Wedstrijdverslag EK/ONK Enduro Harfsen, 28 en 29 oktober 2016

Drie Nederlanders op EK podium
Na de EK wedstrijden in Italie, Frankrijk en Letland was de finale voor Harfsen. Dat werd een spannend geheel en niet alleen omdat Nederland diverse kanshebbers had op een podiumplaats. Onder prima enduro weersomstandigheden (koud maar droog) liet de Engelse Brad Freeman, notabene een Junior E2-E3, beide dagen alle anderen de achterkant van zijn uitlaat zien. Al was dat van verre want hij was met afstand de allersnelste en smeerde iedereen een dik pak minuten aan. Naast die junior titel pakte Freeman ook de veel prestigieuzer EK Overall (scratch) titel. De Nederlanders deden het in dit sterke veld goed. Thierry Pittens eindigde door het winnen van de tweede dag als derde in het E1 terwijl broerlief Wesley de tweede dag de E2 won en maar liefst derde werd in de EK dagscratch. Mark Wassink had evenals Wesley geen podiumkansen maar won de eerste dag in de E3 met Lucas Dolfing op twee. Dolfing herhaalde dat de tweede dag maar kwam 1 punt tekort om in het kampioenschap een ereplaats te pakken hoewel vierde ook lang niet mis is. Bij de Veteranen handhaafde Peter Lenselink zijn derde podiumplaats terwijl Nina Klink haar vijfde plaats door grote inzet wist om te zetten in hetzelfde als Lenselink, een klinkende bronzen titel!
Eindstanden EK / EK dag1 / EK dag2

ENDURO EK en ONK TEGELIJK
Het binnenhalen van een Europees kampioenschap Enduro (EK) wedstrijd vergt veel voorwerk, niet alleen van de club maar ook van de KNMV. Het meest recent dat de Europese Enduro-top op Nederlandse bodem aantrad was in 2008. Toen organiseerden Hengelo (Gld), Vorden en Zelhem gezamenlijk een succesvolle EK. Ook deze keer moest er flink worden gelobbyd bij andere landen en de FIM-Europe om een van die vier wedstrijden per jaar te mogen organiseren. Voor 2015 deed Harfsen al een gooi maar dat feest ging niet door. Voor 2016 slaagde het, mede door sterke argumenten en pushwerk van OET voorzitter Jos Arends over ondermeer het hoge NL deelnemersaantal. Nu kregen ze zelfs de finale. Doordat het in een EK om twee apart tellende wedstrijddagen gaat werd dat model gekopieerd naar het ONK. Ook daar twee apart tellende wedstrijddagen zonder overall tweedaagse klassement zodat de ONK rijders konden genieten van al het fraais dat de HAMAC deze keer in petto had. Maar liefst 130 EK deelnemers naast 180 in het ONK wilden die uitdaging wel aangaan. NL Inters die deelnamen aan de EK telden uiteraard ook gewoon mee voor het ONK.

De route was voor deze gelegenheid uitgebreid tot ca. 90 kilometer waarin 4 proeven met een totaal lengte van maar liefst 20 km. De EK rijders en de inters reden beide dagen driemaal deze route (270 km incl 12 proeven), de nationalen tweemaal.

De route was aantrekkelijk door een mix aan akkers, zandwegen en bossages met hier en daar wat verhard. Zoals altijd veel singletrack kruip-door-sluip-door paden met kort stuurwerk. De echte endurist kon zijn hart ophalen! De bosstukken bleken erg droog waardoor het vooral in de eerste ronde opletten was door de losse bovenlaag. Er ontstonden snel stofwalletjes die uitdaagden er stevig tegenaan te leunen maar boden nauwelijks grip en de kans op een bodemverkenning was dan ook levensgroot. Sommige routedelen vertoonden nog de sporen van eerdere enduro’s, het aantal knippen was ontelbaar en vergde heel wat van zowel rijvaardigheid als conditie van de deelnemers. Voor de nationalen en daglicenties waren twee rondjes meer dan voldoende.

