Wedstrijdverslag ONK Enduro Bergeijk 7 oktober 2017

ONK enduro weer van start, Thierry Pittens slaat mooie slag
De eerste enduro van 2017 in het Brabantse zand van Bergeijk bracht niet alleen een groot startveld maar bovenal veel spanning. De dit jaar naar de E2 overgestapte Thierry Pittens gaf gelijk maar een stevig visitekaartje af door zowel de scratch als de E2 ofwel de Koningsklasse! op zijn naam te schrijven. Broerlief Wesley Pittens leverde de meeste tegenstand terwijl ook Hans Vogels een stevig deuntje mee blies. Maar meer dan de tweede en derde plaats zat er niet in. Daan Bruijsten kwam er met zijn E1 kort bij en greep de vierde positie voor Mark Wassink (E3). Bij de nationalen liet nieuwkomer Lars Rietman zijn kunsten zien hoewel hij op een jagende Thijs Bulten maar net 6 seconden marge overhield.

EINDELIJK WEER
Het enduroseizoen 2017 kende een zeer late start. Door het slechte weer moest de enduro van Enter, doorgaans in januari, worden afgelast. Eindhoven zou in maart maar had met buurtgemeenten (positieve) afspraken gemaakt over mooie rijmogelijkheden. Dit hield in dat voortaan de MAC Veldhoven enduro en offroads naar het najaar verhuizen, met als eerste proeve de kampioensrit 2017. Andere trouwe ‘voorjaarsrit’ kandidaat Holten had eind 2016 de kampioensrit georganiseerd en had zijn portie voor 2017 al op. Als dan ook nog de doorgaans najaarskick-off club Havelte een jaartje overslaat is verklaard waarom de aftrap dit jaar bij het Brabantse Braboteam terecht kwam. Die doen dat eens in de twee jaar maar gelet op de belangstelling is er ruim genoeg interesse voor een jaarlijks festijn. Helaas zijn er organisatorische redenen dat niet te doen.
Maar liefst 325 starters waarvan zo’n 101 met een daglicentie mag een nieuw record heten. Maar heel verwonderlijk is dat niet want het aantal verkochte enduro licenties is dit jaar flink gestegen bij de KNMV. Dat geldt ook de offroad licenties die recht geven op driemaal daglicentie deelname zonder te betalen voor de dagverzekering. Een groot animo maar niet alleen verklaarbaar uit het moois dat op het menu stond. Ook de late seizoensopening had invloed. Bij velen borrelde het endurobloed al een tijdje. Of de stoom er na een dagje Bergeijk wel af ging…..??

SLAGVELD
Op het menu stonden drie ronden van zo’n 80 kilometer met in iedere ronde maar liefst vier echt lange en stevige proeven. Al met al leverde dat een fikse rijtijd op van zo’n 7 uur voor zowel nationalen als de inters inclusief 1 uur 40 minuten aan proeven. Tenminste dat trokken de allersnelsten uit voor de proeven, de mindere goden mochten ca. 2,5 uur genieten van al dat proevenlekkers over duizenden zandknippen die er al een jaar of veertig liggen. Of men de mouwtjes moest opstropen? Het was slopend, niet alleen het parkoers maar ook de in hevigheid toenemende motregen waardoor het zicht moeilijk en de ondergrond glad werd. De daglicenties mochten een rondje minder en daar hadden weinigen achteraf spijt van. Want het was een beste klus die voor zo’n 33% niet tot een reglementaire finish leidde. Het meest genoteerd: opgegeven vanwege vermoeide motor of berijder, uit de tijd, een routecontrole gemist, luide uitlaat of ‘een beetje dom’; de tweede ronde op CP4 vergeten! Het goed lezen van het bijzonder reglement vooraf is altijd al een aandachtspunt en zal nu bij diverse rijders vast weer scherp op de agenda staan.

De houtbak in CP1 die vol lag met los liggende stammetjes bracht veel ongemak en vertraging. Vele deelnemers negeerden de lange omweg (ook wel chicken run genaamd) en storten zich met volle overgave in de zeer listige bak. Heel wat onbewust onbekwamen verloren er (hout)bakken met tijd. Slechts enkele durfals sprongen ineens over die bak waarmee wel flink wat tijdvoordeel werd geboekt. Leo ‘Twin Air’ Brans noemde het de verschilmaker van de dag. Met name de broertjes Pittens en Daan Bruijsten profiteerden hier maximaal.

ONK INTERS E1 / ISDE
Dit jaar stapte Daan Bruijsten, die in 2016 de luis in de pels was van de E2 toppers, over naar de E1. Dat ging hem erg goed af wat bleek uit prima resultaten in het EK enduro. Helaas ging het in het Duitse Burg j.l. augustus behoorlijk mis en liep hij een zware knieblessure op. Wel toonde hij karakter door die wedstrijd uit te rijden en zo uitzicht te houden op de tweede plaats in het EK E1. Door de blessure ging deelname aan het Nederlandse ISDE World Trophy Team teloor maar een andere keuze stond niet open. Sindsdien heeft hij hard aan zijn comeback gewerkt en dat heeft de competitie hier geweten. Helemaal niks viel er aan zijn rijden af te dingen en met alle proeven gewonnen was het voor de daguitslag makkelijk tellen. Bas Klein Haneveld was degene die Daan’s honneurs met verve waarnam tijdens de ISDE samen met Thierry Pittens, Robin Nijkamp en Lucas Dolfing waardoor sinds lang weer een NL top zeven notering in het WTT klassement een feit werd. Bas moest daarvoor wel zijn E3 inruilen voor een E1 bike waarmee hij nu in het kielzog van Daan de tweede plaats weghaalde voor Rik Vierhuizen die liet zien steeds beter met de snelsten mee te kunnen. Jan-Willem Arendsen (net over van de A1) kwam nog net te kort voor de top drie maar wist wel Jordy Berghorst op de vijfde plaats te houden.

ONK INTERS E2
De overstap van E1 naar de E2 is Thierry Pittens tot nu toe goed afgegaan. Het sterke rijden in de ISDE heeft zijn zelfvertrouwen vast gevoed. Het resulteerde in ieder geval in een stevige ONK entree door de eerste twee proeven maar gelijk in te palmen. Broerlief Wesley Pittens liet zich samen Hans Vogels niet het lekkers van het bord snoepen. Vogels won de derde proef maar daarna was het toch weer twee keer Thierry die de rest in de uitlaat liet kijken. Wesley won vervolgens twee proeven met dank aan Thierry die in proef 7 een keurige bodemverkenning uitvoerde en zijn inmiddels mooie voorsprong met zo’n 30 zag afnemen tot 5 seconden. Maar door van de vijf resterende proeven er vier te winnen onder druk van een stevig aandringende Wesley resteerde aan de finish een mooie marge van 9 seconden en was de eerste E2 overwinning binnen.

Vogels die terugkwam van een vervelende en langdurige knieblessure liet zich trouwens niet onbetuigd. Had lang de tweede plaats in handen totdat hij ca. 17 sec verloor in de houtbak door een opstopping door een aanrijding tussen Casper Ovaa en Amel Advocaat. Juist tegen dat moment vond Wesley zijn ritme en versnelde flink. Vogels kon de Pittens brothers als een schaduw volgen op luttele seconden en hield op het eind een marge van 10 seconden naar Wesley. Wat maar aangeeft dat de verschillen klein zijn en we dit jaar nog heel wat kunnen verwachten in dit sterke startveld dat de term Koningsklasse waardig is met andere toppers als Robin Nijkamp, Ceriel Klein Kromhof, Ovaa, Advocaat, Michel Hoenson en Paul Spierings. Ook de Belg Jilani Cambre hoort daarbij want die kwam sterk mee met de top drie maar wist ook mooi te profiteren van de uitval van Nijkamp (brandstofpomp), Advocaat (radiateur lek na kusje met Ovaa) en CKK om zo positie vier in te palmen voor Spierings die op een minuut of vijf de best-of-the-rest was.

ONK INTERS E3
De twee grote concurrenten voor de titel in 2016, Lucas Dolfing en Mark Wassink hadden elkaar weer snel gevonden. Wassink won de eerste proef waarna Dolfing het initiatief overnam en de eerste ronde afsloot met 22 sec voorsprong. Wassink kwam echter vanaf de tweede ronde goed in zijn ritme en reed steeds betere tijden in de klok. Dolfing kon die sprint niet beantwoorden, won nog wel een proef maar door in proef 10 even een ligpauze in te lassen was het pleit beslecht en ging de overwinning naar Wassink met een voorsprong van 27 sec. Bjorn Sloot reed een eenzame race die eindigde op de derde plaats. Voor de vierde en vijfde plaats ging het tussen Tim Kruiper en Johnny Karst die Kruiper in de laatste ronde in zijn voordeel besliste. Helaas waren er maar 5 deelnemers in de E3 wat gelet op de 21 deelnemers bij de E2 tot nadenken stemt.

INTERS VETERANEN 40+ EV40
Met kampioen Alex van de Broek in vorm als vorig jaar en geen nieuwe sterren erbij lijkt het weer een walk-away te worden. Toch won hij niet alle 12 proeven, want Rob Verstegen snoepte er nog twee onder zijn neus vandaan al ware het met slechts luttele seconden. Het verschil aan de meet bleef toch wel een ruime twee minuten, er is dus werk aan de winkel voor de firma ‘concurrentie’. De volgorde daarachter lag eigenlijk vanaf de eerste proef al vast met Rene Satink als derde voor Michel van Roon en Bram Gonlag op vijf. Runner-up van vorig jaar Peter Lenselink leek lang die derde plaats in te gaan nemen maar de recent uitgevoerde schouderoperatie speelde teveel op waardoor hij moest opgeven.

SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
Thierry Pittens was duidelijk de sterkste en schreef ondanks een valpartijtje de scratch op zijn naam. Wesley Pittens wist Hans Vogels voorbij te steken en tekenden respectievelijk voor de tweede en derde plaats. Daan Bruijsten zat er met zijn E1 kort bij en greep de vierde positie voor Mark Wassink (E3).

EURO/ NATIONALEN N1
Vanaf dit seizoen is de A1 klasse opgehouden te bestaan en samengevoegd met de N1. De mannen (helaas nog geen vrouwen) die overkomen vanaf de jeugdenduro kunnen zich prima meten met de N1 rijders hetgeen vorig jaar door Jan-Willem Arendsen (nu E1) duidelijk werd bevestigd door als A1-er alle N1-ers te snel af te zijn. Thijs Bulten liet vorig jaar in de laatste A1 wedstrijden al zien prima mee te kunnen en won vandaag. Dat ging aanvankelijk met een snel groeiende voorsprong maar vanaf proef 8 kwam Luuk Oud stevig opzetten en won nog vier van de vijf laatste proeven. Veel haalde het niet meer uit voor de eindstand maar Thijs heeft er in ieder geval een mooie concurrent bij. De tweede plaats leek aanvankelijk naar neef Bram Bulten te gaan maar toen die ‘vergat’ dat er twee rondjes op CP4 moesten was het klaar. Killian Kruijer kreeg zo de derde plaats op een presenteerblaadje.

EURO/ NATIONALEN N2
De N2 was met 50 deelnemers de grootste klasse. Daar was ook wel de meeste strijd te vinden met een rits namen die in het verleden al de enduro opfleurden. In de top vijf ging het gelijk op met drie man die zich in drie proeven de snelste toonden, Maikel Smits, Jeroen Klein Kromhof (JKK) en Sjoerd Eskes. Dat terwijl Mike van Hoeijen twee proven uit de strijd sleepte en Lars van Bakel één. Dat leverde ook close tijden op met aanvankelijk Eskes aan de leiding. In proef 4 volgde een schuiver waarna de leiding dermate stevig in handen kwam van Smits dat hij die niet meer hoefde af te geven. Eskes viel terug naar drie terwijl JKK op twee kwam. Na een bodemsnuffel van JKK in proef 11 was de snelheid er flink uit en was het Eskes die plaats twee weer opeiste voor nu Verbakel, Van Hoeijen en JKK op vijf. Kan nog leuk worden in deze klasse.

EURO/ NATIONALEN N3
Oud-inter Jirry van Veen kwam als beste uit de startblokken maar moest na een ronde de eer laten aan nieuwkomer Lars Rietman (van de bekende cross familie uit de achterhoek) die in een streep naar de dagwinst koerste. Dennis van de Brug stak Van Veen in proef 8 voorbij voor de tweede plaats zodat die derde werd voor ‘gepensioneerd’-inter crosser Gert Jan Boekhorst (vier) die zo een sterk middendeel van de wedstrijd verzilverde voor Ruben Wagelaar op vijf.

NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
Hoewel Robert Dirks een proef wist te winnen waren alle andere voor Rudi Vossers die zo de overwinning niet meer kon missen. Dirks hield de tweede mooi in handen terwijl Ruud Arts een koude start als vijfde uiteindelijk verzilverde op de derde positie voor Harry Heijink. Die verdrong Paul Dijkstra van plaats vier maar viel daarna stevig terug. Maar paniek was niet nodig want er drong niemand aan en zo werd de vijfde klassering alsnog Harry’s deel.

NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50+
Lang leek het of Dakar- en enduroveteraan Sjaak Martens met de winst zou gaan lopen. Helaas was al zijn ervaring ontoereikend om de tweede ronde van CP4 te vinden. Een jammelijke diskwalificatie resulteerde. Hij was bepaald niet alleen in die fout maar ….. Arjan van der Veld treurde er niet om, zeker niet na proef 5 waarin hij de leiding overnam van Paul Sesing om dat niet meer af te geven. Sesing hield de tweede vast tot de meet en zag daar Braborijder Theo van Lierop terug die een abonnement had op het winnen van CP3. Erik Ekelmans profiteerde van de ‘falende conditie’ van Martien Jimmink door in de tweede wedstrijdhelft de vierde plaats over te nemen. Martien kon de vijf vasthouden zoals dat een (sinds kort) rallyrijder betaamt.

SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)

Hoewel de N2 veel rijders kent zitten de snelle nationalen in de N3 en N1. Nieuwkomer Lars Rietman (N3) liet zien hoe het moet waarbij hij een jagende jeugdige Thijs Bulten (N1) maar net 6 seconden kon voorblijven. Luuk Oud (N1) pakte spot drie voor de N3 rijders Dennis van de Brug en Jirry van Veen.

VERANDERING NODIG?
Dit parkoers was supermooi en superzwaar. Dat verdient dat er elke jaar een enduro overheen gaat. Dat is waarschijnlijk ook het enige aandachtspuntje voor het Braboteam. De KNMV had andere aandachtspunten en wel dat dit de eerste wedstrijd was zonder dat er een OET commissie actief is. Toch ging dat vrij ongemerkt voorbij hoewel er wel degelijk een rol voor de OET is weggelegd of welke naam die commissie ook mag gaan krijgen. Eea zit onder de KNMV2020 vlag maar gaat helemaal goedkomen volgens KNMV bestuurslid Diederik van Haselen die bij de daglicenties meereed en dacht drie dagen nodig te hebben om bij te komen.

Helaas ging zo misschien de aandacht voorbij aan het aanpakken van een gevaarlijke situatie bij de houtbak. Daar zwaaide een clubofficial driftig met een rode vlag omdat er een gestrande rijder in de bak lag. Rood is echt een teken dat er wat aan de hand is. Toch sprong er tot tweemaal toe één zonder vaart te minderen in of over deze hindernis. Gelukkig wel met oog voor de gevallene aan de andere zijde van de bak. Maar heel lekker voelde het niet.
De volgende ronde voor het ONK enduro brengt de endurolovers op 22 oktober naar het lommerrijke en kruip-door-sluip-door paadjes paradijs Vorden.

Uitslagen op: http://www.knmv.nl/motorsport/Uitslagen/

Tekst: Alex Peters

Foto’s: VSFoto.nl

Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl