Wedstrijdverslag ONK Enduro Bergeijk, 10 oktober 2015

Weinig verrassende uitslag na spannende wedstrijd
De Bergeijkse enduro met drie afwisselende en mooie proeven kende onder prima weersomstandigheden een groot aantal deelnemers. Conditioneel werd er wel het een en ander van die liefhebbers gevraagd. Kampioensleider Hans Vogels (E3) won niet alle proeven maar was op het eind weer duidelijk de beste. Bij de nationalen liet Daan Bruijsten helemaal geen spaan heel van de nationale concurrentie. Bij de inters zou hij op een mooie achtste plaats scratch zijn geëindigd.

HET WAS WEER ZOVER

Het Brabantse Braboteam organiseert eens in de twee jaar. Gelet op de belangstelling is er ruim genoeg interesse voor een jaarlijks festijn. Helaas zijn er organisatorische redenen dat niet te doen. Naast de ruim 270 deelnemers die zich vooraf hadden ingeschreven, waarvan zo’n 100 met een daglicentie, kwamen nog een paar daglicenties zich op de dag aanmelden. Dat lukte maar net want de bordjes waren nagenoeg op. Nu diende nog net geen rijder geweigerd te worden, maar het begint erop te lijken dat daglicenties beter vooraf inschrijven om zekerheid te hebben over deelname.

AFWISSELENDE PROEVEN

Op het menu stonden drie ronden van zo’n 88 kilometer met in iedere ronde drie proeven. Al met al een flinke rijtijd van zo’n 7 uur voor zowel nationalen als de inters. Daglicenties mochten een rondje minder en daar hadden achteraf weinigen spijt van. Want het was een stevig rondje, maar wel met ruim genomen rijtijd. In normaal tempo was 10 a 15 minuten over op de tijdcontroles. De eerste ‘Zwarte Bergen‘ proef bleek een echte enduro smulproef. Met bijna 9 km mooi lang, vol afwisseling met zandpaden, flinke diepe knippen paden die er al minstens 20 jaar liggen (type: je-ziet-me-wel/niet). Dat en plaatselijk een duidelijk single track karakter tussen dicht op een staande bomen. Een uitdaging waar je overheen moest of je wilde of niet. Daarnaast boden enkele maisplakken en bospassages een mooie afwisseling. Voor elk wat wils en zeker een goede test voor de conditie met een rijtijd van een ruime 8 minuten voor de snelste inters. De tweede proef op de Bredasedijk was aangelegd door Martijn Daas (ook animator van de jeugdenduro) en Rob Verhees. De heren hadden ruim de tijd genomen om er met veel kunstigheid een flinke carrousel in te verwerken. Eerst eindeloos linksom en daarna eindeloos rechtsom. De speedwayers waren er blij mee. Ook waren vele mooie whoop-di-doos aanwezig om de rijpret te verhogen. Links en rechts van het parcours waren flinke brede geulen gemaakt waardoor ook als het lint weg was het kwijtraken van de route nagenoeg onmogelijk was. Trouwens ook een prima idee om bij regenval het water af te leiden. Dat was onder deze omstandigheden niet nodig. De proef was 6km lang en ook flink breed mede met het oog op de jeugdenduro een dag later en een week later de Yamaha Polariscup die hier hun finalewedstrijd zouden verrijden. Het bekende Eurocircuit in Valkenswaard vormde de derde proef op voornamelijk de MXGP crossbaan. Deze proef moest twee keer achter elkaar worden gereden. Dat werd niet alleen met borden aangegeven maar ook door een baancommissaris aan iedere rijder persoonlijk verteld. Waarom dan nog zeker 10 man maar één rondje reden (en tegen diskwalificatie opliepen inclusief de ervaren rot Hans Jochems) is dan toch wel opmerkelijk. Wellicht nog maar eens een offroad cursus volgen bij de winnaar vandaag bij de daglicenties Toine van Dijk? Die doceert dat kijken belangrijk is, en niet alleen de 5 meter voor de motor maar afwisselend op 100, 50 en 5 meter (om maar een voorbeeld te noemen). Al met al was het een behoorlijk zware enduro doordat de snelsten meer dan een uur en 10 minuten in proeven doorbrachten en de wat tragere nog heel wat langer daarvan mochten genieten. In zo’n aardige slijtageslag is de ruime rusttijd op de tijdcontroles welkom.

ONK INTERS E1

Op Lucas Dolfing leek weer eens geen maat te staan, maar thuisrijder Thierry Pittens liet zich niet in de luren leggen. Op de eerste Zwarte Bergen proef toonde Pittens zich met de lichte 125 tweetakt, na een bodemverkenning van Dolfing, de sterkste en nam de leiding. Al na proef 2 was dat feest voorbij want Dolfing nam over. Pittens toonde zich een echte bijter maar ondanks nog twee keer proefwinst op de Zwarte Bergenproef groeide Dolfings voorsprong langzaam naar 40 seconden. Ismo ten Velde was snel genoeg om in de buurt te blijven maar bleef achter Pittens steken op de derde plaats voor Mathias van Hoof en Jarne de Schaepmeester op vier en vijf.

ONK INTERS E2

Om zijn streven alle verdere E2 enduro’s dit jaar te winnen kracht bij te zetten begon Wesley Pittens boven aan de lijst na de eerste proef. Robin Nijkamp achterhaalde in de tweede proef de sterk vertrokken slow-starter Erwin Plekkenpol om de aansluiting met Pittens te houden. Nijkamps rijden in proef 3 zag er goed uit totdat hij op een van de vele schansen bij de landing de kroonplaat van zijn Sölva voorvork afbrak. Bij de harde crash die volgde liep hij een gat in zijn elleboog op en klaagde over pijn in de rug. Bikkelhard als hij is kon hij weglopen van de onheilsplek. Onderzoek in het ziekenhuis wees uit dat hij geen ernstige schade had. Bij de motor was dat anders, aan het stuur zat niets meer wat nog bruikbaar is. Door een foutje van Plekkenpol in dezelfde proef kon Klein Haneveld ineens opklimmen naar twee maar in proef vier keerde dat weer. Plekkenpol ging er toen nog even goed voorzitten won proef 4 en kwam zo weer op twee. De achterstand op Pittens groeide langzaam ondanks het winnen van proef 7. Klein Haneveld op zijn beurt probeerde ook nog het een en ander maar kon Plekkenpol niet van de dik verdiende tweede plaats afhouden. Kay Hulshof toonde zich een zeer constante vierde ondanks dat achtervolger en Braborijder Johnny Bosmans een enkele keer sneller uit de klok kwam. Zijn vijfde plaats was sowieso een mooi resultaat.

ONK INTERS E3

Je bent de beste NL endurorijder of niet, dat visitekaartje kwam al in de eerste proef op de enduro tafel. Een topper als Mark Wassink in een proef 14 seconden aan de broek smeren, dan ben je van goeden huize. WPM rijder Wassink liet zich bepaald niet wegrijden en won nog twee proeven maar Vogels maakte op de Zwarte Bergen zoveel winst daar hielp geen moedertje-lief tegen. Ook een fout kwam er niet zodat Vogels zijn 4^e ONK wedstrijd op rij won voor Wassink. De dit jaar vanuit de nationalen gepromoveerde Christian Dignum toonde met enkele snelle proeven en de winst in proef 2 aan naar de top toe te kruipen. Nog niet goed genoeg voor de twee beste maar zijn eerste bezoek aan de derde plaats mocht gezien worden. Marc Pepers kon op enige afstand daar niets aan veranderen maar kon de vierde positie goed vasthouden voor Robin Voortman.

INTERS VETERANEN 40+ EV40

Vorige week in het Havelter zand speelde Alex van den Broek op safe, maar hier gingen weer ouderwets de teugels los. Alleen Peter Lenselink wist eenmaal een secondje van hem af te snoepen door het winnen van proef 2. De andere acht proeven kwamen schijnbaar moeiteloos bij Van de Broek die zo overwinning #3 van 2015 optekende. Lenselink had maar kort plezier van de tweede plaats want na proef 3 kwam Peter Bergsma hem aflossen. Dat veranderde ondanks een stevig tegenstribbelende Lenselink niet en de tegenstand was helemaal over na een flinke schuiver in proef 6 die hem bijna 1 minuut kostte. Zo kwam Bergsma naar positie twee op het podium en mocht Lenselink naar drie. Henk Knuiman was zijn gekneusde rug nog niet helemaal te boven maar reed wel de belangrijke puntjes bij elkaar van de vierde plaats door na een slechte eerste proef de teugels aan te halen en Michel van Roon voorbij te streven.

SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)

De fiere kampioensleider Hans Vogels (E3) ging wederom als een kogel van start. Mede hierdoor leek het een race die voornamelijk op de eerste zware proef werd beslist. Vogels verpletterde daar namelijk de hele concurrentie, sloeg in drie keer een dermate groot gat dat hij in de andere proeven rustig (nou ja wat rustig is bij hem…) aan kon doen om weer een overwinning bij te kunnen schrijven. Toch zat de concurrentie bepaald niet te slapen en greep meermaals een van de andere twee proeven. Wesley Pittens (E2) won namelijk alle drie de proeven op het (lange) Eurocircuit terwijl Lucas Dolfing (E1) twee keer en Christian Dignum één keer de tweede proef inrekenden. Maar steeds bracht dat maar een kleine marge op Vogels. Die zag dan ook geen enkele moment zijn winst in gevaar komen. Pittens consolideerde zijn tweede plaats en bouwde die zelfs wat uit op Mark Wassink (E3) en Dolfing. Dolfing probeerde nog van alles maar het gaatje op Wassink bleef 10 seconden en zo lagen de plaatsen drie en vier vast. Om de vijfde plaats was meer te doen, Bas Klein Haneveld (E2) had die aanvankelijk in handen maar zag in de tweede ronde Erwin Plekkenpol (E2) en Thierry Pittens (E1) op de 125 tweetakt langszij komen. Plekkenpol trok flink door terwijl Klein Haneveld in de laatste proef maar nipt Thierry met 0,06 seconde naar de zevende plaats dirigeerde.

EURO/ NATIONALEN A1

Wie anders dan Michel Hoenson ging hier winnen? Niemand! Dus maakte hij er maar een race tegen de klok van. Achter hem maakte Mike Daas korte metten met Braboteam clubgenoot John Roestenburg maar kon niet verhinderen dat Hoenson zomaar even 11 minuten wegreed. Een klasse apart die Hoenson, zie ook de scratch nationalen verderop. Thymo Scholten reed zijn eigen wedstrijd maar duidelijk is dat zijn tijden met de groeiende ervaring de goede kant opgaan, naar beneden.

EURO/ NATIONALEN N1

De kick-off was voor Nick de Greef maar vaste sparringpartner Kay-Arne Bulsink wachtte niet lang en nam al in proef 2 de leiding stevig in handen. In proef 7 ging Bulsink onderuit en rook De Greef weer kansen. Zijn slotoffensief had 5 seconden sneller moeten zijn want nu was de winst toch nog voor Bulsink. Koen Enderink reed een regelmatige wedstrijd, niet eens zo ver van de koplopers, en finishte als verdiende derde voor Freekie van t Wout.

EURO/ NATIONALEN N2

Daan Bruijsten had het thuis helemaal uitgedacht met pa Gijs (oud-crosser). In Bergeijk lekker vol erin en dan daags erna op het ONK MX in Mill ook nog even vlammen. Moesten de krachten dan niet verdeeld worden? ‘Nou nee…., conditie genoeg, de JTX KTM’s zijn top, de vering ídem door de aanpassingen van Bert ‘Shock Therapy van Keulen en het rijden gaat berelekker’ was het logische antwoord. Aan de tijden was dat ook wel te zien. Met tijden die regelmatig recht gaven op de vierde plaats E2 werden niet alleen alle proeven gewonnen maar ook de concurrentie enigszins geïntimideerd. Kevin de Bruin had het relatief rustig in tweede plaatsen land maar zag zijn achterstand vlot oplopen naar een ruime 5 minuten. Een flink eind daarachter won Jos van Dal het van Sander Boer voor positie drie. Stefan Harkink tikte aan als nummer vijf.

EURO/ NATIONALEN N3

Het drietal Rik Vierhuizen, Arjan van der Vleuten en Luchtmobiele brigade militair Robin Holtmeulen maken de dienst uit in deze klasse. Vierhuizen maakte al snel duidelijk dat hij graag zijn derde wedstrijd op rij wilde winnen. Van der Vleuten verslikte zich nog bijna in de laatste proef door een foutje, maar Holtmeulen kon niet profiteren en bleef op de derde plaats. Andre Wouters won wederom de race voor de vierde positie voor Rene Satink op vijf.

NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40

Het was lange tijd Patrick Schellekens die de leiding in handen had met een jagende Edwin Groen steeds op enkele seconden. In de laatste ronde kreeg Schellekens eerst wat meer ruimte maar de proeven 8 en 9 lagen Groen beter en die wist zo zelfs nog een marge van 4 seconden te creëren en de winst in te boeken. Frank Ligthart kwam aanvankelijk goed mee maar liet het touw op het eind ietsje vieren al is 26 seconden op de winnaar en derde zo gek nog niet. Thuisrijder Robert Dirks deed zijn best niet te vallen op de Bredasedijk proef, dat zou hem immers (‘val‘) bier kosten aan een rits Brabo makkers. De tijd leed niet onder deze ‘spanning’ en de vierde plaats vóór Erwin Wolting was dik verdiend.

NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50+

Ook deze keer was Kees Zuidhof niet te stuiten. Peet van Saase kreeg slechts één kans een proef te winnen, de rest was voor veelvraat Zuidhof. Henk Schuizeman pakte voor de afwisseling eens een derde plaats ondanks een abonnement op vier. Die positie was dit keer voor kampioensleider Martien Jimmink die de concurrentie met dit soort uitslagen met rasse schreden ziet naderen. Arjan van der Veld vond de meet als vijfde.

SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)

Bij de nationalen liet Daan Bruijsten (N2) helemaal geen spaan heel van de nationale concurrentie en reed de tweede man Michel Hoenson (A1 en ook niet misselijk) op ruim 3 minuten. Rik Vierhuizen maakte met andere N3-maten Arjan van der Vleuten (N3) en Robin Holtmeulen (N3) het vijftal compleet.

JAMMER TOCH!

Deze enduro was weer om in te lijsten. Goed georganiseerd, een stevig zware en mooie route en proeven met toch nog tijd om een beetje uit te rusten. Zoooo jammer dat dit geen jaarlijks terugkerend feest is! Dat is echt een verbeterpuntje voor het zo lekker actieve Braboteam. Of denk eens aan een EK in dit gebied? Meerdere rijders, ook zo’n lange testrijder met heel veel endurotitels, vinden dat het hier prachtig past. Hebben ze toch wat om tijdens die lange Brabantse nachten over te denken!

De volgende ronde voor het ONK enduro brengt de endurolovers op 24 oktober naar het lommerrijke Vorden.

Tekst: Alex Peters

Foto’s: VSFoto.nl

Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl