Overtuigende Lucas Dolfing pakt ingekorte modderrace
Flinke regenbuien maakten het niet alleen voor de rijders moeilijk onder drassige en uiterst modderige omstandigheden. Ook de organisatie moest kunst en vliegwerk verrichten om de wedstrijd te redden. Door slim in te korten kwam er alsnog een representatieve uitslag in de boeken.
HET KAN VRIEZEN MAAR OOK GIETEN
De seizoensopener van het ONK enduro was weer als vanouds in januari in Enter en nu eens niet op hard bevroren ondergrond maar sinds lange tijd weer in een groot blubberballet. De inmiddels volledig vernieuwde endurocommissie van de EMC Enter had vooraf werkelijk kosten nog 
moeite gespaard om er een aantrekkelijke wedstrijd van te maken. Drie uiterst mooie proeven met veel kruip-sluip-door werk in bosjes en veel variatie in stuurwerk via diverse akkers en bospaden. Bovendien over wat hoger gelegen gebied zodat als er regen zou komen dat minder kwaad kon. Waren de proeven 2 en 3 met ca 6,5 km al van een mooie lengte, proef 1 was de overtreffende trap met een lengte van ca 10 km. Ook bood 71 km route diverse aantrekkelijke (bos)passages. Zowel de Inters als de nationalen mochten daarvan 3 keer genieten. De daglicenties 2 keer. Het menu was dus weer helemaal ok en dat lieten maar liefst 235 inschrijvers zich smaken.
Het weer kwam echter spelbreker spelen want al in de week vooraf viel een flinke lading water en voor de zaterdag was meer beloofd. De regen kwam en niet zo zuinig ook. Met volle bakken begon het reeds in de zeer vroege zaterdaguren en dat ging de hele wedstrijddag door. Spoedig na de start bleken noodingrepen noodzakelijk. Want reeds na de eerste van de drie te verrijden ronden was een flink deel van de route behoorlijk kapot gereden. Ook was dat met twee van de drie proeven het geval en wegbermen hadden stevig te leiden van bezoekers die parkeerden bij de proeven.
Met veel oog voor de belangen van onder andere de grondeigenaren en daarmee het openhouden van de mogelijkheid om voor een volgende editie hier weer terecht te kunnen, werd ingegrepen. Echt slechte stukken verdwenen uit de route via een omleiding, de proeven 1 en 3 gingen eruit en het aantal ronden werd beperkt tot twee. Aldus bleven van de aanvankelijk negen proeven er vier over. Daarmee bleven minimaal 50% van de wedstrijd kilometers overeind en kon het meetellen voor het ONK. Niet iedereen was daar even blij mee want het weer rechtzetten van een foutje in een van de modderproeven was niet eenvoudig ongedaan gemaakt. Maar omdat bijna iedereen wel een of meerdere keren op de proeven in de fout ging was dat een te verwaarlozen zorg.
ONK INTERS E1
Door het vertrek van Lucas Dolfing en Ismo ten Velde naar een andere klasse resteerde de 2e van het ONK 2015 Thierry Pittens als de te kloppen matador. N3 kampioen 2015 Rik Vierhuizen zojuist overgestapt naar de E1 en op pad met de ‘oude’ TM van Dolfing liet zien zeer goed mee te kunnen door proef 2 op zijn naam te schrijven. De rest was voor Pittens en met 24 seconden marge op Vierhuizen was de eerste winst in 2016 voor hem. P3 was van meet af aan in handen van Jordie Berghorst die hersteld is van zijn knieblessure. Die finishte vier minuten voor de vierde plaats die Kay Arne Bulsink met verve verdedigde voor Henk Boer op de vijfde plaats. Beide laatstgenoemde heren zijn vers gepromoveerd uit de nationalen en beleefden hier hun inters debuut.
ONK INTERS E2
Met zowel de negenvoudig ONK enduro kampioen Hans Vogels alsmede de scratch winnaar van de laatste 5 wedstrijden in 2015 Wesley Pittens samen in een klasse lijkt spanning gegarandeerd. Vogels heeft begin dit jaar zijn derde Dakar gereden en met 3 resultaten uit 3 lijkt het daarbij te gaan blijven. Hij wil zich weer helemaal gaan richten op de enduro om daarvan weer te gaan genieten. Dat zat er niet in met Dakar erbij. Het doel van minimaal 10 ONK’s staat daarbij als een paal boven water. Met de KTM 450 voelt hij zich weer als een vis in het water, ‘die motor ligt mij het best’. Hij laat binnenkort de plaat van zijn sleutelbeen verwijderen en is ook van plan weer enkele BK en EK wedstrijden te gaan rijden, de eerste twee niet. Pittens is inmiddels overgestapt naar Yamaha, het ‘oude’ merk uit zijn MX tijd, en is volop aan het testen geweest. Hij kon op testparkoersen dezelfde tijden rijden als met de Husky. Maar het is nog wennen aan het karakter van de Yamaha 450. Op droge ondergrond komt de power van de motor prima tot zijn recht, als het gladder wordt is het nog wennen en experimenteren met de settings. Pittens kwam als favoriet uit 2015 maar kon toen, kansloos voor de titel door een mislukte seizoenstart, zonder druk rijden. Nu is het een-op-een met de niet-minder-favoriet Vogels die bovendien een lange staat van dienst en ervaring heeft.
Hier bleek op de eerste confrontatie al snel dat Vogels onder bos- en glibberomstandigheden nog altijd een van de allersnelsten is en alle proeven won. Pittens had last van veel wielspin maar bleef in de buurt op de tweede plaats al zat modderduivel Vincent Rikhof hem op de hielen kort gevolgd door de N2 kampioen Daan Bruisten. In proef drie ging Pittens stevig onderuit waarbij hij met motor en al in het water terecht kwam. Na veel trekken en duwen en met een krom stuur kon de strijd worden voortgezet maar de verloren minuut stond op het bord waarmee hij terugzakte naar de vijfde stelling. Bruijsten nam de tweede plaats over maar maakte een schuiver op de laatste proef en zakte terug naar de vierde plaats. Robin Nijkamp stond mede door een bodemknuffel de in de eerste bocht van proef 1 pas op de vierde positie na de eerste ronde. Maar hij zette aan en mede door een sterke laatste proef schoof hij alsnog door naar P2 voor Rikhof die P3 wist vast te houden. Pittens reed ook een goede laatste proef maar bleef vijfde; ‘Ik kon in de nog resterende laatste proef die minuut niet meer goedmaken, het is een fijne motor en ik ga aan de gang met die settings en mij nu prepareren voor de EK’s. In de tweede jaarhelft sta ik er met de ONK zeker!!!’.
ONK INTERS E3
Ook hier heel wat wisselingen nu Hans Vogels naar de E2 is gegaan en Erwin Plekkenpol is gestopt. E2 kampioen Bas Klein Haneveld is aan boord gekomen met de Husky 300 terwijl E1 kampioen Lucas Dolfing dat met de TM 300 2-takt deed. Vaste waarde Mark Wassink was goed opweg en won proef 2 nadat Dolfing de eerste proef binnenhaalde. Klein Haneveld sloot aan als derde terwijl in proef drie Dolfing toch weer twee seconden sneller was dan Wassink. Met nog één proef in het boek zette Wassink alles op alles maar gleed weg op een bruggetje en belandde in de sloot. Onder stoom en kokend water duurde het een dikke 20 seconden alvorens hij weer verder kon waarna Dolfing al lang op weg was naar zijn eerste (en waarschijnlijk niet laatste) winst in de E3. Klein Haneveld profiteerde van het ‘bad’ van Wassink en eiste de tweede stelling op voor Wassink op P3. Daarachter vocht Kay Hulshof het uit met Bjorn Sloot voor de vierde plaats. Ondanks dat beide elkaar twee keer de loef afstaken qua snelheid was Hulshofs totaalsom net iets leuker en kon hij P4 bijschrijven.
Dolfing meldde goed uit de voeten te kunnen op het gladde (waarvan acte) en dit jaar alle EK’s te gaan rijden in de E3. Een concreet doel liet hij zich niet ontlokken, ook niet op zijn verjaardag een dag na de wedstrijd. ‘We zien wel, na de eerste EK weet ik waar ik sta’. Deze nuchtere Noorderling kijkt rustig de kat uit de boom maar geeft goed gas en rijdt scherp zoals vorig jaar bewezen door de clubklasse C1 in de ISDE 2015 te winnen.
INTERS VETERANEN 40+ EV40
De tweede plaats in het EV40 kampioenschap 2015 sierde de inzet van ‘altied deurgaon’ Peter Lenselink. Dit jaar heeft deze WPM rijder zich voorgenomen er nog eens serieus tegenaan te gaan met trainen, (ietsje) minder drank en roken, het rijden van EK’s in de E40+ en natuurlijk mikken op de EV40 titel. Een voorproefje daarvan was het winnen van alle proeven en daarmee de dagwinst. Kampioen 2015 Alex van de Broek kwam er in de modder niet aan en stond na de eerste ronde al op bijna een minuut maar nog ruim voor Henk Knuiman. Die reed In proef 4 een ouderwets strakke tijd terwijl Vd Broek in de fout ging waardoor P2 bij Knuiman kwam en Vd Broek op drie. Anton vd Wetering consolideerde een fraaie vierde plaats voor Erik Buursema op P5.
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
Verrassing van de dag was Lucas Dolfing (E3) die zich met zijn TM 300 2-takt als een kikker in de modder voelde en meteen maar de eerste proef won terwijl hij de tweede aan Vogels moest laten. De derde proef was weer voor Dolfing die daarmee op 7 seconden voorsprong kwam. Mark Wassink stond daar weer drie seconden achter waarmee de beslissing moest vallen in de laatste proef. Dolfing liet zich niet van de wijs brengen en trakteerde Vogels op een extra 7 seconden. Wassink had zeker kansen maar die gingen letterlijk in stoom op toen hij van een bruggetje gleed, in het water belandde en ook nog Bas Klein Haneveld in de stand voorbij zag komen. Dolfing wint zijn eerste scratch, heeft ook in zijn E1 jaren al veel moois laten zien en gaat zeker een belangrijke rol spelen indeze klasse. Vogels pakt P2 voor Klein Haneveld en Wassink met Robin Nijkamp op de vijfde plaats door nipt Vincen Rikhof en Daan Bruijsten naar P6 en P7 weg te zetten.
EURO/ NATIONALEN A1
Of het aan het weer lag is lastig te zeggen maar met twee starters was het een wat mager startveld bij de A1. Dat liet niet na dat debutant Jan-Willem Arendsen strakke tijden reed waarmee hij ook bij de N1 de winst had gegrepen. Lars Rietman hield het na een rondje voor gezien.
EURO/ NATIONALEN N1
Nu de concurrentie bijna voltallig is gepromoveerd naar de inters lag de weg open voor Nick de Greef die in 2015 al enkele wedstrijden won. Hij incasseerde de eerste twee proeven waarna Paul Oomen de twee laatste proeven inpikte maar op drie seconden bleef steken op de tweede plaats. Er was er één eigenlijk sneller en dat was Kevin Slagers die in proef 1 een dikke twee minuten liet liggen, waarschijnlijk in een van de talrijke zuigende modderpoelen, maar zich in de rest vd wedstrijd flink liet zien en zelfs de twee laatste proeven winnend afsloot. Hij kwam 1 min 34 sec tekort voor de winst maar zal zich ongetwijfeld realiseren dat deze P3 een mooi begin kan zijn van een spannend jaar. Jaap Panjer leek lange tijd plaats vier op te eisen maar moest in de laatste proef toch nog gedogen dat Koen Enderink die positie overnam.
EURO/ NATIONALEN N2
Nieuwkomer Dominique Tijhuis-Trutmans komt uit de motorcross en liet zien van wanten te weten door meteen bijna alle proeven te winnen en de enige beker op te halen. Paul Spierings won een proef, kon de kopman niet bedreigen maar had ook geen moeite P2 in te pakken voor Sjoerd Eskes die genoegen nam met een nette derde positie. Stefan Harkink had lange tijd de vierde plaats in handen maar treuzelde te lang in proef 4 waardoor Mike van Hoeijen kon profiteren door P4 in te palmen. Harkink alsnog als een keurige vijfde.
EURO/ NATIONALEN N3
Terug van weggeweest was het voor motorcrosser Joey Bak die in het verleden al eens stevig meedeed in de N1 en nu na jaren weer de enduro ijzers uit het vet haalde. Het enduro rijden is hij niet verleerd want alle proeven kwamen op zijn bloknoot. Hopelijk zien we nu ook moeder Ria ‘Bakkie’ weer bij de enduro met haar leuke foto’s met pakkende teksten. Achter hem vochten Johny Karst en Jos van Dal het uit voor de tweede plaats. Na wat wisselingen trok Karst de tweede plaats naar zich toe. Twee oud-gedienden Harmen Harmsen en Rendo Boersma hebben ook weer de weg naar de enduro gevonden en betwisten de vierde stelling. Boersma leek het onderspit te gaan delven maar profiteerde van een bodemverkenning van Harmsen die zo moest capituleren op P5.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
In deze klasse maar liefst drie man die een proef op naam schreven. Maar niet alleen omdat hij dat twee keer deed werd Robin Groeneweg de glorieuze overwinnaar. Dat was vooral te danken aan Wopke Hoekstra die in de laatste proef de leiding verspeelde maar nog genoeg had voor P2. Michel Reins won ook een proef maar had een bijzonder beroerde laatste proef. Toch werd de derde positie de zijne voor Marco Pluimers en Gerard Steenbergen op de resp vierde en vijfde plaats.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50+
Met Gert berghorst weer aan de start is het niet zo moeilijk gokken wie dit jaar een grote kans maakt op het kampioenschap. Berghorst is te duchten maar in de modder is hij te verslaan. Dat was ook wel gebeurt ware het niet dat hij in de eerste proef een tijd op de klokken zette waarvan zelfs de inters verbleekten, maar liefst 24 seconden sneller dan Lucas Dolfing!! Dat was alleen maar te verklaren doordat Berghorst een stuk van de proef had gemist, ongetwijfeld waar het lint ergens was weggereden, want dat een man met zijn vaardigheden dat opzettelijk doet is niet waarschijnlijk. Hoe dan ook werd er niet tegen deze toptijd geprotesteerd en profiteerde Gert en kon zijn ‘niet meer te tellen’ aantallen dagwinst met één omhoog. Laurens Verhees mistte zo een waarschijnlijke dagwinst maar krijgt nog genoeg kansen en P2 is zo gek nog niet. Martin Jimmink heeft ruime ervaring en weet dat dit de wedstrijden zijn waar je heel moet blijven om punten te pakken, hield het hoofd koel en rekende af met Peet van Saase voor P3. Henk Schuizeman kwam na weer een heroïsche wedstrijd uit op een mooie vijfde stek.
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
De eerste slag was voor de MX-er Dominique Tijhuis-Trutmans die in zijn enduro debuut het Beta team meteen maar op de mooiste score trakteerde terwijl mede-motorcrosser Joey Bak (N3) de tweede stelling betrad. Paul Spierings en Sjoerd Eskes (beide N2) namen de plaatsen drie en vier in voor Jonny karst (N3) op P5.
DAT WORDT WEER BETER
De EMC Enter heeft veel ervaring met organiseren van dit soort wedstrijden in de winter en de endurocommissie weet echt van wanten. Hoewel de weersomstandigheden echt in- en intriest slecht waren was het toch wel jammer dat er zo hard moest worden ingegrepen met het sluiten van twee complete proeven als negatief dieptepunt.
Het is te loven dat het belang van de grondeigenaren hoog werd gesteld maar voor de wedstrijd was het een dooddoener. Voor de vele nationalen die nog eerder de strijd verlieten was het een harde les. Zo kan enduro ook zijn, dan is het belangrijk scherp te kijken waar je rijdt. Want er lagen vele diepe sporen, maar met goed kijken en voldoende snelheid was er vaak wel door te komen. Ook lag er net naast de diepe sporen genoeg grond om toch goed rond te komen. Kijken is belangrijk. Helaas volgden velen blind de diepe sporen en reden zich vast.
Ook namen helaas enkele ‘omrijders’ het niet zo nauw en reden wel erg ver van het aangegeven spoor. Die kwamen terecht in grond waarvoor de eigenaar geen toestemming had gegeven en waar nu de club moet praten als Brugman om er ook nog maar een keer in de buurt te komen. Als dat al lukt. Dus bedenk als rijder dat er ook andere belangen zijn. Een volgende keer moet er wel weer gereden kunnen worden, zonder willige eigenaren is dat onmogelijk.
Hoe dan ook is bij dit soort wedstrijden het devies: overleven en uitrijden! Want er vallen er veel uit en dan levert uitrijden een bak punten. Telt lekker mee in het kampioenschap.
Hoe dan ook, Enternaren laten zich nooit kisten en grijpen deze tegenslag vast aan door volgend jaar weer eenzelfde pracht enduro te organiseren als waarmee Endurorijdend Nederland de laatste jaren zijn verwend. Desnoods zetten ze een tent over de proef… Zou mij niet verbazen.
Maar het was niet alleen voor de club en rijders een uitdaging ook onze enduro fotograaf Hendrikus Vugteveen (VSFoto.nl) had het moeilijk om een naam te verzinnen bij de vele geschoten modderfoto’s. Hij overweegt een transponder ontvanger op zijn camera te monteren en zoekt nog iemand die hem kan helpen. Misschien de tijdwaarneming? In het verleden werden hun oogjes flink getest in dergelijke modder, nu zijn zij helemaal verknocht aan de transponders.
EK ENDURO 2016
In 2016 gaan heel veel Neerlandse rijders deelnemen aan de EK’s. Dat is prima voor het opdoen van ervaring maar er is ook een hele rits rijders die kunnen meedingen naar de prijzen. We gaan dat zien en met een tweedaagse EK als slotwedstrijd in Harfsen wellicht mooie bekers ineigenland houden. De HAMAC en de KNMV OET hebben zich daar hard voor gemaakt en dat kwam mede door die groei in EK deelnemers. Zet daarom 28 en 29 oktober 2016 maar vast in de kalender.
De volgende enduro is pas in het najaar en wel op 1 oktober in Havelte. Deelname met daglicenties is mogelijk, maar tegenwoordig moet je de daglicentie minstens een dag van te voren aanvragen bij de KNMV. Op de dag zelf kan het niet meer. Houd daar rekening mee.
Tekst: Alex Peters
Foto’s: VSFoto.nl
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl