MC Sportlust goes… Croatia !
Ja, ja motorfreunden; we krijgen onderhand te maken met een luxe-dilemma; Waar zullen we dit voorjaar weer eens naar toe met de Houtigehaagster offroad motormuizen…?
We hebben al vele plekken in Europa één of meerdere keren bezocht en waren toe aan wat nieuws. Nadat onze alom gewaardeerde webmaster Henk een linkje op deze site had geplaatst van een lokale pensionhouder in Kroatie en dit er zeer leuk uitzag, werden de contacten gelegd en de trip gepland. (http://www.croatia-tourism.in/enduro-croatia/ ).
Van 7 t/m 12 mei gingen we met een kleine groep van 5 rijders die kant op. Vliegen vanaf Koln/Bonn op Rijeka voor ca. € 150,- (incl 23Kg koffer en 8Kg handbagage). Daar werden we afgehaald met busje van de pension houder en waren we in een uur en kwartier op de plaats van bestemming in Floricici nabij Potpican (Istrie). Hier werden we zeer gastvrij onthaald door de familie Floricic onder aanvoering van dochter Doris die de organisatie van deze trips grotendeels doet.
Omdat we hadden aangegeven wel over enige ervaring te beschikken kregen we gids Alex mee die qua rijvaardigheid zeker niet zou misstaan in een hard-enduro wedstrijd, hij gaat dit jaar ook de Erzberg rijden. Voor hem was het met dit groepje mannen van zo langzamerhand middelbare leeftijd een makkie en kregen we ook paar stevige klimmetjes en obstakels te verwerken waarbij we elkaar af en toe even de helpende hand moesten bieden. Als je van meer extreme houdt weet hij overigens ook nog wel wat hardere uitdagingen te vinden… We hadden motoren gehuurd en voor de prijs van €130 per dag hadden we wel iets beter materiaal verwacht…
Motorisch werkte het prima maar als je aankomt en de motoren staan nog smerig van vorige keer, dan is er toch iets niet goed. Meest KTM/Husa 2-takten 250 en 300cc en een Husa FE390. Ook de hevels waren vrijwel allemaal halverwege afgebroken, maar het bleek dat dat zo hoorde want die breken anders toch weer af, was ook prima te doen met deze korte “home-made” 2-vingerhevels, dus dat was het probleem niet. Doris gaf aan dat deze motoren gewoon van lokale rijders werden gehuurd en dat ze evt. binnenkort met eigen motoren wil gaan rijden, kan alleen maar beter worden dan dus. We hebben haar ook geadviseerd om dan maar gelijk overall mousses in te monteren want de stenenpaden zijn in overvloed aanwezig. We hadden gelukkig in drie dagen maar 2 lekke banden, maar daardoor moesten we dag3 toch noodgedwongen wat inkorten, jammer. Wat je kapot rijdt moet je zelf betalen en door enige ongeplande backflips was er toch her en der wat schade ontstaan aan buddyseats, remschijven en gebogen radiateurs.
Rijden:
Heel veel en mooi single-track werk en prachtige technisch rijden qua klimmen en afdalingen op mooie stenen paden. Het single track geitenpaden-gehalte is hoger dan in Polen, Tsjechië of Roemenië.
Her en der stukje over de weg of door dorpje en ook gelegenheid tot wat experimenteel klimwerk op bepaalde plekken.
Verblijf en inwendige mens:
Prima pension. Ook zwembad in de tuin maar dat was nog enigszins koud. Diverse terrassen en balkons. Grote tuin-open haard.
Prima lokaal “Ozujsko” biertje waar je geen koppijn van kreeg. Stevig ontbijt met brood, yoghurt, honing, vleeswaren, kaas en thuisgemaakte gerookte rauwe ham en volop gebakken eieren.
Het eten was inclusief ons arrangement en zoals je in de Balkan landen kan verwachten, veel vlees en in dit gebied kun je VEEL met hoofdletters en vetgedrukt schrijven. Niet alleen de kwantiteit, maar ook de kwaliteit was zeer goed.
De lokaal geschoten wilde zwijnen stoofschotel met Gnocchi was ook overheerlijk. En een huisgestookte grappa hielp goed voor de spijsvertering.
Onderweg her en der een koffiehuisje gepakt en ook prima lunch restaurants. Als je een route naar de west- of oost- kust pakt, dan eet je aan het water en kun je ook evt. aangeven dat je vis e.d. wil eten van de kaart, dan is het maar iets duurder en je eet heerlijke lokale zee-gerechten (b.v. tagliatelle scampi, mosselen, gevulde octopus).
Ik had de nieuwe Garmin mee (navigatie trainen voor Romaniacs J), dus hieronder zie je globaal de 3 routes die we gereden hebben.
Pension in Floricici is Groene pijltje
Paars= Dag1
Rood= Dag2
Blauw= Dag3
Ca. 80-100KM/dag.
Jammer genoeg kwamen we er daar achter dat onze camerabril de geest gegeven heeft, dus geen film dit keer L.
Er is inmiddels een investeringsaanvraag gedaan bij de penningmeester van de club voor een nieuwe GoPro camera.
Alle foto’s binnenkort op www.mcsportlust.com
Next stop is de Redbull Romaniacs zeer waarschijnlijk…
Tenzij we nog buitenland training vooraf meepikken J