Thuisblijvers missen pracht enduro, Vogels wint weer
De vijfde wedstrijd van het Open NK Enduro werd onder ideale terrein- en weerscondities verreden. Naar de oorzaak van de relatief lage opkomst van slechts 148 licentiehouders bij de alweer 51e editie van de MAC Vorden enduro kan slechts gegist worden. Dat de thuisblijvers een machtig mooie enduro hebben gemist staat buiten kijf. Een grotendeels onverharde route, veel singletrack en bovendien zeer afwisselende proeven spreken boekdelen. Maar liefst 68 daglicenties hadden dóór dat ze dit niet mochten missen en zorgden dat de club de inzet van zo’n 200 vrijwilligersdagen alsnog zag eindigen in een enigszins positief financieel resultaat.
EEN NIEUWE ‘ECHTE‘ PROEF
De twee eerste proeven waren twee bekende maar net weer iets anders uitgelegde snelle akkerproeven met een mooie variatie in bochten. Zoals bekend in de ochtend altijd een beetje glibberig door de dauw maar al snel voorzien van mooie wallen waar de heren en dames de gasschoeve flink omhoog konden trekken. Op deze lange akker proeven tellen pk’s flink en konden de E1 mannen met hun 250 viertakten niet mee. Om het maiscross karakter te verlagen was de VAMC al een best tijdje op zoek naar een mogelijkheid om weer een mooie bosproef uit te zetten als bijvoorbeeld vroeger de bosproef rond de manege. Toevallig was er via-via vorig jaar een stuk bos ter beschikking gekomen van een grondeigenaar uit Badhoevedorp. Enigszins voorzichtig was men begonnen met het opnemen als een stuk route. Via eenzelfde ‘via contact’ bleek dat de eigenaar er helemaal geen bezwaar tegen had daar een proef van te maken. Dat was niet tegen dovemans oren gezegd zodat er dit jaar maar liefst een spiksplinternieuwe kruip-door-sluip-door hogeschool enduroproef kwam van 6 km. Vele bomen, wortels, bochten en andere lekkernijen lagen voor het oprapen en naarmate de dag vorderde kwamen er een hele rits walletjes waar het lekker tegenaan hangen was. Een echte proef van het zuiverste endurowater waarin gelet op de tijden de endurobokken van de -schapen overduidelijk werden gescheiden.
ROUTE GESCHIKT VOOR SUPER MOTARDS
De route was weer ruim uitgelegd over diverse single tracks met hier en daar een paar oude bekende maar mooie knippen. Toch ook weer diverse nieuwe bosjes en lange zandpaden met enkele akkers. Op zich een toproute in het Nederlandse endurolandschap. Toch vond een enkeling hem stevig. Door een defecte auto was uw reporter deze keer toevallig met de KTM 525 EXC aanwezig. Op uitnodiging van Marshalls Eef Jansen, Rob Hamwijk en Remon Driessen ontstond het aanbod de route te rijden, want ze moesten die toch controleren. Even een seconde of zo twijfel of het met Super Motard wielen en wegbanden wel een goed idee zou zijn in dat mulle zand op akkers en op gladde stukken?? Maar echt weet je het pas als je het probeert. Een 
experiment nooit uit de weg gaand werd het tijd de motor maar eens te starten. Al snel bleek het best aardig te gaan maar wel met een aangepaste rijstijl; in het spoor blijven, tegen de wallen aanrijden, gang erin houden en vooral niet het mulle spul inrijden. Gasgeven moest met een fluwelen handje want de 65pk van een 525 nemen makkelijk een loopje met het gebrek aan grip van de zeer schaarse 5mm brede groefjes op de achterband. Even het voorwiel liften op een knip bleek met de minimale tractie méér dan een uitdaging. Maar door tijdig het gewicht te verplaatsen kon er toch nog iets. Minder was het als het 17” voorwiel in een diepe knip ging en de motor bijna op zijn kop ging staan. De extra inches van het gebruikelijke 21” voorwiel werden node gemist. Ook op wortels is het een gevoel apart, de 2 Ato in en het minimale profiel van de wegbanden zorgde voor heel wat stuiterende zijstapjes. Om maar niet van stuitend te spreken. Remmen vroeg ook een klein vingertje want de dikke remschijf vóór zette gelijk het wiel stil en dan was sturen er niet meer bij.
Na ca 45 minuten en twee schuivers, één in een omgewoelde mulle akker waar geen enkele tractie te krijgen was en één in een natte rechtse draaier waar het voorwiel ineens alle grip verloor, was het mooi geweest. Bijna de helft van de route gereden (ca 30km). Het was werken en geen makkie, maar wel te doen. Dus wie denkt dat de route in Vorden ‘stevig’ is moge dit meenemen in hun gedachten. De route is met noppenbanden prima te doen en leuk bovendien, maar met SM banden is het net echte SM! Wellicht dat een enkeling zich verbaast heeft over een ca 15cm breed walsspoor op de route, die weet nu waar dat vandaan kwam.
De route was incl proeven 75 km en voor de inters stonden met 3,5 rondes in totaal 11 proeven op het menu goed voor 1 uur en ca 15 minuten proef, voor de nationalen 3 rondes met 9 proeven. Jammer dat voor de inters de derde proef niet in in de laatste halve ronde zat. Misschien volgend jaar de rijrichting eens omdraaien?
ONK INTERS E1
Met twee keer motorpech was Bas Klein Haneveld (WPM team) tot in de tenen geladen er bij zijn eigen thuisclub iets moois van te maken. Overigens even terug naar zijn pech in Amersfoort, dat bleek een gesmolten pickup spoel van de ontsteking of zoals Andre Pullen van WPM het noemde, ‘Bas is samen met een 500 rijder de dubieuze enige van de hele KTM vloot met dit euvel’. Komt niet vaak voor maar als de bliksem je treft….. Hoe dan ook hier was het weer allemaal dik voor elkaar en was het voornamelijk Klein Haneveld wat de klok 
sloeg. Lucas Dolfing liet zich niet wegrijden en bleef dichtbij maar kon ondanks twee proefwinsten op de bosproef niet verhinderen dat Klein Haneveld op de finish een marge had gecreëerd van 30 seconden. Dolfing meldde sportief ‘zijn best te hebben gedaan maar Bas was niet te houden vandaag. Volgende keer beter.’. En zo is het ook want deze heren zijn behoorlijk aan elkaar gewaagd. Ismo ten Velde kwam op de akkerproeven close maar verknoeide het door diverse foutjes op de bosproef maar hield nog vrij eenvoudig de derde plaats vast voor Kevin Dijk (4) die eigenlijk weinig te duchten had van Lars Verbakel. Die werd in de laatste ronde geplaagd door een defecte voorvork en kon zo niets anders dan de vijfde plaats noteren.
Tussenstandleider Dolfing heeft 141 punten waar Ten Velde er 132 heeft en Kevin Dijk 117. KH staat met 80 punten vijfde.
ONK INTERS E2
Met de doelstelling dit jaar zijn achtste endurotitel binnen te halen (en op termijn tien!) lijkt het gezien het -ongelooflijk snelle- rijden van Hans Vogels dat er toch echt iets mis moet gaan om dat doel te missen. Vandaag was er weer geen kruid gewassen tegen Vogels hoewel Robin Nijkamp als sterke tweede nog kans zag drie proeven te winnen. In proef 9 was dat vanwege een flinke tuimeling van Vogels waarbij ook een toevallig passerende boom even werd geramd. Vogels zat er zo snel weer op dat hij slechts 1,4 seconde moest toeleggen op Nijkamp en vervolgens ‘rustig’ (als je een paar tienden zo wilt omschrijven..) naar de finish kon rijden waar al zoveel voorsprong bleek dat de volle winst allang binnen was. Nijkamp volgde op 54 seconden als sterke tweede. 
Johnny Bosmans groeit elke wedstrijd een beetje en komt op de akkerproeven sterk mee. Op de bosproef was een consistente tijdlijn te zien maar gelet op de andere twee moest het tussen de 25 en 40 seconden rapper om mee te kunnen doen. Daar is vast nog veel winst te boeken, de derde plaats was dik verdiend. Vincent Rikhof en Marco Teunissen -die zijn eerste enduro dit jaar reed- maakten het elkaar flink zuur. Luttele seconden scheidden de heren en een sterke eindsprint haalde er maar liefst 23 seconden af en bracht de vierde plaats nog bijna bij Teunissen. Bijna, want Rikhof hield 3 seconde over en dat was meer dan genoeg voor de vierde positie. Vogels leidt de tussenstandsdans met 150 punten, dat zijn er 15 meer dan Nijkamp en 25 meer dan Bosmans.
ONK INTERS E3
Helaas had Mark Wassink uit de naweeën van Amersfoort spontaan een dikke knie overgehouden. Enkele dagen voor Vorden werd nog een kommetje vocht uit zijn rechterknie gehaald. Met een stramme knie was het in het begin niet makkelijk rijden. Toch groeide het vertrouwen ‘dat het wel kon’ naarmate de wedstrijd vorderde en werden de tijden de tweede wedstrijdhelft weer als vanouds. Grote concurrent Wesley Pittens had daar niet op gewacht 
en na de eerste ronde al een verschil van 20 seconden op de klok gezet. In de loop van de dag veranderde daar weinig aan ondanks een sterk eindschot van Wassink en ging de winst met 21 seconden naar Pittens. In dit titanenduel staat het nu 3-2 in het voordeel van Pittens. Erwin Plekkenpol rijdt scherp maar kan het tegen de andere twee niet bolwerken en stelde in een niemandsland rijdend de derde plaats weer veilig. Robin Voortman zat daar een eind achter en had aanvankelijk een mooie marge naar vaste concurrent Marc Pepers. Die had een beter eindschot maar bleef toch met 8 seconden hangen als even zo goed nette vijfde. De tussenstand brengt de spanning mooi in beeld. Pittens 144 punten voor de 141 van Wassink en de 125 van Plekkenpol.
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Na alle vorige wedstrijden gewonnen te hebben wist Peter Bergsma wat te doen. Rustig beginnen en dan als een speer naar het podium. Zo gaf hij de twee eerste proeven af aan eerst Dinand Tijhuis en toen Michel van de Brand maar met respectievelijk 0,2 plus 0,3 sec achterstand was er niet echt reden voor enige paniek. De gaskraan ging in de juiste stand en alle volgende proeven waren voor Petertje en daarmee de 5-uit-5. Tijhuis profiteerde van een ‘disaster’-minuut van Van de Brand op de bosproef en kon comfortabel richting finish. Van de Brand was echter nog niet klaar, had een sterke tweede wedstrijdhelft, bleef steken op 16 seconden en verdiende daarmee de derde plaats achter ‘Tiehuus’. Kees Zuidhof had goed gezelschap van Allan Davids maar toen die zijn vierde plaats wilde wegkapen was de liefde voorbij en bleef de vierde plaats voor Zuidhof. Bergsma leidt de puntendans met de volle bak van 150, Van de Brand heeft er 125 en Davids 106.
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
Robin Nijkamp (E2) vertrok als snelste uit de startblokken maar al snel haalden Hans Vogels (E2) en Wesley Pittens (E3) hem terug. Vogels trok flink van leer en rijgde de proefwinsten aan een lang touw. Eerst in proef 8 kwam Pittens langszij. Vogels haalde weer aan in proef 9 maar maakte een flinke tuimeling waarbij ook een kusje werd uitgedeeld aan een toevallig passerende boom. Hij zat er snel weer op en verloor bijna niets aan Nijkamp die deze proef en daarna ook maar nr 10 inrekende. Vogels had toch een flinke klap gehad (een hele bult en paarsblauwe kleur van stevig gekneusd vlees aan zijn rechterarm) en reed ‘rustig’ (als je een paar tienden zo wilt omschrijven..) naar de finish en zag Pittens proef 11 scoren. Vogels had echter zoveel voorsprong dat de schaapjes allang op het droge lagen en hij weer de volle winst pakte met Pittens op 40 seconden als tweede. Nijkamp dit keer als ijzersterke derde met drie proefwinsten die zo bewees de snelheid te hebben. Nog iets meer consistentie en we hebben er een nieuwe titelpretendent bij. En Wassink dan? Normaal altijd goed voor de top drie, tobde hij deze keer met een dikke en stramme knie. Dat was in het begin niet makkelijk rijden. Naarmate de wedstrijd vorderde, ook het vertrouwen en werden de tijden de tweede wedstrijdhelft weer top drie. Nijkamp lag halfweg nog binnen 4,5 sec maar die ging ook net versnellen en dus was het berusten in een, gezien de situatie, nog steeds sterke vierde plaats. Erwin Plekkenpol (N3) kwam goed mee maar kon zich met deze kluwen vechtenden net niet meten maar was weer by-far-the-best-of-the-rest met de vijfde plaats overall. Pittens meldde achteraf best blij te zijn met de tweede plaats, ‘Vorig jaar probeerde ik erbij te komen, nu doe ik mee voor de topposities. Het gaat de goede kant op’. Dat vinden wij nu ook. Het is reuze spannend hoewel Vogels in de huidige vorm de te kloppen man blijft.
In de tussenstand leidt Vogels met 475 puntjes, dat zijn er 55 meer dan Pittens en 78 meer dan Wassink op de derde plaats. Dat lijkt veel maar een slechte dag en het ziet er heel anders uit hoewel wij die niemand gunnen natuurlijk.
EURO/ NATIONALEN A1
Thierry Pittens blijft degene die met kop en schouders boven zijn klassegenoten uitsteekt en meer een race tegen zichzelf rijdt. Een verschil van 10 minuten met tweede man Jan Daris verklaart alles en laat geen ruimte voor twijfel. John Roestenburg had liever de tweede plaats gepakt maar weer was Daris hem te snel af. Volgende keer beter? De vierde plaats ging naar Thymo Scholten. Pittens leidt met 150 punten de dans, Roestenburg 127 en 100 voor Daris.
EURO/ NATIONALEN N1
De winst van Maikel Verkade in Amersfoort werkte als een rode lap voor stier Jordie Berghorst. Die weet ook wel dat Verkade weinig meer kan aanrichten in het kampioenschap vanwege te veel gemist, maar Berghorst wil natuurlijk wel de beste zijn. De eerste wedstrijdhelft was voor hem waarna Sjoerd Eskes en Verkade nog wat terug konden doen. Maar veels te weinig om Berghorst van het hoogste podium weg te blazen. Verkade pakte nog wel twee voor Eskes. Tim Kruiper weerde zich danig maar meer dan de vierde plaats zat er niet in. Op enige afstand zagen we Roy van de Pieterman de vijfde positie zeker stellen. Berghorst leidt de tussenstand met 147 voor Eskes (127) en Kruiper (125).
EURO/ NATIONALEN N2
Met slechts een klein foutje in proef 2 stond Bjorn Sloot niets in de weg om de vijf-op-rij te scoren. Dan was het heel wat spannender om de tweede plaats waar Sander Boer lange tijd het beste zicht op had. Maar Rob Smits gooide een lijntje uit en haalde langzaam maar zeker Boer binnen mede dankzij een bodemverkenning op de bosproef waar Smits steeds al de sterkste was. Smits twee terwijl derde man Boer Mareg Vierhuizen (broer van Rik?) voldoende ver achter zich wist om de derde plaats vast te prikken. Vierhuizen had op zijn beurt geen moeite met Jarno vd Linde die zich vastprikte op vijf. Sloot (150) heeft een mooi gaatje naar Boer van 37 en 5 meer op Smits.
EURO/ NATIONALEN N3
De groep waarnaast Thierry Pittens (A1) doorgaans de snelste nationalen bivakkeren kenmerkte zich door weinig strijd om de koppositie. Christian Dignum nam vorige week nog genoegen met twee maar vandaag waren alle proeven en dus de enige beker voor hem. Rob Lauwers kon daar niets tegen beginnen maar tekende wel voor twee door Rik Vierhuizen op drie te houden. Arjan van der Vleuten vonden we terug op de vierde stek met een mooi gaatje naar Robin Holtmeulen (5). De tussenstand toont de spanning met 139 voor Lauwers die vier punten pakt op Van der Vleuten, nu op 132. Dame Nina Klink die nog kans zag een brug te vroeg af te slaan bij de eerste tijdcontrole en zo aan de foute kant van het water kwam te staan, staat derde met 107 puntjes.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
Na het uitvallen vorige week had Michel van Roon wat goed te maken. Maar dat er meer kapers waren blijkt wel uit de goed op dreef zijnde Paul Dijkstra die nog verschillende steken (=proeven) uitdeelde. Van Roon toonde zich de betere crosser waar bosrijder Dijkstra in de bosproef net niet genoeg goed kon maken zodat Van Roon won voor Dijkstra. De derde positie ging naar de solitair zwevende Eddy Heersink die geen last had van de achter hem gaande competitie tussen Peter Maranus en Twan van Driel. Van Driel pakte de betere laatste ronde en daarmee de vierde plaats. Heersink leidt de dans met 130, Van Roon ligt op de loer met 117 en Maranus doet ook nog mee met 108 punten.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50
Dat Gert Berghorst meer van crossbanen houdt dan van wortelproeven is geen geheim. Dat hij daar twee keer een paar seconden liet liggen op Peet van Saase is dan ook geen schande want Van Saase kwam op de eindstreep toch nog zo’n 89 seconden tekort. Berghorst pakt zo zijn vijfde overwinning, Van Saase twee en Erik Post wist heel slim Martien Jimmink te snel af te zijn voor drie. Maar die was al lang happy dat hij Henk Schuizeman te pakken kon nemen (vijfde) en zo in de tussenstand een plaatsje opschuift. Berghorst heeft er 150 en kan al een wedstrijd thuis blijven daar Van Saase pas op 108 volgt Jimmink staat derde met 103 maar wet er twee achter zich met een puntje minder.
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
Bij de nationalen was het weer talent Thierry Pittens (A1) die het hele veld zijn wil oplegde hoewel Christian Dignum op de akker proeven met de dikke 500 de scepter zwaaide. Maar het gat van ruim 40 seconden dat Pittens steeds weer sloeg op de derde bosproef maakte dat eenvoudig ongedaan. Bjorn Sloot sloot aan als derde voor Rob Lauwers gevolgd door Rik Vierhuizen op vijf. Pittens heeft 940 punten , dan is het vpoor de runner-up positie wat mooier met zowel Sloot als Lauwers op 765 puntjes.
WAT NOG MEER
De VAMC heeft weer eens een kunststukje uitgehaald. Ook niet raar dat zij met al 50 enduro’s in de boeken de organisatie alles meer dan op een rijtje heeft. Als dan ook de weergoden gunstig zijn is het allemaal toppie. Resultaat, zeer tevreden rijders die hebben genoten van een prachtige route en mooie proeven. Jammer dat daar niet meer van konden/wilden genieten. Maar de aandachtige lezer weet het, volgend jaar zeker op de persoonlijke kalender zetten.
De live timing App gedemonstreerd in Amersfoort gaan we zeker terugzien al duurt het nog even daar de KNMV niet zoveel dongles heeft en het bijzonder moeilijk blijkt die even voor de enduro ter beschikking te stellen. Waar hebben we het over? Hoe dan ook wist Martijn Spliethof te melden dat vanaf de kampioensrit in Enter alle proeven in live timing te volgen zullen zijn. Eerder gaat helaas niet lukken om voornoemde reden. Op www.enduro.nl is al een thema gewijd aan het instellen van en beste wijze van raadplegen met de Mylaps App te verkrijgen via de appstore á 89 ct voor de echte liefhebber.
In sommige ONK klassen tekent zich een duidelijke kopman af (helaas nog geen vrouw…., maar die komen eraan) terwijl in andere klassen de strijd nog helemaal open ligt. Het vervolg daarvan gaan we zien op 25 okt in Hellendoorn waar al weer de zesde wedstrijd van 2014 oa in het beruchte zandgat te aanschouwen is.
Tekst: Alex Peters
Foto’s: VSFoto.nl
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl