De 25 jarige Lucas Dolfing uit Borger heeft een gouden medaille behaald tijdens de 92e Internationale Zesdaagse die dit jaar in Frankrijk werd gehouden. Aan dit wereldkampioenschap van de enduro motorsport deden deelnemers uit 31 landen mee. Dolfing was ook geselecteerd voor het Nederlandse landenteam. Met zijn drie teamgenoten werd een sterke zevende plaats gescoord.
Voor Dolfing was dit de vijfde keer dat hij deelnam aan dit evenement dat ook wel de Olympische Spelen van de endurosport wordt genoemd. In 2015 won hij al met twee teamgenoten het klassement voor clubteams. Nu werd hij mede op grond van zijn EK prestaties geselecteerd voor het officiële landenteam van de KNMV, de Nederlandse motorsportbond.
De eerste twee dagen moest een ronde van 290 km worden afgelegd met een rijtijd van bijna 8 uur per dag. De temperaturen liepen op tot 35 graden en de speciale proeven op veelal grasland werden enorm stoffig. Dolfing had dit jaar onvoldoende kunnen trainen op de typische Franse omstandigheden met proeven op grashellingen met afhangende bochten. Toch kwam hij de eerste dag goed door op een 61e plaats. Het was wel een zware dag waarin hij moest zorgen veel te drinken en te eten.
Op de alweer bloedhete dag twee klom Dolfing op naar de 55e plaats. Met het team stegen zij op naar de 7e plaats.
Op dag drie op een nieuwe makkelijker route van 270 km met nieuwe proeven was het gelukkig minder warm en de omstandigheden begonnen te wennen. Dolfing kwam ook die dag goed door zonder schade aan zichzelf of de motor ondanks enkele kleine valpartijen.
Voor dag 4 en 5 gold weer een nieuwe route van 240 km en 7 uur rijtijd. Op dag vier waren na een nachtelijke regenbui de eerste proeven erg glad, dat moest opnieuw wennen. Op dag vijf waren de proeven al erg kapot gereden en het stof stak de kop weer op. Dolfing handhaafde zich keurig bij de zestig snelsten waarbij de hele wereldtop.
Na vijf dagen kon hij wel voelen dat dit een vrij zware zesdaagse was. Ook op de mooie routes was constant goed opletten en concentreren een vereiste. Gelukkig had hij geen blessures ondanks enkele valpartijen en ook zijn motor, de TM300 heeft het de hele week perfect gedaan. Door goed tempo te rijden had Dolfing op de serviceposten steeds voldoende tijd over om zelf in enkele minuten het noodzakelijke onderhoud aan de motor te doen. Bij de finish werden in de beschikbare 15 minuten steeds ook de banden gewisseld door de rijder zelf.
Op dag zes stond er alleen nog een slotcross op het programma. Daarin werd Dolfing 50e. In het eindklassement behaalde hij een 14e plaats in zijn klasse en zijn totaaltijd was goed voor een gouden medaille. Met het landenteam kon hij de heel erg goede zevende plaats vasthouden.