Hans Vogels wint Hellendoornse enduro in Halloween sfeer
Waar aan de on-enduro-achtige droge weersomstandigheden met een temperatuur van rond de 13 graden en een licht bewolkte hemel maar geen eind lijkt te komen moesten andere verrassingen zorgen dat het een echte enduro werd. Wie wel eens aan de enduro van Hellendoorn heeft deelgenomen weet wat er nodig is om tussen de (fraaie) proeven naar de eerstvolgende tijdcontrole te tuffen. De route is hier al jaren op diverse plaatsen bepaald zwaar met heel veel lastige korte en diepe knippen op smalle bospaadjes. Hier rijden doet dan ook een flinke aanslag op de conditie. Op het vele kruip-sluip werk dat al vele jaren wordt ingezet is het alsof de enduro van vorig jaar gisteren is afgelopen. Vele flink diepe knipgaten en daardoor bovenal conditioneel zwaar. Natuurlijk weerhoudt niets een deelnemer ervan om over de toppen van die knippen te scheren, maar dan moet je wel loeihard gaan en dat kunnen maar een paar inters echt een tijdje volhouden. De minder getalenteerden rijden al snel door elke knipkuil en hebben na een rondje dan niet de reglementaire afstand van ca 79 km maar bijna 85 op de klok staan met dank aan de meegetelde diepte van de knippen.
In Hellendoorn, of zoals het nabij gelegen Avonturenpark het wat had aangepast aan de Halloween sfeer van dit weekend naar ‘Heksendoorn’, waren natuurlijk ook weer diverse vrijwilligers actief om het evenement mogelijk te maken. Onder hen vier dames uit de regio die dat vooral thematisch wilden doen. Annelies en Sarah maakten het plan dat mede door Marloes en Melinde werd vormgegeven in een in Halloween sfeer opgetuigde routecontrole post. Diverse spoken en vette spinnewebben met dikke spinnen zorgden voor de juiste sfeer die nog werd versterkt door de aanwezigheid van de vier ‘heksen’. 
Deze dames zijn in feite zwaar endurosupporter die ook in het buitenland op de meest ‘rare’ plaatsen opduiken om de Nederlandse rijders te steunen. De ‘Heksendoornse’ controle werd door alle rijders gewaardeerd inclusief de snoeppot. Tot des dames verdriet was er niet één rijder die een poging deed om een slok uit de fles kruidenbitter te krijgen. Kennelijk goed gedisciplineerd die endurorijders zodat Jos Arends en uw verslaggever zich dan maar beschikbaar stelden als ‘slachtoffer’.
ECHTE ENDURO PROEVEN
Met ruim tijd op de route moesten de drie proeven scherprechter spelen voor de klassering. De eerste proef in het Dauwpop bos was er een van het zuiverste endurowater. Een lange single-track dwars door het bos dat een groot aantal kleinere hoogteverschillen kende en een zanderige ondergrond. Zo ontstonden al snel flinke zandsporen en mooie walletjes. Een zeer gevarieerde proef van ca. 6 minuten die flink wat vergde van concentratie en stuurmanskunst mede door het vele houtwerk langs de kant en variatie in bochten. Een proef die zeker in aanmerking komt voor de top-tien van mooie enduro proeven.
De tweede proef was kort na de eerste zodat er weinig hersteltijd was. Dit was weer de befaamde enduroklassieker, door en rond de 20 meter diepe ‘zandkoele’. Deze in de ONK-proeven-top-drie bovenaan genoteerde proef kende de gebruikelijke variëteit aan smalle kruip-sluip paden, korte maar ook lange bochten en paden, boomwortels, heuvels, kuilen, modderplassen, harde bospaden en een grote kuil mul zand in de ‘zandkoele’ waar drie keer doorheen werd gesjeesd bracht. De ultieme enduro mix met ook zo’n zes minuten rijtijd voor de snelste inters. De zandkoele doortochten en bijbehorende klimmen waren behoorlijk uitdagend. De eerste doortocht van de kuil begon vrij steil omlaag en werd steeds muller. Ook de weg terug omhoog was niet veel makkelijker. Mede door het mulle zand kwamen degenen die de lange 180 graden bocht niet vlot doorkwamen heel eenvoudig in de problemen bij een van de drie alternatieve paden omhoog. Menigeen dacht nog het gebrek aan aanvangssnelheid te kunnen compenseren met een hele hap gas in plaats van de zaak aan het rollen te houden door op grip te doseren. Al die wielspin ging in dit mulle zand niet goed en zo groef menig achterwiel zich al snel in. Terug omlaag en nogmaals aanzetten was het enige wat erop zat, er is geen vervanger voor een goede aanvangssnelheid want gang maken bergop op dat losse spul is er niet bij. De tweede klim uit de zandkoele was duivels steil, mul en vrij smal. Het gevaar dat hier een rijder die vastrijdt de hele zaak vastzet was reëel. Iets dat in een proef onwenselijk is. Een rijder mag nu eenmaal in een proef niet de tijd van een ander kunnen beïnvloeden. De oplossing zou zijn het inbouwen van een ‘chicken run’, een wat langere omweg waardoor ook de mindere goden deze lastige klip zouden kunnen omzeilen. Helaas was daar niet voor gekozen. En waar het bij de inters nog wel goed ging kwam de voorspelling bij de daaropvolgende vijftig- en veertig plussers uit. Op een zeker moment waren 5 rijders bezig tegen de veel te steile bult aan te duwen terwijl een ander vijftal onderaan stond te wachten totdat de weg vrij kwam. Dit was onhoudbaar en snel besliste wedstrijdleider Wilco Bruin de route uit te breiden met een extra wat simpeler omweggetje, de run was geboren maar helaas te laat. Voor de vijftig- en veertig plussers verdween deze proef in de eerste ronde logischerwijs uit de tabellen.
De derde proef was rond en op de privé crossbaan van de familie Klein Kromhof. Deze baan bevatte naast enkele prachtige springschansen ook nog grappen als de passage door een oude schuur, een hoge zandbult en een aantal gladde dwars op de rijrichting gelegde aluminium platen vlak voor de finish. Die werden door het zand erg glad en door onvoldoende beheersing van het gas deden diversen een bodemknuffel tijdens een inhaalpoging op die plaats, o.a. de 62-jarige Teun Marissen en Oscar Pelgrim werden gesignaleerd. Al met al werd deze proef als een grote verrijking aangemerkt.
ONK INTERS E1
Hoewel klassementsleider met voorsprong Amel Advokaat de route en de twee eerste proeven wat link vond vanwege de vele boomwortels en de daarbij behorende kans op blessures, sloeg hij al in de eerste ronde een gat van bijna een minuut op zijn achtervolgers. Die hadden duidelijk meer oog voor elkaar want om de tweede plaats waren Jirry van Veen en Lucas Dolfing het lang niet met elkaar eens. Van Veen had tot en met de vijfde proef de zaak vast in handen ondanks dat Dolfing twee maal en ook Marco Teunissen eenmaal sneller bleken. In de zesde proef verloor Van Veen te veel tijd waarna Dolfing op de tweede plaats kwam en daarna zijn voorsprong alleen 
maar uitbouwde. Advokaat was op dat moment al lang buiten beeld en nagenoeg onbereikbaar. Zijn voorsprong op tweede man Dolfing van bijna 2 minuten zegt alles. Van Veen kon makkelijk de derde plaats vasthouden daar Teunissen ondanks die ene snelle proef niet voldoende vuist kon maken en zeker op de zandkoele proef iedere keer te veel moest toeleggen. De vierde plaats was zo voor Teunissen met Rick Enderink als nette vijfde. Klassementsleider Advokaat bouwt zijn voorsprong op Teunissen uit tot 57 punten.
ONK INTERS E2
Na twee keer de winst op de maisakker enduro’s van Vorden en Geesteren aan Erald Lammertink te hebben moeten afstaan was Erwin Plekkenpol erop gebrand hier op de echte enduro proeven een en ander te gaan rechtzetten. Op de eerste twee proeven was hij de hele dag ongrijpbaar terwijl hij op de derde proef alle drie de ronden de eer aan Jeroen Klein Kromhof (op zijn eigen thuisbaan) of Robin Nijkamp (twee keer) moest laten. Al met al onvoldoende om Plekkenpol te verontrusten want de gestaag opgebouwde voorsprong werd netjes ingewisseld in de dik verdiende winst. Hoewel Klein Kromhof die derde proef steeds erg snel afwerkte verloor hij iedere keer veel tijd op de tweede zandkoele proef. Daardoor ging de strijd om de tweede plaats al snel tussen Nijkamp en Lammertink. Nijkamp had de hele dag het initiatief waar uiteindelijk Lammertink iedere keer in de eerste en derde proef van een ronde meer moest toegeven dan hij won in de tweede proef. Nijkamp kwam zo nog makkelijk aan de tweede plaats voor derde man Lammertink en Klein Kromhof op vier. 
De vijfde plaats ging verrassend naar Ismo ten Velde die eerder dan verwacht terugkeerde van een langdurige voetblessure. Hoewel hij nog weinig motoruren had kunnen maken kwam hij vooral in het begin goed mee. Uiteindelijk liepen de tijden wat op, wat niet zo raar is na maandenlang gescheiden te moeten leven van de motorfiets. Komende weken gaan we zien of Ten velde er in blijft slagen de top vijf van deze klasse te bevolken. Voorts is te melden dat Stefan Hage er voorlopig niet bij zal zijn vanwege het herstel van een vervelende blessure opgelopen tijdens de Extreme enduro vorige week in Eindhoven. Aanvankelijk werd gedacht aan een dwarslaesie maar dat was gelukkig niet het geval. Desondanks is de ruggemerg kneuzing serieus genoeg om meerdere weken aan de kant te blijven, het enduro seizoen voor Hage zit er dan ook wel zo goed als op. Hopelijk herstelt hij goed en zien we hem snel weer terug bij de top van deze klasse aan de deur rammelen. Met zijn winst verstevigt Plekkenpol de leiding in de tussenstand, runner-up Lammertink ziet de achterstand oplopen tot een niet onoverbrugbare 16 puntjes.
ONK INTERS E3
Hans Vogels en tussenstand aanvoerder Mark Wassink hadden elkaar weer snel gevonden. De eerste vier van de negen proeven gingen naar Vogels waarna een voordeel van 16 seconden op Wassink resulteerde. Wassink profiteerde vervolgens van een slippertje van Vogels op de vijfde proef en schreef passant ook maar de zesde proef op zijn naam. Vogels herstelde, bouwde zijn voorsprong op de proeven 7 en 8 uit naar 19 seconden en kon deze op de laatste proef consolideren ondanks een erg scherpe tijd van Wassink. Ondanks dat Vogels vond dat het vandaag ´voor geen meter ging´ was de winst weer voor hem met op 14 seconden Wassink. Door de haast van deze koplopers zat er al snel een flinke afstand naar het strijdend duo voor de derde plaats. Belgisch E3 kampioen 2011 Kevin Gauniaux en Bjorn Schreijer bleven het lange tijd oneens wie die plaats zou mogen innemen. Beiden kwamen een keer in de problemen in de eerste ronde, Schreijer op de tweede proef terwijl Gauniaux in de derde proef een hoop tijd liet liggen. Gauniaux verloor daarbij zijn voorspatbord, een verlies van het richtpunt bij het sturen wat bepaald gewenning vraagt. Toch wist hij in de tweede ronde de voorsprong van drie seconden vast te houden waarbij Schreijer een gebroken vingerkoortje opliep door een overstekend (verplaatst) hek bij de finish van proef vijf. Dat was wellicht de trigger voor Schreijer er nog een schepje bij te doen en in de twee afsluitende proeven het verschil te maken voor de derde plaats. 
Vierde man Gauniaux had weinig druk van achteren daar zijn voorsprong op de als vijfde rondrijdende Bernhard van de Pol gedurende de wedstrijd alleen maar was gegroeid. Met zijn zesde winst op rij nadert de momenteel ongenaakbare Vogels de leider in het klassement Wassink tot op 9 punten. Met nog vier wedstrijden te gaan moet Wassink om de kansen in eigen huis te houden minimaal eenmaal voor Vogels zien te eindigen.
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Een moment van onachtzaamheid in de laatste proef kostte de leider in de tussenstand Erik Davids vorige week in Vorden de overwinning. Hier ging Davids, mede geholpen door zijn zeer uitgebreide enduro ervaring, er vanaf de eerste proef flink tegenaan. Al snel stond een minuut voorsprong op het bord waarna die alleen maar groeide. 
Weliswaar snoepte Stephan Braakhekke proef 7 met klein verschil weg maar dat was meer om het onderling duel om de tweede plaats met Rob Verstegen wat meer inhoud te geven dan Davids het leven moeilijk te kunnen maken. Davids sleepte zo zijn zesde winst van het jaar binnen terwijl Braakhekke en Verstegen zich concentreerden op die tweede plaats. Van meet af aan was die plaats in handen van Verstegen en Braakhekke kon daar weinig tegen beginnen zodat de tweede en derde plaats in deze volgorde eindigde. Michel van de Brand en Allan Davids mochten onder elkaar de vierde en de vijfde plaats verdelen omdat er van achter uit het veld weinig aandrang kwam. Davids begon als vierde maar Van de Brand kwam voorbij en kon zo de vierde plaats vastleggen voor Allan Davids (5). Winnaar van vorige week Clemens Tassche leek aanspraak te maken op de zesde plaats maar werd gediskwalificeerd. Wat nog maar eens aangeeft dat het verschil tussen top en afgrond soms dicht bij elkaar ligt. Tussenstandsleider Davids ziet zijn voorsprong op Verstegen groeien naar 31 punten.
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
De twee kemphanen voor de scratchtitel Hans Vogels (E3) en Mark Wassink (E3) hadden elkaar al snel gevonden. De eerste vier proeven gingen naar Vogels waarmee een voordeel ontstond van 16 seconden. Op proef vijf profiteerde Wassink van een slippertje van Vogels en kon op de zesde proef nipt voor Vogels blijven. Vogels had er weinig last van, won proeven 7 en 8 en kon op de laatste proef rustig uitbollen ondanks een nog finale aanval van Wassink. De winst ging zo voor de zesde keer op rij naar Vogels met op 14 seconden Wassink. Doordat deze koplopers wel erg veel haast hadden viel er al snel een flink gat naar het strijdtoneel voor de derde plaats. Daar was de spanning zelfs nog groter daar Erwin Plekkenpol (E2) en Amel Advokaat (E1) beurtelings die derde plaats bezetten terwijl het onderlinge verschil niet binnen twee seconden bleef. Bij het ingaan van de laatste ronde was het verschil 1 seconde in het voordeel van Advokaat. Met de bekende eindsprint die Plekkenpol zo karakteriseert was de laatste ronde voor hem en trok de derde plaats naar zich toe voor Advokaat op vier. Robin Nijkamp (E2) had een moeizaam begin, kwam nog wel op gang maar kwam te kort om zich met het eerder genoemde duel te bemoeien en moest tevreden zijn met de vijfde plaats. Wassink leidt nog de tussenstand maar Vogels nadert met rasse schreden nu de achterstand is teruggebracht naar 10 punten.
EURO/ NATIONALEN N1
Het inmiddels traditionele duel tussen Bas Klein Haneveld en Joey Bak was deze keer van korte duur. Al op het eind van de eerste proef ging het mis voor Bak. Bij de kuil was een kleine opstopping. Bak dacht er op een smal richeltje langs te kunnen maar kwam in de problemen waarbij zijn voet onder de voetsteun bekneld kwam te zitten en al direct voelde dat dit helemaal fout was. In het ziekenhuis bleken twee botjes gebroken en ook banden beschadigd. Of het alleen gips wordt of nog opereren was nog niet bekend. Wel is dit enduro seizoen voor hem voorbij. Klein Haneveld liet zich niet afschrikken en leek met groot gemak de wedstrijd naar zijn hand te gaan zetten. Tweede man Straver kon er weinig tegen beginnen en concentreerde zich op 
Rendo Boersma totdat Klein Haneveld in proef 5 stil kwam te staan waarbij hij zo´n drie minuten verloor. Op dat moment was Straver leider. Een feest dat niet lang duurde daar een laagvliegende Klein Haneveld snel weer het gat sloot en winnend afsloot voor Straver (2), Boersma (3) en Oscar Pelgrim als vierde omdat die Niek Dijkman (5) te snel af was. Leider in de tussenstand Straver ziet het gaatje met Pelgrim groeien naar 5 punten. Klein Haneveld zit daar weer 1 puntje achter. Die 6 punten zijn overbrugbaar ondanks dat Bak nu helaas in de blessurekeet zit.
EURO/ NATIONALEN N2
Ook deze keer wist Paul Spierings de rest aan zijn zegekar te binden. Hoewel hij wat moeite had met de steile klim in proef 8 ging het verder van een leien dakje en mocht hij alweer de vierde achtereenvolgende overwinning noteren. Marc Pepers kwam er nauwelijks aan te pas maar eiste wel de tweede plaats op door de scherpe eindsprint van Rene Satink te weerstaan en die op de derde plaats vast te pinnen. Sander Boer pakte de vierde plaats voor de na lange tijd weer deelnemende Chris Naafs. Pepers bouwt met deze uitslag de leiding in de tussenstand uit tot 10 punten op Boer. Satink staat op 13 punten en dat gat is klein genoeg om nog te sluiten maar dan moet hij wel steeds voor Pepers eindigen.
EURO/ NATIONALEN N3
Met twee klassementleiders Wim Lubbers en Rob Wouda, was het duidelijk wie hier elkaar in de gaten zouden houden. Wouda had een goed begin en bouwde langzamerhand een aardige voorsprong bijeen. Lubbers ging vervolgens op proef 5 in de fout door de steile tweede klim van proef 5 twee keer achter elkaar te moeten nemen. De daardoor ontstane achterstand was te groot om nog goed te kunnen maken. Zo won Wouda voor Lubbers en Freekie van ’t Woud die zijn eerste podiumpositie behaalde. De vierde en vijfde plaatsen gingen naar Arjan Schipper en Jarno Laponder. Door de winst van Wouda komt hij alleen aan de leiding met drie punten los van Lubbers. Volgende week moet Lubbers aan de bak om weer de zaak gelijk te trekken.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
Titelkandidaat Frans Daris liet er weer weinig gras over groeien. Weliswaar won Anton Slagers drie proeven, de andere waren voor Daris die daarmee voldoende had om weer als overwinnaar uit de bus te komen. De twee minuutjes die Slagers op zijn conto kreeg door verkeerd te klokken had daar geen enkele rol in. Slagers had het geluk dat de concurrentie ver achter lag en dus zal hij niet ontevreden zijn geweest met de tweede positie. Paul Sesink nam de derde plaats in voor Dirk Schuttel (4) en Willem Jan van de Linde (5). Daris handhaaft in het klassement de leiding en ziet 25 punten achter zich Slagers.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50
Na zijn diskwalificatie door afsnijden vorige week heeft Hans Bekhuis kennelijk de strijdbijl begraven. Hier in Heksendoorn kwam hij in ieder geval niet aan de start. Het comite dat zich bezighoudt me het bestrijden van afsteken in de proeven was er niet rouwig om. Bekhuis was al vaker gemeld vanwege wonderlijke tijden. 
Jos Bourgondien trok zich er helemaal niets van aan en leek zelfs meer gemotiveerd dan ooit. Hier had hij het nog wel even aan de stok met Theo van Lierop maar onvoldoende om ongerust van te worden. De tweede winst was daarmee een feit voor Bourgondien. Van Lierop kon de tweede stek vasthouden daar Simon Schimmel aardig in de buurt kwam maar niet echt een bedreiging vormde en eindigde als derde. De vierde plaats ging naar Anjo van de Brink voor Henk Lankhof op vijf.
LMB-er Bourgondien voert de stand aan met 11 punten meer dan Van Lierop. De kans dat een Lucht Mobiele Brigade teamlid hoog gaat eindigen in dit kampioenschap is daarmee flink toegenomen.
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
Mede door het schrappen van proef 2 bij de 40- en 50 plussers en proef 5 bij de 50-plussers werden die proeven voor het scratchklassement nationalen geneutraliseerd. Bas Klein Haneveld had de mazzel dat zijn drie minuutjes tijdverlies op proef 5 hierdoor als sneeuw voor de zon verdwenen. Zo kwam hij in plaats van de aanvankelijk derde plaats nu weer in aanmerking voor de titel snelste nationaal. De volgende plaatsen gingen naar Paul Spierings (N2) voor Rene Satink (N2), Edwin Straver (N1) en Marc Pepers (N2). Pepers heeft tot nu toe één keer de eerste drie gehaald maar rijdt wel altijd uit. Zo heeft en houdt hij de leiding in handen met een marge van 7 punten op Boer. Klein Haneveld staat vijfde op 35 punten. Door steeds te winnen loopt hij gemiddeld zo’n 12 punten in per wedstrijd. Dwz dat Pepers echt een tandje bij moet zetten om deze prestigieuze Twin Air trofee incl het een jaar schone lucht pakket voor de motor de zijne te kunnen noemen.
DE VAL VAN DE WEEK
Hadden we het de laatste weken wat moeilijk een leuke valfoto te vinden, deze week was er genoeg te knippen. Zeker de eerste en tweede klim uit de zandkoele zorgde voor heel wat inspiratie. ‘Winnaar’, voor wie die titel gepast vindt, is de man die op deze foto nog verstoppertje speelt maar op de volgende net ervoor geschoten foto zijn ware identiteit toont. Let vooral ook de aanleiding voor een onvervalste endo (achterover eraf). Arthur Breukelaar had hier de neus op het stuur moeten hebben maar bleef te rechtop en werd de gelukkige. Maar hij was zeker niet de enige. Ook 
zagen we diverse staaltjes van motortje gooien die in 90% van de gevallen goed waren om de laatste 1 a 2 meter hoogte te overbruggen. Helaas konden we het nummer van deze (uit)smijter niet vaststellen. De eerlijke eigenaar mag zich melden.
Wie overigens eens een mooie val of bijna val op de gevoelige plaat vastlegt nodig ik uit om die te sturen naar peters@denop.isonzeclub.nl
De mooiste inzending(en) neem ik mee in het verslag met vermelding van de inzender.
KAN HET MOOIER?
Met heksachtig mooie proeven weten de uitzetters hier elke keer weer een verrassend mooie rit in elkaar te zetten. Die klimmen in de zandkoele zijn allemaal super, maar wellicht de volgende keer maar wel gelijk voorzien van een ‘chicken run’. Dat voorkomt schrappen van proeven waar ook de uitzetters niet op uit zijn. De mooie proeven en route is voor een belangrijk deel te wijten aan de terreinbeheerders in deze regio. Deze werken maximaal mee aan een prachtig geheel. Dat kan ook alleen maar als er na afloop van de enduro niet van die slimmeriken zijn die de route nog even gaan narijden. Niet alleen om die reden wordt dat sterk ontraden maar ook om de steeds intensievere controle in deze gebieden op wildcrossers. Helaas recent nog met een incident met een boswachter die gewond werd achtergelaten door motorrijders. Het fijne erachter is nog een geheim maar feit is wel dat het de landelijke pers wist te halen en bepaald geen reclame is voor de motorsport.
Met nog vier wedstrijddagen inclusief de apotheose in Eindhoven is nog onzeker wie de eindwinst gaat behalen. Een foutje is in de enduro zo gemaakt. Aankomende zaterdag gaat het ONK verder in Zelhem.
Tekst: Alex Peters
Foto’s: VSFoto.nl , Ria Bak en Nick Smit
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl