Lucas Dolfing ook in fesh fesh nagenoeg onklopbaar.
Voor de nationalen de vierde maar voor de inters de zesde wedstrijd (incl twee in België) tellend voor het ONK. Ditmaal ook diverse Belgische inters aan de start strijdend voor zowel ONK als BK punten. Lucas Dolfing (E3) was net als in Hellendoorn ook in deze stoffige omstandigehden niet te houden en bouwde al snel een niet meer te achterhalen voorsprong op. Mark Wassink (E3) deed het van de grote groep achtervolgers in een secondenspel uiteindelijk nog het beste terwijl het er achter hem heet aan toe ging. Doordat een flinke groep snelle rijders voortdurend dicht bij elkaar in de proeftijden kwamen regende het positiewisselingen. Thierry (E1) en Wesley Pittens (E3) gingen uiteindelijk Robin Nijkamp (E3) vooraf die op plaats vijf eindigde. Daarachter Daan Bruijsten (E2) gevolgd door Hans Vogels (E2), Antoine Magain (B) (E1) en Jilany Cambre (B) (E2). Daarmee was Magain de Belgische scratchwinnaar voor Cambre en Cedrid Cremer. Mike Bokslag (N1) was dit keer de snelste nationaal die daarmee Luuk Oud (N1) berooft van zijn abonnement op de dagwinst.
STOF TE OVER
Waar de HAMAC al jaren een hoog houtgehalte in zijn route en proeven doet was het geen verrassing dat recept ook nu weer ruimschoots terug te vinden. Of dat zou leiden tot een voordeel voor de Nederlanders nu zij werden geconfronteerd met 12 van de snelste Belgische inters die streden voor BK punten? Drie van eerdere jaren bekende proeven moesten helpen daar duidelijkheid over te krijgen.
Van de door de prima bebording (voorbeeld voor andere enduro’s) goed vindbare proeven lag de eerste in buurtschap “de Schoolt” zoals altijd over diverse akkers met lange snelle stukken. Daarnaast vele kronkelige singletrack bospaadjes waar best snelheid te maken was voor zover de diepe knippen tussen het hout het toelieten. Bij een overgangetje (een droge sloot) van de ene naar de andere akker was het bijzonder stoffig en het pakket fesh-fesh dusdanig dik dat er bijna niemand meer doorkwam. Nog voor de daglicenties er de eerste ronde kwamen moest er al een omleiding in. In de tweede ronde lieten enkelen zich daardoor verrassen, want ja het lint stond wat anders. Zo gaat dat bij enduro, omstandigheden veranderen elke ronde en daar moet de rijder op inspelen. Het is nu eenmaal geen MX met elke keer hetzelfde rondje.
Proef twee lag op en rond de oude stortplaats Harfsen. Het parcours kende de bekende listige klimmetjes en afdalingen maar die waren door de vrij droge ondergrond eenvoudig. De talloze echte stuurstukken over slingerende bospaden waren nog uitgebreid met een flink stuk singletrack met knippen waarbij het goed oppassen was voor overstekende bomen. Een akker die doorgaans in deze CP zat was vermeden, er was zo al stof genoeg.
Op en rond het HAMAC Peppelenbos-circuit bekend van vele ONK MX wedstrijden was de derde proef uitgerold. Diverse nieuwe singletrack paadjes waren gevonden maar die werden er niet makkelijker op doordat al snel een diep en stoffig spoor ontstond. Bij de start/finish nog enkele grappige, maar niet te moeilijke obstakels, waar in het algemeen niemand ernstig in de problemen kwam. Toch waren nog enkelen de vier bultjes over kleine rioolpijpen vlak voor de finish te machtig en belanden zij in het hek. Liep allemaal goed af, en het talloze publiek genoot mede dankzij een ruim geoutilleerde koek en zopie tent.
Op dit moois waren maar liefst 303 starters afgekomen. Aan de meet was dat getal aardig geslonken. Vooral op de akkers was het erg stoffig met soms ook diepe met poeder gevulde sporen. Inhalen ging nog wel maar met nihil zicht inhalen was vaak een 
hachelijke zaak. De noodzaak regelmatig een filtertje te wisselen was hoog. Met de waarschuwing van Hellendoorn waar het ook al aardig stoffig was, en talloze vastlopers, hadden velen een paar extra filters ingeslagen die sommigen zelfs al na een halve ronde wisselden. Luchtfilters die de hoeveelheid fesh fesh te veel werden en doorsloegen, bewogen heel wat motoren ertoe al knarsetandend rond te rijden. Dat duurde net zo lang tot het niet meer ging en uitvallen onvermijdelijk.
Zowel inters als nationalen reden de route en proeven van 80 km driemaal; totaal 240 km’s met negen proeven. Al met al ruim 7,5 uur sturen waarvan een klein uur in de proeven. Een stevige fysieke uitdaging. Hobby en daglicenties mochten één rondje en drie proeven minder. Scheelde toch minstens een luchtfilter vervangen maar de tijd doorgebracht in de proeven was met hun lagere snelheid niet veel korter.
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
Lucas Dolfing (E3) begon waar hij de vorige keer mee was geëindigd. Winnen en niet met heel kleine verschillen. Weliswaar wierp Mark Wassink (E3) zich als klassegenoot met ook het E3 belang op als grootste plaaggeest maar ook hij kon het soepele, oersnelle en nagenoeg foutloze rijden van Dolfing niet intomen. Weliswaar snoepten Wesley Pittens (E2) en Rik Vierhuizen (E1) een proef af maar dat deed aan de onaantastbaarheid en de glans van de dag overwinning van Dolfing helemaal niets af. Wassink werd in zijn jacht op de koploper vergezeld van een hele rits toppers die er een spannende seconden strijd van maakten waarbij men regelmatig van positie wisselde. Daan Bruijsten (E2) kwam als tweede uit de eerste ronde (na drie proeven) op de voet gevolgd door Wassink, Wesley Pittens, Jilani Cambre (B) (E2), Antoin Magain (B) (E1), Rik Vierhuizen, Thierry Pittens (E1), Hans Vogels (E2) en Robin Nijkamp (E3). Allen gescheiden door luttele seconden. In de tweede ronde nestelde Wassink zich definitief op P2 terwijl ook Thierry en Wesley Pittens aan Bruijsten voorbij gingen die op een enkele seconde Vierhuizen, Vogels, Cambre, Nijkamp en Magain kort achter zich wist. De derde ronde moest de beslissing brengen. In CP8 ging Wesley Pittens stevig onderuit en verloor flink wat tijd mede door een krom stuur. Met een sterke eindsprint in de slotproef CP9 zette hij dat weer grotendeels recht en kwam alsnog uit op de vierde plaats achter broer Thierry. Nijkamp reed een sterke laatste ronde en passeerde daarmee Bruijsten voor P5. Vogels wist plaats acht op te eisen met voldoende marge op respectievelijk Magain en Cambre die onderling 0,03 seconde scheelden op de plaatsen negen en tien. Daarmee was Magain de Belgische scratchwinnaar. Vierhuizen lag vóór CP9 vierde maar de kleine verschillen en iedereen die zijn beste beentje voorzette bracht hem P7 ware het niet dat hij finaal tegen een diskwalificatie opliep, zie E1 hieronder. Vogels, Cambre en Magain schoven zo nog een plaatsje op naar resp de plaatsen zeven t/m negen.
ONK INTERS E1
Zuiderbuur Antoin Magain nam na de drie proeven in de eerste ronde de leidende positie, binnen de seconde gevolgd door Rik Vierhuizen en Thierry Pittens. Na een ongekend scherpe tijd in CP4 nam Vierhuizen de leiding over maar die was hij na CP5 en een bodemverkenning al weer kwijt aan de inmiddels op stoom geraakte Pittens die deze lijn doortrok naar de finish en de overwinning. Magain reed nog een snelle laatste ronde en won de laatste proef met een uiterst klein verschil op Pittens. Dat weerhield Vierhuizen niet van de P2 finaal gevolgd door Magain als derde. Bas Klein Haneveld pakte de vierde positie nog eenvoudig af van Cedric Cremer (B) omdat die in de laatste ronde wat foutjes kreeg te verteren. Jorn Zoetekouw bleef daar een minuutje achter en arresteerde de zesde plaats. Vierhuizen kreeg na afloop een diskwalificatie omdat een marshall afsnijden op een proef had geconstateerd. Daardoor schoven de anderen allemaal een plaatsje op.
ONK INTERS E2
Door de eerste twee proeven in te palmen was Daan Bruijsten goed begonnen. In de wetenschap dat Wesley Pittens een slow starter is en gaande weg op gang komt was dat ook een goede strategie. Het verschil liep al snel op naar 8 seconden. Jilany Cambre en Hans Vogels schoven kort daarachter aan en met drie keer proefwinst van Cambre en snelle tijden van Vogels die op P3 kwam, kwamen na twee ronden de eerste vier samen binnen een pakketje van 10 seconden. Alles leek nog mogelijk maar een sterke CP7 van Pittens vergrootte het verschil met tweede man Bruijsten naar bijna 12 seconden. Het leek dat hij in zijn gevreesde eindspurt zou gaan ontsnappen aan zijn achtervolgers. Een stevige crash in CP8 (in de chicane na een afdaling) draaide het spel echter weer om in het voordeel van Bruijsten terwijl Pittens met 1 respectievelijk 2,5 sec achterstand op Bruijsten en Vogels zelfs derde lag. In de laatste proef in een alles-of-niets poging perste Pittens een uiterst scherpe tijd uit de klok die goed was voor de dagoverwinning. Bruijsten kwam uit op de tweede plaats gevolgd door Vogels die Cambre op vier wist te houden. Jerome Martiny (B) (met logo drankmerk op zijn rug) profiteerde van een bodemonderzoek van landgenoot Axel Roelants (B) op CP8 en verbeterde een plaatsje naar de vijfde.
ONK INTERS E3
Eigenlijk was het wedstrijdverloop doodsaai, want van een strijd was nauwelijks sprake. Het was dat Lucas Dolfing, Mark Wassink en Robin Nijkamp alle drie een strakke wedstrijd reden met loeischerp rijden dat het zeker het aanzien meer dan waard bleef. 
Dolfing was als in Hellendoorn ongenaakbaar en won alles wat er te winnen viel. Daar viel niet aan te tornen. Wassink zat voortdurend op een enkele seconde dichtbij maar verloor allengs meer terrein en kon niet anders dan de tweede plaats handhaven. Nijkamp deed hetzelfde maar dan op de derde spot. Mathias van Hoof (B) had lang P4 in handen maar een val in CP8 was het godsgeschenk waarvan Kevin Gauniaux (B) kon profiteren om die plaats over te nemen. In dezelfde beweging profiteerde ook Christian Dignum van Van Hoofs’ schuiver en kwam uit op positie vijf gevolgd door Mathias.
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Hier geen Belgen aan de start maar wel weer een snelle Alex van den Broek. Die zette een kruisje achter iedere proef en de dag was weer klaar. Mark Smits ontdeed zich al snel van Peter Bergsma en reed vervolgens gedecideerd naar een volgende tweede plaats. Bergsma zag daarna ook nog Jarno van der Linde gestaag dichterbij komen. Uiteindelijk bracht Bergsma’s iets mindere derde ronde een positiewissel waardoor hij uitkwam op vier. Michel van Roon zag geen mogelijkheid daar nog wat aan te doen en tikte aan als nummer vijf.
EURO/ NATIONALEN N1
Een mooie tweestrijd gaven klassementsleider Luuk Oud en Mike Bokslag ten beste. Bijna om-en-om troefden ze elkaar af met de proefwinst waardoor na twee ronden het verschil minder dan 1 seconde bedroeg in het voordeel van Bokslag. Bij het afnemen van een bodemmonster op CP7 verloor Oud een heel pak seconden die hij in de resterende proeven niet meer kon compenseren. Bokslag won zo zijn eerste enduro terwijl Oud weer mooie punten bijschreef op weg naar een mogelijke titel. Marc Zomer consolideerde zijn derde plaats van begin tot eind gevolgd door Tommie Jochems die hetzelfde deed op vier. De vijfde plaats kwam in handen van Rick Enderink.
EURO/ NATIONALEN N2
Het moet Jeroen Klein Kromhof goed bevallen zijn dat hij vorige week klassementsleider Ronald van Amersfoort kon verslaan. Hier ging hij er weer vol in en won alles wat er te winnen viel. Van Amersfoort kon niet anders dan aanhaken voor P2 maar zijn drama werd pas compleet toen vlak voor het einde de motor defect raakte en hij moest uitvallen. Jordy van ’t Hof kreeg zo de tweede plaats op een presenteerblaadje al moest hij daarvoor eerst Hans Polsvoort naar drie terug zetten. John Roestenburg behaalde zijn beste resultaat van het jaar op de vierde stek. Tijs Slooten deed hetzelfde maar dan op wederom een P5.
EURO/NATIONALEN N3
Om het uitzicht op de titel te houden moest Nick Buitenhuis zijn uitvallen met motorpech vorige week zien goed te maken. Maar oud-inter Jirry van Veen had er duidelijk ook zin in. Samen maakten ze er een mooi duel van. Van Veen had uiteindelijk de langste adem en greep het podium met Buitenhuis op 9 sec. Ruben Wagelaar begon scherp maar kon het tempo van de twee koplopers niet baas en tikte af als derde. Wim Lubbers koerste de hele dag op vier, Gijs Peeters deed hetzelfde maar dan een plaatsje lager op vijf.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
Lijstaanvoerder Rob Lauwers had dit jaar na een lange rustige periode weer de strijdbijl 
opgegraven. Het resultaat is heer en meesterschap over de anderen want in één streep en zonder enige tegengesputter reed hij ook nu weer naar de beste plaats op het podium. Gerard Steenbergen is ook niet gespeend van de nodige ervaring en consolideerde van begin tot eind een stevige tweede positie. Dan leek er meer te kunnen gebeuren tussen de op luttele seconden strijdende Erwin Wolting, Bram Gonlag en Albert Kraal voor drie, vier en vijf. Toch veranderde er niet zo veel aan deze volgorde anders dan dat Kraal halfweg koers over Gonlag wist te wippen naar P4.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50+
Erik Ekelmans en Arjen van der Veld maakten er een mooi gevecht van door bijna om beurten de proeven winnend af te sluiten. Van der Veld wist elke keer wat meer seconden ruimte te creëren en won zijn vierde wedstrijd op rij. Ekelmans werd weer eens runner-up en moet hoewel het er vandaag goed uitzag uit een ander vaatje gaan tappen anders gaat de titel naar Van der Veld. En die heeft er al zoveel. Hoewel ook Riton Loverbosch twee proeven op zijn naam schreef kon die zich niet met de twee kemphanen bemoeien wat resulteerde in een eervol derde. Voor P4 waren maar liefst zes liefhebbers. Dat bracht diverse verschuivingen na elke proef maar op het eind was het toch Kees Zuidhof voor de van negen komende Frank Griekspoor. Daarachter nog 4 man binnen 2,5 sec te weten, Michel van Dooren, Paul Sesing, Peet van Saase en Sjaak ‘Dakar’ Martens op de plaatsen zes t/m negen.
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
Bij de nationalen domineerden ditmaal de top drie van de N2 het spel, Jeroen Klein Kromhof op één gevolgd door Jordy van ’t Hof en Hans Polsvoort. Daarna de klasbakken van de N1 met Mike Bokslag op vier voor Luuk Oud (N1) .
HOBBY KLASSE
Bob Hofman liet voor de verandering eens Roy Lassche aan de proefwinst ruiken en ging er toen vandoor met de enige beker. Lassche moest al snel het onderspit delven tegen Niek Nijhof die de tweede plaats opeiste. De vierde en vijfde plaats gingen naar Frank Jurrissen die Kenn Hofman achter zich terugzag maar dan op plaats vijf.
KAMPIOENSRIT VORDEN 2 EN 3 NOVEMBER
Op 2 en 3 november is de afsluitende tweedaagse Kampioensrit van het ONK in Vorden. De VAMC viert daar hun jubileum van de Oost Gelderland rit. Naast de gebruikelijke klassen is er ook een vintage klasse. Verdere info inclusief hoe in te schrijven voor deze mooie wedstrijd is te lezen op www.vamc.nl. Daar is ook het aanvullend reglement te vinden.
Daarin ondermeer staat dat de startvolgorde voor vrijdag en zaterdag via de omgekeerde klassenindeling en omgekeerde scratchstand gebeurt. De volgorde is: Nationaal – Inters – Hobby – Dagstart – Vintage. Men verwacht met deze insteek iets meer spanning. In eerste instantie wat tegen de geest van de scratch in maar dieper beschouwd moet het kunnen want in de normale scratch zit in de minuut erachter ook al een snelle groep die niet veel langzamer rijdt. Of dat met 4 in een minuut gaat werken, we gaan het zien.
Voorst is er een soepeler regeling voor het inleveren van de motoren waarbij o.a. de Daglicenties die alleen op 3 nov willen rijden op die dag de motor kunnen inleveren.
VEEL GEMAAKTE FOUTEN ENDURO
Met heel wat relatief nieuwe endurorijders dit jaar komen weer bekende beginnersfouten voorbij die een mooi begonnen dag al snel een stuk minder kunnen maken, voornamelijk ook omdat het zorgvuldig lezen van het reglement best een kunst is. Overigens zijn het ook de ervarenen die nog wel eens zo’n fout maken. Enkele recente highlights met dank aan de Hoofd technische commissie Jan Klein Brinke en wedstrijdleider Pieter Visser.
• Opladen transponder. Doe dat regelmatig want als hij niet werkt (batterij leeg) mag je niet starten.
• Te vroeg de proef starten. Er staat aan de rechterzijde een lamp bij het begin van de proef. Pas als die van rood naar groen gaat mag je starten. Gelijk doorrijden betekent 1 minuut straftijd. Dat maak je niet zo makkelijk weer goed.
• Afsnijden in de proef is niet alleen onsportief maar levert ook een straf op. Als je door een uitzwaaier buiten de afbakening van de proef komt is het verplicht weer binnen de afbakening te gaan op het punt waar de proef is verlaten; afwijken kost je 5 strafminuten. Het opzettelijk afsnijden van een proef leidt tot diskwalificatie. Marshalls controleren daar streng op. Maar ook een foto van een toeschouwer kan je de das om doen.
• Tanken op de route buiten de TC’s leidt tot diskwalificatie.
ENDURO TEAM EEFDE
Bertus Snellenberg is een van de grote kartrekkers van het Enduro Team Eefde. Deze regelen de verzorging (hapje, drankje, benzien etc) voor zo’n 70 endurorijders verdeeld over nagenoeg alle klassen. In Hellendoorn zelfs een keer 84, maar dat vindt met toch te veel. Al met al een hele organisatie met veel bedrijvigheid, het lijkt soms wel een kippenhok. Maar dan wel een waar alles prima geregeld is en soepel draait. Bertus heeft er nu zo’n 18 á 19 jaar op zitten, ook voordat dit team was opgericht. Hij is inmiddels de 60 gepasseerd en vindt het tijd voor opvolging in de leiding. Die is gevonden in Jos Stuivenberg en Gerrit Naafs die al vele jaren meedraaien en deze gesmeerd lopende organisatie gaan voortzetten. Hopelijk komen er nog vele jaren bij want het zijn dit soort teams die zorgen voor de letterlijke en figuurlijke olie die het succesvol kunnen deelnemen aan een enduro mogelijk maken. Daarnaast is het er altijd reuze gezellig. Na afloop van de Kampioensrit zal men het dik verdiende afscheid van Bertus vast luister bijzetten.
De volgende ronde voor het ONK enduro is as zaterdag 27 oktober in Zelhem. Een wedstrijd waar we weer een aantal Inter Belgen en juioren/Beloften (bij de daglicenties) aan de start kunnen verwachten die naast BK- ook ONK punten willen scoren. Op het harde hebben de Belgen laten zien de Nederlanders klop te kunnen geven, in het zand was het vandaag andersom. Wat gaat Zelhem brengen, een mooie trial proef? Wie is daar goed in?
Uitslagen op: https://knmv.nl/uitslagen-enduro/
Tekst: Alex Peters
Foto’s: VSFoto.nl en trialfoto.nl van jlenders@xs4all.nl
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl