Spannende strijd en vermoeide rijders in Vorden
MOOIE MAAR ZWARE OMSTANDIGHEDEN
Hoewel het in de week vooraf nog aardig nat was in de omgeving van Vorden toonde de dag zelf stralend weer. De onbewolkte hemelsblauwe lucht zorgde s´nachts voor wat nachtvorst waardoor er in de eerste ronde wat glibberige verrassingen op de route en proeven lagen. Maar iedereen moest er overheen, dus ‘allemaal hetzelfde probleem’ was het credo. Met de erg laag staande en fel schijnende zon was het best lastig het juiste pad te vinden en dat vast te houden. Mede daardoor kostte het de uitzetters op de eerste proef heel wat werk de linten gesloten te houden.
Als gebruikelijk hadden de uitzetters hier en daar een modderbak gevonden om de route toch wat ´uitdaging´ te geven. Zo was er een aardige modderbak die de welbekende enduro naam Koolen droeg, maar eigenlijk zat hier Kees‘ zoon Niels achter die wel erg scheutig met de waterslang aan de gang was geweest. Hoewel er nog minstens twee goed te rijden sporen waren in de modderbak, als men tenminste even de tijd nam om goed te kijken, ging een enkeling tot aan de tank erin. Het geduld om eerst even te kijken, of is het juist de slimmigheid dat te doen, schijnt niet iedereen machtig te zijn. Maar misschien dat na het lezen van dit het kwartje valt. Kees was zelf gestopt met de enduro na sinds april geen motor meer te hebben aangeraakt en zag dat het te gek werd, schoof een berg zand in het eerste gat en opende aan de zijkant voor het tweede gat een omrijdmogelijkheid. Maar helaas was het ook hier de ´target fixation´ van velen die deze prachtige en droge mogelijkheid volledig over het hoofd zagen. Onterecht om dan achteraf Kees de schuld te geven natuurlijk…..
De route bracht heel veel kruip-door-sluip-door werk waar weer enkele fris te berijden bossages, bos- en gewasranden aan waren toegevoegd. Zo bleef de route voor ca 95% onverhard en dus zeer aantrekkelijk. Maar er was een prijs voor dat moois. Zeker op de al eerder gebruikte routedelen was het hard werken op vele knippen en ontelbare wortels. Een vermoeiend geheel en dat ging maar liefst zo´n 63km door. En dat hebben de inters geweten met hun vier rondjes. Voor vele nationalen waren drie ronden al boven de taks wat resulteerde in een kleine 50 uitvallers.
PROEVEN VOOR CROSSERS
De drie proeven lagen op dezelfde locaties als vorig jaar met hier en daar wat wijzigingen. Drie akkerproeven die echter als een grote ruime en brede crossbaan waren uitgezet met hier en daar een aangelegde springschans en in proef 2 zelfs een triple. In de bochten zat behoorlijk wat variatie. Maar wat echt gemist werd was de grote afwisseling die nu juist de route domineerde. Boswerk en aanverwant geslinger was nauwelijks terug te vinden in de proeven. Duidelijk is dat uitzetters nu eenmaal een flink oppervlak nodig hebben voor een proef van tussen de 4 a 6 minuten en niet altijd is dat te combineren met echte enduro zaken in de proef als bv een kruip-sluip paadje. Het is niet anders in enduroland, iets dat we helaas steeds meer zien.
Iedere rijder genoot volop en kon plat op de motor. Maar crossers hebben nu eenmaal een voordeel in dergelijke omstandigheden wat evenzo opgaat voor de gebruikte motoren. Want ook een omgebouwde crossmotor bood hier een klein voordeel ten opzichte van een originele enduromotor. Die heeft doorgaans een minder scherpe tuning en langere versnellingen wat op zo´n snelle akker bepaald geen voordeel is. Verder was weer opmerkelijk aanwezig de HT Rally Raid Dakar volgtruck die weer was ingericht als koek en zopie tent op proef 2. Minder leuk was de wat verlate prijsuitreiking mede omdat een aantal proeven geneutraliseerd moesten worden door problemen met de tijdwaarneming. Zo werden de E1 en de EV40 de eerste keer op proef 2 geschrapt omdat de verbinding met de detectielus losschoot. Ook ging proef 4 voor de NV40 verloren doordat de laptop die na de Bergeijk ´explosie´ helemaal gecontroleerd was alsnog de geest gaf en gewisseld moest worden. In Geesteren gaat men daarom testen met schaduwdraaien van een tweede laptop.
ONK INTERS E1
Gezien zijn achtergrond als crosser zou Lucas Dolfing het deze keer de leider in de tussenstand Amel Advokaat wel eens lastig kunnen maken. Advokaat liet zich echter niet verrassen en nam vanaf de eerste proef de leiding. Ondanks de aanvallen en drie keer de winst van Dolfing in een proef kon Advokaat een marge van ruim 35 seconde bijeen sprokkelen voor de overwinning. Kort daarachter moesten Marco Teunissen en Jirry van Veen het uitvechten voor de derde plaats. Van Veen had die positie tot de vierde ronde stevig vast. 
Maar Teunissen die een stuk constanter reed dan de vorige week had een sterk eindschot en nam de derde plaats over mede door in de allerlaatste proef de snelste tijd van de E1 neer te zetten. De stimulering van het coachteam (pa, ma en broer) was duidelijk aangekomen. Van Veen leek dus de vierde plaats op te eisen totdat hij werd gediskwalificeerd vanwege afsnijden in een proef. Zo kwam Rick Enderink aan een nette vierde plaats voor vijfde man Ronald Amersfoort. Met zijn winst bouwt Advokaat de leiding in de tussenstand uit naar 20 punten op Teunissen.
ONK INTERS E2
Na de vijf-op-een-rij van Erwin Plekkenpol waren de verwachtingen hoog gespannen voor de hier thuisrijder. Hoewel een slow-start hem niet vreemd is kwam hij deze keer wel erg traag uit de blokken. Maar hij stond niet alleen, want ook vaste vechtmaat Robin Nijkamp had moeite op de bevroren gladde eerste proef terwijl Erald Lammertink daar juist een heel sterke proef uit de mouw toverde. Nu had Lammertink volgens teamcoach Gerrit Geerling wel wat kleine dingetjes aangescherpt maar de belangrijkste factor was toch wel dat dit de proefjes zijn waar hij in zijn element is. Dat leidde tot zelfvertrouwen wat na die eerste proefwinst en meteen een gat van bijna 15 seconden naar de rest, flink werd opgekrikt. Uiteraard lieten Nijkamp, die de tweede plaats strak in de hand had, en Plekkenpol daar net achter zich niet onbetuigd wat resulteerde in twee keer de proefwinst voor Nijkamp en zelfs drie keer voor Plekkenpol. Dat voorkwam niet dat de voorsprong van Lammertink alleen maar opliep en de eerste dik verdiende winst van dit seizoen een feit werd. 
Zoals altijd begon Plekkenpol tegen het eind goed op gang te komen. Voor de laatste proef was het verschil 0,7 seconde met Nijkamp die het gevaar zag en pareerde. Plekkenpol bleef zo op 2,6 seconde steken op een derde plaats achter Nijkamp. Stefan Hage had het aan de fiets met heropstapper Patrick Isfordink die liet zien de kunst nog lang niet kwijt te zijn. Aanvankelijk was Isfordink iets sneller maar vanaf de tweede ronde draaide Hage de zaak in zijn voordeel en stevende verder zonder enig probleem op de vierde plaats af voor Isfordink. Plekkenpol heeft het met deze uitslag een beetje spannender gemaakt maar voert nog steeds de stand aan met 16 puntjes naar Lammertink.
ONK INTERS E3
De dominantie in deze klasse door de als achtste in het WK enduro E2 geëindigde Hans Vogels is met drie overwinningen in evenzovele wedstrijden na de zomerstop steeds duidelijker aan het worden. En hoe technischer het parkoers, hoe groter het gaatje is dat hij slaat naar zijn naaste achtervolgers onder leiding van vice-europees kampioen E3 Mark Wassink. Hier in Vorden was het zoals al gememoreerd wat meer recht-toe-recht-aan crosswerk en lagen er naar verwachting wat meer kansen voor de endurorijders die in de zomer actief zijn als crosser. Mark Wassink toonde zich sterk en won de tweede proef terwijl Vogels de eerste en derde op zijn naam schreef. Vogels had op dat moment een marge van 1 seconde maar wist die in de tweede ronde uit te bouwen naar 3,4 seconde. Ook daarna bleven de verschillen in de proeven een kwestie van een of enkele seconde en ondanks nog eenmaal de winst van Wassink in proef 8 liep Vogels, mede door een erg snelle negende 
proef, uit naar een kleine 20 seconden en dus de klassewinst. Wassink kon niet anders dan als heel sterke tweede aantikken voor Bjorn Schreijer die nu moest lossen en op ruim twee minuten de derde plaats vastlegde. De vierde was voor Bernard van de Pol die de aanvankelijk als vierde rondrijdende Jurgen vd Goorbergh in de tweede ronde te pakken kreeg en definitief terugverwees naar de vijfde plaats. Marco Langenbach had lange tijd uitzicht op de vierde plaats maar kreeg te maken met een stotterend KTM blok in de Husaberg en kreeg dat niet opgelost waardoor hij terugzakte naar de achtste plaats. Wassink heeft nog steeds de leiding maar het gaatje naar Vogels is gekrompen naar 15 punten.
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Hoewel Rob Verstegen natuurlijk erg graag de huidige dominantie van Erik Davids zou doorbreken zal hij toch een andere tactiek moeten toepassen als hier in Vorden Davids was namelijk bijna de hele wedstrijd de snelste en bouwde gestaag een mooie voorsprong bijeen. Lange tijd leek zelfs ook de tweede plaats te gaan naar Michel van de Brand maar die werd finaal gediskwalificeerd vanwege geluidsoverschrijding. Dat maakte het voor Davids allemaal nog makkelijker. Verstegen redde nog enigszins de eer door het winnen van de allerlaatste proef en mocht alsnog met enig geluk de tweede plaats bijschrijven achter Erik Davids. Op de derde plaats was het Allan Davids (broer van Erik) die Verstegen niet te pakken kon krijgen maar wel de man op vier Stephan Braakhekke op afstand wist te houden. Braakhekke liep nog enigszins in tijdens de laatste ronde maar dat was onvoldoende om het gat te sluiten. Braakhekke dus op vier voor vijfde man Clemens Tassche. Inmiddels heeft Davids een voorsprong van 24 punten op Verstegen.
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
De ‘winning mood’ van Hans Vogels (E3) werd enigszins verstoord doordat de eerste proef naar Erald Lammertink (E2) ging waarna Mark Wassink (E3) nog twee proeven wegpikte en zo een klein gaatje schoot in het Vogels Bastion. De rest van de proeven waren zondermeer voor Vogels die daarmee weer de beste plaats in het klassement opeiste. Wassink nam al snel de tweede plaats over en gaf die niet meer af. Lammertinks snelle start was ditmaal geen uitschieter want de hele dag was hij bijzonder goed op dreef en hield de derde plaats vast tot de finish. Ook de vierde plaats lag snel vast doordat Amel Advokaat (E1) de aanvallen van Erwin Plekkenpol en Robin Nijkamp (beide E2) wist te weerstaan. Plekkenpol won het onderlinge duel met Nijkamp voor de vijfde plaats (na correctie voor proef 2, die bij twee klassen ontbrak). Wassink leidt de dans met 215 punten. Vogels neemt de tweede plaats over van Plekkenpol en kijkt tegen een gaatje aan van 15 punten.
EURO/ NATIONALEN N1
Met twee snelle crossers als belangrijkste kandidaten voor de winst werd er vuurwerk verwacht. Er werd op het scherpst van de snede gestreden, de heren namen duidelijk risico´s die zich soms vertaalde in een schuiver maar meestal in spectaculair stuurwerk waar iedereen van kon genieten. Helaas werd al snel duidelijk dat Bas Klein Haneveld hier met de goed geprepareerde crosser duidelijk sneller was dan Joey Bak. Bak won nog wel de derde en achtste proef maar op de andere proeven liet Klein Haneveld het verschil al 
snel flink oplopen tot aan de meet 1,5 minuut. Bak kon niets anders dan tevreden zijn met de tweede plaats. De derde positie werd een prooi voor Rendo Boersma toen Edwin Straver na anderhalve ronde uitviel met een kapotte klep. Doordat Oscar Pelgrim nog niet helemaal bekomen was van zijn tuimeling in Bergeijk (schouder), kreeg nu Niek Dijkman de vierde plaats in de schoot geworpen en eindigde ‘nu minder safety’ Pelgrim op vijf. Klassementsleider Straver geeft met zijn pech het stokje over aan Pelgrim maar blijft er op 1 puntje kort achter.
EURO/ NATIONALEN N2
Net als vorige week was het crosser Paul Spierings die zich het beste thuisvoelde . Rene Satink probeerde er nog van alles aan, kon de winst van Spierings niet voorkomen maar wist wel de schade te beperken tot de tweede plaats. Marc Pepers wist ook deze keer de derde plaats zeker te stellen met een mooie marge naar Sander Boer op vier. Paul Oomen tekende voor de vijfde plaats. Hiermee neemt Pepers de leiding in de tussenstand met 2 punten voor op Boer.
EURO/ NATIONALEN N3
De zenuwslopende strijd tussen klassementsleider Wim Lubbers en naaste belager Rob Wouda beleefde hier weer een hoogtepunt. Wouda profiteerde van wat foutjes van Lubbers en kon zo deze keer de eerste en enige beker gaan ophalen. Lubbers moest het doen met de tweede plaats met op enige afstand Lambert Parren (3) voor Wim Davidse (4) en Dennis van Dalen als vijfde. Lubbers leidt nog steeds maar heeft nu nog maar 3 puntjes reserve op Wouda.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
Aanvankelijk leek Cees Siemons weer een start – finish overwinning binnen te halen, maar een verdraaide knie gooide roet in het water. Zo kwam de weg vrij voor Frans Daris die alle proeven op zijn naam schreef en dus niet duidelijker als winnaar uit de bus kon komen. Antoon Slagers volgde hem als een schaduw, kwam soms dichtbij maar kon niet anders dan eindigen als toch nog heel nette tweede. Michel van Dooren besliste finaal het gelijk opgaande gevecht met Paul Sesink in zijn voordeel en mocht dus de derde podiumplaats beklimmen. Dirk Schuttel toonde zich snelste van de meute daarachter en finishte als vijfde. Het kampioenschap staat nog steeds goed voor Daris met op 19 punten Slagers.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50
Met drie winnaars van proeven, te weten Jos Bourgondien, Simon Schimmel en Hans Bekhuis leek de strijd erg spannend. In theorie dan want Bekhuis won de meeste en maakte daarbij soms flinke verschillen. Zeker op proef 6 want daar wist hij een tijd te realiseren waar niemand in de EV40 een antwoord op heeft. Rara, wat was daar aan de hand? Maar zolang er geen tegenbewijs is staat die tijd. Dat laat niet los dat Bekhuis toch wel de wedstrijd had gewonnen zoals hij nu ook deed. Bourgondien zag zich genoodzaakt de tactiek op verdedigen te richten daar de druk van Van Lierop en Schimmel niet onaanzienlijk was. Bourgondien, als goed militair, hield mooi stand en pakte twee voor Van Lierop op drie en Schimmel op vier. Henk Lankhof liet dan weer wat meer ruimte maar schreef met veel plezier de vijfde plaats op zijn lijstje. Standaanvoerder Bekhuis bouwt hiermee de voorsprong op Bourgondien uit tot op 9 punten.
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
Als hij uitrijdt dan pakt hij ook de winst. Zo ging de winst bij de nationalen alweer voor de vierde keer dit jaar naar Bas Klein Haneveld voor Joey Bak, Paul Spierings, Rene Satink en Marc Pepers (5). Precies dezelfde volgorde als vorige week. Door het uitvallen van Straver is het nu Sander Boer die de stand leidt met 3 puntjes voor op Pepers.
VAL VAN DE DAG
Hoewel er heel wat bodemonderzoeken plaatsvonden gebeurde dat steeds op een plaats waar onze fotograven net niet stonden. Dus bij deze een oproep voortaan dergelijke bodemscans dicht bij een fotograaf te willen doen. Anders kunnen wij er niet van genieten.
VOOR DE 48E KEER VANOUDS
De Vordense Auto en Motorclub had het ook deze 48e keer weer helemaal voor elkaar. Blijde rijders daar doe je het voor, maar de meesten waren wel flink conditioneel gesloopt. Een prachtige route en dito proeven maar die laatsten zouden wellicht nog iets meer enduro-saus kunnen gebruiken. Een al jaren uitgesproken wens is meer techniek in de enduro proeven. Een mogelijkheid is de start en finish uit elkaar te halen zodat met wat verbindingsstukjes een langer en gevarieerder terrein kan worden aangedaan. Nadeel is dat met de huidige tijdwaarneming de tijden dan pas na afloop van de wedstrijd te koppelen zijn en er dus geen tussentijden ter beschikking komen. Uiteraard zolang de terrein mogelijkheden het toelaten. Al met al moet niet de indruk ontstaan dat de Vordense proeven onvoldoende waren, dat is niet waar. Maar het kan altijd beter.
Er is inmiddels een lekker stuk tekening in de diverse tussenstanden zichtbaar maar met nog 6 wedstrijddagen is nog van alles mogelijk. De volgende ONK enduro is aankomende zaterdag in Geesteren.
Tekst: Alex Peters
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl