In februari van dit jaar reed Mirjam haar allereerste wedstrijd voor het World Cup Baja 2021.Vorig jaar maakte ze voor het eerst kennis met het fenomeen ‘Baja’ en dat heeft haar getriggerd om eens te kijken naar een andere voorbereiding richting Dakar 2022. “Ik heb besloten dat ik dit jaar meer korte, grote internationale wedstrijden wil rijden. Normaal focus ik mij op één of twee rallies per jaar, nu heb ik mijn zinnen gezet op deelname aan de World Cup Baja 2021. Een baja bestaat uit twee of drie wedstrijddagen terwijl een rally uit minimaal vijf wedstrijddagen bestaat”, liet Mirjam weten.
Mirjam over haar eerste wedstrijd in 2021, we laten de dame aan het woord:
“De eerste wedstrijd van 2021 zit er alweer op! Na twee goede trainingsdagen en de keuring was het vrijdag tijd voor wedstrijddag één. Waarom vrijdag en zaterdag en niet zaterdag en zondag zoals wij hier de wedstrijden hebben? In Dubai ligt het weekend anders, daar is het vrijdag en zaterdag weekend en zondag begint de werkweek weer.”
My lifeline
De aanloop naar de wedstrijd was goed, de meeste van mijn vragen werden vooraf beantwoord door mijn trainingsmaatjes. Hoe gaat het met het afstempelen van de tijdkaart? (Ik weet het, het is een detail, maar daar kun je veel tijd mee winnen en verliezen).
My trainingbuddy’s & me
Hoe navigeren jullie? Volgen jullie het roadbook, het pijltje op de GPS of de sporen? De organisatie gaf aan ‘volg het roadbook’, de rijders ‘nee joh, je moet gewoon het pijltje volgen’. Want… In deze wedstrijd stond de GPS gewoon ‘open’, iets wat in Dakar niet het geval is. Dat is ook de reden dat er hier harder wordt gereden. Je hoeft immers het roadbook niet te lezen.
En ondanks dat wij het daar uitgebreid over hebben gehad en ik voor mijzelf wel een plan had (pijltje en sporen volgen en af en toe ter extra controle op het roadbook kijken) kon ik mijn roadbook toch niet volledig ‘loslaten’ de eerste dag. In Dakar is mijn roadbook mijn ‘lifeline’, mijn houvast, daar ligt mijn vertrouwen en dat was nu eenmaal niet zo eenvoudig los te laten.
Dag 1. Én, én, én, gaat niet!
Tot aan de eerste tankstop was ik niet lekker aan het rijden, een beetje onrustig. Het tempo lag hoog en ik kon het roadbook, de gps en de sporen niet allemaal bijhouden. En dat was ook niet mijn bedoeling maar toch deed ik het wel. Ik had van tevoren al bedacht dat én, én, én niet zou gaan. En helaas kreeg ik gelijk.
Na de tankstop keek ik op mijn roadbook en miste ik een duin/afstap van 2 à 3 meter. Eigenlijk exact eenzelfde situatie als in Dakar vorig jaar. Met het geluk dat ik de situatie in Dakar nog wel kon redden (een soort van) door bovenop de duin mijn motor nog recht te kunnen trekken en nu niet. Ik remde, realiseerde mij dat ik het niet meer ging redden en zette op het laatste moment het gas er nog weer op. Maar het kwaad was al geschied. Ik was al te veel afgeremd en zat in een te hoge versnelling te laag in toeren met als resultaat dat mijn motor afsloeg en ik er voorover af ging.
Het geluk nu was dat de duin maar 2 à 3 meter hoog was, in Dakar zeker het 3-voudige. Ik kreeg mijn motor na en dacht in eerste instantie ‘oké, blijf maar liggen, dat was een harde klap’. Maar nog geen seconde later dacht ik ‘nee, opstaan, je moet hier weg, je ligt gevaarlijk, niemand die je ziet’. En zo geschiedde. Ik lag met mijn been vast onder mijn motor, maar wist mijzelf eronderuit te wurmen. Ik heb mijn motor opgetild en ben iets verder op een andere duin gaan staan. ‘Ja sukkel, dat krijg je ervan. Én én én gaat niet. Er wordt hier harder gereden dan dat je op papier kunt navigeren.’
Daarna heb ik het roadbook gelaten voor wat het was en ben ik op het pijltje gaan rijden. Fysiek was toen het beste er wel af, ik had vooral veel last van mijn hoofd wat niet geheel onlogisch is wanneer je er in struisvogelstijl af gaat; ofwel met je kop als eerst de grond in.
Toch ging het rijden daarna beter, ik was minder scherp maar had ook één intensieve handeling minder waardoor ik mij meer op het rijden kon concentreren; het lezen van het roadbook. Uiteindelijk kwam ik als 15e overall binnen en steeg ik nog twee posities na het toekennen van de penalty’s waar ik gezien de dag zeker blij mee was. Ik had vooraf een top 15 klassering in gedachten. De eerste 10 hebben echt veel ervaring, zijn gewoon hartstikke snel en wonen hier of in een andere woestijn. Ik had mijzelf dus bij de ‘best of the rest’ geschaard.
Ik was tevreden met het resultaat en zelfs met mijn tempo maar niet met het proces.
Eenmaal terug in het assistentiepark, ontdaan van mijn bescherming en een beetje tot rust komende voelde ik de klap pas echt. Na het inleveren van mijn motor in het parc-ferme ben ik rechtstreeks terug naar mijn hotel gereden, op bed gaan liggen en in slaap gevallen.
Een paar uur later werd ik weer wakker en voelde mijn hoofd in ieder geval alweer een stuk beter aan. Daarna gedoucht en naar het ziekenhuis gereden voor mijn derde PCR-test binnen een week om twee dagen later weer naar huis te mogen vliegen.
Dag 2. Groot hart!
Dag twee had ik wat opstartproblemen. Natuurlijk voelde ik mij fysiek slecht maar wanneer zelfs aankleden een uitdaging wordt doe je echt iets niet goed. Ik voelde mij zwak en beurs maar gelukkig had ik in de auto op weg naar de start nog een uurtje om het plan voor dag twee te bedenken. Het zou fysiek een uitdaging worden, maar als mijn hoofd een beetje mee wilde werken wilde ik er toch voor gaan want ik wilde mijn plek in de top 15 graag behouden.
Eenmaal op de verbindingsroute viel het mij allemaal niet tegen. Natuurlijk voelde ik alle blauwe plekken en kneuzingen, maar mijn spieren warmden langzaamaan op en ik had geen last van hoofdpijn. Het voelde eigenlijk allemaal best wel oké. Dag één was ik begonnen met het rijden op roadbook en geëindigd met het volgen van het pijltje. Voor dag twee had ik toch weer een andere strategie uitgekozen. Ik ging sporen volgen, gewoon constant en geconcentreerd voor mij kijken en wanneer de sporen dan ineens afbogen ter controle even naar het pijltje kijken. En dat bleek uiteindelijk voor mij dé strategie te zijn. Ik ging als een speer en was ondanks mijn fysieke ongemakken eigenlijk best wel lekker aan het rijden. Het enige dat ik jammer vond was dat ik zowel dag één als twee bijna volledig alleen heb gereden. Soms kun je je nog een beetje aan elkaar optrekken en is het ook leuker rijden. En nu waren het wel twee relatief eenzame dagen.
Ik ben in totaal maar twee andere rijders tegengekomen, op dag één een Honda die ondanks dat je echt niet kan verdwalen met een ‘open gps’ toch meerdere malen fout reed en die ik na een tijdje dan ook definitief ben kwijtgeraakt.
En op dag twee na de laatste tankstop een quad die niet op kop wilde rijden in de duinen toen het zicht door de stand van de zon slecht was. En je mag best achter mij aanrijden wanneer je problemen hebt, maar heb je die niet dan verwacht ik van je dat je de koppositie ook af en toe overneemt.
De voorste rijder verbruikt de meeste energie en loopt meer risico wanneer het om valpartijen en vastrijden gaat. En neem je de koppositie niet uit jezelf over dan maak ik je dat wel duidelijk, zo ook deze quadrijder. Met enkele handgebaren begreep hij het en zo zijn we uiteindelijk gezamenlijk naar de finish gereden, om en om op kop.
Uiteindelijk kwam ik als 11e tevreden over de streep. Ik had nog een tweetal rijders ingehaald en in het bivak bleek er in het overall klassement voor mij ook nog het één en ander te zijn gebeurd. De nummer 1 van het klassement had zijn blok opgeblazen en Sultan (één van mijn drie trainingsmaatjes voor de wedstrijd) had zijn heup gebroken en was afgevoerd naar het ziekenhuis waardoor ik net de top 10e inrolde, met slechts 18 seconden voorsprong op de nummer 11!
De eerste race van het jaar zit er weer op en het duurde even voor ik de juiste strategie te pakken had, maar uiteindelijk kreeg ik het spelletje door. Ik kon niet terugvallen op mijn navigatie skills (ja dat kon wel, maar dan was ik laatste geëindigd) en moest even vertrouwen in het ‘zonder informatie rijden’ krijgen.
Dit was puur hard rijden en een groot hart hebben, en dan 10e overall worden, ik teken ervoor.”
Dubai International Baja 2021
WINNAAR DAMESKLASSEMENT
10e ALGEMEEN KLASSEMENT