Reportagepiet ter plekke:
De Enduro in Harfsen, uitdagend ieder jaar maar weer
met de smalle paadjes, vele bomen en het snelrijdende verkeer.|
Door de regen dit jaar met een gladde start hier en daar,
was het begin van deze mooie Enduro behoorlijk zwaar.
Zowel voor de Inters, licenties en Nationalen,
betekende dat even gas terug en elkaar minder inhalen.
Maar later op de dag waren de weergoden ons goed gezind
en werd er weer gas gegeven, snel en gezwind!
Lucas startte even na negen uur in de klasse E1
en denderde in de proeven over heel wat boomwortels heen.
In de laatste ronde ging Lucas helemaal los
en na de laatste proef op het circuit van de Harfsense motorcross,
was de wedstrijd voor hem zeker gesteld.
Wellicht dit jaar weer kampioen, onze Drentse sportheld?
Bram draaide om tien over negen open de benzinekraan
en had ter voorbereiding extra conditietraining gedaan.
Na het nuttigen van niet één maar zowaar twee broodjes gezond,
ging hij rijders voorbij en keek ze niet meer in de kont.
Alleen die harde eikenbomen, die gaan niet aan de kant,
en dat is en blijft toch wel riskant.
Na wat botsen, butsen en als souvenir wat splinters,
behaalde Bram plaats 11 bij de EV40 Inters.
Vervolgens was snelle Sander in de N2 aan de beurt
en poeh, wat was hij aan het einde van de dag onder de modder besmeurd.
Want een modderbende was het deze dag wel zeker,
en aangezien Sander nog steeds kans maakt op een beker,
was het flink gas erop en ervoor gaan.
Totdat bleek dat pijn en snelheid niet goed samen gaan.
Met een derde plaats en een geblesseerde knie en pols,
doet Sander even rustig aan en vooral niet te dols.
Erwin start dit jaar nog in de Nationalen
en maakt grote kans om in december een beker binnen te halen.
Volgend jaar wellicht de Inters, eindelijk weer samen met Bram.
Erwin had na deze Enduro geen enkele schram
en hield zelfs de kleren heel, dat is ook voor het eerst,
Maar met de gladheid reed hij dan ook heel beheerst.
Ook bij geulen zelfs te diep om in te parkeren,
wist hij er netjes om heen te laveren.
Dat leidde opnieuw tot plaats twee in de lijst
en grote kans dat die beker ook wordt opgeëist.
Maurits had deze dag behoorlijk minder geluk
en liet achter op een boom een helmafdruk.
Verder rijden was helaas niet vertrouwd,
dus de bus werd maar weer volgestouwd
en op naar huis om bij te komen.
Nee, Maurits wordt geen fan van die harde eikenbomen.
Daarna was het de beurt aan onze wandelende zijtak Bert.
Bij zijn motor is de verzorging altijd heel alert,
want zijn motor die slurpt heel wat benzine op,
die ijzeren tank die gaat helemaal op zijn kop.
Bert kwam gebroken binnen in drie delen
maar heeft het opnieuw weer weten klaar te spelen.
Het was afzien, Drentse en Gelderse drama ten top,
plaats 17 was vandaag het resultaat voor deze kale kop.
Geert daarentegen is weer helemaal in zijn element,
lekker crossen en inhalen, nergens geen rustmoment.
Door, door en geconcentreerd weer door ,
Maar dan rijdt er ineens een langzamere rijder ervoor.
en die moet ingehaald, koste wat het kost,
dus werd die ander uiteindelijk op de heuvel even gelost.
Geert kon weer verder en reed zichzelf naar een nette derde plaats,
Knappe prestatie, bovenmaats!
Erik S. was zoals altijd super voorbereid
maar reed voor dit jaar wel zijn laatste strijd.
Dit heeft niets te maken met Endurogewenning
maar de Tweedaagse past dit jaar niet in de planning.
Aan het eind van de dag werd de controle over de motor wat minder,
maar Erik hield zijn hoofd koel op zijn ééncilinder.
Genoten van de route, rit en organisatie
verwacht Erik volgend jaar opnieuw een invitatie.
Maar dat is nu nog niet aan de orde dus niet getreurd,
Erik was dit maal goed voor een vijftiende beurt.
Roelan heeft de spanning in de benen,
ze voelen zowaar als dikke bakstenen.
Gespannen op de motor is geen goed ding,
en Roelan wil onder geen beding,
weer een half jaar ziektewet met de nodige pijn.
Dus afstappen was het enige goede medicijn.
Johan was sinds lange tijd weer van de partij,
en hield de andere rijders keurig bij.
Johan, er volgen nog vele ONK’s,
Dus in 2016 geen dilemma’s.
Als de tijd ervoor is kom je lekker rijden,
als daglicentie bij de Endurowedstrijden.
Cees had het in het laatste kwartier nog druk,
op tijd binnen komen bleek nog een heel klapstuk.
Maar Cees, dat kwartier bleek uiteindelijk een half uur,
ach, who cares, Cees vond de hele route één groot avontuur.
Schaatsen op de proef en te veel snelle mannen op de weg,
maar wel de route uitgereden zonder één keer motorpech.
Jonny ging onderuit op zowel de stort als op het circuit,
maar dat deed geen afbreuk aan de hiërarchie.
Want waar Jonny komt daar doet hij goede zaken,
en laat hij andere rijders niet aanhaken.
Jonny doet gewoon niet aan concurrentie
en behaalt daardoor een derde plaats bij de licentie.
Maurice zijn motor was maar net op tijd klaar
maar toen bleek de route erg zwaar.
Want na het passeren van Inters en Nationalen,
valt er op de route voor de daglicentie minder te halen.
Diepe geulen en gaten verschijnen overal op de rit
en Maurice had weinig zin in dat gespit.
Ondanks alles een leuke dag,
alleen helaas geen punt in de einduitslag.
De verzorging werd ditmaal spontaan mooi uitgebreid,
want Chris en Gezinus kregen zowaar de tijd,
om voor het eerst sinds jaren te kijken bij een proef,
omdat Jaap nu eens bij de tankstop vertoef.
Dank aan Alwin, Gezinus en Andries ter Haar
als altijd weer present en startklaar!
MC Hamac, bedankt voor de organisatie van deze mooie, snelle, soms gladde Enduro.
Zo’n route voelt voor de ECD als een kado!
De Enduro Club Drenthe wordt gesponsord door:
– Scholtmeijer benzine-en dieseltuning
– Installatiebedrijf Panjer
– Albert Speelman
– Autobedrijf Mulder
– Bakkerij ´t Aole Ambacht
– Bouwservice Oosting
– Bram Gonlag
– Dolfing machinistverhuur
– HEBO engineering
– Installatiebedrijf Steenbergen
– Jaap Eggens
– Maurits Enting, freelance diver
– Metaaldraaierij Dondorff
– NDMX parts
– RtH service
– Schildersbedrijf Hardenberg
– Schutrups Schoenen
– Tuincentrum en Hoveniersbedrijf de Zijtak
– VOF Bouwmeester