In de vorige nieuwsbrief hadden we het al over de uitspraak: “Het mag weer van de dokter!” Dat het mocht van de dokter wil natuurlijk niet meteen zeggen dat er voor de overwinning gereden kan worden. Het was nog pittig genoeg voor Hans Vogels, die nog steeds niet 100% genezen was van zijn sleutelbeenbreuk.
“Pff wat een dag!” Zo begon Hans zijn verslag van de dag. “We werden allemaal mooi voor de gek gehouden door het prachtige weer. De geweldige temperatuur zorgde voor extreem lastige situaties door bergen stof! Ik kan als Dakar veteraan wel zeggen dat het leek op fesh fesh”.
(Fesh fesh is de benaming die ze in “rallyland” hebben voor stof dat zo zacht is als poeder uit de make-up doos van moeders de vrouw..)
Voor Vogels, die eigenlijk nog herstellende was van een fikse blessure was het uiteindelijk flink afzien.
“De proeven werden zo kapot gereden dat het flink afzien werd voor me. Dat had ik toch niet helemaal verwacht. Ondanks de moeilijke omstandigheden heb ik toch een paar top drie tijden op de klok weten te zetten en een snelste tijd overall (scratch).”
Proef 2 en 3 waren echt heel pittig voor Vogels en door zijn blessure en gebrek aan ritme heeft hij echt af moeten zien. “Ach, uiteindelijk hoort een enduro gewoon zo te zijn,” reageerde Vogels na afloop.
“Ik ben er trots op dat ik een mooie derde plaats heb gereden en mijn tweede plaats in het kampioenschap heb kunnen behouden.”