De openingswedstrijd van het Open Nederlands Kampioenschap Enduro telde ook mee voor het Belgisch Kampioenschap voor de Inters en Nationalen. Zo maakten heel wat Belgen de trip naar Holten waar de aftrap werd gegeven van het nieuwe seizoen bij de voorjaarsrit van MAC De Holterberg. Sowieso een erg grote lading Nederlanders die graag deze eerste wilden meepikken. Aldus flink wat rijders aan de start en ook langs de kant was het publiek in grote getale komen opdagen. De deelnemers kregen een kleine twee uur aan proeven voorgeschoteld met close-racing. Dat was best werken waarbij de spanning te voelen was en dus konden de kijkers met volle teugen genieten.
INTERS
De Inters en Nationalen hadden het geluk maar liefst drie ronden af te mogen leggen van 78 km van al dit fraais, daarin telkens drie proeven. De club spinst het hele jaar naar mooie locaties om als het even kan zichzelf elk jaar te overtreffen door nog mooiere maar ook steeds uitdagender proeven in elkaar te knutselen. Van de drie proeven van vorig jaar waren twee heel sterke overgebleven, de derde was een paar straten verplaatst. Dat verplaatsen ging zeker niet ten koste van de kwaliteit want die was weer prima. De eerste ronde kon nog gereden worden in prima vinger-in-de-neus omstandigheden maar dan begon de regen daar een eind aan te maken. De meesten van de rijders kregen het eigenlijk al na twee ronden flink zwaar, eigenlijk konden de nationalen daarvan het meeste genieten, want zij waren na de senioren gestart en moesten dus nog een flink stuk van de dag. Dat werd ietsje minder maar het werd pas echt slecht toen een stortbui losbrak op het moment dat de meeste nationalen net aan Proef 6 ‘De Zuurberg’ begonnen. Ook nog een proef die steeds twee keer achter elkaar gereden moest worden. Dat werd glibberen en glijden met als toetje een glibberig waterballet op de lagere delen. Het publiek vond dat niet erg, daar dachten de rijders vast anders over.
De Belg Matthew Vanoevelen (E1) begon het sterkst aan het ONK seizoen 2019 met de snelste tijd in de eerste proef net voor E3 rijder Thierry Pittens. In de tweede proef 
pakte de Nederlander één seconde terug maar in de derde proef, de lange dubbel te rijden Zuurberg, kon Vanoevelen de leiding in de Scratch weer uitbouwen ten opzichte van Pittens. Daan Bruijsten ging van meet af aan aan de leiding in de E2 gevolgd door een sterk rijdende Ceriel Klein Kromhof. Hans Vogels (E2) had in het begin last van een slippende koppeling maar nadat die vervangen was sloeg hij op de Zuurberg flink toe en pakte tijd terug. Lucas Dolfing, Antoine Magain en Mark Wassink zaten natuurlijk ook aan de voorzijde van het inters peleton. In de tweede ronde begon Pittens in te lopen op koploper Vanoevelen en nam de leiding over. Daan Bruisten volgde goed maar maakte een koprol op de Zuurberg waarbij hij zijn rug op een boomstronk ‘parkeerde’. Ook de motor had wat averij maar dat was oplosbaar. Bruijsten hield last van rugpijn, zakte daardoor wat terug en moest zijn tweede plaats E2 inleveren aan Ceriel Klein Kromhof.
Vanoevelen kon in de derde ronde enkele seconden terugpakken in de zevende proef op Pittens, Die gaf in de twee laatste proeven zijn Husky paarden alle ruimte en won zo niet alleen de Scratch maar ook de E3. Vanoevelen bleef er mooi bij en greep een prima tweede scratch en de E1 winst. Magain zat de hele dag in de achtervolging op E1 
concurrent Vanoevelen maar kon die niet voorbij komen en eindigde als tweede E1 rijder. Bijna ging die plaats nog naar Rik Vierhuizen (E1) toen de Wallonier in de laatste proef nog veel tijd verloor. Dolfing (E3) kwam wat traag op gang op de nieuwe TM 4T, maar in de tweede helft ging het een heel stuk beter waarbij hij nog dicht naar Vanoevelen kroop maar die hield nog zo’n tien seconden over. Dolfing werd derde scratch maar ook beste E2 rijder voor Vogels. Dat was eigenlijk wel een soort van cadeautje van Ceriel Klein Kromhof die lang aan de leiding lag maar door een erg slechte laatste Zuurberg proef het zuur moest proeven van finaal zijn eerste plaats inleveren voor een derde. Wesley Pittens werd vierde in de E2 voor de Hongaarse gastrijder Kornel Nemeth. De Belg Cedric Cremer pakte in de E3 de derde plaats. René de Jong, die we kennen als GP MX2 motorcrosser, maakte een sterk E3 debuut maar viel jammer genoeg uit voor de laatste proef. Alex van den Broek is nog steeds niet klaar met de enduro en dat is maar goed ook, want ook nu was er niemand in de EV40 tegen hem opgewassen. Rene Satink tikte aan als tweede gevolgd door Peter van de Sluis.
NATIONALEN
Bij de Nationalen trok Wesley Aaldering het laken naar zich toe zowel in de scratch als in de N2. Hij klopte de N1 rijders Jarno Zandbergen en Marijn ten Cate. Henry Pol werd tweede N2 rijder. Jordi van Dijk, zoon van Toine alias ‘de lange’, trad in de voetsporen van pa en liet zich in zijn eerste volwassenen enduro goed zien. Gelijk maar even de overwinning pakken in de N3 klasse voor Roy van de Pieterman en Sander Dolfing. Bovendien was Jordi de vijfde scratcher. Edwin Straver was de snelste in de NV40 klasse voor Stefan Harkink en good-old en thuisrijder Allan Davids. Erik Buursema pakte de zege bij de NV50 voor Arjan van der Veld gevolgd door Frank Griekspoor.
HOBBY en DAGLICENTIES
De hobby klasse werd een prooi voor Arthur Breukelaar. Bij de daglicenties een hele reeks snelle Belgen aan de start die geen Europese FIM licentie hebben en dus niet mochten uitkomen in het ONK. De overwinning ging daar naar Frederic Gauniaux voor Lucas Derycke, in de uitslag verder nog heel wat Belgen. De eerste Nederlander binnen de eerste negen was R Boersma.
Tekst: Alex Peters en Frank van Hooijdonk.
Foto’s: VSFoto.nl en trialfoto.nl van jlenders@xs4all.nl
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl