Overweldigende deelname, Thierry Pittens wint slijtageslag
Door een overweldigende opkomst van liefhebbers moest voortijdig de inschrijving van Holten sluiten. Een unicum in de NL enduro. De wedstrijd is ook wel heel aantrekkelijk met drie mooie lange en pittige proeven. Voeg daarbij de voor enduro fijne weersomstandigheden en het beeld is compleet.
LANGE DAG MET HEEL VEEL PROEFTIJD
Na de tweedaagse in Holten eind 2016 nu weer de ‘gewone’ Voorjaarsrit. Een rit met hoge populariteit. Maar dat het zou leiden tot een uitverkocht huis had niemand vooraf gedacht. Mogelijk dat het ooit eerder voorgekomen is dat de inschrijving voor een NL enduro voortijdig moest worden gesloten, uw reporter kan het zich niet herinneren. In Holten kwam het zo ver door een overweldigende opkomst van liefhebbers. De fanatiekelingen hadden zich al vroegtijdig gemeld zodat alleen de uitstellers tegen dit probleem aanliepen. Toch jammer voor hen die te laat waren. Startbewijshouders kregen zonder enig probleem een plaatsje alleen enkele daglicenties liepen tegen de beperking op dat er op de route van 120 minuten maar een beperkt aantal rijders passen om te voorkomen dat de als eerste startende inters in de proeven langzamere deelnemers tegenkomen. De club heeft daarin het laatste woord en men nam een kordaat besluit. De KNMV technische commissie nam het prima initiatief om de avond vooraf en s’morgens vanaf 06.30u al de barcode plakkerij en technische keuring aan te bieden. Alles om onnodig lang wachten door de talrijke deelnemers te voorkomen.
Het hierboven genoemde proeftijd ‘klinkt’ naar de tijd dat je op proef bent na b.v. een gevangenis ‘opname’ maar hier gaat het toch echt om de tijd in de proef. Die was namelijk niet mals. De inters reden in totaal vier ronden van ca 62 km met 3 proeven terwijl de nationalen drie en de hobby en daglicenties twee ronden op hun menu vonden. Voor de inters was dat een dagje van 8 uur op de motor hoewel het tempo op de route rustig was en men op de twee tijdcontroles elke keer zo’n 10 minuten overhield. In de lange en zware proeven was het echter flink werken geblazen en met 1 uur 40 minuten proef (voor de dagsnelste Thierry P, de anderen mochten langer genieten) was het aardig inspannend.
VERZUREN IN DE BORKELD
Drie proeven waarvan er twee tot de bekenden te rekenen waren en een splinternieuwe. Als eerste de bekende De Borkeld met als special kort na de start een stapel van drie dikke boomstammen op de proef. Voor de niet-liefhebbers een by-pass die enige extra tijd vergde. Deze proef maakte schitterend gebruik van allerlei kleine bossages die met diverse oversteken over een afgesloten asfaltweg aan elkaar was geregen met mooie vloeiend lopende bochten. Heel wat wortels maakten dat het echt wel opletten was, nauwkeurig sturen was geboden. De akkers trokken flink zwaar en met de diepe sporen was het oppassen geblazen al was het in relatief droge grond. Een dikke zes en half minuten rijtijd duurde dit genieten. Nu is een goede warming-up voor de start van een enduro altijd wel een aanrader om soepel te beginnen, hier in Holten is het eens in de twee jaar een absolute must. Met het inmiddels wel traditionele jaarlijks omkeren van de rijrichting was het deze keer weer binnen vijf minuten de beurt aan deze De Borkeld. Eraan beginnen met nog koude spieren leidt dan al snel tot dikke armen en/of kramp en daardoor minder optimale tijden. De kenners waren gewaarschuwd en erop voorbereid, of toch niet?
Proef nummer twee was helemaal nieuw. Een lange slingerproef over akkers en door bossen en mooie boswalletjes. Opletten was het op de diverse boomstobbes die enkelen net iets verkeerd raakten waarna een koprol het gevolg was. De akkers zogen ook hier erg stevig aan de motor maar waren bovendien onverklaarbaar smal uitgezet. Er was ruimte genoeg om de baan wel drie keer breder te maken. Uiteindelijk hadden de uitzetters zich er zelf mee want aan het knopen van kapotgereden lint kwam bijkans geen eind. In de eerste ronde ging er iets mis met een tijdwaarnemingslus bij de nationalen waardoor proef 2 voor de nationalen niet kon meetellen.
De derde proef lag op en naast de op zich al schitterende crossbaan van de Zuurberg. Ook dit keer weer mooier en langer maar vooral traditiegetrouw ook weer twee keer achter elkaar te rijden. Weer was de crossbaan met diverse uitstapjes ernaast en mooie smalle singletrack bospaadjes behoorlijk opgeleukt. Maar toch ook diverse bredere stukken om iets minder snelle deelnemers te kunnen inhalen. Na een kleine 5 km van 
deze heerlijkheid stond de rijder voor de keuze, nog maar een rondje –wat officieel de bedoeling is- of finishen en diskwalificatie riskeren. Ondanks de ruime informatie vooraf was er toch weer een enkeling die er na één rondje een eind aan breide. En dat betekent dus diskwalificatie. Deze hele echte enduroproef was weer magnifiek uitgezet met heel veel scherp stuurwerk en een paar boomstammen die redelijk dwars op de rijrichting lagen. Desondanks trekt niet ieder op tijd zijn voorwiel net even omhoog voor zo’n balk, of rijdt er scheef over met net iets te veel gas en dan volgen rare kunsten. Gelukkig zonder onwenselijke gevolgen. Maar… smullen voor talloze liefhebbers langs de kant. De snelste inters trokken een kleine 14 minuten uit voor deze proef terwijl de nationalen er tussen de 15 en 26 minuten mee aan de gang waren. Op de vele kruip-door-sluip-door stukken is het hard werken. Niets voor niets draagt deze proef al jaren de eervolle naam ‘Verzuurberg’ en dat heeft dus alles te maken met de lengte en duur waardoor bij de meeste deelnemers de vermoeidheid diep in de spieren slaat.
Maar liefst 295 starters noteerden we in de eerste proef, dus toch nog een paar die niet kwamen opdagen en zich niet afgemeld hadden. Dat is jammer voor anderen die nu niet konden starten. Aan de meet kwamen er slechts 235 hetgeen te wijten was aan wat diskwalificaties voor een te luide uitlaat (de controles zijn steeds vaker en bovendien strenger) en enkele pechgevallen. Het aantal afstappers vanwege vermoeidheid is onbekend maar zal waarachtig geen nul zijn. Na afloop reden een kleine 200 offroadrijders de hele ronde inclusief iets aangepaste proeven. Met name de akkers waren stevig ingekort om te voorkomen dat de takelwagen er bij de diepe wedstrijdsporen aan te pas moest komen.
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
Al snel was zonneklaar dat Thierry Pittens (E1) weer met Hans Vogels (E2) om de hoogste eer ging twisten. Thierry nam de leiding door de eerste twee proeven in te palmen met Vogels op het vinkentouw. Vogels sloeg in proef 3 en 4 terug en beperkte het (kleine) verschil tot minder dan drie sec waarna Thierry in proef 5 weer toesloeg en het verschil weer optrok tot ca zes sec. Van de achtervolgers was Wesley Pittens de snelste. Die kwam wat traag uit de startblokken maar volgde van meet af aan als derde. Na een uiterst snelle (winnende) tijd in proef 6, die juist wat minder verliep voor broer Thierry, kwam Wesley halfweg wedstrijd op slechts 15 seconden van de nieuwe leider Vogels. De kijkers genoten met volle teugen van deze titanenstrijd die echter een voortijdig einde kreeg. Vogels vertrok in proef 7 met 1,7 sec voorsprong maar kwam in ‘vrij’ te staan door bij een ‘close encounter’ met een paaltje nagenoeg de hele versnellingspook af te breken. Handmatig was de versnelling met het kleine stompje niet te bedienen. Hier wreekte zich de praktijk van vele rijders; het zo licht mogelijk de proef in gaan, het afleggen van jas en de heuptas met onderdelen en gereedschap. Zonder enig gereedschap duurde het bijna 10 minuten voordat een versnelling kon worden ingeschakeld en de finish van de proef in beeld kwam. Vogels heeft al meer meegemaakt, bleef rustig en monteerde een vervangende schakelhendel in de wetenschap dat de winst vervlogen was maar uitrijden altijd nog punten oplevert. Thierry kon zo relatief makkelijk van de zes resterende proeven er vier winnen terwijl de twee anderen naar respectievelijk Robin Nijkamp (E3) en Wesley gingen. Thierry won de dag voor Wesley op 30 seconden terwijl Nijkamp door Vogels pech promoveerde van de vierde naar de derde plaats. Lucas Dolfing (E3) kon de goed in zijn vel zittende Nijkamp vandaag niet baas mede door twee schuivers maar consolideerde de vierde plaats voor Ceriel Klein Kromhof (E2) op vijf. Daan Bruijsten kwam niet aan de start door een operatie aan zijn in Enter opnieuw gekwetste knie en wacht nog af of hij er in april weer bij kan zijn. ‘Het jeukt, maar eerst weer gezond worden vind ik nu belangrijker’.
ONK INTERS E1
De enige die het Thierry Pittens in deze klasse een beetje moeilijk kan maken is Rik Vierhuizen. Die had echter in het begin te maken met een sputterende motor hetgeen na het wisselen van een bougie gelukkig een stuk aangenamer ging. Desondanks was aan Pittens geen maat te meten, die won gewoon alle proeven met groot gemak. Maar liefst zeven minuten moest Vierhuizen toegeven op de duidelijke dagwinnaar. Verder had Vierhuizen een redelijk makkelijke dag want sterkste opponent Bas Klein Haneveld was nog aan het bekomen van een sleutelbeenbreuk en operatie opgelopen op een trainingsstage met Carlo Hulsen in Spanje en moest dus absoluut niet vallen om het plaatje in zijn schouder niet te verbuigen! Thijs Bulten hield zo lange tijd de derde stek onder controle tot enkele foutjes en een jagende Jan-Willem Arendsen dat veranderden en die de derde plaats overnam. Klein Haneveld kreeg gaandeweg wat meer vertrouwen en reed het gaatje naar Bulten en Arendsen alsnog dicht en pikte achter Vierhuizen de derde plaats in gevolgd door Arendsen en Bulten.
ONK INTERS E2
Hans Vogels liet weinig twijfel bestaan over zijn bedoelingen. Pas nadat hij de eerste vijf proeven op naam had geschreven, waarbij Wesley Pittens doorgaans kort aansloot, kon Pittens een proef pakken en het verschil beperken tot 15 seconden. Ceriel Klein Kromhof was inmiddels op achtervolgen aangewezen met een gaatje van 1,5 minuut wat gezien zijn in opbouw zijnde ervaring met dergelijke hardcore enduroproeven nog niet eens zo gek was. In proef 7 ging het mis met Vogels zoals te lezen in het scratch verslag en schreef een kleine 10 minuten bij. Vooral uitrijden om toch nog punten te scoren was het enige dat erop zat. Pittens kreeg zo de weg vrij en won eenvoudig de dag. Wel wist Vogels nog wel even twee proeven bij Pittens weg te kapen ondanks dat er weinig eer meer te behalen was. Wel tekenend voor de sterke spirit van Vogels. Klein Kromhof ging beter in het tweede deel van de dag en sloot af op 2 min 23 sec achter Pittens op twee. En waar eindigde Vogels? Als derde! De verschillen met de best-of-the-rest bleken op deze selectieve proeven aanzienlijk zodat de schade achteraf meeviel. Zo zie je maar, bij een enduro geldt het motto ‘altijd uitrijden’ ook al lijkt het resultaat dramatisch. Op P4 was het Kevin de Bruin die Michel Hoenson de hele dag achter zich kon houden ondanks een ferme eindsprint van laatstgenoemde.
ONK INTERS E3
Robin Nijkamp woont sinds kort samen en heeft zijn huis klaar. Dat is tenminste de opvatting van bekenden van Nijkamp om zijn sterke en constante rijden hier te verklaren. Lucas Dolfing pakte weliswaar het initiatief maar al in de tweede proef ging Nijkamp erop en erover. Dolfing trok stevig van leer en won totaal nog vijf proeven. Maar twee buitelingen waarvan één koprol en een motor een eind verderop in het kreupelhout, kostten stevig tijd en mede omdat Nijkamp de andere proeven op naam schreef was de verdiende dagzege beklonken. Dolfings tweede plaats kwam niet in gevaar doordat de anders razendsnelle Mark Wassink een off-day had en zich concentreerde op het vasthouden van de derde positie. Bjorn Sloot lag vierde en vormde ook niet echt een bedreiging omdat hij ook weinig druk ondervond van de op de vijfde plaats finishende inter-debutant Dennis van de Brug.
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Trialkampioen Alex van den Broek was weer eens ongenaakbaar. Geen enkel proefje gunde hij een ander en met een verschil van minimaal 10 minuten aan de meet met de achteropkomende maakt duidelijk dat er een snelle rijder bij moet komen om het Alex een beetje moeilijk te maken. Voor de tweede plaats was het een stuk spannender. Rene Satink leek die in te pikken maar halfweg wedstrijd was het voorbij en moest hij uitvallen. Peter Bergsma nam over maar in de laatste ronde zette de gestaag dichterbij komende Peter van der Sluis een eindsprint in waardoor een achterstand van 11 sec veranderde in een voorsprong van 9 sec. P2 Van der Sluis voor Bergsma op P3. Erik Buursema leek de vierde plaats te gaan ophalen maar een langdurige crash in de laatste proef zorgde dat Michel van Roon dankjewel kon zeggen. Vijfde was hetgeen resteerde voor Buursema.
EURO/ NATIONALEN N1
Ook deze keer was Luuk Oud weer goed op dreef en weer gaf Jarno Zandbergen weinig toe. Het bleef spannend tot het eind met om en om proeven binnenslepen. Zandbergen zette een sterke eindsprint in maar Oud zag die op tijd aankomen en hield stand voor wederom de dagwinst. Kevin Buitenhuis greep een proefwinst, kon zich niet in het gevecht mengen en sloot af als derde gevolgd door Tommie Jochems en Mike Bokslag als vijfde.
EURO/ NATIONALEN N2
Hoewel Jeroen Klein Kromhof het graag anders wilde domineerde Ronald van Amersfoort de wedstrijd aardig. Weliswaar begon Ronald met 10 sec straftijd vanwege een niet startende motor bij de Start maar maakte dat in de wedstrijd meer dan goed. Een bodemverkenning in de laatste proef werd Van Amersfoort nog bijna fataal want op de finish resteerden nog slechts 3 sec op Klein Kromhof. Henry Pol eindigde de dag met het winnen van de slotproef maar bleef daarmee op de positie waar hij was begonnen, de derde. Mike van Hoeijen en Jordy van ’t Hof verdeelden gebroederlijk de plaatsen vier en vijf in deze volgorde. Snelste endurodame was weer eens Nina Klink met een achtste plaats in deze pittige klasse.
EURO/ NATIONALEN N3
Nick Buitenhuis maakt er een start/finish zege van door alles te winnen incl de dagbeker. Jirry van Veen kon daar niets aan veranderen maar zijn nette tweede plaats was onbedreigd hoewel hij daarvoor wel eerst Arjan van der Vleuten van die plaats moest verdringen. Die gaf daarna niet meer af om als derde te finishen. Vierde man Ruben Wagelaar nam die plaats al snel in en hield die vast zodat Roy van de Pieterman genoegen moest nemen met P5.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
De vandaag ongenaakbare Braboteam troef Rob Lauwers stoof in een streep naar de dag overwinning. Niemand die daar iets tegen kon uitrichten. Meer strijd voor de tweede plaats met Erwin Wolting lang in die positie. De laatste ronde (en adem?) was echter voor Edwin Straver die Wolting nog even snel een plaatsje terugdrong naar de derde plaats. Gerard Steenbergen kwam al snel op P4 en hield dat vast voor Jacob de Booij die zich uiteindelijk nestelde als vijfde.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50+
Ook deze keer stond na een sterke eerste ronde Erik Ekelmans in leidende positie. Kees Zuidhof en Arjen van der Veld lagen echter op de loer, Zuidhof dook er als eerste onderdoor al spoedig gevolgd door Van der Veld die ineens doorstak naar de koppositie om die ook niet meer af te staan. Zuidhof zakte wat in maar handhaafde op twee voor Ekelmans. Michel van Dooren zakte na winst in de eerste proef al snel naar de vierde plaats maar hield dat tot de finish vol ondanks dat Theo van Lierop dat graag wilde veranderen maar daar niet in slaagde en genoegen nam met een nette vijfde positie.
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
Bij de nationalen domineerde de N1 klasse met Luuk Oud (N1) op 125 2-tact maar van Jarno Zandbergen (N1) kreeg hij het bepaald niet cadeau. Nick Buitenhuis (N3) wurmde zich als derde voor Kevin Buitenhuis (N1) en Tommie Jochems (N1) op de posities vier en vijf.
HOBBY KLASSE
In deze klasse vele ‘snelle’ hobbyisten maar winnen lukt alleen door redelijk constant te zijn. Roy Lassche was de winnaar met een sterke eerste ronde maar voor hetzelfde geld was het Kenn Hofman. Die deed het met een matig begin en een betere tweede helft andersom maar dat was nu net weer onvoldoende totaal om Lassche nog te bedreigen. Maar tweede was ook mooi. Albert Kosdi was constanter maar verloor te veel in de (ver)Zuurbergproef en daarmee zijn kans op de tweede plaats en gleed af naar drie. Frank Jurrissen greep de vierde positie voor Niek Nijhof op vijf. NB. In de naderhand gecorrigeerde uitslag blijkt Bob Hofman voor de tweede keer dit haar de winst te pakken.
TE VEEL IS TE VEEL
De MAC Holten reageerde goed op de aanstormende hoeveelheid deelnemers door het slot erop te zetten. De inters konden zo vrij ongestoord hun wedstrijd rijden. Het is wel een aandachtspunt voor de clubs in het najaar. Licentiehouders zijn gewaarschuwd dat op tijd inschrijven noodzaak is, want het aantal starbewijshouders overschrijdt het aantal startplaatsen (is al enkele jaren zo). Maar de praktijk leert dat het nog nooit is voorgekomen dat een startbewijshouder om die reden niet kom inschrijven. De rit was prima met mooie proeven, er was dan ook louter lof en hulde voor de club en alle vrijwilligers die dit mogelijk hebben gemaakt.
De les van het tijdelijk afgeven van de heuptas voor een proef is iets waar sommigen zich iets van mogen aantrekken. Minimaal wat gangbare kleine sleuteltjes (bv dop 8 bij KTM) ergens vastmaken op de motor kan je wedstrijd bij pech redden.
De volgende ronde voor het ONK enduro is wat de inters aangaat de voor het ONK tellende Belgisch Kampioenswedstrijd op 8 april in Mettet (in de buurt van Namen) zie ook www.dinant-moto-club.be/. Ook zullen een aantal nationalen daar rijden wat o.a. met een daglicentie mogelijk is. Voor interst telt de wedstrijd wel en voor nationalen niet voor het ONK.
Deze maand houdt de KNMV een bijeenkomst voor rijders die willen deelnemen aan de Zesdaagse in Chili.
Uitslagen op: https://knmv.nl/uitslagen-enduro/
Tekst: Alex Peters
Foto’s: VSFoto.nl en trialfoto.nl van jlenders@xs4all.nl
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl