Veel spanning in zonnige Zelhemse enduro
Als je het maar goed voorbereid, komt het altijd goed. Zo denkt en doet de Zelhemse Auto en Motor Club (ZAMC) het al vele jaren. Ook nu was er weer veel tijd en effort in de enduro gestoken met interessante proeven en een route die flink opgeleukt was met nieuwe stukken. Zet daarbij de warmste novemberdag sinds de registratie en dan krijg je vanzelf gelukkige deelnemers. Of deze omstandigheden de voedingsbodem waren bleef onduidelijk maar het was de hele dag razend spannend.
HALMAC PROEF MET HOOG ENDURO GEHALTE
Dezelfde drie proeven als in 2013 stonden op het menu waarbij vooral proef 1, het HALMAC circuit, flink was hertekend. Door een offroad evenement met oa quads waren nieuwe kruip-sluip paadjes ontstaan op en rond het motorcrosscircuit die tot veler plezier in deze proef werden opgenomen. Het zorgde ook voor een hele draai van een langjarige historie met veel brede motorcrosspaden en hoge schansen naar nu meer kruipysluipy. Voorts werd de proef iedere ronde twee keer achter elkaar gereden wat dan ook voor een mooie lengte zorgde van ca. 8,5 minuut.
Proef 2 doorgaans bekend als de Spektakelproef op het Voederbieten landgoed van Hendrikjan Lovink bevatte door tijdsgebrek van de eigenaar nu eens geen dubbeljumps en vette springschansen. Maar daar was wat op gevonden. Een agressief ogend watergat vlak na de start zorgde voor heel wat commotie. Het was hoogstens 20 centimeter diep water op een harde zandondergrond maar het zag er wel erg dreigend uit. Toen ook nog na de eerste ronde het uitrijdeel door te langzaam rijdende rijders in diverse flink diepe geulen was omgetoverd én aan inrijzijde een steile afstap van ca 30 centimeter was ontstaan, leek er grote onzekerheid te ontstaan bij de rijders.
Het aanschouwen van dit fraais moet haast wel velen dusdanige bibberaties hebben bezorgd zodat het plasje van ca. 10 bij 10 meter uiterst behoedzaam werd benaderd. Zodanig dat het wel fout moest gaan! Tergend traag reden sommigen erin om te ontdekken dat er een klein randje onder de waterlijn was verborgen. De schrik leidde tot hard in de rem knijpen en dat was juist fout want daarna volgde steevast een koprol. Vaak in slow-motion maar natuurlijk rechtstreeks het water in. Menigeen pakte een nat pak en kreeg trek- en duwwerk. De tactiek was met voldoende snelheid en iets gelift voorwiel erin te rijden. Dat is wat de betere rijders ook demonstreerden. Maar vertel dat een geïntimideerde rijder maar eens. Het publiek was wel blij mee met deze mind-fuck voor de rijders want het was talrijk en genoot met volle teugen. Een rijder weet natuurlijk dat het altijd oppassen is als ergens veel publiek staat. Die staan er niet voor niets.
De derde ‘De Langenberg’ proef was weer een mooie mix van akker en semi-bospaden en kende een mooi gebalanceerd ‘extreme’ deel. Op een lang recht stuk waren met enkele ronde afwateringsbuizen maar ook boomstammen diverse obstakels gebouwd. Het oogde uitdagend maar was voor degene die de moeite neemt zo’n boomstam eens te overwinnen eigenlijk goed te doen. De beter getrainden gebruikten het als springschans waar de minder getrainden er maar net over heen geschuifeld raakte. Maar het was goed te doen waarbij de grootste uitdaging was dat er wel veel en soms kort achter elkaar lagen. Opmerkelijk van het easy pad in deze proef was dat er twee kleine balkjes in lagen. Enkele daglicentierijders gingen daar zo hard overheen dat een kontenwipper niet uitbleef. Eén ging er volledig door over de kop. Over goed kijken gesproken? Ook deze proef werd elke ronde twee keer achter elkaar genomen. Werd daardoor misschien wat moeilijker voor de nationalen na een rit van 3x60km waar de vermoeidheid toeslaat terwijl de inters dan nog een hele ronde ‘mogen’.
Rijdersgedrag op dubbel gereden proeven
In de proeven waar het rondjes twee keer werd gedaan werden minder snelle deelnemers regelmatig ingehaald. Niet altijd ging dat even soepel, soms leidde dat tot een geforceerde inhaalpoging waarbij beide rijders er flink verhit van werden. Eigenlijk onnodig zolang de ingehaalde rijder bedenkt dat degene achter hem/haar een stuk sneller is en dus maar beter ruimte kan geven. Iets dat je zelf ook zou willen als je een langzamere rijder tegenkomt. Als de ingehaalde gewoon duidelijk naar rechts gaat weet de inhaler dat hij erlangs kan. Overigens was het wel zo dat die mogelijkheid op sommige erg smalle stukken er gewoon niet was, en dat dan de inhaler even geduld moet koesteren. Zoals ook Allan Davids vertelde, ´ ik rijd niet graag iemand in de weg en ga zondermeer aan de kant voor snelleren. Hier waren enkele heel smalle stukken waar dat helaas gewoon niet ging’. Inderdaad dan is even geduld onontkoombaar.
ONK INTERS E1
De van een nog redelijk verse ribblessure teruggekeerde oud-GP crosser Erik Eggens begon uiterst sterk. Echter in de derde proef ging het flink mis waardoor 30 seconden averij werd opgelopen. In de tweede ronde zette Eggens nog wel aan maar stopte na proef 5 omdat hij nog onvoldoende fit was voor het best pittige rondje. De strijd leed er niet onder want inmiddels waren Bas Klein Haneveld en Lucas Dolfing een soort van haasje over begonnen. Om beurten de snelste proef afleveren leidde er niet toe dat Dolfing de leiding uit handen gaf hoewel na de derde ronde het verschil was teruggelopen naar 2,5 seconde. Dolfing ging gestaag door terwijl Klein Haneveld vermoeid raakte en wat foutjes maakte in de laatste drie proeven. Dat gaf de doorslag waardoor de winst naar Dolfing ging.
Ismo ten Velde kwam aanvankelijk al snel als derde goed mee maar verloor gaandeweg wat terrein. Dat kwam niet meer goed waarmee ook zijn finishplaats vastlag. Kevin Dijk kon de aansluiting met Ten Velde niet maken maar hield de schade beperkt en finishte binnen het zicht van de top drie als vierde. Weer weet tussenstandsleider Dolfing zijn voorsprong uit te bouwen op Ten Velde (201 vs 184 punten) maar eenmaal pech en de stand is helemaal anders. Kevin Dijk staat derde met 163 punten terwijl Klein Haneveld inmiddels Verbakel achterhaald heeft en vierde staat met 132 punten.
ONK INTERS E2
Hoewel Hans Vogels leiding geen moment in groot gevaar kwam wist Robin Nijkamp vier proeven te winnen. Enerzijds kwam dat door te profiteren van kleine foutjes van Vogels maar ook uit zijn steeds verder groeiende zelfvertrouwen en stuurvermogen. Vogels liet zich desondanks niet foppen en beklom weer de hoogste podiumplaats. Maar met 22 seconde erachter ging de fraaie tweede plaats naar Nijkamp.
Johnny Bosmans kon niet aanklampen bij de toppers maar reed zijn eigen wedstrijd met enkele foutjes die resulteerden in een enigszins geflatteerde achterstand. De derde plaats was echter geen moment in gevaar en Bosmans had dat aan het begin van het seizoen vast niet durven dromen. Vincent Rikhof had duidelijk de vierde plaats in handen voor Kay Hulshof die na lange afwezigheid nog relatief eenvoudig de vijfde plaats binnenhengelde. Vogels blijft ongeslagen de tussenstand aanvoeren, nu met 210 punten waar Nijkamp er 189 heeft en de achterstand verder oploopt. Maar een keer uitvallen en alles is anders, zo is het wel, Bosmans staat derde met 175 punten.
ONK INTERS E3
Wassink is voorlopig uitgeschakeld met een gecompliceerde sleutelbeenbreuk en zal vanuit gezondheidsoogpunt dit eerst laten genezen. De verwachting is dat hij begin 2015 weer in volle oorlogssterkte kan gaan deelnemen. Daarmee is het mooie en interessante duel met Wesley Pittens voorlopig even van de baan en heeft Pittens carte blanche. Die ziet daar geen reden in het tempo omlaag te draaien, mede ook omdat de scratchstrijd met Vogels hoge eisen stelt. Erwin Plekkenpol reed in een strak tempo naar de tweede plaats daar bedreigen van Pittens er niet inzat. Marc Pepers legde weer beslag op de derde plaats voor Robert Voortman.
Pittens heeft inmiddels 204 punten verzameld en runner up is Plekkenpol 179. Derde is nu Robin Voortman met 161.
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Trial kampioen Alex vd Broek gaat dit jaar drie enduro’s rijden en dit was zijn tweede. Ook nu was er niemand die ook maar iets kon doen aan zijn hegemonie, iedere proef ging in Alex’ boek. Henk Knuiman zat lange tijd in tweede positie maar moest die met een kapotte koppakking opgeven. Peter Bergsma had niet de ambitie om veel risico te nemen, wat vanuit zijn mooie voorsprong in de tussenstand goed verklaarbaar is. Bovendien is de tweede plaats lang niet gek, Michel van de Brand hoefde geen serieus gevecht aan te gaan met Dinand Tijhuis en sleepte de derde plaats binnen. Tijhuis kon de vierde plaats goed vasthouden voor Allan Davids op vijf. Bergsma heeft nu 32 punten voor op Van de Brand (202 om 170) en komt er steeds rianter voor te staan. Allan Davids wint weer 2 puntjes wat genoeg is om Kees Zuidhof op de punt de derde plaats te ontfutselen.
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
Hans Vogels (E2) lag als scratchaanvoerder natuurlijk vol onder vuur van eerst Wesley Pittens (E3), later nam Robin Nijkamp (E2) dat stokje over. Hans Vogels zei ook, ‘het gaat van vandaag op en neer, zo sta je 10 seconde voor, dan maak je een foutje en lig je er gelijk 10 achter’. Vogels begon echter sterk en pakte zeven seconden op Pittens die hieruit veel inspiratie leek te halen. Dat leidde tot het pakken van tienden verschil in proef 2 maar een echte klapper (letterlijk en figuurlijk) was dat Vogels – die aanvankelijk in proef 3 op weg leek naar winst – vlak voor de finish in de fout ging, in het hekwerk belandde en veel tijd verloor. Pittens profiteerde, nam de leiding en trok door met proef 4. Nijkamp bleef kort bij Vogels maar die ging er vervolgens ‘even voor zitten’ en schreef proeven 5 t/m 7 op zijn naam.
Pittens bleef er kort bij maar moest er toch aan na proef 7. Die vreugde was van korte duur want in proef 8 (gewonnen door Nijkamp) ging Vogels in de fout met het uitkomen van het watergat kort na de start. De poging via meerdere sporen uit het gat te schieten was geen succes en kostte flink wat tijd waardoor weer Pittens de leiding overnam. In proef 9 en 10 herstelde Vogels de orde en sloeg een gaatje dat Pittens vervolgens niet meer dichtkreeg. Nijkamp die de laatste tijd mooi progressie boekt had weer een sterk slot en won de proeven 11 en 12 maar kon daarmee de inmiddels tot 28 seconden opgelopen achterstand hoogstens verkleinen. Erop en erover was er niet bij.
Zo won Vogels voor Pittens gevolgd door Nijkamp op drie. Lucas Dolfing met de lichte E1 kwam al snel op de vierde plaats maar zag gaandeweg klassegenoot Bas Klein Haneveld naderen tot op 1,5 seconde. Haneveld maakte een schuiver in proeven 10 en 11 en remde de motor een keer dood in de laatste proef, verloor daarbij veel terrein maar hield nog net voldoende marge over om Erwin Plekkenpol (E3) achter zich en op zes te houden.
In de tussenstand bouwt Vogels verder uit tot met 675 puntjes, dat zijn er 85 meer dan Pittens en nog eens 110 meer dan Nijkamp op de derde plaats.
EURO/ NATIONALEN A1
Thierry Pittens won weer eens alle proeven en reed de rest op 9 minuten. In de club ‘stuivertje wisselen’ met Jan Daris en John Roestenburg in de hoofdrol, bracht deze keer Roestenburg het beste. De vierde plaats ging nu naar Thymo Scholten. Pittens leidt met 210 punten, een verschil van meer dan een wedstrijd met Roestenburg 179 en 152 voor Daris.
EURO/ NATIONALEN N1
Jordie Berghorst kreeg het deze keer niet cadeau want Sjoerd Eskes kwam sterk uit het startblok en hield de leiding lang in handen. In de tweede wedstrijdhelft maakte Berghorst geen fout waar Eskes dat wel deed in de twee laatste proeven maar ook al eerder met een kopduik-in-plas in proef 5. Zo was het toch weer Berghorst als eerste voor Eskes. Tim Kruiper legde beslag op de derde plaats voor Roy van de Pieterman op vier en Kay Anne Bulsink op vijf. Berghorst lijdt er weinig aan met de tussenstand van 207 voor Eskes met 181 en Kruiper vlak daarachter op 175 punten. Er groeit al een stevig gat waardoor de spanning een beetje lijkt weg te ebben.
EURO/ NATIONALEN N2
Het dominante rijden van Bjorn Sloot duurde deze keer niet de hele wedstrijd maar hield op tegen het einde waarbij Robert van Pelt en Rob Smits een proef winnend wisten af te sluiten. Voor Sloot maakte het nauwelijks uit. Nee dan het gelijk op gaan van Smits, Van Pelt en Jarno van de Linde. Dat ging op het scherpst van de snede maar echte verschillen kwamen niet tot stand. De laatste proef was scherprechter en Smits wist die ook ruim te winnen maar kwam toch nog 7/100ste van een seconde tekort zodat Van Pelt de tweede plaats scoorde, Smits derde en met een ietsje mindere laatste ronde Van der Linde als vierde. Klassementsleider Sloot heeft er 210 bij elkaar gesprokkeld, Smits 160 aldus een ruime marge. Bij afwezigheid van Sander Boer nam Van der Linde de derde plaats over.
EURO/ NATIONALEN N3
De kampioenskandidaten Rob Lauwers en Arjan vd Vleuten trokken langdurig aardig gelijk op. Aan deze spanning kwam een eind toen Van de Vleutens problemen met de uitlaat uit de hand liepen en hij moest opgeven. Lauwers was ondanks zijn gebroken teen sowieso al de snelste van de dag maar kreeg het daarna wat makkelijker. Rik Vierhuizen won ook drie proeven maar moest capituleren als tweede. Op ca 3 minuten was het Robin Holtmeulen die de derde positie arresteerde voor Nina Klink en Ido Jansen (5). Nina Klink had daar wel een modderbad voor over. Hoewel zij voldoende schoonheid heeft, zal iedere man erkennen dat een echte vrouw er nooit genoeg van kan hebben. Dat moet dan bijna wel de aanleiding zijn geweest van haar modderbad op proef 5 waarbij een flink nat pak werd opgelopen. Nu Van de Vleuten uitvalt komt Lauwers op 199 punten en stijgt Nina Klink door naar de tweede plaats (153 punten). Van de Vleuten staat nu derde op 50 punten van Lauwers.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
De laatste weken te kloppen man is Michel van Roon. Ook hier was er geen kruid gewassen hoewel Eddy Heersink het in proef 1 nog wel probeerde maar spoedig het hopeloze ervan in moest zien. Verder waren er niet echt veel onderlinge aanvallen en lagen de plaatsen vrij snel vast. Heersink op twee voor derde Paul Dijkstra gevolgd door Patrick Schellekens en Peter Maranus als vijfde. Hoewel Van Roon weer inloopt blijft het verschil met Heersink aan de leiding met 184 maar Van Roon komt al op 7 punten. Met nog drie wedstrijddagen gaat dat nog spannend worden. Heersink moet minstens een keer voor Van Roon finishen om de kansen op het kampioenschap warm te houden. Maranus staat derde met 154 punten.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50
Gert Berghorst was eens een keer niet dominant en liet Martin Jimmink één keer en Peet van Saasse zelfs drie keer een proef binnenhengelen. Toch kwam de 7-uit-7 geen seconde in gevaar. Peet van Saase had niet veel te stellen met Jimmink en tekende voor twee met Jimmink als derde. Ludwig Cissen reed van meet af aan als vierde en zag Erik Post op een mooi afstandje achter zich. Met 210 blijft Berghorst blijft ongeslagen, Van Saase volgt op 162. Derde is Jimmink met 153.
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
Bij de nationalen was het weer de one-man show van Thierry Pittens die de eerste beste achtervolger op bijna 3,5 minuut zette. Het eind van zijn uitdagingen bij de nationalen lijkt in zicht, volgend jaar naar de E1. Bjorn Sloot was de beste runner-up voor Rob Lauwers, Rik Vierhuizen en Jordi Berghorst. Pittens heeft inmiddels 1340 punten, heel wat meer door de nu ex-aequo stand van 1095 waar Sloot op gelijk hoogte is gekomen als Lauwers .
DIT KAN (BIJNA) NIET BETER
Vorig jaar was het ook een mooie rit maar was er enig ach-en-wee over de zware extreme passage in de derde proef terwijl de twee ‘easies’ bepaald ook niet makkelijk waren. Dat is bij een klantgerichte club als de ZAMC nooit tegen dovemansoren en dus werd er iets moois geregeld. Met ook een enigszins opgefriste route was er alleen maar terechte lof voor het geheel. Ongetwijfeld had ook het uitzonderlijk strakke weer (warmste novemberdag ooit) een duit in het zakje gedaan. Alles helpt. Na een paar jaar kon weer landgoed ’t Zand’ in de route worden opgenomen. De kans is groot dat hier volgend jaar weer een ouderwetse proef met hoog enduro gehalte zal komen. Wordt het nog mooier in Zelhem?
Minder goed nieuws was er over de naamgever van de rit, Jan van Beek. Die is dermate momenteel ernstig ziek dat het ergste moet worden gevreesd. De beker voor snelste inter werd door de zoon van Jan uitgereikt aan Hans Vogels die deze wisselbeker al twee keer uit de roulatie heeft gehaald (steeds drie keer winnen achter elkaar) en nu aan poging drie werkt.
Enkele rijders meldden dat er weer rijders waren die afsneden in de bochten. De KNMV gaat dan ook weer scherper controleren op deze in een proef volstrekt laffe daad. Zo wil toch een normaal persoon niet winnen? Overigens levert betrappen zondermeer diskwalificatie op. Ook als het lint kapot is gereden dient het uitgezette spoor gereden te worden. Daar afsnijden is net zo goed fout.
VRIJWILLIGERS
Zonder vrijwilliger geen enduro, in de organisatie voor de organiserende club en bij de KNMV en ook op de posten voor de rijders zijn er gelukkig flink wat te vinden. Want zonder, kunnen de rijders het wel vergeten. Om er vast een paar te eren die elke enduro zo gek zijn voor een ander hun vrije dag op te offerene hier de aanwezige KNMV-ers die er mede voor zorgden dat het zo soepel ging en de rijders volledig aan hun trekken kwamen. Of om met Wilco Bruijn te spreken: ‘dit zijn die gekken die de endurosport mogelijk maken’. De foto is te koop voor boven (of in) het open haardvuur a 5 euro bij Henk vd Spek.
DE VOLGENDE
Van 3 t/m 8 november is de ISDE in San Juan, Argentinie. Vanuit Nederland enkele individuele rijders en clubteams die s’lands eer moeten gaan redden omdat een landenteam ontbreekt. De KNMV acht, niet geheel onterecht, de kans op een top-tien klassering voor zowel de Trophy als Junior Trophy laag. Om daar wat aan te doen zit er een flinke vlam in de talentontwikkeling. Bondscoach Erik Davids (samen met Kees van de Ven) is er vast van overtuigd dat er in 2015 weer een NL team meestrijd. Het ONK krijgt vanwege de ISDE een weekje rust wat de meesten zullen benutten om de motor (en zichzelf) weer op punt te zetten na 5 weken onafgebroken enduro. Met de accu opgeladen kan in Harfsen op 15 november en op 28/29 november met de Kampioensrit in Enter het seizoen zo goed mogelijk worden afgesloten.
Tekst: Alex Peters
Foto’s: VSFoto.nl
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl