Wedstrijdverslag ONK Enduro Zelhem, 2 november 2013

Zelhemse enduro ondanks diskwalificatieregen groot succes

Een nieuwe mooie bosproef met enkele trialobstakels (niet vreemd bij een club die ook trial hoog in het vaandel heeft) bracht veel plezier. Dat was wat anders bij de Kappenbulten proef waar een heel bos rijders vergat de twee rondjes op het circuit te doen met een hele lijst diskwalificaties tot gevolg. De snelle inters maakten die fout niet en de al een tijdje onklopbare Mark Wassink al helemaal niet, die won weer eens schijnbaar met gemak. Goed voor zijn stand in het kampioenschap en al helemaal in de wetenschap dat de HAMAC Harfsen vanwege natte terreinomstandigheden het pijnlijke maar verstandige besluit moest nemen om hun enduro af te gelasten en dus de volgende wedstrijd de allesbeslissende tweedaagse is.

EEN BEETJE TRIAL

Drie proeven stonden op het liefhebbersmenu met één spiksplinternieuwe die was overgoten met een stevige trial saus. Wat wil je bij een club die ook aan trial doet?  De derde ‘De Langenberg’ proef was een mooie mix van akker en semi-bospaden maar kende een bijzonder ‘extreme’ deel waar een trialist uitzetter zich even had uitgeleefd. Dit jaar was met diverse typen ronde en vierkante afwateringsbuizen maar ook boomstammen een knoert van een obstakel gebouwd. Het oogde meer dan uitdagend en de kwalificatie Hard was dan ook zeer trefzeker. Met de toppers die daags vooraf de proef wandelend verkenden ontstond onrust, “is dit wel te doen?”. De demo door een handlanger van de bouwers met trial motor was geen eclatant succes, dus werd er enige druk op de wedstrijdleider Wilco Bruijn uitgeoefend of dit wel kon. Die hield zijn been stijf maar beloofde de eerste doorkomst het verloop in ogenschouw te nemen. Overigens waren er wel degelijk twee alternatieven voor het Hard deel, een Medium en een Soft. Om met de laatste te beginnen, een grasbaanrace met heel veel lussen dat heel wat extra tijd kostte. Ook Medium was niet erg aanlokkelijk. Twee boomstamstapeltjes waren redelijk te doen maar er was ook een combi van twee boomstammen met twee korte in elkaars verlengde liggende rioolbuizen ertussen die dan weer schuin lagen ten opzichte van de boomstammen. Deze Medium oogde niet alleen moeilijk, maar was het in de praktijk ook. In de eerste ronde was dit de favoriete keuze maar kostte bijna altijd meer tijd dan de lange slingerroute van Soft. Medium Hard zou ongetwijfeld een betere benaming zijn geweest. Het werd te gek met het geknoei en onder het mom van veiligheid werd terecht de eerste boomstam na de eerste ronde uit de Medium combi gehaald. Hoe intimiderend ook, bleek de schijnbaar onneembare Hard al snel de beste keuze te zijn. Een nieuwtje dat snel rond ging waardoor het aantal keuzes voor Hard flink groeide. Door op tijd de motor te liften en met een klein gasstootje het voorwiel hoog te houden overbrugden een hele rits inters de ‘gap’ tot boven op het obstakel. Het leek eenvoudig maar er was enige durf (en zelfvertrouwen) voor nodig en enkele durfals hadden meerdere pogingen of een twee-stappen tactiek nodig om erop en erover te geraken. Ook enkele nationalen lieten zich niet afschrikken en namen deze horde met verve.

MODDERVANG

Op en rond het crosscircuit Kappenbulten in Halle was traditiegetrouw weer een stevige proef uitgerold. Ditmaal als eerste proef die net als de rest van het enduro parkoers in de nacht vooraf flink overgoten was met een pak regen. Het in dit jaargetijde altijd al natte circuit had dan ook diverse flinke plassen en enkele compleet blank staande stukken. Het is altijd oppassen en ook deze editie kwamen diverse rijders in de problemen in een wel heel diep spoor. Het zag er feitelijk vrij onschuldig uit doordat een modderige laag water het gevaar aan het oog onttrok. Maar ohwee als men erin raakte. Tot aan de vorkkroonplaat muurvast en niet even snel weer weg. Ook rond de vaker vertoonde dubbele ronde op het circuit als deel van de proef enige commotie. Een beetje slimme endurorijder bereidt zich voor en informeert vooraf naar bijzondere omstandigheden. Zo was op de clubwebsite maar ook in het programmaboekje duidelijk aangegeven dat in de eerste proef het circuit van Halle twee keer moest worden genomen. Daarnaast stond er nog een niet te missen wisselpunt met een duidelijke aanduiding. Dat er dan toch nog zoveel al na één rondje het Halle circuit verlieten was een groot raadsel. Zou er een kans zijn dat na dit debacle het programmaboekje voortaan beter wordt gelezen?

De tweede proef was de Spektakelproef uitgezet door crossers Willy van Wessel en Ronald Rietman op het Voederbieten landgoed van Hendrikjan Lovink. Het aantal dubbeljumps bleef beperkt tot één evenals het aantal tafels. Verder nog een vijftal nette springschansen en een drietal kunstmatige kort achter elkaar liggende sloten die vooral ritme vergden om op tijd de motor te liften. In de eerste ronde was een groot deel van de proeven en de route van 60 km flink glibberig. De inters reden die ronde vier keer en de nationalen eentje minder

HELE RITS DISKWALIFICATIES

Diverse ‘zondaars’ die een ronde op Kappenbulten misten of de proef afsneden om een obstakel te omzeilen of onveilig tegengesteld de proef reden kregen een dikke D van de wedstrijdleider. Die kon niet anders doen nu er zoveel getuigen waren, en het reglement is nu eenmaal duidelijk. Dit leidde tot maar liefst 8 diskwalificaties bij de inters (EV40 only) en zelfs 29 bij de nationalen. Voor sommige een duur lesje gelet op de kampioensstand.

ONK INTERS E1

Daar het verschil van klassementsleider Lucas Dolfing met de in de tweede seizoenshelft sterke Bas Klein Haneveld tot 4 punten is teruggebracht, is de spanning te snijden. Klein Haneveld is ook op de crosser te duchten en als dan Dolfing ook nog vastrijdt in het diepe spoor op crosscircuit de Kappenbulten is het verschil al meteen 18 seconden. Hoewel Dolfing nog drie proeven wist te winnen kwam Klein Hanevelds overwinning geen moment in gevaar en bedroeg het verschil finaal zo’n 45 seconden. Ismo ten Velde volgde Dolfing lang als een schaduw maar zag het verschil in de laatste ronde nog wat oplopen. Zo was een nette derde plaats het hoogst haalbare. Rendo Boersma was kandidaat voor de vierde plaats maar strandde in de allerlaatste proef op het Hard obstakel. Moegestreden na de enerverende dag (waarmee hij duidelijk niet de enige was) werd de motor er halfweg afgegooid om vervolgens het obstakel over te slaan. Dat was gezien door de wedstrijdleider (en zo’n 50 anderen) en zo werd diskwalificatie onvermijdelijk. Dolfing leidt de dans met 171 punten maar ziet met een puntje minder Klein Haneveld met grote stappen naderen. Dat gaat nog spanning opleveren in de komende twee wedstrijddagen in Hellendoorn. Deze twee zijn volledig aan elkaar gewaagd. Ten Velde staat derde op 158 (netto)punten en zou de lachende derde kunnen worden. Niet dat dit de zeer sportief ingestelde Ten Velde erg zou verheugen, maar tegen het lot valt weinig te doen.

ONK INTERS E2

Kampioensleider Robin Nijkamp maakte geen enkele bijzondere fout en leek met 11 gewonnen proeven ook de twaalfde te gaan binnenlepelen. Zijn transponder werkte bij de proefstart normaal maar aan de finish was dat een ander verhaal. Een niet werkende transponder betekent naast geen tijd tevens een niet-reglementaire motorfiets en dan is diskwalificatie het gevolg. De druiven waren zuur ook voor het KTM WPM 2 team waar Nijkamp deel van uitmaakt want ook die score ging de bietenbrug op. Een pleister op de wonde was dat dit als schrapresultaat de boeken in kon. Maar of dat echt waardevol is weet je pas na de laatste enduro van dit seizoen. Een volgend probleempje kan dan namelijk ineens een groot probleem zijn. Stefan Hage had de hele dag de tweede tijd in de proeven en was daarmee een waardig waarnemer voor Nijkamp. Hij haalde zijn eerste overwinning bij de inters en dat blijft natuurlijk een topprestatie. De derde plaats was van meet af aan in handen van Kevin Gauniaux uit Belgie. Die vond echter zijn Waterloo (wel erg letterlijk) in het diepe spoor op de Kappenbultenproef waarbij hij zijn Beta zo snel in de modder verstopte dat hij voorover het stuur de modder inschoof en voorlopig niet eruit. Hij viel kort daarna uit. Zo kwam er ruimte voor Johnny Bosmans die normaal Stefan Hage’s sparringmaat is, maar dat kwam vandaag niet uit de verf. De tweede plaats (na wegvallen Nijkamp) was desondanks niet minder verdiend daar derde man Bart Wolfs maar liefst 6 minuten meer in de boeken reed (met ‘dank’ aan het steeds zeer lang genieten van de derde proef).  Crosser Casper Ovaa volgde netjes op de vierde positie voor Hans Pol. In de tussenstand blijft Nijkamp aan de leiding (168 punten), Hage staat tweede met 19 puntjes in de min (149) . Bosmans volgt als derde met 142.

ONK INTERS E3

Man-to-beat Mark Wassink maakte vandaag maar één klein foutje, een slecht spoor in proef 3 kostte hem zo’n 30 seconden trek-en-duwwerk. Op meer foutjes liet Wassink zich niet betrappen en won schijnbaar moeiteloos de ander proeven hoewel Wesley Pittens ook deze keer weer kort in de buurt bleef en na de derde ronde tegen slechts 22 seconden achterstand aan keek. Wassink kon zich geen fout veroorloven, maar al snel liep dat helemaal anders. Op De Kappenbulten ging Pittens op proef 10 tot aan de vorkplaat het diepe spoor in en verloor dik twee minuten in het prutgevecht. Daarvan profiteerde Amel Advokaat die na een schuiver in de eerste proef op achtervolgen was aangewezen op Pittens en die niet kon bedreigen maar uiteindelijk wel dankbaar de tweede plaats mocht bijschrijven. Pittens handhaafde de derde plaats en bleef daarmee Erwin Plekkenpol voor. Dat was een direct gevolg van Plekkenpols eerste bezoek aan het Hard obstakel waar hij een kleine twee minuten liet liggen in meerdere aanzetten. Zijn eindsprint in de laatste ronde was sterk maar het gat met Pittens en Advokaat net te groot. Bernard van de Pol reed een regelmatige wedstrijd die hem de vijfde positie bracht. Voor het kampioenschap blijft Wassink aan de leiding met nu 174 punten en heeft de vorm voor het kampioenschap. Maar de marge is niet zo groot dat een grote uitglijder zonder gevolgen blijft. Pittens zakt een plaatsje naar drie door de tweede plaats van Advokaat die nu tweede staat op 16 punten met 158, Pittens heeft 156 punten en er zijn nog maximaal 60 punten te verdelen. Beslist is het nog niet..

INTERS VETERANEN 40+ EV40

Ook deze keer was Peter Bergsma vast van plan het Erik Davids zo moeilijk mogelijk te maken. Davids hielp een beetje mee door de eerste ontmoeting met het Hard obstakel 30 seconden langer te laten duren. Daarna ging dat moeiteloos en mede doordat Bergsma op hetzelfde obstakel bij de tweede doorkomst in de problemen kwam toen Robbie Hermsen (E3) er stond te stoeien, werd het verschil weer uiterst klein. Bergsma viel daarbij van een meter hoog ruggelings op de grond met de motor erachteraan. Dat Bergsma niet van een kleintje vervaard is werd duidelijk want meteen werd opgesprongen, de motor gestart en in het volgende oogwenk in één beweging over het hele obstakel heen gesprongen. Davids hield het verder in eigen hand en won zijn zoveelste beker op de weg naar zijn alweer twintigste nationale grasbaan-, Cross- en endurotitel. Michel van de Brand lag op koers voor de derde plaats maar maakte een telfout bij de tweede keer Kappenbulten en kwam een rondje tekort voor een finish. Marco Elting vond het mooi want zo kwam de derde plaats binnen bereik wat ook gevolgen heeft voor de kampioensstand. Allan Davids lag op vierde plaats koers maar had geen gelukkige Medium passages. Met ook nog een harde zwieper op de route ging flink wat tijd verloren en viel hij terug naar de negende plaats. Daarna was er nog de zoektocht naar een stuk ‘verdwenen film’ en een bezoekje aan het ziekenhuis.  Erik Buursema pakte zo de vierde plaats voor John Lourenssen. Erik Davids handhaaft de leiding met zes gewonnen wedstrijden op 180 punten. Bergsma verliest terrein en staat nu op 18 punten. Het steekje dat Van den Brand liet vallen kost hem de derde plaats, die is nu voor Elting met 137 punten.

SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)

De laatste tijd onklopbare Mark Wassink won alle proeven behalve proef 3 waar hij als eerste starter het maagdenspoor moest trekken en daarbij verkeerd uitkwam bij een zandbult. Dat koste enkele seconden waardoor Stefan Hage kon profiteren door de meute achtervolgers net voor te blijven en deze proef het snelst te zijn. Wassink reed scherpe tijden, had weinig last van naaste belagers Robin Nijkamp en Bas Klein Haneveld die het uitvochten voor de tweede plaats, en bouwde gestaag een voorsprong van zo’n 135 seconden op voor vier-op-rij. Klein Haneveld en Nijkamp gaven elkaar geen strobreed toe en troefden elkaar regelmatig af. De laatste proef was het verschil een paar tienden en leek het pleit naar Nijkamp te gaan omdat deze proef steeds in zijn voordeel uitpakte. Het lot, of beter Nijkamps falende transponder, besliste anders waardoor er geen tijd op de klok kwam, hij moest worden gediskwalificeerd en de tweede plaats in handen kwam van de sterk optredende Klein Haneveld. Amel Advokaat had zich vooraf tot doel gesteld in de top drie te eindigen maar zag dat plan gesmoord in de eerste proef toen hij in een van de zeer gladde bochten dwars kwam en plat ging. Daarmee viel hij zelfs terug naar plaats zeven. Stefan Hage had een sterke dag en profiteerde volop maar zag toch een jagende Advokaat  in de derde ronde voorbij komen om de derde plaats over te nemen. Ook Lucas Dolfing zat op de loer en troefde Hage in de allerlaatste proef af voor de vierde plaats. De scratch wordt geleid door Wassink met 214 punten met een voorsprong van 44 punten op Dolfing en twee meer op Pittens.

EURO/ NATIONALEN N1

Weer was de tweestrijd tussen Kay Hulshof (N1) en Kevin Dijk (N1) alles bepalend. Dijk trapte het beste af maar zag door een moeilijke passage van het Hard obstakel een minuut verloren gaan. Dat was niet meer goed te maken en dus was deze slag voor Hulshof. Dijk hield wel de tweede plaats. De derde plaats had Jordie Berghorst stevig vast maar Maikel Verkade wilde langszij. In die haast werd de motor in het diepe spoor op de eerste proef geparkeerd en gingen twee minuten verloren. Daarmee lag plaats drie en vier vast. Jeroen Vlasblom reed in een regelmatige wedstrijd naar een nette vijfde stek. Dijk blijft aan de leiding met 196 punten. Een nog steeds veilige marge van 22 punten op Hulshof en op 174. Verkade staat derde met 165. Bjorn Sloot valt uit en daarmee terug naar de vijfde plaats.

EURO/ NATIONALEN N2

Peter Huijbregts is erg sterk en daar doen de elk 1 gewonnen proef van Bertran Hogenkamp en Koen Lansink niets aan af. Hogenkamp handhaafde ondanks een zwakke derde ronde de tweede plaats. Jaap van Norel had lang zicht op de derde maar verspeelde die op de Kappenbulten (in het diepe spoortje?) aan Lansink mede door diens scherpe eindsprint. Van Norel hield wel de vierde voor Paul Oomen (5). Vincent Rikhof had uitzicht op een tweede plaats meer kreeg motorische problemen en viel uit. Kampioensleider Huijbregts doet goede zaken (184 punten) en ziet zijn voorsprong op Hogenkamp stijgen naar 17 punten en 29 op Oomen.

EURO/ NATIONALEN N3

Als lijsttrekker heb je wat te bewijzen maar toch was Lars Verbakel de eerste ronde aangewezen op het achtervolgen van Robin Voortman. Die verloor een minuut op de Kappenbulten  waardoor Verbakel alsnog langszij kon komen. Het bleef spannend tot de laatste proef waar Verbakel een sterke tijd reed maar Voortman er maar even 19 seconden af deed en daarmee de winst binnensleepte. Jan Schepers reed naar een onbedreigde vierde plaats voor Jim Jimmink en de snelste dame in de Neerlandse enduro Nina Klink als vijfde. Verbakel blijft aan de leiding met 198 en ziet het verschil met Schepers op twee oplopen naar 21 punten. Voortman staat derde op 24 punten.

NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40

Nieuweling Rudi Vossers geeft meteen zijn visitekaartje af en wint zijn eerste tevens beste wedstrijd. Kampioensleider Gerard Steenbergen kan er helemaal niets tegen beginnen en krijgt drie minuten aan de endurobroek maar beperkt met de tweede plaats mooi de schade. Toch had door een foutje in de laatste ronde nog bijna zijn grote concurrent Cees Siemons voor hem kunnen landen, maar die bleef steken op drie. Daar Kees Zuidhof en Arthur Breukelaar via diskwalificatie en uitvallen het veld ruimden mag Ludwig Cissen de vierde plaats opnemen voor vijfde man Maurice van der Berg die nog wel twee proeven wist te winnen. Leider Steenbergen heeft nu 180 punten en Simons 174. Steenbergen moet Simons goed in het oog houden voor de titel, want een foutje en de stand draait om. Cissen is met 157 punten wat meer kansloos.

NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50

Het eenvoudige was dat Gert Berghorst weer alle proeven won en daar alle twijfel gelijk smoorde. Theo van Lierop begon als tweede maar ging in de tweede ronde in de fout en zag zo Erik Scholten en Henk Schuizeman passeren. Scholten was ongrijpbaar maar het strafminuutje van Schuizeman bracht toch weer Van Lierop op drie voor Schuizeman. Martien Jimmink begon gezwind maar verloor op de Kappenbulten te veel tijd en eindigde als vijfde. Berghorst  heeft 207 punten en ziet Jimmink doorzijn vijfde plaats wegzakken naar 186. Van Lierop handhaaft de derde positive met 161 punten.

SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)

De tweestrijd tussen Kay Hulshof (N1) en Kevin Dijk (N1) eindigde in het voordeel van Hulshof met Peter Huijbregts als derde met kort daarachter een jagende Robin Voortman. Lars Verbakel eindigt weer op vijf. Dijk heeft nu 516 punten en ziet een driemanschap op eerbiedige afstand, Verbakel op 469, Huijbregts 467 en met 465 Hulshof.

ROOKIE OF THE YEAR

Het Rookie klassement zag door de winst van Kay Hulshof (N1) het gaatje met leider Kevin Dijk (N1) ietsje krimpen en kroop van plaats drie naar twee. Voorlopig heeft Dijk nog niets gemist en als dat zo blijft zal hij met de Rookie 2013 aan de haal gaan. Hulshof zal er nog van alles aan proberen te doen, maar de nul is lastig te compenseren. Lars Verbakel (N3) zakte naar drie en staat daarmee voor Maikel Verkade die veel tijd verloor om het moddergat in de Kappenbulten proef te ontvluchten maar nog steeds de vierde plaats bezet voor Koen Lansink.

REDEN VOOR FEEST

Weer een topprestatie voor de ZAMC ook al loopt de voorzitter van de endurocommissie Dick Bulten in een trialjas en vonden enkele de rijtijd op het tweede parkoersdeel met drie proeven wat krap. Ook daar helpt het bestuderen van het website en programmaboek, echt! Overigens zal het Eef Jansen weinig deren want hij werd gehuldigd als de enige deelnemer die aan alle 35 Jan van Beek enduro’s heeft deelgenomen. Een mooie prestatie van zowel veteraan Eef als de club. Over de zwaarte van de obstakels in de derde proef werd nog lang nagepraat en met name wat te doen als je hem niet haalt. Terugrijden om naar een eenvoudiger obstakel of lange omweg te komen is tegen de route en betekent dus finito. Een reglementswijziging voor de proeven wordt overwogen door de OET. Tot die tijd; lopen met de motor aan de hand. Dat mag altijd! Verder denken meerderen dat Robin Nijkamp een nieuwe transponder gaat kopen, die steen komt vast niet nog eens op zijn pad!

Jammer dat Harfsen vanwege de te natte terreinomstandigheden moest worden afgelast. Dat geeft echter wel veel zekerheid dat daar volgend jaar weer een mooie enduro gereden kan worden, zo heeft elk nadeel zijn voordeel. In nog geen enkele klasse is de kampioen bekend, er komen nog twee interessante wedstrijddagen aan met de seizoensafsluiter, de tweedaagse kampioensrit in Hellendoorn (22 – 23 november). De Hellendoornse MCNH staat altijd garant voor bloedjemooie proeven, en zal dat ook zeker deze keer weer voor elkaar hebben. Deze keer met een primeur want op donderdagavond 21 november om 19.00 uur is er een proloog voor de inters, de Twin Air crossproef op de Hofmansweide midden in het centrum van Hellendoorn. Komt dat zien.

Tekst: Alex Peters

Foto’s: VSFoto.nl

© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.

Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl