Wesley Pittens maakt zijn belofte waar (deel 2)
Zoals wel vaker geeft het winnen van een wedstrijd een rijder meer zelfvertrouwen. Zo ook Wesley Pittens (E2) die na het winnen van de scratch inters in Zelhem hier in Hellendoorn uiterst sterk voor de dag kwam en Hans Vogel (E3) voor de tweede keer voor de scratch wist te verslaan. Vogels moest 43 seconden toestaan maar heeft de focus momenteel op zijn derde Dakar deelname en daarnaast vindt hij het behalen van zijn negende titel dit jaar belangrijker. Robin Nijkamp had lang de derde plaats in handen maar Mark Wassink volgde hem als een schaduw en nam finaal de derde plaats over. Lucas Dolfing (E1) greep de vijfde plaats voor Bas Klein Haneveld die Thierry Pittens terug wist te drijven naar de zevende positie.
Daan Bruijsten liet zich weer eens niet kloppen bij de nationalen en tekende zijn vijfde overwinning op rij op.
LANGE PROEVEN
De start was dit jaar verplaatst naar het circuit van de MCNH, de Koetree. Zo was er een perfecte combinatie van tijdcontrole, een proef en een goed geoutilleerde kantine. Zo zien de helpers het graag. De bekende Dauwpop proef lag op enkele minuten lopen en vijf minuten rijden. Dat was voor de meesten veels te kort om op te warmen. Velen kregen dan ook te maken met opgepompte armen waardoor tijden tegenvielen. Dauwpop staat al jaren bekend om zijn lange smalle en brede paden met diepe knippen. Dat vergde ook nu weer veel van de conditie. In deze proef het beruchte kleine zandgat met steile rand. Ditmaal was de uitzetter te voorzichtig en kwam slechts een enkeling in de problemen met het nemen van de niet te hoge en steile wal. Het publiek vond het maar niks maar de rijders al lang best. Minder was dat start en finish van deze proef niet op dezelfde plaats lag. Daardoor zijn niet direct proeftijden bekend en wordt de rest van de dag een beetje raden hoe een rijder er nu precies voorstaat. In deze tijd van uitgebreide mogelijkheden in datacommunicatie en internet is dat eigenlijk moeilijk verteerbaar. Zo blijft er altijd wat te wensen. Maar deze wens is nu na zijn tweede jaar toe aan een oplossing. Een proef van ruim 8 minuten verdient dat ook.
De tweede proef was de door vele aanbeden ‘zandkoele’. Weer de bekende klassieker rond en door het grote zandgat met veel kruip-door-sluip-door en singletrackpaden met bovendien enig hoogteverschil. De vele knippen en blootliggende wortels maken dit tot een meer dan stevige enduroproef waar het altijd goed opletten is, een schuiver is zo gemaakt en de bomen staan altijd (te) dichtbij. Diverse toppers zijn hier wel eens minder fraai gemodelleerd uitgekomen. Blijkbaar is daar nog niet veel aan gedaan daar meerdere rijders snelheden van boven de 140 meldden op de lange paden met vele wortels en ketsknippen. Of hier geen chicanes in kunnen om de snelheid terug te brengen tot redelijke proporties? Met een paar dranghekken is de veiligheid gediend. De doorkruizingen van de zandkuil eindigden steevast in een lastige zandklim maar met een gedoseerde gashand hoefde niemand in de problemen te komen. Zo ging het natuurlijk in het echt niet altijd en was er veel geklungel te bewonderen. De proef was ondanks een MTB wedstrijd in het aangrenzende bos toch nog zo’n 7 minuten lang.
De derde proef lag in de tuin van selectierijder Robin Voortman. Een mooie akkerproef die door de losse ondergrond flink zwaar trok, werd afgewisseld met een houtwal en een slingerbos. Mooi stuurwerk en veel pret die in bijna 6 minuten voorbij was.
Voor zowel de inters als nationalen stonden drie ronden á 80 km op het programma met in totaal 9 proeven. Al met al was er ruim een uur proeftijd en ook nog met een zeer gewaardeerde variatie. Minder was de route waarvan de ruime meerderheid bestond uit lange rechte paden. Dat maakte dat het nogal koud was voor de deelnemers, ach iets moet er te wensen blijven. Het deelnemersaantal van 261 leek prima maar dieper kijkend waren daarvan maar liefst 114 daglicenties. Waarom licentiehouders een dergelijk topparkoers laten liggen is onduidelijk, of zou het de aaneenrijging zijn van week op week al die wedstrijden? Juist dit jaar is nu en dan een weekje vrij ingepland, dus of dat de reden is?
ONK INTERS E1
Weer alleen de snelste drie van Nederland die het tegen elkaar opnamen. Onder hen Thierry Pittens die enkele dagen eerder 20 jaar werd en zijn A2 rijbewijs wist te behalen. Hij stond met de 250 Husky aan de start wat mogelijk even wennen was tegenover de 125 tweetakt. Toch bleek daar weinig van. Lucas Dolfing was van meet af aan de snelste, verslikte zich licht in proef 2 waarvan Ismo ten Velde wist te profiteren. Dolfing sloeg al snel een mooi gaatje en reed in een streep naar de overwinning. Pittens en Ten Velde mochten om de tweede plaats knokken. Pittens begon goed maar Ten Velde sloeg in de tweede proef toe met een klein verschil, maar in de derde proef werd de volgorde weer hersteld. Pittens toonde zich daarna de betere hoewel Ten Velde nog twee keer sneller was. Toch moest hij 25 seconden incasseren op de derde plaats. Klassementsleider Dolfing heeft 210 punten, Ten Velde 183 en Pittens 181. Nu er nog drie wedstrijddagen komen zijn nog 90 punten te verdienen. De meeste strijd lijkt te ontstaan voor de tweede plaats daar deze heren elkaar het hele jaar al voor de voeten lopen.
ONK INTERS E2
Wesley Pittens liet er deze keer geen twijfel over bestaan en won alle proeven. Robin Nijkamp kwam het beste mee maar heeft nog steeds last van zijn in Bergeijk ongelukkig opgelopen rugblessure en wordt binnenkort nog een keer onderzocht. Desondanks was zijn tweede plaats geen moment in gevaar. Voor de titel gaat het tussen Bas Klein Haneveld en Erwin Plekkenpol. Vandaag betwisten zij de derde plaats waarbij Plekkenpol ongebruikelijk goed uit de startblokken kwam. In proef 5 ging het fout en met een Klein Haneveld niet ver weg kon die de derde plaats overnemen. Klein Haneveld beet door en weerstond een slotakkoord van Plekkenpol die op 8 sec moest buigen op de vierde plaats. Kevin Dijk was er weer eens bij en reed ongemoeid op en naar de vijfde plaats. Klein Haneveld leidt de kampioensdans met 188 punten terwijl Plekkenpol er 15 minder telt. Dat is nog lang niet beslist, want enduro is soms grillig. Wesley Pittens staat derde en lijkt met 38 punten achterstand kansloos voor de titel. Ook hier geldt, je weet het pas als de laatste finishvlag is gevallen.
ONK INTERS E3
Zelfs als Hans Vogels in de Dakar mode rijdt en de negende titel al gloort aan de horizon blijft hij de ‘man to beat’. Meervoudig kampioen Mark Wassink moet dat doen en toonde zich de snellere crosser door steeds de akkerproeven te winnen. De andere proeven waren voor Vogels waarmee uiteindelijk een verschil van 19 seconden in Vogels voordeel de toppodiumplaats vastlegde. Robin Voortman leek in zijn thuiswedstrijd met de derde plaats te gaan slepen. Een bodemverkenning op proef 7 luidde zijn verval in waarna het ook op 8 en 9 niet lekker meer liep. Christian Dignum profiteerde dankbaar en nam de derde plaats over in de allerlaatste proef. Marc Pepers reed een eenzame race op de vijfde plaats voor Lars Verbakel en Jarno van Ekris als zesde en zevende. Vogels leidt ongeslagen met 210 punten terwijl Wassink met 189 niet kansloos is maar afhankelijk van een grote misser van Vogels. Voortman staat derde op 160 punten.
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Alex van den Broek zette zijn winning mood door en won weer alle proeven. Voor de tweede tot en met de vierde plaats was men het snel eens want de volgorde Peter Lenselink, Peter Bergsma en Henk Knuiman veranderde geen moment. Dan was het nog wel leuk tussen Michel van Roon en Allan Davids in de laatste proef waar Davids nog even snel de vijfde plaats overnam. Leider Van de Broek heeft met 205 er 22 punten meer als Lenselink. Bergsma volgt met 156 punten.
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
Grootste tegenstander en veelvuldig winnaar Hans Vogels (E3) was degene waar Wesley Pittens mee moest afrekenen. Hoewel de verschillen op de twee bosproeven uiterst klein bleven maakte Pittens op de akkerproef steeds weer het verschil. Daarbij won hij alle proeven en kon voor de tweede keer de scratch op zijn naam schrijven. Vogels moest 43 seconden toestaan maar heeft de focus momenteel op zijn derde Dakar deelname. Ook wint hij altijd graag de scratch maar het behalen van zijn negende titel dit jaar is belangrijker, bovendien komt die nu niet in gevaar. Robin Nijkamp had tot en met de tweede ronde de derde plaats in handen. Mark Wassink volgde hem als een schaduw en kon de derde beslissende nog ietsje harder waar Nijkamp dat niet kon en nam de derde plaats over. Lucas Dolfing (E1) hield net achter dit viertal de hele dag de vijfde plaats in handen. Bas Klein Haneveld versloeg Thierry Pittens, die na het slagen voor zijn A2 rijbewijs voor het eerst in het ONK kon aantreden met de 250 viertakt, voor de zesde plaats. In de tussenstand gaat Vogels fier aan kop met 670 punten gevolgd door Wassink en Pittens met respectievelijk 530 en 500 punten. Met nog drie dagen te gaan zijn nog 300 punten te verdienen en daar alles telt is theoretisch alles nog mogelijk. Hoe dan ook blijft Vogels de topfavoriet,
EURO/ NATIONALEN A1
Michel Hoenson was enigszins getergd door de motor ‘open’ story, maar zette dat opzij en won wederom van start tot finish. John Roestenburg pakte de tweede plaats terwijl Mike Daas lang uitzicht had op de derde plaats. Die ging echter teloor door motorpech waarna Thymo Scholten die plaats kon inpalmen. Hoenson leidt de dans met 253 punten terwijl naaste belager Roestenburg er 158 heeft en Scholten 123. Theoretisch is het kampioenschap beslist ware het niet dat Hoenson nog wel twee keer de motor moet starten op de kampioensrit.
EURO/ NATIONALEN N1
Wederom liet Kris de Boer weinig twijfel wie de winst behoorde. De eerste proef mocht Nick de Greef inpalmen daarna was alles voor veelvraat De Boer. Lijstaanvoerder Kay-Arne Bulsink leverde flink wat tijd in maar de tweede plaats leverden weer mooie puntjes. De derde plaats kwam zo bij De Greef die Koen Enderink en Damian Long vooraf ging voor de plaatsen 4 en 5. De stand is mooi spannend met Bulsink op 198 punten en een steeds verder terugzakkende De Greef op 184 punten. Laatstgenoemde moet nu aan de bak om Bulsink achter zich te krijgen in de komende wedstrijden, anders is die binnenkort de King. Enderink staat derde met 157 punten.
EURO/ NATIONALEN N2
Het wordt wat saai maar voor de zevende keer op rij was Daan Bruijsten ongrijpbaar voor zijn concurrenten. Kevin de Bruin was weer de runner-up maar moest bijna 6 minuten incasseren. Sander Boer behaalde een nette derde plaats. Meer spanning was er voor de vierde plaats die endurodame Kimberley Braam erg lang bezette maar in de laatste proef in de fout ging en Huub van Genugten en Pim Kasper voorbij zag schuiven voor de posities vier en vijf. Braam op een alsnog mooie plaats zes. De eerste drie van deze dag vormen ook de top van het kampioenschap, Bruijsten leidt ongeslagen met 210 voor De Bruin (185) en Boer (171). Zonder pech gaat Bruijsten meer dan verdiend in 2016 de inters plagen.
EURO/ NATIONALEN N3
Ook hier een teleurstellend verloop als het de spanning aan gaat. Rik Vierhuizen reed schijnbaar moeiteloos weer de enige beker naar huis terwijl Robin Holtmeulen de tweede plaats inrekende. Dat was op een eiland zonder bedreiging van de winnaar en Arjan van der Vleuten die de derde plaats op zijn lijst noteerde. Johan Vissers had de vierde plaats stevig in handen maar ging in de laatste proef de bodem knuffelen. Dat duurde echter te kort om Wim Lubbers gevaar te laten opleveren zodat die genoegen moest nemen met positie vijf. Vierhuizen staat met 205 punten 20 punten los van Holtmeulen die vandaag de tweede plaats overnam van Van der Vleuten (183). Vierhuizen is nog niet helemaal veilig en moet minimaal netjes blijven uitrijden voor een mooi kampioenschap.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
Hier weer de nodige reuring daar Erwin Wolting, Edwin Groen en Geert Mulder het elkaar moeilijk maakten. Al snel ontspon zich een een-tweetje tussen Groen en Wolting waarvan Groen nogmaals aan het langste einde trok. Mulder reed de drie naar huis. Patrick Schellekens twistte met Frank Ligthart om de vierde plaats. Ligthart reed een snelle proef 8 en zette de vierde plaats vast. Wolting leidt met 180 punten de dans terwijl Groen er 169 heeft en Ligthart en Schellekens ook nog kanshebber zijn met 163. Kan nog spannend worden.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50+
Weer was het Kees Zuidhof die Peet van Saase de openingsproef gunde en vervolgens zonder enig talmen naar de eerste plaats reed. Van Saase verloor langzaam meer terrein en eindigde op 40 seconden. Arjan van der Veld reed in niemandsland naar een verdiende derde plaats voor Erik Post die de scherpe eindsprint van Martien Jimmink zag eindigen op 1 seconde en de vijfde plaats. Voor het kampioenschap is nog veel te beslissen. Zuidhof heeft zijn uitvallen in Holten goedgemaakt en gaat sinds vandaag aan de leiding met 180 punten maar Van Saase heeft er 177 en Jimmink 176. Zuidhof moet even stoppen met winnen om het weer spannend te maken.
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
Daan Bruijsten liet zich weer eens niet kloppen bij de nationalen en haalde zijn vijfde overwinning op rij. Michel Hoenson uit de A1 instapklasse haalde met speels gemak de tweede plaats. Rik Vierhuizen ging ervandoor met plaats drie en N3-maten Robin Holtmeulen en Arjan van de Vleuten stelden de vierde en vijfde positie veilig. Kampioensleider Bruijsten heeft 1315 punten en daarmee bijna een wedstrijd (200 punten) marge op Hoenson (1131) die Vierhuizen (1120) weer terugzette naar de derde plaats.
VERANDEREN GOEDE ZET
De MC Nijverdal-Hellendoorn had een goede stap gedaan door de start naar de Koetree te verplaatsen. Daar was iedereen blij mee, tijdcontrole, proef, kantine en prijsuitreiking dicht bijeen. Men zou eens na kunnen denken over chicanes in de lange rechte stukken op proef 1 en proef 2 om de snelheid enigszins te drukken. Dat komt de veiligheid ten goede vindt ook een topper als Wesley Pittens. De KNMV mag nu eens aan het werk om tijden op de publieksklokken te krijgen bij een proef met gesplitste start en finish.
Volgende week zien we het ONK enduro terug op de drie mooie en vaak verrassende proeven in Harfsen (21 november). Er is in Harfsen echt enduroweer beloofd, dus zouden we nu de eerste natte rit van 2015 beleven?
Harfsen vormt een belangrijke voorsorteerder voor de beslissende tweedaagse Kampioensrit op zaterdag 12 en zondag 13 december in Eindhoven. Een nieuwe startlocatie en een zeer uitgebreide route met mooie harde ondergrond gaat een mooie parkoers opleveren (www.delandsard.nl tabblad 78e kampioensrit).
Tekst: Alex Peters
Foto’s: VSFoto.nl
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl