Ook Vordens enduroparadijs in Mark Wassinks zegekar
Een nieuwe lange bosproef met voornamelijk singletrack naast de twee bekende akkerproeven gaf de Vordense Auto en Motorclub (VAMC) enduro nog meer fleur. Met ook de medewerking van de weergoden kon het niet mis. Hoewel het in de week vooraf nog aardig nat was in de omgeving van Vorden toonde de dag zelf stralend weer. Enigszins ongebruikelijk hadden de uitzetters nu eens geen modderbak in de route. Was het water op? Dankzij prima op de mooie omstandigheden afgestemde trajecttijden (4 tot 7 minuten over) moest er echt iets misgaan om in de tijdproblemen te komen. Het toch nog enkele strafminuten scoren was in het algemeen meer te danken aan een gebrek aan ervaring of… concentratie. Aldus waren ook hier de drie proeven weer beslissend. Twee akkerproeven die als een grote ruime en brede crossbaan waren uitgezet met hier en daar een aangelegde springschans gaven vooral de crosser moed. Maar de meerjarige kritiek dat het hier in vorige jaren met drie akkerproeven wel erg veel op een akkerrace leek was de organisatie van de VAMC Vorden niet in de koude kleren gaan zitten. Maar je moet wel eerst een landeigenaar bereid vinden om er wat aan te kunnen doen. Deze keer was dat gelukt, en hoe!!
NIEUWE PROEF
De derde proef was er een uit het enduroboekje; bos, singletrack, kruip-door-sluip-door, afwisselend gestoken bochten en een fikse lengte. Mark Wassink zette er een uiterst scherpe snelste tijd met 8min 12sec waar niemand aankwam. Heel wat nationalen zaten ruim in de 10 minuten. Helaas was er ook een minpuntje aan deze schitterende bosproef daar wedstrijdleider Wilco Bruijn deze in de 1e ronde moest neutraliseren voor zowel nationalen als daglicenties. Een slechte verbinding van de transponderlus, die waarschijnlijk per ongeluk door het publiek leek te zijn beschadigd was de oorzaak. Hoe dan ook, de KNMV tijdwaarneming mistte maar liefst de tijden van 79 rijders en dan kan er ook niet anders besloten worden. Dit is een bekend minpunt van het mooie ‘starten op de scratch’ systeem dat vele voordelen kent maar bij een wezenlijke storing zoals hier ook het nadeel van het schrappen van de hele proef voor een voltallige categorie inters of nationalen. Elk voordeel heeft zijn nadeel, maar de voordelen prevaleren tot op heden. Minder is dat vervolgens een begeleider van een rijder zich maar moeilijk laat overtuigen van de noodzaak van het neutraliseren. Natuurlijk leidde dat niet tot een ander besluit van Bruijn maar het zou wel helpen als ‘zeurpieten’ eerst eens het reglement zorgvuldig doornemen alvorens officials lastig te vallen. Overigens moeten dergelijke lussen en bijbehorende verbindingen natuurlijk buiten bereik van het publiek gehouden worden. Want er zijn helaas wel eens lieden die het niet zo nauw nemen met de sportiviteit. Als je dat ziet, is het advies gelijk melden bij een (KNMV) official.
PITTIGE WERKROUTE
De route bracht als altijd heel veel kruip-door-sluip-door werk met flink wat hout. Toch waren weer enkele fris te berijden bossages, bos- en gewasranden gevonden en toegevoegd aan de aantrekkelijke route met het bekende ca 95% onverhard karakter. Maar, geen genot zonder prijs want zeker op de al vaker bereden routedelen was het hard werken op ontelbare knippen en wortels. Een vermoeiend geheel en dat ging maar liefst zo´n 63km door gedurende drie ronden voor zowel inters als nationalen. De inters reden daarnaast een extra halve ronde tegengesteld inclusief de eerste en tweede proef. En dat is best lastig met wallen en sporen die dan verkeerd liggen zoals latere winnaar Wassink meldde. Een hele uitdaging voor de inters maar werd door velen wel geapprecieerd als een bijzonder leuke afwisseling. Een goed initiatief van de VAMC! Voor enkele nationalen (en daglicenties) waren de drie ronden al voldoende om groen en geel van vermoeidheid te kijken. In ieder geval waren een kleine 26 uitvallers te noteren (6 inters) naast eveneeens 26 bij de in grote getale (82) opgekomen daglicenties. Daaronder maar liefst vier rijders uit Zuid-Spanje die even op bezoek zijn bij Off-The-Road Club De Nop en wat enduro’s meepikken. Of waren de uitvallers soms de liefhebbers die er gewoon mee stoppen als het (lichaams)tankje leeg is? Wie het weet…..
ONK INTERS E1
Na de zomerstop is de als herboren rijdende Bas Klein Haneveld tot nu toe niet te stoppen. Ook deze keer deed lijstaanvoerder Lucas Dolfing er van alles 
aan maar Klein Haneveld begon op kop en won de eerste negen proeven. Pas daarna gingen de teugels iets losser en kon Dolfing de laatste twee proeven met klein verschil inlijven. Met een achterstand van 22 seconden kwam de winst van Klein Haneveld niet in gevaar. Ismo ten Velde maakte al vroeg op de dag een koprol op de route. De schade viel gelukkig mee al bood zijn bike met het getierapte plastic een gehavende aanblik. Bij de twee koplopers kon deze deurzetter niet aanklampen, die waren gewoon een stuk sneller, waarna het consolideren van de derde plaats voor Rendo Boersma de enige resterende optie was. Nu Klein Haneveld drie keer op rij wint terwijl Dolfing hetzelfde deed in het voorseizoen, is duidelijker dan ooit dat de strijd in deze klasse nog lang niet is beslist. Voorlopig heeft Dolfing met 144 punten een marge van 4 op Klein Haneveld (140) en staat Ten Velde (133) derde op slechts 11 (netto)punten.
ONK INTERS E2
Hans Vogels (E2) had de enduro door zijn oriëntatie op de Dakar al op een lage prioriteit gezet. Nu hij een sleutelbeenbreuk heeft opgelopen in de Oilybia rally en door dokter Norel is geopereerd is er helemaal een dikke streep door gezet. Hopelijk zien we hem dit jaar nog aan de start bij de enduro, hij heeft in ieder geval de tweedaagse in zijn balboekje staan. Robin Nijkamp lijkt, met Vogels voorlopig buiten spel, de topfavoriet in deze klasse. 
Maar dat was buiten Marco Teunissen gerekend die door diverse omstandigheden eerst hier zijn eerste wedstrijd van 2013 kon rijden. Met uiterst scherpe tijden in de eerste twee proeven zette hij Nijkamp op een niet misselijke 12 seconden achterstand alvorens die in proef 3 wat kon terugdoen. De Nijkamp machine draaide daarna flink door maar Teunissen klampte aan en gaf slechts luttele seconden toe in proef 4 en 5. In bosproef 6 toonde Nijkamp zijn ervaring door ‘even’ 33 seconden goed te maken en de leiding over te nemen. Teunissen liet zich niet afbluffen, bleef er daarna kort opzitten maar Nijkamp maakte het verschil en deelde de finale klap uit op bosproef 9 met 51 seconden. Dat Teunissen de laatste proef nog won voor Nijkamp toonde nog maar eens diens vechtlust. Voor de dagwinst van Nijkamp maakte het niet uit. Hopelijk weet de voortreffelijke Teunissen zijn rijden in bosproeven nog wat te versterken want in Harfsen en Hellendoorn hebben ze er nog wel een paar in petto. Zo blijft het toch nog leuk in deze klasse. Johnny Bosmans en Stefan Hage knokten het uit voor de derde plaats waar om beurten de een en dan weer de ander de snellere in een proef was. Een mooie strijd op het scherpst van de snede, maar ultiem ging de derde plaats naar Bosmans met het mooie verschil van 0,6 seconde (net te laat op het gas…). Casper Ovaa kwam al snel in vijfde positie en gaf die niet meer uit handen. In de tussenstand gaat na vier keer de winst en nu twee keer de nul de leiding over van Vogels (120 punten) naar Nijkamp (141) die gelijk een flink gat slaat. Stefan Hage staat derde met 1 puntjes minder dan Vogels maar 22 minder dan Nijkamp.
ONK INTERS E3
Oude tijden herleven met Mark Wassink die de anderen les geeft. Amel Advokaat is nog niet volledig bekomen van de harde crash in Bergeijk en kan nog niet op volle sterkte rijden. Nu moest Wesley Pittens het Wassink zuur maken, wat hij ook met verve deed. Wassink kent zijn pappenheimers en won de eerste drie proeven. Pittens bleef er op de eerste twee kort bij maar moest op het echte endurowerk van bosproef 3 liefst 9,5 seconde toegeven. Dat maakte iets los in hem waardoor hij proef 4 en 5 won maar slechts een luttele 3 seconden van zijn achterstand kon afknabbelen. Op bosproef 6 benutte een briljante Wassink zijn grote ervaring, zette het proefrecord op 8,12 en moest Pittens maar liefst 18 seconden toegeven. Ook daarna bleef Wassink ongenaakbaar en won zo hij wilde. De steeds sterker wordende Pittens bleef steken op 49 seconden als zeer fraaie tweede. Erwin Plekkenpol koerste van meet af aan op de derde plaats gevolgd door Advokaat die op de akkerproeven goed mee kwam maar op de bosproef teveel moest toegeven om een reëele bedreiging te vormen. Advokaat heeft nog veel last van zijn crash in Bergeijk.
”Mijn hele bovenlichaam verkrampt tijdens het rijden en ik heb ook nog last van mijn hoofd. Zit regelmatig bij de manueel therapeut die me helemaal dubbel vouwt. Hoewel het rijden niet gaat als ik zou willen ben wel blij weer te kunnen rijden. Ik moet even de tijd hebben om te herstellen, dat is met het huidige tijdschema in de ONK wat lastig. Maar ik heb er nog steeds lol in, toch is mijn plan nog niet veranderd. Ik heb al eerder besloten dat dit mijn laatste volledige ONK seizoen is en dat blijft zo. Volgend jaar rijd ik nog wel een paar ONK’s maar meer in het buitenland en ik wil zeker weer naar de ISDE”.
Bjorn Schreijer kon op zijn beurt Advokaat niet van vier wegkrijgen en pakte een nette vijfde positie. Wassink leidt na zes wedstrijden met 144 punten en heeft er 13 voor op Pittens en Advokaat die ex-aequo op twee staan. Als Pittens nog wat aansterkt en Advokaat misschien toch weer in het ritme komt staan ons nog vier mooie wedstrijddagen te wachten.
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Deze keer eens niet Erik Davids die alles en iedereen naar huis rijdt maar een hevig tegenstribbelende Peter Bergsma die Davids het leven meer dan zuur wist te maken. Een uiterst sterk koersende Bergsma wist zelfs zes van de elf proeven winnend af te sluiten maar desondanks kwam de leiding niet eenmaal 
in zijn handen. Davids wist met zijn vijf proefwinsten steeds weer de marge in zijn voordeel te houden wat aan de meet resteerde in 7 seconden voorsprong. Michel van de Brand reed in niemandsland naar een verdiende derde plaats voor Marco Elting en Allan Davids op vier en vijf. Davids heeft de nulscore van Eindhoven kunnen wegstrepen door het uit de EK/WK stammende schrapresultaat, staat met vijf gewonnen wedstrijden op de maximale score van 150 en ziet Bergsma op 15 punten achterstand (135). Kortom, er is nog van alles mogelijk, maar dan moet Davids wel een steek laten vallen. Derde staat Van den Brand op 117.
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
Met Vogels geblesseerd en gefocust op Rally en Amel Advokaat die nog niet geheel bekomen is van zijn harde klapper in Bergeijk heeft Mark Wassink bijna het alleenrecht. Bijna…. want de steeds sterker wordende Wesley Pittens (E3) wist nog wel twee proeven op zijn naam te schrijven, maar omdat de andere negen voor Wassink waren, was de dagwinst beslist. Wel komt Pittens elke week een stukje dichterbij. Ook Bas Klein Haneveld (E1) liet zich op de lichte viertakt gelden en zat na de eerste ronde zelfs nipt voor Pittens. Die draaide dat snel om en bouwde daarna een voorsprong op die uiteindelijk 22 seconden bedroeg op de meet. Wat ook de derde plaats voor Klein Haneveld betekende. Lucas Dolfing (E1) bleef kort bij de drie kopmannen in de buurt en had Erwin Plekkenpol (E3) op sleeptouw. Plekkenpol sloeg zijn slag in proef 8 maar Dolfing had nog een nette eindsprint en kon zo de vierde plaats veilig stellen. De scratch wordt geleid door Wassink met 174 punten met een voorsprong van 28 punten op Nijkamp en nog 4 meer op Dolfing.
EURO/ NATIONALEN N1
De al het hele jaar durende tweestrijd Kay Hulshof en Kevin Dijk beleefde hier zijn volgende episode. Dijk won de eerste vier proeven alvorens Hulshof wat terug kon doen in proef 5. Dijk won dan weer de volgende waarna Hulshof de laatste twee inpalmde. Dijk verliet desondanks geen seconde de leiding en won zoals hij wilde met Hulshof als sterke tweede. Het Hulshof kamp was 
minder blij daar uit eigen meting bleek dat de geneutraliseerde proef 3 een flink voordeel voor Hulshof bracht en daarmee de winst. Helaas viel daar niet aan te tornen, dat is ook enduro waar je meestal alles in eigen hand hebt maar.. niet altijd. De derde plaats was aanvankelijk in handen van Jordie Berghorst maar die zag eerst Maikel Verkade langszij en kort daarna gevolgd door Bjorn Sloot. Verkade ging in proef 8 op bodemverkenning en liet zo de derde plaats aan Sloot. Zo ging Verkade naar vier voor Berghorst. Bij de nationalen kent het reglement geen schrapresultaat en daarom staat Dijk netjes aan de leiding met 169 punten. Een relatief veilige marge van 25 punten op Hulshof en Sloot die gelijk staan op 144.
EURO/ NATIONALEN N2
Vincent Rikhof had een sterke openingshelft van de wedstrijd maar zag daarna Bertran Hogenkamp voorbij komen die onhoudbaar doorstoomde naar de hoogste podiumplaats. Peter Huijbregts had lang uitzicht op de derde plaats maar klokte door eerst te lummelen en vervolgens een afleesfout vier minuten te vroeg en zakte daardoor terug naar zestien. Rob Smits profiteerde door de derde positie over te nemen terwijl Paul Oomen met een sterk slotoffensief Koen Lansink aftroefde voor plaats vier. De zesde plaats ging naar Robert van Pelt die onlangs nog in de Oilybia Rally de beste van het enduroklassement was. Dat was een meer dan fantastische prestatie van deze 20-jarige die in zijn eerste Dakar begin dit jaar ook al heel netjes de eindstreep haalde!
Tussenstandsleider Huijbregts zag door zijn foutje zijn voorsprong flink slinken maar heeft nog steeds met 154 punten een marge van 14 op Hogenkamp (140) en nog 6 meer op Oomen. Rikhof staat ondanks een nulscore vanwege zijn Zesdaagse deelname op een vierde plaats, Maar met 27 punten minder dan de kopman lijkt dat vrij hopeloos. WE weten dat enduro soms een verrassend verloop heeft en pas als de laatste finishvlag is gevallen wordt de eindstand opgemaakt.
EURO/ NATIONALEN N3
Aan Robin Voortman was vandaag weinig eer te behalen. Lars Verbakel won proef 2 maar de rest ging glansrijk naar Voortman die daarmee zijn derde winst van het jaar zeker stelde. Verbakel hield Jan Schepers op net voldoende afstand en daar kon ook de 10 seconden voor de gemiste startproef van Schepers niets aan veranderen. Schepers eindigde daarmee voor ‘best of the rest’ Harm Schepers en Jos van Dal die respectievelijk de plaatsen vier tot en met vijf invulden. De tot nu toe onaangetaste positie van kampioensaanvoerder Verbakel met 171 punten blijft zoals die is. Jan Schepers heeft er 19 minder en Voortman staat dankzij een nulscore op een vrij hopeloze 27 punten. Maar ook Verbakel kan een tegenslag krijgen. Hoop doet leven.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
Met zes gewonnen proeven was Kees Zuidhof een duidelijke winnaar. De andere twee proeven gingen naar Peet van Saase maar die verloor te veel op de andere proeven en eindigde aldus op de vierde plaats. Dat was achter Gerard Steenbergen die als goed runner-up dichtbij Zuidhof bleef maar niets kon uitrichten anders dan een nette marge bouwen op derde man Arthur Breukelaar. Ludwig Cissen tekende voor vijf. Cees Siemons was lang in beeld voor vier maar klokte een keer 5 minuten te vroeg en buitelde naar de 21e plaats. Simons ziet hierdoor de riante leiding in de stand in rook opgaan en kijkt nu tegen 4 punten achterstand aan op nieuwe leider Steenbergen met 153 punten. Breukelaar heeft er 150 en staat er mooi tussen. Kan nog leuk worden in deze klasse want ook Cissen is met 134 punten nog niet kansloos.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50
Zonder enige verrassing leek Gert Berghorst weer alle proeven het snelste te 
zijn ware het niet dat hij wellicht een beetje in slaap viel in de laatste proef (letterlijk dan want hij dook eraf) en die weggaf aan Martien Jimmink. Voor de einduitslag maakte het niet uit met Berghorst voor Jimmink en een goed op dreef zijnde Erik Post op drie. Henk Schuizeman profiteerde van een schuiver van Erik Scholten en greep zo plaats vier. Berghorst leidt de dans met 177 punten maar weet Jimmink dichtbij op 165 en moet op zijn tellen blijven passen ondanks een duidelijk krachtsverschil. Bij motorpech verandert alles. Van Lierop staat derde met 136 punten.
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
Bij de nationalen vochten Kay Hulshof (N1) en Kevin Dijk (N1) het in een faire strijd uit. Ondanks een val in de allerlaatste proef hield Dijk voldoende over voor de winst. Bertran Hogenkamp ziet zijn slot offensief eindigen op de vierde plaats net achter Robin Voortman. Lars Verbakel eindigt op vijf. Dijk neemt door de strafminuten van Peter Huijbregts de leiding stevig in handen met 441 punten terwijl Verbakel het met 40 minder doet voor Peter Huijbregts die terugduikelt naar de derde plaats met 395 punten.
MOOI INITIATIEF, DOE MEE!
De KWF donateurscompetitie van initiatiefnemer Oscar Pelgrim telt inmiddels al 29 rijders. Dat kunnen er nog best heel wat meer worden voor dit geweldig mooie doel. Daarmee laten we zien dat endurorijders ook goede doelen steunen!
Schrijf je in via www.facebook.com/#!/OscarPelgrim.BIHZ.kwf of kijk op http://p-line.nl/#Donateurs-actie voor nadere details. Mark Wassink was vandaag iedereen te snel af en won de 3e dagoverwinning.
WHAT NEXT, NOG BETER?
Wat kun je aan zo’n mooie enduro als Vorden nog verbeteren? Nu er weer een prachtige bosproef in zit, bitter weinig!. Alles klopt gewoon. Alle deelnemers inclusief de uitvallers hadden genoten van een prachtige route. Misschien zou er wat meer aandacht kunnen uitgaan naar het combineren van de proeven en tijdcontroles, ach er moet wat te wensen overblijven. Inmiddels is er enige tekening in de kampioenstanden te zien, maar beslist is het nog zeker niet. Er staan ons nog vier mooie wedstrijddagen te wachten met de volgende enduro op 2 november in Zelhem, een weekje later Harfsen en als seizoensafsluiter de tweedaagse kampioensrit in Hellendoorn (22 – 23 november).
Tekst: Alex Peters
Foto’s: VSFoto.nl
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl