Magistrale Mark Wassink ongenaakbaar in het Brabose zand
Met drie flink lange met een pittige crosssaus overgoten proeven en dito route had het Brabo team er weer alles aan gedaan om hun tweejaarlijkse enduro op niveau te brengen. Ook de weergoden werkten mee dus wat wil je nog meer? Misschien een beetje meer strijd want Hans Vogels kwam niet aan de start omdat hij volgende week deelneemt aan de Oilibya rally in Marokko ter voorbereiding op de Dakar, en daarnaast was er binnen de interklassen steeds een enkele rijder de rest te snel af. Dus echt heel heel spannend was het niet.
PITTIGE CROSS PROEVEN
Op het menu stonden drie ronden van zo’n 70 kilometer met in iedere ronde drie pittige proeven. De eerste proef was maar liefst 11 km lang, ruim gestoken en bijna overal 3 meter breed. Het begon al gelijk met een spiraal die lekker lang doorliep. Je zou er bijna tureluurs van worden maar het gaf wel een speciale dimensie aan deze proef. Dan de bochten, deze moesten lopend getrokken zijn en niet gereden met de motor. Nu is het niet zo erg een paar minder lopende bochten te hebben maar als het merendeel op zo’n lange proef een vloeiende lijn ontbeert is het een onsje te veel. Maar gaandeweg ontstond er toch iets van een lijn en per slot van rekening moeten alle rijders er doorheen. Her en der waren wat schansjes erin geschoven die wel wat weg hadden van lanceerinstallaties. Het type waar Geesteren patent op heeft. Oppassen was het wel want het contrast bij de bewolkte hemel en de zwarte grond was klein en dus moest je wel heel geconcentreerd kijken om een gat of kleine kontenwipper eruit te filteren. Een van de gaten werd Amel Advokaat fataal. Hij had nog gezegd bij de lopende verkenning, ‘hier moet je wel oppassen’. Maar door een rammeltje (de protector liep tegen de schijf) was Advokaat afgeleid en maakte een heel harde salto mortale. Het duurde ook even voor hij weer opkrabbelde en verder ging. Maar hij was niet de enige die hier in de fout ging.
De tweede proef was op een single track door een bos met diepe knippen die er duidelijk al zo lang inlagen als er motors bestaan. Goed voor de knippenridders. De derde proef lag op en rond het Eurocircuit van Valkenswaard. Een proef die het kaliber EK waardig makkelijk kon dragen en niet alleen vanwege de bijna gehele GP MX baan die er inzat maar ook het gravel en asfalt werk van de auto rallycross baan. Echt een supermooie proef met enkele watergaten die allengs opdroogden maar ook het enig echt diepe zandgat van de hele route. Die lag in de bosrand waar enkelen ‘gezellig’ vastreden. 
Niet zo gek ook als diversen zich niet houden aan het gebod: ‘gang maken en houden tot je eruit bent’. Sommigen gingen dan ook te langzaam het gat in, stonden bijna of helemaal stil en probeerden dan met vol het gas erop door te rijden. In een splitsecond zakte het achterwiel weg, raakt het frame de grond en kon het grote trekken beginnen. Misschien weten de vastrijders nu wat ze fout deden. Ook in deze proef een paar rijtjes vrij lage boomstammen waar weinigen moeite mee hadden. Dat was anders bij de twee rioolbuizen vlak voor de finish. Daar was zelfs een “chicken run” omheen maar toch nog genoeg euvelen die dachten het wel even te klaren. Niet dus, maar het publiek genoot. De desbetreffende rijder vast niet. Misschien toch maar eens een endurocursus doen bij Toine van Dijk of The Elting brothers?
ONK INTERS E1
Bas Klein Haneveld had vorige week bij afwezigheid van lijstaanvoerder Lucas Dolfing de honneurs waargenomen maar voelde zich hier ook prima. Dat bleek ook wel want hij pakte de eerste twee proeven waar Dolfing de derde 
voor zijn rekening nam. Klein Haneveld ontbond vervolgens alle duivels en nam de overige zes proeven voor zijn rekening. Dolfing had nu eens geen antwoord en moest finaal anderhalve minuut incasseren. Ismo ten Velde was de hele dag bezig Dolfing te volgen maar bleef hangen op een halve minuut. De Eurocircuit proef was de laatste kans voor een slotoffensief. Ten Velde had op het pad langs de sloot goed de gang erin. Op dat pad een chicane met net daarachter een uiterst dun walletje. Als je die miste, volgde een steile duikel anderhalve meter lager waar een drassige sloot je graag wilde omarmen. Inderdaad, even later lag Ten Velde kopje onder inclusief motor. Gelukkig waren enkele helpende handen nabij om het hoogteverschil te overbruggen. Na een startpoging liep de KTM zowaar vrij vlot en kon het verder. Maar er was voldoende tijd verloren om Rendo Boersma de derde plaats te schenken waardoor Ten Velde als vierde afmeerde. Ten Velde had al gepland dezelfde avond nog een zuigertje te wisselen omdat een dag later de bus met de motoren naar het EK in Portugal ging vertrekken. Naast het al geplande ging wat extra inspectietijd naar eventuele gevolgen van het ongewenste bad. Dat bleek mee te vallen, niks bijzonders. Eindelijk het bewijs dat KTM ook bruikbaar is als duikmotor?
ONK INTERS E2
Klassementsleider Hans Vogels kwam niet aan de start vanwege zijn deelname aan de Oilibya rally in Marokko. Dit maakte de weg vrij voor WPM rijder Robin Nijkamp die alle proeven behalve de laatste op zijn naam schreef en een flinke voorsprong opbouwde op tweede man Stefan Hage. Nijkamp liet in de laatste proef het tempo iets zakken waardoor derde man in race Johnny Bosmans die proef kon winnen. Met verschillen van tussen de 80 en 90 seconden tussen de eerste drie rijders was er van spanning nauwelijks sprake. Als vierde tikte Ian Olthof aan die daarmee dankbaar profiteerde van de afwezigheid van enkele concurrenten. Want op de een of andere wijze hadden bitter weinig E2 en E3-ers Bergeijk op hun verlanglijstje staan. Gezien het gebodene (genieten!), een flink inschattingsfoutje! Bart Wolfs tekende voor vijf ondanks een snelle ronde waarin hij nog wat van zijn achterstand op Olthof afknabbelde.
ONK INTERS E3
De winst in Havelte had het zelfvertrouwen van Mark Wassink op zijn vertrouwde tweetakt een mooie boost gegeven. De tijden bewezen al snel dat er ook vandaag weinig te beginnen was tegen deze geweldenaar. Temeer daar concurrent Amel Advokaat als hiervoor gemeld hard onderuit ging op proef 1 en erg veel tijd verloor. Daar bleef het niet bij want Amel had flink pijn aan heupen en rug maar verbeet die in de wetenschap dat hij zijn schrapresultaat al had geïncasseerd met de ISDE. Gang maken zat er in deze toestand niet in en zo sukkelde hij aangeslagen naar een finish als achtste. Nog een geluk dat de E3 hier zo’n schamele opkomst had. Hij zal komende week de dokter bezoeken en er hopelijk in Vorden weer bijzijn. Wassink bleef geconcentreerd en won alle proeven. 
Het was alleen de 20-jarige Wesley Pittens die aanvankelijk erg goed mee kon komen. Toen echter Wassink vanaf proef drie echt op gang kwam moest ook Pittens beetje bij beetje lossen. Het toeleggen van 73 seconden op Wassink in deze vorm is echt geen schande en eigenlijk een heel goede prestatie voor een rijder die pas in zijn tweede volledige enduroseizoen zit. Erwin Plekkenpol kon niet aanklampen en reed de hele dag op de derde plaats, ruim voor Bjorn Schreijer die op zijn beurt geen moeite had om Bernard van de Pol op de vijfde plaats te houden.
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Ook hier een rijder die de hele klasse in gijzeling nam. Erik Davids won alle proeven met tijden die hem regelmatig bij de tien snelste inters bracht. Een highsider in de derde proef op het asfalt van het Eurocircuit omzeilde hij tactisch door met een hand aan het stuur en de benen in de lucht de controle te houden. Ervaring telt in zo’n situatie. Niet vreemd ook dat Peter Bergsma op de tweede plaats al snel moest inzien dat aanvallen van Davids in deze vorm geen optie was. Bergsma had het daarna betrekkelijk eenvoudig want Marco Elting en Michel van de Brand hadden het vol met elkaar aan de stok en als ze al in de gaten hadden dat Bergsma er tussenuit kneep, konden ze er toch niets aan doen. De laagste podiumplaats leek Elting nog te ontschieten door wat foutjes in de laatste proef terwijl net Van de Brand alle zeilen bijzette. Dat offensief bleef op 1,4 seconde steken en de vierde plaats. Allan Davids won het wedstrijdje met Geert Mulder voor de vijfde plaats.
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
Mark Wassink (E3) had In Havelte al laten zien weer in vorm te zijn. Hier maakte hij er een waar spektakel van. Alle proeven kwamen op naam van Wassink waarbij Wesley Pittens (E3) de eerste twee proeven nog dichtbij bleef. Toen was de beer los en verdween Wassink met grote stappen naar de finish. Pittens bleef nog het beste volgen en zag zijn tweede plaats geen enkele moment in gevaar komen. Maar een achterstand van 1 min 13 was stevig zeker gelet op de sterke manier waarop Pittens in het rond vloog en een gat opbouwde van 1 min 20 op nummer drie. Dan was het voor de derde plaats een stuk spannender waar Robin Nijkamp (E2) en Bas Klein Haneveld (E1) enkele malen van positie wisselden. De laatste proef was scherprechter waar Nijkamp door een schuiver zijn kleine voorsprong en de derde plaats weggaf aan Klein Haneveld. Erwin Plekkenpol (E3) nam in de derde ronde de vijfde plaats van Lucas Dolfing (E1) over. Doorgaans biedt die meer weerstand, op deze proeven zat er niet meer in.
EURO/ NATIONALEN N1
Kay Hulshof (N1) moest zijn diskwalificatie van Havelte rechtzetten. Maar concurrent Kevin Dijk gaf niet zomaar op. Na de drie eerste proeven gewonnen te hebben stond Hulshof op 18 seconden voorsprong. Dijk won daarna nog twee proeven maar de andere vier waren voor Hulshof die daarmee Dijk 54 seconden aan de endurobroek smeerde. Bjorn Sloot koerste gedecideerd op de derde plaats maar voerde wat bodemonderzoeken uit in de zevende en achtste proef waardoor Michel Verkade de achterstand kon verkleinen tot 10 seconden maar bleef steken op de vierde plaats. Jordie Berghorst tekende voor de vijfde plaats wat mede te danken was aan pa en 50-plusser Gert Berghorst die hem in de laatste ronde achterhaalde en letterlijk en figuurlijk op sleeptouw nam.
EURO/ NATIONALEN N2
Peter Huijbregts en Bertran Hogenkamp vochten het uit voor de winst terwijl Vincent Rikhof proef 3 wist te winnen. Huijbregst had in proef 5 net de kop weer bemachtigd toen Hogenkamp in het zandgat een gebroken ketting opliep. Die kon hij niet ter plaatse repareren en was toen aangewezen op een voettocht op en neer naar Tijdcontrole 2. Daar ‘vond’ hij een andere ketting die goed genoeg was voor het vervolg. Uiteraard gingen daarbij heel wat minuten verloren, maar in de echte endurospirit wist Hogenkamp wel te finishen en nog 3 punten te scoren. Op het eind kan elk punt van doorslaggevend belang zijn voor het kampioenschap, bij de enduro telt nu eenmaal alles. Huijbregts ging gestaag door en finishte als eerste voor Rikhof. Rob Smits weerstond een aandringende Koen Lansink en streek de derde plaats op. Paul Oomen leverde zijn aanvankelijke derde plaats in bij voornoemd tweetal en eindigde als vijfde.
EURO/ NATIONALEN N3
Lars Verbakel leek weer met de winst te gaan lopen totdat een bodemverkenning in proef 8 flink wat tijd kostte en Robin Voortman langzij kon komen. Die won ook nog de laatste proef en daarmee de wedstrijd voor 
Verbakel. Jan Schepers 
bleef te ver achter en bleef hangen als derde voor vierde man Harm Schepers (geen familie) die wat tijd verloor bij wachten in het zandgat in de derde proef voor collega’s die daarin vastzaten. Eigenlijk mag zo’n situatie niet voorkomen in een proef. Een andere rijder die de tijd van degenen die achterop komen kan beïnvloeden door het pad te blokkeren. Hoe dan ook duurde het wachten geen zes minuten die Harm nodig had door te schuiven naar derde en kon hij met vierde best tevreden zijn, de beste score tot nu toe. De vijfde plaats ging naar Ido Jansen.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
De keesjes, Kees Zuidhof en Cees Siemons hadden het flink met elkaar aan de stok. Zuidhof vond en kreeg stevig draad in het achterwiel die zijn remleiding elimineerde. Nu is de voorrem natuurlijk veel belangrijker maar zonder achterrem is het remvermogen toch wel aardig gehandicapt. Zuidhof won desondanks nog drie proeven waar Brabo Siemons er vier voor zijn rekening nam maar ook de winst voor Zuidhof. Arthur Breukelaar was aanvankelijk de man van de eerste vier proeven, precies zolang duurde het ook dat hij de leiding in handen had. Maar toen was de brand eruit en zakte hij terug naar de vierde plaats achter Gerard Steenbergen (3). Ludwig Cissen begon en eindigde op de vijfde plaats..
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50
Gert Berghorst was wederom duidelijk de snelste. Hij kon zelfs een proefwinstje weggeven aan Martien Jimmink die dat natuurlijk met enig plezier aannam. Voor de einduitslag bleef het toch Berghorst voor Jimmink met Henk Schuizeman op drie Thuisrijder Theo van Lierop kon de winst van vorig jaar niet herhalen maar vier was ook niet gek. De vijfde stek was wederom weggelegd voor Erik Scholten.
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
Kay Hulshof was ondanks tegenstribbelen van Kevin Dijk de snelste. De derde plaats was voor Peter Huijbregts voor Robin Voortman op vier en Lars Verbakel op vijf,
FINALE JEUGDENDURO
Een dag later zou op en rond de eerste proef de finale wedstrijd voor de landelijke jeugdenduro plaatshebben. Door gestage regen de gehele nacht stond alles onder water terwijl de regen ook overdag stevig doorging. Onder deze omstandigheden moest deze jeugdkampioensrit worden afgelast. Martijn Daas en zijn werkgroep hadden er na afloop van het ONK nog van alles aan gedaan. Het zag er allemaal gelikt uit met veel reclamezuilen, een parc ferme zo mooi dat een ONK enduro er jaloers op zou zijn en een superlange rijtijd van 3,5 uur. Verder was er een flinke tent met koek en zopie. Kortom aan alles was gedacht. Ook het deelnemersaantal zag er goed uit met 35 inschrijvers. Daarnaast waren enkele daginschrijvers aangekondigd waardoor het aantal wel de 50 zo niet de 60 zou gaan halen Maar de regen gooide letterlijk en figuurlijk water in de machine. Het mocht niet zo zijn.
Wedstrijdleider (tevens voorzitter van de OET) Jos Arends nam de zware beslissing af te gelasten maar mocht daarna ook de flinke bekers (groter dan bij het ONK) uitreiken aan de jeugd. Kampioenen Thierry Pittens (J2) en Dennis Verhoeven (J1) werden flink in het (ontbrekende) zonnetje gezet. Beiden waren een klasse apart in hun respectievelijke categorie J2 (t/m 250 4 takt) en J1 (t/m 85 cc) Thierry (broer van Wesley Pittens) wordt in oktober 18 jaar en hoopt op 8 nov zijn A1 rijbewijs te behalen. Wellicht komt hij zo nog dit jaar aan de bak bij de nationalen. Zou mooi zijn.
Eindstand J1
1 Dennis Verhoeven
2 Tommie Jochems
3 Stan van Diemen
Eindstand J2
1 Thierry Pittens
2 26 Kris de Boer
3 41 Michel Hoenson
WHATS NEXT, EEN EK?
Dit was de vierde enduro die het Brabo team organiseerde. Volgende keer het eerste lustrum. Dat moet en kan niet anders dan op Brabantse wijze vet gevierd. Om dat luister bij te zetten maar eens nadenken om hier een tweedaagse EK te hosten samen met twee dagen enduro voor het NK. Een truc die al eens eerder is uitgehaald in Hengelo (Gld) en als het even kan absoluut navolging verdient. De Brabo’s beschikken inmiddels over alle ingrediënten, en met zo’n mooie proeven en route wordt dit meesterlijke internationale reclame voor endurorijdend Nederland! Dus waarom niet en waarom niet al in 2014? We wachten af.
De volgende enduro is op 26 oktober in Vorden.
Tekst: Alex Peters
Foto’s: VSFoto.nl, John Lenders, Robert vd Tweel en enduro.nl
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl