van de Brand op proef 10 in de fout ging en 40 seconde verloor kon Verstegen de tweede plaats overnemen en moest Van de Brand het doen met drie. Stephan Braakhekke acteerde daar net achter met het (lichte) nadeel van de lichte viertakt en wist de vierde plaats veilig te stellen voor vijfde man Allan Davids.

SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
WK-ganger Hans Vogels (E3) was na een lange trainingsstage met het Husaberg team in Zuid-Europe weer terug op Nederlandse bodem en dus goed voorbereid voor de confrontatie. De omschakeling van de 390 naar de 570 zat Vogels iets dwars maar onvoldoende om de zeer sterk op dreef zijnde Mark Wassink (E3) voorbij te zien komen. Soms was het close maar Vogels wist toch bijna een minuutje marge bij elkaar te rijden op de 12 proeven. Op enige afstand volgde de strijd om de derde plaats tussen Amel Advokaat (E1), Erwin Plekkenpol (E2), Erald Lammertink en Ralph Hubers (E2). Hubers had niet als de anderen het rondje een dag eerder gelopen en verloor de eerste ronde gelijk de aansluiting. Daar Advokaat het op de racebaan van de eerste proef met de E1 moest afleggen tegen de andere PK pakhuizen ging het aanvankelijk tussen Lammertink en plekkenpol. Plekkenpol was net ietsje sneller wat Lammertink de derde ronde forceerde tot een duur foutje. Hierdoor kwam de derde plaats vast in handen van Plekkenpol en kwam ook Advokaat als vierde nog voorbij Lammertink. Het slotoffensief van Hubers was net niet scherp genoeg en zo bleef Lammertink vijfde voor zesde man Hubers.

EURO/ NATIONALEN N1
Debutant Bas Klein Haneveld had maar net het rijbewijs opgehaald en stond dus voor zijn eerste enduro. De omstandigheden lagen hem erg goed en zo werd de winst de zijne en moest de winnaar van Enter Edwin Straver het doen met de tweede plaats. Rendo Boersma kwam nog aardig mee maar moest toch genoegen nemen met de derde plaats voor Sven Leestemaker als vierde en Marvin Moes (5).

EURO/ NATIONALEN N2
Als in Enter was Rene Satink de te kloppen man. Dat lukte Sander Boerhof maar één keer zodat de rest in handen viel van Satink en dus over de dagwinst nauwelijks twijfel bestond. Boerhof tweede voor Christiaans van Voorst die uit het trio Marco Pepers (4), Joost Davids (5) en uiteraard hijzelf het beste tevoorschijn kwam..

EURO/ NATIONALEN N3
Hoewel het winnen Anne Pennings in Enter makkelijk af leek te gaan was er hier wat meer tegenstand. Hij begon voortvarend maar de tweede helft liep wat minder en zo zag hij Rob Wouda en Robert Dirks langszij komen. Op zijn beurt was Wouda weer Dirks de baas zodat hij de enige beker mocht gaan ophalen. Tweede Dirks voor Pennings (3). Voor de vierde plaats besliste Wim Lubbers dat hij daar het meest recht op had, hetgeen zijn tijden bevestigden en dus kon Leon Pelgrim het met een vijfde doen.

NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
Frans Daris en Bob Barten maakten er een Brabants onderonsje van. Daris had een goede eerste helft waarna echter Barten de hazen harder liet rennen. Helaas was de aanval te laat of net te zacht ingezet waardoor Daris een mooie overwinning kon opeisen en Barten een even mooie tweede plaats terug bracht naar Bernheze. Antoon Slagers was vandaag was minder spoorvast als in Enter maar kent het principe van ‘elke punt is er een’. Ook als je dag wat minder is, deurgoan! Hij verloor de derde plaats nipt aan Arjan Evenhuis. Michel van Dooren sloot netjes aan op de vijfde plaats.

NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50
Het winnen bevalt Hans Bekhuis wonderwel. Ondanks een kleine misstap was ook deze keer geen kruid tegen hem gewassen. Deze oude jongeman, of jonge oude man whatever, was zelfs sneller dan de snelste 40-plusser. Tweede man Anjo van de Brink had een mooi gaatje naar Simon Schimmel op drie, zodanig dat hij zich zelfs in de laatste proef een bodemverkenning kon laten welgevallen (of was het vermoeidheid??). Jos Bourgondien kwam uit op een nette vierde plaats voor Theo van Lierop (5).

SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
De winst bij de nationalen ging naar Bas Klein Haneveld voor Edwin Straver en rene Satink. De vierde en vijfdeplaats waren voor Rendo Boersma en Sven Leestemaker.

GROTE INKOMSTEN
De MAC had nu ook eens het geluk van mooi voorjaarsweer. De grote opkomst en perfecte organisatie resulteerde in een mooi evenement met in totaal een 460 rijders die op drie machtige proeven met voor elk wat wils een prima dag hadden. Daarnaast zal de penningmeester er flink wat werk aan hebben gehad om al het geld naar de bank te krijgen…

De volgende enduro is op 26 maart in Eindhoven. Het is de MAC Veldhoven gelukt om toestemming te krijgen van defensie. Voor de eerste keer komt er in Eindhoven een ONK enduro met proeven op en rond het circuit de Landsard, de jeugdcrossbaan en de oude baan van Wintelre. Daarnaast zal er ruim gebruik worden gemaakt van het militaire oefenterrein de Oirschotse Heide waarbij de kennis van ‘wandelaar’ en oud-enduro rijder Jos van Vught een mooie route oplevert. Hopelijk het begin van een mooie traditie waar de ONK nog vele jaren verreden kan worden. Overigens is het aan te raden voor degene die met de daglicentie rijden een transponder te regelen, die zijn namelijk niet verkrijgbaar in Eindhoven. De optie is dan een dag later de daar off-road rit te gaan rijden waarvoor zo’n ding niet nodig is. Vergeet ook niet een extra filtertje mee te nemen, want als het droog is kon het wel eens gaan stuiven. Verder zou het wel eens kunnen zijn dat er hier en daar een ‘Leo Brans’ boompje op de route ligt.

Tekst: Alex Peters

Foto’s: VSFoto.nl en SportsFoto.nl

Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl