Lucas Dolfing wint spannend seconden gevecht
Maar liefst drie ronden en een conditioneel technisch en zwaar parcours waren de omstandigheden die leidden tot flink wat uitvallers met name bij de nationalen. Bij de scratch inters was snel duidelijk dat Hans Vogels (E2) en Lucas Dolfing (E2) de dienst gingen uitmaken. Om en om troefden zij elkaar af op de proeven die echter tot 2/3 van de wedstrijd in handen was van Dolfing. Vogels nam vervolgens de leiding over. De laatste proef moest als scherprechter dienen. Dolfing sloeg daar zijn slag en pakte net de dagwinst voor Vogels. Wesley Pittens prolongeerde de derde positie van start tot finish gevolgd door Mark Wassink en Bas Klein Haneveld.
Bij de nationalen was Jarno Zandbergen (N1) duidelijk de sterkste.
Wie een beetje zijn Nederlandse enduro’s kent weet als geen ander dat de route er hier op diverse plaatsen lekker uitdagend bij ligt. Flink wat knippen op smalle bospaadjes maakt het bepaald geen makkie en vraagt een goede concentratie naast een lekker voorraadje conditie. Het is een feest op de kruip-sluip singletrack paadjes maar elke keer lijkt het wel of de enduro van vorig jaar vorige week is verreden. Tussen een lading regendagen had de MCNH weer een piekfijne droge dag uitgekozen, waardoor de paar plasjes van het begin al snel waren leeg gespetterd door de motoren.
Na de start mochten de rijders een tiental minuutjes opwarmen alvorens de eerste van vier mooie proeven voor het stuur verscheen. Dat was weer flink wat bos, vette knippen- en wortelpaden en niet te vergeten mul zand in de ‘zandkoele’ tegenover het Avonturenpark. Nog immer een levensechte klassieker in Neerlands enduro en ook nog een van de allermooiste. Het mulle zandgat werd maar liefst drie keer doorkruist met evenzovele beklimmingen. Op de vele lange paden voorzien van talrijke wortels groeit al jaren de snelheid tot gevaarlijke hoogten. Helaas ook dit jaar geen chicanes om de vaart eruit te halen.
Proef twee ‘Bennink’ in een bosje aan de Overwaterweg beleefde in 2018 zijn debuut. De toen gevonden scherpe kantjes (wat erg korte bochtjes) waren nu prima opgelost. Wat bleef was een erg aardige proef met flink wat houtwerk om tussen door te manoeuvreren. Ook de splinternieuwe ‘Veerkamp’ proef #3 was een aanwinst met oa mooie singletracks tussen het hout. Het vergde nogal een en ander van de deelnemer, concentreren en scherp sturen om de talloze bomen te ontwijken en opkomende wortels te nemen. Prima stuurproeven waar verschil te maken was maar ook te genieten.
Het gebied Dauwpop is inmiddels ook een oude bekende en vormde nu de vierde proef. Daarin weer de ellenlange mooie maar plaatselijk ook diepe knippenpaden met als hoogtepunt (tenminste voor de kijkers) het beruchte zandgat met de steile rand en… vele keuzes. Hard: steil ca 2 meter omhoog of Soft in wel drie smaken: elke minder steil en met een iets langere omweg. Keuzes, keuzes die niet altijd hetzelfde geluk voortbrachten. Voor de rijders dan, want het publiek smulde van soms enige overmoed. Mooie sprongen maar ook wat schuivers. Gelukkig waren de laatste categorie niet al te ernstig al zal het blauw bij een enkeling s’avonds wel bij enkele lichaamsdelen doorschemeren. Conditioneel was deze proef ook een beste beproeving. De snellere hadden zo rond de 13 minuten nodig terwijl de wat minder technisch en conditioneel begaafden er flink wat langer van mochten genieten. Met weinig van die eigenschappen kwam je hier aardig op de koffie. Naarmate de dag vorderde liepen de tijden mede daardoor bij de nationalen aardig op tot soms ‘tobtijden’ van rond de 22 minuten.
FLINKE KLUIF
Zowel inters als nationalen reden de route en proeven van 78 km driemaal; totaal 234 km’s met daarin twaalf proeven. Heel wat nationalen hadden er een hele kluif aan wat niet alleen bleek uit sterk oplopende proeftijden maar ook uit deelnemers die grossierden in strafminuten. Hobby en daglicenties mochten een rondje en vier proeven minder. Die hadden minder last van het conditiespook. Ook de jeugd enduro reed hier proeven. Louter en alleen de proeven daar zij niet over de openbare weg mochten rijden. Want na elke proef ging de motor op transport naar de volgende van 10 tellende proeven (dezelfde als de ‘groten’).
Flink wat starters maar aan de meet was het getal flink geslonken. Ca 20 á 25 % uitvallers waarvan het gros afstappers van vermoeidheid door het zware parcours en daarnaast nog enkele met motorische pech en of een kleine blessure.
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
De eerste proef was gelijk een prooi voor de weer goed op dreef zijnde Hans Vogels (E2). Het antwoord van Lucas Dolfing (E2) kwam al in de volgende proef wellicht met dank aan een uitglijder van Vogels. Daan Bruijsten (E2) had in de Belgische enduro’s in St Hubert en Walcourt stevig uitgehaald met twee keer de E2 winst en wilde daar graag op voortborduren. Een vergissing in CP2 kon hij maar deels compenseren door CP3 te winnen. Vogels bracht door winst in CP4 na de eerste ronde het verschil met leider Dolfing terug tot 2 sec. Wesley Pittens volgde als derde op 9 sec voor Bruijsten en Mark Wassink (E3), Bas Klein Haneveld (E2) en de nog enigszins geblesseerde Thierry Pittens (E3). Ceriel Klein Kromhof was inmiddels al uitgeschakeld door een defecte koppeling. De tweede ronde maakte meer dan duidelijk dat het vandaag tussen Dolfing en Vogels ging voor de overwinning. Beiden wonnen twee proeven waarbij het verschil terugliep naar 1,2 sec in Dolfings voordeel. Vogels won vervolgens CP9 t/m 11 met klein verschil wat hem voor de laatste proef een marge van 2,4 sec opleverde. Dolfing ging in die laatste Dauwpop proef er nog eens extra voor zitten en wist Vogels alsnog te verslaan met een minieme 1,2 sec.
In de tussentijd was op CP5 Daan Bruijsten gevallen waarbij de schouder even uit de kom schoot. Pijnstillers waren nog niet werkzaam of hij maakte een volgende val op de route, raakte een tak, liep een flinke scheur in de lip op en moest uitvallen. Wesley Pittens prolongeerde de derde positie omdat Mark Wassink niet verder aandrong en als vierde finishte voor Klein Haneveld. Thierry Pittens sloot aan als zesde.
ONK INTERS E1
Rik Vierhuizen voert mede door sterk optreden in de Belgische enduro’s het klassement aan. Ook nu nam hij weer het voortouw en had na drie proeven al een flinke voorsprong opgebouwd. Op CP4 ging het op hoge snelheid echter helemaal mis. Een harde klap volgde waarna hij de proef nog net kon uitrijden. Duidelijk was dat het niet goed zat. In het ziekenhuis bleek een breuk in ruggenwervel en nek. Rik zal helaas een tijd zijn grote liefde enduro moeten missen. We wensen hem een voorspoedig herstel.
Lars Griekspoor kwam zo in leidende positie. Iets dat niet meer veranderde ondanks hevig tegenstribbelen van enduro talent Kaiya Brouwer en ‘coming man’ als Thijs Bulten en debutant Max Schwarte die ieder twee proeven 
wisten te winnen. Griekspoor pakte de dagwinst mede door zijn ruime ervaring als snelle motorcrosser. Daarnaast heeft hij al enige enduro ervaring opgedaan bij de nationalen. Dit jaar heeft hij de endurodraad weer opgepakt en gaat hij met pa Frank Griekspoor het avontuur aan om deel te nemen aan de Zesdaagse (ISDE) in Portugal. A nice challenge! Brouwer sloot af als tweede maar moest daarvoor een stevig robbertje vechten met Bjorn Sloot die hem kort op de huid zat. Bulten kwam al snel op vier maar kreeg door een bodemverkenning in CP5 Schwarte over zich heen. In de laatste ronde ging Bulten nog even een drupje sterker op het gas en pakte zo Schwarte weer terug en reed zelfs bijna het gaatje naar Sloot dicht.
ONK INTERS E2
Al snel maakten Hans Vogels (E2) en Lucas Dolfing (E2) duidelijk dat zij de dienst gingen uitmaken. Om en om troefden zij elkaar af op de proeven die echter tot en met de tweede ronde in handen was van Dolfing. Vogels zat kort binnen luttele seconden en nam in de derde ronde de leiding over. De laatste proef moest de beslissing brengen. Dolfing sloeg zijn slag en pakte de dagwinst voor Vogels. Wesley Pittens prolongeerde de derde positie van start tot finish gevolgd door Bas Klein Haneveld en de weer opgestapte Erwin Plekkenpol op de plaatsen vier en vijf.
ONK INTERS E3
Met een stevige voorsprong voert Mark Wassink de tussenstand aan. Grote opponent is Thierry Pittens maar die heeft bij een enduro in Portugal een stevige onderbeen blessure opgelopen die nog veel hinder geeft. Daardoor kan hij niet voluit gaan. Wassink lijkt daardoor een makkie te hebben maar gelet op zijn positie in de scratch (hier vierde) is wel duidelijk, er wordt stevig gas gegeven. Pittens kon de tweede plaats makkelijk verdedigen doordat Robin Holtmeulen hem niet kon belagen en als derde eindigde.
In het kampioenschap heeft Pittens 40 punten achterstand mede doordat hij in Walcourt (B) tegen een diskwalificatie en dus een 0 punter opliep vanwege te hard rijden op de route. Wel jammer want met deze achterstand lijkt de strijd een beetje uit de klasse, hoewel je het met Pittens nooit weet. Het is wel een taaie en er komen nog vier enduro’s. Ook Wassink kan een keer pech hebben, het kampioenschap is zoals altijd pas beslist na de laatste wedstrijd. Helaas dit jaar geen tweedaagse in Enter met name door onduidelijkheid over hoe wordt omgegaan met de Europese regels voor het vanggewas.
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Het gebruikelijke tafereel met een veel te sterke Alex van den Broek. Alle proeven waren wederom voor hem inclusief het hoogste podium van de dag. Van zijn achtervolgers op eerbiedige afstand was Rene Satink duidelijk de sterkste en goed voor de tweede plaats. Tussen Ruud Arts, Freek van ’t Woud en Gerard Steenbergen was nog wel sprake van enige spanning. Van ’t Woud hing voortdurend op een vijftiental seconden achter Arts maar kon diens derde plaats geen moment in gevaar brengen en sloot dus af als vierde. Steenbergen kwam na CP1 op P5 en hield dat vast tot aan de meet.
EURO/ NATIONALEN N1
Door de eerste enduro in Holten te winnen werd Jarno Zandbergen ‘the man to beat’. Ook deze keer maakte hij die titel waar. Het was dat hij twee keer een bodemonderzoek uitvoerde dat Marijn ten Cate een beetje kon inlopen want Zandbergen was vandaag duidelijk een maatje te groot. Ten Cate tikte netjes de tweede positie binnen. Chiel voor de Poorte deed hetzelfde maar dan op P3. Juell Peeters leek de vierde plaats te gaan binnen hengelen maar leek wat vermoeid te worden in de laatste ronde. Daarin was hij zeker niet de enige maar Bjorn Wisman en Jan-Hans Dolfing hadden daar minder last van en verbeterden hun positie naar P4 en P5 in die volgorde. Peeters schoof door naar zes.
EURO/ NATIONALEN N2
Feiko Prosje en Wesley Aaldering hadden het stevig met elkaar aan de stok voor de dagoverwinning. Om beurten op kop waardoor de allerlaatste proef de beslissing moest brengen. Prosje nam 4 sec voorsprong mee, maar een sterk eindschot van Aaldering bracht die de tweede grootste beker dit jaar. Prosje zeer netjes tweede gevolgd door Henry Pol die in de laatste ronde de derde podiumplaats ontfutselde aan Brad Bijltjes op vier. Robert Willemsen tekende voor een vijfde positie finaal.
EURO/ NATIONALEN N3
Met winst in de eerste proef begon Simon Koning gezwind maar daarna nam Wilco van de Zuidwind het heft in handen. CP8 bracht weer een keerpunt, waarschijnlijk een bodemknuffel. In ieder geval waren de resterende proeven weer voor Koning die zo zijn enduro debuut gelijk maar met een beker afrondde. Van de Zuidwind op twee voor Jordi van Dijk. Johan Vissers werkte zich op naar een vierde stek door Bart van Dulmen te passeren en vast te prikken op vijf.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
Stefan Harkink ging als een speer aan de leiding en maakte alleen even een uitglijdertje op CP5. Edwin Straver zat op het vinkentouw maar kon zijn positie niet verbeteren. Dat probeerde hij nog wel in de laatste ronde met een waar offensief met vijf proefwinsten op rij. Het kon Harkink niet deren want die bleef close en won zoals hij wilde met Straver op twee. Bram Gonlag ‘vloerde’ Allan Davids in CP7 en nam de derde plaats over. Davids knokte dapper terug maar verloor teveel in de laatste proef en capituleerde voor vier. Danny Dietvorst zag het gebeuren maar kon het ook niet veranderen en hield de vijf vast.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50+
Zonder al te veel problemen reed Erik Buursema in één streep naar zijn tweede dagzege 2019. Arjan van der Veld leek plaats twee op te eisen maar daar stak Kees Zuidhof effectief een stokje voor en pikte de tweede plaats in. Van der Velds positie kwam niet meer in gevaar omdat Peet van Saase niet aandrong vanaf zijn vierde plaats. Frank Griekspoor rondde deze zesdaagse training af als vijfde.
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
Bij de nationalen toonde N1 rijder Jarno Zandbergen zich de sterkste gevolgd door Wesley Aaldering en Feiko Prosje (beide N2). Simon Koning (E3) pakte een nette vierde plaats voor wederom een N1 rijder Marijn ten Cate.
HOBBY KLASSE
Door drie van de zeven proeven te winnen was de enige beker voor Sven Holtman. Maikel Roelofsen was bijna zo goed maar moest teveel toegeven op de lange Dauwpop proef. Tweede is ook een mooi resultaat. De P3 ging naar Roy Lassche die een drietal vooraf ging. Marten Zilvold leek zomaar de vierde plaats binnen te harken maar de man met de hamer op de laatste proef tikte hem een plaatsje terug naar vijf voor Raymond Slag (6). Rico Doomen was blij met het cadeau dat hem plaats vier bracht.
JEUGDENDURO JE2
De JE2 nam in Hellendoorn met zijn 22-en deel aan 10 proeven voor hun klassement. Mooi om te zien dat de top drie in CP4 dan tijden rond de 14 minuten rijdt. Daarmee geven ze de snelste nationalen goed partij ook al reden ze die proef als allereerste in ‘maagdelijke’ toestand. De tijd telt net zo goed! Totale proeftijd tussen de 1u10m en 1u46m. Da’s best wel knap.Ties Bennink kwam als knappe winnaar uit de bus met Siebe Winters als knappe tweede voor Danny van der Worp. Milan van de Bunte en Nick Daling maakten de eerste vijf vol.
Het jeugdkampioenschap is nog niet beslist. Voor de grootste beker gaat het in de finale in Bergeijk op zondag 13 oktober. Er wordt om 10.00 uur gestart en alles is te vinden op en rond Crossproef 1: “De Beestenproef”, Heuvelweg 3, 5561 TZ Riethoven (via Walik).
EN DAN IS ER NOG
De MCNH kon de grote toeloop van rijders prima kwijt op de lange route. De rit was weer prima met mooie proeven, er was dan ook louter lof en hulde voor de club en alle vrijwilligers die dit mogelijk hebben gemaakt. Toch nog het gemis aan chicanes in de ‘Zandkule’ proef. Op enkele lange rechte paden met veel knippen gaat het erg hard tussen het hout. Daar hoeft weinig mis te gaan voor een giga klapper. Het bezwaar dat chicanes kapot gereden worden is begrijpelijk maar slechts een kwestie van stevige hekken en dikke houten palen en zo nu en dan controle. Beter dat, dan….
De volgende ronde voor het ONK enduro is as zaterdag 12 oktober Bergeijk. Een wedstrijd die altijd bol staat van de mooie proeven en dito route. Dit keer waarschijnlijk geen FezFez maar wel de omgekeerde scratch startvolgorde.
Uitslagen op: https://knmv.nl/uitslagen-enduro/
DANK
Jarenlang heeft Hendrikus Vugteveen (VSfoto.nl) prachtige enduro foto’s geleverd voor dit verslag. Door een nieuwe hobby kan hij die foto’s niet meer elke wedstrijd garanderen. Ik dank Hendrikus voor zijn jarenlange steun aan onze mooie sport en mijn verslagen.
Voortaan is John Lenders ‘hofleverancier’ hoewel andere fotografen zo nu en dan ook prachtige foto’s aanleveren.
Tekst: Alex Peters
Foto’s: trialfoto.nl van jlenders@xs4all.nl
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl