Wat een opluchting dat mn maat er weer was.
Aan de telefoon gisteren na het eerste deel van de marathon etappe had Jan van Gerven er duidelijk buikpijn van dat zijn maatje Marco van Geel nog ergens op de route stond met een technisch probleem..
“*Piep*, wat baal ik daarvan. Ik weet dat *piep* als geen ander! Marco staat ergens met technische problemen. Er is iets met de olie. Hans-Jos is bij hem dus ik hoop zo dat ze het gaan redden! Maar dan ook precies nu.. Tijdens de marathon.. *piep*”
Dit mocht wel even door de censuur voor de jeugdige lezers:-) Gelukkig hebben Hans-Jos en Marco het probleem kunnen vinden en het samen opgelost. Ze waren laat binnen, maar ze waren binnen en dat is wat telt!
Ondanks het tegenstribbelen van Jan over de slaapplaatsen in het bivak van de marathon etappe, begonnen ze toch wel redelijk fit aan de dag van vandaag. “Best goed geslapen eigenlijk. Dat had ik niet gedacht. Ben zelfs nog op jacht geweest of ik nie een of ander hutje ergens open kon breken. Heb me maar gedragen en eigenlijk was het nog niet zo slecht. Net schoolkamp. We lagen er al om 8 uur op dus ik heb toch een uurke of 6 geslapen.”
Blij met de speedzones
4 uur weg vanochtend, erg vroeg en koud ook! Gelukkig had Jan zijn superluxe regenpak weer trouw aan de motor geknoopt. Het was gewoon zweten! Het was een dag van mooi stuur en draaiwerk volgens jan. Prachtige uitzichten en diepe ravijnen. “Het was maar goed dat er zo af en toe een speedzone was ingesteld,” zei Jan.
“Als je op snelheid de bocht niet lekker haalt en zo’n ravijn in valt, valt er niet zo veel meer op te lossen.”
Een flink gat in de weg waar jan in donderde liet hem schrikken. Dat gat stond niet in het roadbook! Daardoor besefte Jan dat hij niet helemaal goed zat. Een stukje terug gestoken en daar bleek dat hij een afslag had gemist. Niks aan de hand verder. Hij is netjes binnen gekomen! Jan staat op een keurige 52ste plaats in het algemeen klassement.
Kleine pijntjes
Conditioneel gaat het super! Het was best een extreme dag maar Jan kan het goed volhouden. “Het werd ook wel tijd hoor.” zei hij in een interview met Rallymaniacs. “Het mocht onderhand wel iets pittiger.” jan kan wel merken dat hij weinig motor gereden heeft. Hij heeft wat kleine pijntjes in zijn polsen, nek en rug. Maar dat hoort erbij en hij begint er goed in te komen. De motor (met dank aan Peter van den Bosch) is echt helemaal super. “De vering is super, hij loopt super, de motor is echt geweldig. Er rammelt gewoon ook helemaal niks. Als je er ’s ochtends op stapt, heb je gewoon het vertrouwen. Hij laat je niet in de steek.”
Etappe 6. De langste..
De langste special van de rally staat voor de deur.
Het wordt een rondje om de zoutvlaktes van Uyuni.
Vorig jaar zijn daar zo vreselijk veel uitvallers geweest doordat ze over een natte zoutvlakte moesten rijden. Wat dat zout doet is echt niet te geloven. Vooral als het nat is, kruipt het overal. De 6e etappe gaat met een special stage van 542 km om de zoutvlakte heen. Het zal voor een groot deel weer op hoogte zijn, maar Jan heeft daar geen last van. “Ik kan er gelukkig goed tegen, ik heb er zelfs geen medicijnen voor.”