VIER PRACHT- EN KRACHTPROEVEN
Kosten nog moeite waren gespaard om de vier proeven uitdagend te maken. Waar de HAMAC al jaren een hoog houtgehalte in zijn proeven doet was het geen verrassing dat recept hier ruimschoots terug te vinden. Of dat zou leiden tot een voordeel voor de Nederlanders? Drie van vorige jaren bekende proeven stonden op het menu met daarnaast als extra kers op de pudding de zandafgraving Almen.

De eerste proef lag op en rond de oude stortplaats Harfsen. Het parcours kende de bekende lastige klimmetjes en afdalingen maar die waren door de vrij droge ondergrond eenvoudig. De talloze echte stuurstukken over slingerende bospaden waren nog uitgebreid met een lang stuk singletrack met knippen waarbij het goed oppassen was voor overstekende bomen zoals helaas enkele rijders aan den lijve ondervonden waaronder Ismo ten Velde. Hij maakte al in de eerste proef een heel harde smakker. De daarbij opgelopen interne verwondingen en gebroken bovenbeen gaan flink wat hersteltijd vergen. Zoiets is nooit welkom maar zeker niet bij deze sympathieke jonge ondernemer met zijn pas gestarte schildersbedrijf. Hopelijk volgt een snel herstel. Door zijn val moest de proef een tijdje worden stilgelegd. De rijtijd op deze proef was voor de rapsten bijna 8 minuten.

De tweede proef lag in buurtschap “de Schoolt”. Traditioneel weer over enkele akkers met lange snelle stukken maar vooral vele kronkelige smalle bospaadjes waar best snelheid te maken was voor zover de diepe knippen tussen het hout het toelieten. Mooie tijden net onder de 7 minuten waren alleen weggelegd voor de heel snellen. In de zandafgraving was de derde proef uitgezet met een lengte van ca 8 km. Het was het strijdtoneel van vele jaren geleden, toen lag het zanddepot nog vol met dikke bergen zand. Die waren verdwenen maar er bleef nog voldoende rijdbaars over waarvan vele kilometers singletrack over erg smal uitgezette paden. Op die stukken ontstond in de droge stoffige ondergrond een breed diep spoor waar zich vele wortels in volle glorie meer en meer manifesteerden. Die combinatie maakte het erg tricky, de motor werd alle kanten opgestuurd en niet altijd de goede. Veel moed gepaard met dikke armen was een goed recept, maar niet iedereen wilde en kon dat inzetten. Ook was er een steile ‘afgrond’ van een meter of vier die minder ervaren rijders schrik aanjoeg terwijl anderen hier met een noodgang afdoken. Het was een echt listige proef en slechts een enkeling reed hier onder de 10 minuten. Op en rond het HAMAC Peppelenbos-circuit bekend van vele ONK MX wedstrijden lag special test nummer vier met enkele uitstapjes buiten de baan oa over een akker. Ondanks dat het binnen 4 minuten was te doen zat het met het endurogehalte wel goed.

Al met al mochten de EK rijders en inters per dag ruim 7,5 uur sturen waarvan ruim 1 uur 45 minuten in de proeven. Een stevige fysieke uitdaging.

VERSCHILLEN IN REGELTJES
Het EK-reglement regelt diverse zaken anders als voor het ONK geldt. Opvallend vooral het sleutelen in de pitsstraat. Voor het EK mogen monteurs bijna alles aan de motor repareren. Alleen het wisselen van de band (als het wiel al is uitgebouwd, wat ook de monteur mag doen) moet een rijder zelf doen. Bij het ONK mag dat allemaal niet en is buiten lucht en brandstof bijvullen de rijder volledig op zichzelf aangewezen. Bij het WK gelden weer andere sleutelregels waar hier voor het gemak maar even niet bij wordt stilgestaan. De motivatie ligt in meer veiligheid wat enerzijds een prima argument is, anderzijds maakt het de sport ook weer iets duurder want iedereen heeft het liefst een volslagen motormonteur aan zijn zijde. Toch ligt er veel schoonheid en uitdaging in de vanouds gevraagde sleutelvaardigheid van de rijder die het allemaal zelf moet opknappen. Een kunde die vereist is als het op de route misgaat. Dan is er geen monteur en kan een klein probleempje tot uitvallen leiden. In Nederland doen we dat daarom nog wel zo, maar hoe lang nog?

De uitslag voor de eerste dag bleef lang uit en kwam pas na de finish van de tweede dag. Dit kwam door allerlei factoren, lopende protesten mede vanwege onduidelijkheid van de regel ‘EK reglement prevaleert boven ONK’ maar ook door de stillegging van de eerste proef. Onduidelijk was of alle ONK deelnemers die proef zonder vertraging hadden kunnen volbrengen. Uiteindelijk bleken alle Inters de proef te hebben gedaan en werd deze alleen geschrapt voor de nationalen. De problemen met de live-timing (uitleesbaar op de smartphone app Speedhive) waren nog niet helemaal opgelost maar toch waren de resultaten van de meeste proeven via de app aardig te volgen.

EK JUNIOREN under 20 – 125 2t
In deze klasse maken Italie en Frankrijk de dienst uit, landen waar een A1 rijbewijs verkrijgbaar is vanaf 16 jaar en deelname open staat aan grote enduro’s inclusief het EK. Hoe ‘eerlijk’ kan Europese regelgeving toch zijn. Matteo Pavoni (I) was zonder enige twijfel de snelste van het pak terwijl over de volgende plaatsen twee man om en om stuivertje wisselden. Andrea Verona (I) nam plaats twee voor zijn rekening voor Thomas Dubost (F). Deze heren waren kennelijk blij met die uitslag want de tweede dag was die exact hetzelfde. Pavoni nog het meest want die werd kampioen.

EK JUNIOREN E1
Patrik Markvart (Tsjech) won de eerste dag en de bijbehorende 20 kampioenspunten voor twee onderling op enkele tienden strijdende Zweden. Pontus Skoog arresteerde P2 terwijl Erik Ljungberg volgde op 0,7 sec. De tweede dag had Markvart genoeg aan 1 enkel puntje voor het kampioenschap wat hij met zijn dagwinst zeker stelde. Ook de plaatsen twee en drie kwamen in handen van dezelfden. Onze zuiderbuur Jarne De Schaepmeester deed de eerste dag mooie EK ervaring op met een 12^e plaats.

EK JUNIOREN E2-E3
In deze categorie was de zeer snelle Engelsman Brad Freeman in deze klasse erg snel maar ook ‘Overall’ was hij beide dagen iedereen te snel af. Die gast is compleet onnavolgbaar en zette alles en iedereen op vele minuten. Het kampioenschap was dan ook dik verdiend en van deze snelle jongen die er een strakke en supersnelle stijl op nahoudt gaan we vast nog veel meer horen. Jesper Borjesson (S) wist Nicolas Pellegrinelli (I) in een redelijk gelijkopgaand duel te weerstaan voor de tweede plaats. De tweede dag pakte Pellegrinelli dankzij het uitvallen van Borjesson de runner-up plaats en kwam Emanuele Facchetti (I) op de derde spot.

EK SENIOREN E1
De snelste man van de eerste dag was met stip Thierry Pittens. Alleen reed hij door een vergissing de eerste proef zonder transponder. Dan blijkt het reglement bikkelhard, diskwalificatie! Daarmee was zijn uitzicht op de derde plaats in het eindklassement gelukkig nog niet verkeken maar de kans op hoger was voorbij. De Zwitser Jonathan Rosse profiteerde om het minieme kansje op de titel iets beter te maken en nam al snel een mooie voorsprong op de Italiaanse lijstaanvoerder Guido Conforti. Die hield die tweede plaats mooi vast voor de sterk rijdende Rik Vierhuizen (NL) die met deze derde positie de Tjech Jacub Sefr te snel af was. Jordie Berghorst haalde door een mooie vijfde plaats zijn beste EK resultaat. De tweede dag maakte Pittens geen fout en won van start tot finish. Rosse kon niet aanhaken maar pakte wel de tweede plaats voor Conforti. Die werd daar niet koud of warm van want de titel was binnen. Vierhuizen had lang zicht op de vierde plek maar zakte tegen het eind iets terug naar een nog steeds mooie vijfde. Berghorst behaalde nu de zevende plaats.

EK SENIOREN E2
De titelfavoriet Tom Sagar (UK) was al na proef 1 uitgeschakeld. Een ‘kiss of a tree’ veroorzaakte een haperende motor. In de sleutelactie die volgde kon Sagar het probleem niet oplossen en viel uit. Achteraf bleek een kabel tussen een zijkap en het frame door de klap geplet te zijn en kortsluiting te veroorzaken. Tjech Jaromir Romancik (tweede in de tussenstand) liet er vervolgens geen gras over groeien en greep de leiding. De Duitser Marco Neubert bleef binnen enkele seconden en profiteerde van een flinke bodemverkenning van Romancik door in proef 11 de leiding over te nemen en de dag te winnen. Romancik werd nog wel tweede voor de erg sterk rijdende Wesley Pittens die door een val van Hans Vogels op proef 9 de derde plaats had overgenomen. Vogels consolideerde de vierde plaats voor Daan Bruijsten. Die reed misselijk en brakend rond maar wist nog in de laatste proef te profiteren van een foutje van Robin Nijkamp om met één seconde verschil P5 over te nemen.

De tweede dag begon Pittens sterk en vond Neubert en Vogels in zijn kielzog. Pittens trok stevig door en won de dag voor Neubert op een kleine halve minuut. Vogels kreeg in de tweede ronde last van zijn knie wat doorwerkte in zijn tijden. Davide von Zitzewitz (D) en Romancik gingen hem in deze volgorde voorbij naar de plaatsen drie en vier. Tegen het eind kwam Robin Nijkamp nog sterk opzetten maar Vogels kon de vijfde plaats goed vasthouden. Nijkamp bleef zo op een zesde plaats terwijl Daan Bruijsten twee keer ten val kwam waarbij hij stevig zijn hand stootte maar desondanks nog de achtste plaats veilig stelde. De titel werd behaald door de slim en hard rijdende Neubert.

EK SENIOREN E3
Mark Wassink nam van meet af aan de leiding en ondanks het aandringen van Lucas Dolfing die twee proeven wist te winnen, was de dagwinst voor Wassink met Dolfing als tweede. Maurizio Micheluz (I) wilde hier zijn EK titel halen en had aan een derde plaats meer dan genoeg om die te verzilveren. Bas Klein Haneveld kwam ook goed mee en incasseerde met de vijfde positie een flinke stapel punten.

De tweede dag kon Micheluz, met de titel op zak, vrij rijden en ging er stevig op los op de inmiddels duidelijk slechter en gevaarlijker proeven. Dolfing ging aanvankelijk sterk mee in de wetenschap drie punten goed te moeten maken op Ondrej Helmich uit Tjechie om nog kans te maken op brons. Bij winst was dat podium zeker. Micheluz was echter op de listige zandafgraving steeds 14 tot 20 seconden sneller. Dat kwam niet goed en het probleem was dat Helmich de derde plaats stevig in handen had en dan maar 2 puntjes toelegde. Wassink lag vierde en had best zin in de derde maar kreeg Helmich niet te pakken en finishte als zodanig. Ondanks het winnen van drie proeven en een prachtige tweede plaats voor de dag greep Dolfing helaas net naast het podium. Zuur, maar hij had ervoor gevochten. Klein Haneveld moest naar de finish in deze slijtageslag iets toegeven maar de zevende plaats was evengoed een prima resultaat. Zuiderbuur Mathias van Hoof doet in Belgie goed mee met de Beloften en heeft ook mooie ervaring opgedaan door de ISDE in Navarro tot een goed einde te brengen. Hier in dit sterke veld bracht hij het tot een mooie tiende repectievelijk negende plaats.

EK VETERANEN
Sebastian Krywult uit Polen heeft niet voor niets bijna alle dagen van het EK in zijn klasse gewonnen en deed dat ook hier. De eerste dag had Peter Lenselink, die derde in de tussenstand stond, het stevig aan de stok met de Tjech Martin Gottvald voor de tweede plaats. Lenselink liet het op de laatste proef aankomen waar hij zijn (cross)terrein kennis benutte om nipt Gottvald voorbij te steken voor een zeer fraaie tweede plaats. Henk Knuiman wist in dit snelle veld netjes P5 in te palmen. De tweede dag was het razend spannend. Krywult kon een beetje loskomen en reed in een streep naar het kampioensgoud. Daarachter bleef het close racing met vier dicht bijeen. Lenselink lag lang tweede maar kon dat tempo de laatste ronde niet handhaven en zakte langzaam terug naar de vijfde plaats. Knuiman verging het min of meer hetzelfde in een groep van drie die streed om P6. Knuiman maakte een klein foutje in P9 en moest terug naar de achtste plaats.

EK VROUWEN
Met twee snelle Nederlandse dames aan de start met Nina Klink (vijfde in de tussenstand) en gelegenheidsrijdster Kimberley Braam op een snelle Husky TE350 gloorde er hoop op een mooi resultaat. Bekend was al dat de Engelse Jane Daniels onverslaanbaar was, ze was tot nu toe alle EK dagen de beste. Ook niet zo vreemd want Jane is dit jaar als derde geëindigd in het WK Enduro en is dus een echte topper. Des te mooier dat Klink en Braam beiden twee proeven van haar afsnoepten. Toch hadden zij het vooral met elkaar aan de stok. Op de andere proeven was Daniels dermate sterk dat haar dagwinst geen moment in gevaar kwam. Braam ging de laatste ronde in op plaats twee maar veel marge was er niet. Klink ging er nog maar eens goed voor zitten en mede dankzij een uitglijder van Braam op proef 11 ging de P2 naar Klink en finishte Braam alsnog op een oersterke P3. Mede doordat de vierde in de tussenstand Hanna Berzelius (S) uitviel kon Klink die overnemen en zou zij voor brons 4 punten goed moeten maken op Audrey Rossat (F)

De tweede dag was er weer geen kruid gewassen tegen Daniels die in een streep naar de dagwinst en het kampioenschap reed. Klink koerste de hele dag op twee maar Berzelius bleef dichtbij. Rossat zat op de zesde plaats wat 7 punten verschil zou maken. Toen Rossat na de tweede ronde uitviel lag het brons helemaal op een presenteerblaadje en kon Klink rustig uitrijden waarbij ze toch weer de tweede plaats opeiste. Braam hield de hele dag een zeer nette vijfde plaats vast.

LANDEN-, VETERANEN- EN MERKTROFEE
Het KNMV-, de NL veteranen- en het WPM KTM team lieten zich prima zien en scoorden beide dagen mooie trofeeën.

ONK INTERS E1
Thierry Pittens zou de eerste dag hebben gewonnen maar een proef zonder transpondertijd betekent ook in de E1 diskwalificatie. Daar Pittens nu twee nullen in zijn klassement heeft staan is het zicht op het kampioenschap erg klein aan het worden. De kaarten daarop voor Rik Vierhuizen staan echter uiterst gunstig. Die voelde zich tussen de snelle EK mannen bovendien als een vis in het water en reed scherpe tijden. Zo scherp dat oud-MX2 GP rijder en ervaren endurist Erik Eggens ondanks wat tegenstootjes de achterstand moest zien oplopen naar ruim een minuut. Jordie Berghorst kon zich niet met deze koplopers bemoeien en incasseerde op enige afstand de derde plaats achter Vierhuizen en Eggens. Kay-Arne Bulsink tikte aan als vierde.

De zaterdag was Pittens op revanche belust, wat hij demonstreerde door met groot verschil elke proef te winnen. Eggens was niet meer gestart. Vierhuizen kwam er niet aan te pas maar bedwong met gemak Berghorst en Bulsink voor de derde en vierde plaatsen.

ONK INTERS E2
Daan Bruijsten kwam het beste uit de startblokken maar na de proef 3 was het Hans Vogels die de leiding overnam. Wesley Pittens volgde dat voorbeeld in de tweede ronde en zette de jacht in op Vogels. Een val van Vogels op proef 9 kostte hem ruim een halve minuut waardoor Pittens de leiding over kon nemen om die niet meer af te staan. Vogels consolideerde de tweede plaats. Daan Bruijsten kreeg last van misselijkheid waardoor Robin Nijkamp hem in de derde ronde kon inhalen. Door een foutje van Nijkamp kreeg Bruijsten met één seconde verschil P3 weer terug in de schoot geworpen. Vincent Rikhof kampte met een slecht lopende motor dat hij ondanks driftig sleutelwerk niet kon oplossen (op de tankstops was vaak ca 10 minuten over). Onder die omstandigheden was de vijfde plaats zo gek nog niet. Pittens: ‘Ik vind die derde proef echt te gek gevaarlijk. Doordat ik de laatste ronde op 24 seconden voorsprong stond op Hans kon ik het rustiger aan doen. Hans reed er toen 10 af maar dat was voor mij geen probleem. Ik ben erg blij met deze overwinning.’

De tweede dag begon Pittens sterk en vond Vogels direct in zijn kielzog. Pittens trok stevig door en won ook deze dag. Vogels kreeg in de tweede ronde last van zijn knie wat doorwerkte in zijn tijden. Tegen het eind kwam Robin Nijkamp nog sterk opzetten maar Vogels liet zich de tweede plaats niet ontnemen. Nijkamp pakte zo de derde plaats terwijl Daan Bruijsten twee keer ten val kwam waarbij hij niet alleen stevig zijn hand stootte maar ook last had van duizeligheid na de crash in proef 11. Gelukkig kon hij uitrijden en de vierde plaats vasthouden. Rikhof had de technische problemen nog niet helemaal bedwongen maar wist wel plaats vijf te behouden voor Robin Holtmeulen.

ONK INTERS E3
Mark Wassink nam direct de leiding stevig in handen. Lucas Dolfing klampte zich vast en wist vier proeven te winnen terwijl de rest naar Wassink ging die daarmee dagwinnaar werd voor Dolfing. Bas Klein Haneveld kwam ook goed mee maar kon zich met de twee koplopers niet meten. Zijn derde plaats stond niet onder druk want Kay Hulshof hield op ruime afstand de vierde plaats stevig vast terwijl weer enkele minuten daarachter Bjorn Sloot positie vijf inpalmde.

De tweede dag was Dolfing duidelijk beter op dreef dan Wassink die nu in de achtervolgingsmode moest. Dolfing liet een proef aan Wassink en won de rest. Klein Haneveld kon ook nu de derde plaats eenvoudig consolideren. Hulshof en Sloot sloten de top vijf af.

ONK INTERS VETERANEN 40+ EV40
Alex van den Broek had na wat tegenslag in vorige wedstrijden het een en ander goed te maken. Daar hij bekend staat als liefhebber van technische proeven kwam hij hier volledig aan zijn trekken. Niet een proef ontsnapte aan zijn aandacht en zo werd het een start-finish overwinning. Peter Lenselink reed met een dubbele agenda en concentreerde zich voornamelijk op zijn medaillekansen in het EK. Al doende kwam toch nog een uiterst nette tweede plaats uit de buis. Henk Knuiman nam in proef 6 de derde plaats over van Anton van de Wetering die weinig moeite had om de snelle gelegenheidsrijder en oud-kampioen Peter Bergsma op de vijfde plaats vast te nagelen.

Op zaterdag pakte Van den Broek de draad op waar hij vrijdag was neergelegd. Met gezwinde spoed was hij opnieuw de snelste in alle proeven. Lenselinks tweede plaats kwam geen moment in gevaar en Knuiman tekende weer voor drie. Closer was het voor vier, Michel van Roon kon uiteindelijk toch een gaatje slaan van 22 seconden op Jarno van de Linde voor de vierde spot.

SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
Daan Bruijsten kwam het beste uit de startblokken maar na proef 3 nam Hans Vogels de leiding over. Wesley Pittens volgde dat voorbeeld in de tweede ronde en zette de jacht in op Vogels. Door de val van Vogels op proef 9 kon Pittens de leiding overnemen om die niet meer af te staan. Vogels consolideerde de tweede plaats terwijl Mark Wassink plaats drie ontfutseld aan Daan Bruijsten. Die wisselt nog een keer van plaats met Robin Nijkamp maar weet dat in de laatste proef weer ongedaan te maken en P4 weer terug te pakken.

De tweede dag was het een en al Pittens wat de klok sloeg. Vogels volgde op geringe afstand maar kreeg in de tweede ronde last van zijn knie wat doorwerkte in zijn tijden. Tegen het eind kwam Robin Nijkamp nog sterk opzetten maar Vogels liet zich de tweede plaats niet ontnemen. Nijkamp kwam zo weer op een derde plaats terwijl de vierde liggende Lucas Dolfing langzaam terrein op hem begon te verliezen. Wassink koerste de hele dag op P5.

EURO/ NATIONALEN A1

Als enige deelnemer weet Jan-Willem Arendsen onderhand dat hij zich op de andere klassen moet richten. Ook nu zou hij naast de ‘gratis’ winst in de A1 ook weer de N1 op zijn naam zetten beide dagen. Bram Bulten bracht de eerste dag niet tot een goed einde maar herstelde dat de zaterdag met de tweede plek.

EURO/ NATIONALEN N1
Hoewel Kevin Slagers drie van de zeven proeven binnen hengelde ging de winst nog vrij gemakkelijk naar veelvraat Paul Oomen. Nick de Greef leek zijn abonnement op P3 te prolongeren maar in de tweede ronde zette Koen Enderink zich ervoor en dat veranderde niet meer. Danny Dietvorst eindigde op een mooie vijfde plaats.

Op zaterdag hetzelfde beeld, een hevig tegenstribbelende Slagers die uiteindelijk de vlag moest strijken tegen wederom dagwinnaar Oomen. Ook over de plaatsen daarachter ontstond al snel overeenstemming als de eerste dag, Endelink voor De Greef en Dietvorst.

EURO/ NATIONALEN N2
Dominique Tijhuis-Trutmans voelde zich duidelijk in zijn element en bouwde al snel zijn aanvankelijke voorsprong uit naar zijn zoveelste dag overwinning. Paul Spierings jr profiteerde van een schuiver op proef 5 maar kon daarmee het verschil niet maken en moest capituleren voor weer een mooie tweede plaats. Wesley Aaldering reed constant en hengelde zo de derde postie binnen voor Antony Donders die na de tanden in een boom gezet te hebben er enkele moest achterlaten. Toch kon hij de vierde plaats nog veiligstellen en was Rene Satink die zijn abo op P5 verlengde.

Tijhuis-Trutmans was ook op dag twee oppermachtig maar moest een uitlaatdemper wisselen. Daarbij werden onregelmatigheden geconstateerd waardoor hij een diskwalificatie opliep. Ondanks zijn ingediende protest bleef dat zo waardoor Spierings de winst en de enige beker in de schoot kreeg geworpen voor Aaldering, Donders en Satink en Mike van Hoeijen.

EURO/ NATIONALEN N3
De boomkus van Vorden wilde Joey Bak niet overdoen, daarnaast moest hij aan de ‘bak’ om de daaruit volgende nul score te compenseren. Vaste concurrent Jonny Karst probeerde het maar kon niets aan de dadendrang van Bak doen die zo weer de dagwinst greep. Karst zag lang Bart Oosting op drie maar door een vette schuiver in de allerlaatste proef ging de derde plaats alsnog naar Manuel Hoogers. Oosting kom nog wel P4 arresteren voor Wim Lubbers die als vijfde aantikte.

Ook een dag later was Bak niet te vermurwen en won afgemeten. Karst pakte weer de tweede plaats voor de nu scherper sturende Mareg Vierhuizen. Lubbers en Hoogers ontfermden zich over de posities vier en vijf.

NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
Ook deze keer was Michel Reins de te kloppen man. Eenmaal wist Geert Mulder een proef te kapen maar de rest was alles Reins wat de klok sloeg waardoor hij weer de dagzege veiligstelde. Mulder had weinig last van de op de derde plaats koersende Harry Heijink die Gerard Steenbergen op een langzaam groeiende afstand veilig achter zich wist op vier. Robin Groeneweg mocht in dit grote startveld mooi de vijfde plaats bijschrijven.

De zaterdag was weer voor Reins met slechts een slippertje in proef 7. Die ging naar Heijink die mede daarmee de basis legde voor zijn tweede plaats. Steenbergen tekende voor drie gevolgd door Slagers en Rein Bokslag als vijfde.

NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50+
Zonder Gert Berghorst deelt Peet van Saasse de lakens uit. Ook nu was dat aan de orde en won hij zoals hij wilde. Sjaak Martens verdedigde het fort van de tweede stelling met verve terwijl Arjan van der Veld de vierde plaats inruilde door de derde van Laurens Verhees af te pakken. Theo van Lierop bevestigde zijn faam als knippenkoning en pakte P5.

Van Saase was ook de volgende dag weer de niet te vangen haas. Martens was opnieuw goed onderweg maar in de tweede helft had Van der Veld de langste adem en verwees Martens naar plaats drie. Verhees was wederom vierde voor Erik Ekelmans.

SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)

Weer was het Dominique Tijhuis-Trutmans die een ritsje N2 klassegenoten op de plaatsen twee en drie terugvond in de persoon van Paul Spierings jr en Wesley Aaldering. Joey Bak (N3) nam de vierde plaats in voor Jan-Willem Arendsen (A1) op weer een prachtige vijfde positie.

Zonder de gediskwalificeerde Tijhuis-Trutmans ging het dikste pak punten naar Spierings voor Bak (N3) en de N2 collega’s Aaldering, Donders en Satink.

MC HARFSEN NAM DE UITDAGING AAN EN……..
Dat Harfsen een evenement als dit kan organiseren hebben ze nog maar eens duidelijk aangetoond. Alles was prima voor elkaar, de dik 15.000 vrijwilligersuren die waren geïnvesteerd in de voorbereiding waren het allemaal waard. Enkele notoire klagers hadden liever proeven gezien in een grote zandbak, want dat zou de Nederlanders een voordeel geven. In Harfsen hebben ze die niet maar wel op internationaal niveau liggende bosproeven. Daarop hebben de Nederlanders door prestaties laten zien dat zij onder dit soort omstandigheden met de besten mee kunnen.

Grappig was ook de reactie vooraf van de buitenlanders: ‘Wat een makkelijke proeven!’. Nadat ze twee dagen door de zachte grond op vele honderden zo niet duizenden knippen en boomwortels waren getrakteerd gingen die meningen toch echt helemaal de andere kant op: ‘zwaar, zeer technisch en vooral listig’.

De weersomstandigheden zaten mee want als het nat is kan het flink spoken in deze omgeving. Dan was het niet alleen voor de deelnemers uitdagend maar vooral ook voor de organisatie om alles berijdbaar te kunnen houden. Gelukkig kwam het niet zo ver, sommige dingen verdien je gewoon als organisatie..

OP TIJD INSCHRIJVEN GEBODEN
Sommige rijders wachten te lang met inschrijven en doen dat dan last-minute. Omdat allerlei lijsten al klaar zijn, kost dat erg veel tijd. Bovendien liggen op een dergelijk moment vlak voor de wedstrijd de aandacht gericht op andere zaken. Een maatregel kon dan ook niet uitblijven en komt er snel aan. Bij overschrijden van de sluitingsdatum stijgt het inschrijfgeld met 10 euro extra. Bovendien mag er dan niet gestart worden op de scratchpositie maar achteraan het complete inters- of nationalenveld. Beter toch maar op tijd inschrijven?

De volgende enduro voor het ONK is al weer 5 nov in Hellendoorn, zie www.mcnh.nl/

Uitslagen op http://www.knmv.nl/motorsport/Uitslagen/

Tekst: Alex Peters
Foto’s: VSFoto.nl

Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl