Vertraagde uitslag van zware enduro Holten
Met mooi en zonnig droog weer was de vorst in de grond van een week eerder compleet verdreven en lag het parkoers er, op een enkele modderplek na, prima bij. Tijdens de off-road rit na afloop van de enduro overleed een 49-jarige deelnemer door een hartstilstand. Dat trieste feit kostte organisatorisch veel aandacht waardoor het onmogelijk werd ter plaatse de uitslag te produceren. Die kwam dus pas enkele dagen later.
LAATSTE VAN VOORSEIZOEN
De ONK enduro competitie kenmerkt zich door een kort voorseizoen, een zomerstop en dan een lang naseizoen. Holten vormde als derde wedstrijd de afsluiter van het voorseizoen. De gunstige weersomstandigheden lokten naast 196 startbewijshouders ook 76 daglicenties en een hele horde off-roadrijders naar Holten. Dat hebben ze geweten want niet alleen waren de proeven erg mooi maar ook flink zwaar en daarnaast was het tijdschema naar de eerste tijdcontrole aanvankelijk erg strak ingesteld. Dat bleek al toen de eerste snelle inters die tijdcontrole aandeden en maar een minuut of drie over hadden. In de wetenschap dat de nationalen op de lange eerste Zuurbergproef al tussen de 2 en 3 minuten inleverden was al duidelijk dat het bij de nationalen tot een tijdstrafpuntenregen zou komen. “Niet gereden maar berekend’ was de verontschuldiging van organisator uitzetter Bennie Muller die dat corrigeerde door een stuk route van ca 10 minuten eruit te halen. Dit tijdschema maar ook het grote aantal daglicenties van 76 leidde er al snel toe dat deze al snel tussen de inters kwamen te rijden. Gelukkig boden de daglicentierijders doorgaans goed ruimte aan de inters waardoor het voordeel van starten op de scratchstand (de sterksten bijeen) bijna nog teniet ging.
ZEER ZWARE PROEVEN
De eerste proef de Zuurberg is al jaren getooid met de eervolle naam ‘verzuurberg’. Het waarom heeft alles te maken met de lengte ervan waardoor bij de meesten de vermoeidheid diep in het lichaam slaat. Weer was het de crossbaan die met diverse uitstapjes ernaast behoorlijk was opgeleukt voor het betere endurowerk. Een echt mooie proef die er niet alleen voortreffelijk bijlag maar ook bol stond van mooie enduro elementen als kruip-sluip stukken, klimmetjes en afdalingen naast enkele snelle crossstukken met grote sprongen. Ook een enkel stukje extreem ontbrak niet inclusief diverse boomstronken en een dubbele rioolbuis waarvan na de eerste doorkomst een buis werd verwijderd. De by-pass was erg kort gestoken en lang, wat met name bij de daglicenties tot een lange rij rijders leidde. Niet allen waren daar even blij mee, maar men kon toch over de buis en de boomstronken en veel sneller zijn? Het is niet voor niets een by-pass natuurlijk.
Na ca. 6 km van deze uitdaging stond de rijder, samen met zijn inmiddels harde onderarmen, voor de keuze, nog maar een rondje –iedereen moest per proef twee keer de Zuurberg rond- of finishen en diskwalificatie riskeren. Toch waren er weer een paar die zich vergisten (of vooraf niet goed hadden opgelet) bij het wisselpunt. Een van hen was Joep Luth (N1) die deze fout notabene in de tweede ronde maakte maar het sportief opnam en de rest van de dag als een leuke training zag. Een snelle inter deed over deze proef een kleine 14 minuten en een snelle nationaal gemiddeld 2 minuten langer. De vergelijking met een manche van een nationale crosswedstrijd was dan ook snel gemaakt. Overigens was nog vermeldenswaard dat de proef al na zo’n 5 minuten na de start van de enduro op het menu verscheen, dus koude spieren zorgden snel voor heel wat dikke armen waar de meesten nog de hele dag ‘plezier’ aan beleefden. Overigens kwam het record voor licentiehouders op naam van NV50 rijder Klaas Veldhuis die ruim 31 minuten voor de Zuurberg uittrok, hij kreeg dus veel waar voor zijn geld. Na deze proef was het trouwens snel gedaan met liefhebber Klaas, misschien toch een defectje met de bike?
De tweede proef was hagelnieuw daar de akkers op de jaren gebruikte ‘Helhuizen’ proef niet beschikbaar waren. De nieuwe proef ging over akkers met enkele uitstapjes naar bospassages en was voorzien van mooie afwisselende bochten. De zandondergrond had weinig te leiden gehad van de regen en bleef goed berijdbaar. Als extreem element was direct na de start een biels gelegd van ca 7 meter die in de lengte moest worden gereden. Op de endurotrainingsdag in Eindhoeven hadden zelfs de kids er weinig moeite mee maar hier verslikten toch heel wat rijders zich in die balk en reden zich vast in de strak opgestelde hooibalen op het eind van de hindernis. Voor de oplettende rijders was er een by-pass maar dat was natuurlijk een stukje om. Verder lagen er twee boomstammen van verschillende doorsnede op de proef met een by-pass die langer werd naarmate de boom kleiner was. Leuk bedacht. De meeste problemen ontstonden overigens bij de kleinste boomstam omdat daar gewoon te hard overheen werd gedaverd waarna een vette kontenwipper zorgde dat diversen een hap zand namen die niet altijd pijnloos was.
De derde proef was de prolongatie van het industrieterrein Vletgaarsmaten in ontwikkeling. Al jaren is deze proef berucht vanwege ‘enige’ modder. Het gebied ligt redelijk laag en dat is te merken aan de grondwaterstand. Er waren dus weer heel wat stukken behoorlijk spekkig en modderig. Een herhaling van het ‘rij-um-lekker-vast’ van vorig jaar was met name aan de orde bij de lange zandbult van ca 8 meter hoog. Deze moest via een niet al te steile helling in de lengte worden genomen. De uitdaging lag niet in maar voor de helling waar het in de flessenhals flink modderig was. De ervaren coureur had er geen moeite mee, zorgde voor voldoende vaart en het verplaatsen van de balans naar de achterzijde van de motor en zweefde als het ware vlot ‘over’ de modder. De klim stelde met diezelfde vaart ook weinig voor. Maar wee degene die dacht het met weinig vaart te kunnen klaren. Vooral degenen die bijna stilstonden en dachten het op te lossen met veel gas. Door die beginnersfout zakten velen tot aan het frame in de modder en stonden vervolgens muurvast. Het ging regelmatig fout en soms stonden er wel 8 rijders naast elkaar aan hun motor te sleuren. Omdat het beginsel om ‘invloed van anderen op de proeftijd proberen te vermijden’ nogal onder druk stond, besloot de wedstrijdleiding vanaf de derde ronde de bult eruit te halen. Voor de deelnemers een opluchting, voor de talloze sensatiekijkers een drama. Ook op de route was er nog het een en ander te genieten die voor zowel senioren als nationalen viermaal op het menu stond.
ONK INTERS E1
Waar normaal kampioenschapsleider Lucas Dolfing gelijk laat zien wie naar zijn mening de beste is in deze klasse (wat velen ook beamen) was het wel degelijk thuisrijder Ismo ten Velde die zijn WPM KTM vanaf de start het beste de sporen gaf. Misschien geprikkeld door een slecht startende motor en 10 strafseconden bij de startproef wist hij de eerste drie proeven te winnen. Dolfing hielp een beetje door aanvankelijk wat foutjes te maken maar kwam vanaf proef 4 op gang door die te winnen. Ten Velde hield de leiding maar dat ging teloor door een val op proef 7 waarna de motor niet meteen wilde aanslaan en ruim 30 seconden verloren gingen. Vanaf dan was het Dolfing aan de leiding en die gaf dat ook niet meer af. Ten Velde bleef dichtbij en kon de tweede plaats makkelijk vasthouden maar van aanvallen was geen sprake meer. Bas Klein Haneveld kwam nog iets te kort om zich met het leidend tweetal te bemoeien. De derde plaats op een kleine 40 seconden na 1 uur 40 minuten proeven betekent dat het gat naar de top twee kleiner wordt. Rendo Boersma reed in zijn eenzame strijd naar een afgetekende vierde plaats. Duidelijk werd nogmaals dat de strijd in deze klasse nog lang niet is beslist hoewel Dolfing met drie keer de winst het voorseizoen afsluit met 90 punten, een voorsprong in de tussenstand van 9 op Ten Velde en 15 punten op Klein Haneveld.
ONK INTERS E2
Zoals gebruikelijk gooide Hans Vogels vanaf het begin de knuppel in het hoenderhok en reed superstrakke tijden waar niemand aan kon komen. Aanvankelijk werd hij ook nog wat geholpen doordat de tweede man in de tussenstand Robin Nijkamp al na 50 meter in de eerste proef in de fout ging op de dubbele rioolpijp. Hij kwam te hard aan en kon op de dauwnatte en gladde ondergrond het voorwiel onvoldoende liften, kwam vast te staan en moest terug om nog eens aan te zetten. Vogels had dat cadeau van dik 30 seconden helemaal niet nodig maar de concurrentie in de vorm van Stefan Hage en en Sascha Meyhoff profiteerden dankbaar. Lang hadden ze er geen plezier van want een geladen Nijkamp trok nog voor het eind van de eerste ronde de zaak recht en kwam weer op de tweede plaats. Vogels had toen al een marge van meer dan een minuut en kon zich zelfs een enkele fout permitteren. Ook kreeg Vogels nog technische pech. Bij een van de reuzensprongen op de eerste proef scheurde de balhoofdpen wat het tempo gedurende drie proeven een beetje drukte alvorens er gerepareerd kon worden op tijdcontrole 2 (de enige waar tijd voor sleutelen was). Vogels had nauwelijks last van de drie proefwinsten van Nijkamp wat met een marge van ruim 2 minuten op de finish niet zo verwonderlijk is. Nijkamp kon de tweede plaats makkelijk handhaven daar Hage, Meyhoff en Remco Doornwaard het erg druk met elkaar hadden om uit te maken wie nu derde mocht worden. Meyhoff leek de beste papieren te hebben maar ging net als veel anderen ook in proef 7 (Zuurberg) in de fout en liet daar ruim 40 seconden liggen. Hage profiteerde en kon ondanks een aandringende Meyhoff netjes de derde plaats arresteren. Meyhoff wist de finale aanval van Doornwaard te weerstaan en stelde de vierde plaats zeker met Doornwaard als vijfde. In de tussenstand leidt niet onverwacht Vogels met drie keer de volle winst (=90 ptn) en 9 punten los op Nijkamp. Meyhoff staat derde op 17 punten.
ONK INTERS E3
Kampioensleider Amel Advokaat had het in de gladde omstandigheden van de twee voorgaande wedstrijden redelijk makkelijk. Hier in Holten kwam echter een zeer geladen Mark Wassink aan de start in omstandigheden die hem bijzonder goed lagen. Al snel bleken de onderlinge verschillen bijzonder klein waarbij om beurten de een en dan weer de andere de snellere was, Maar het was wel degelijk Wassink die van de start af voortdurend de leiding in handen hield. Als derde wiel aan de wagen kwam aanvankelijk Wesley Pittens mee door twee keer de Vletgaarsmaten proef binnen te slepen. Maar tot echt bedreigen van de twee koplopers kwam het niet daar die op de andere proeven voldoende afstand wisten te creëren. Ook de proefwinst in proef 9 en 10 van de ziek aan de start verschenen Erwin Plekkenpol kon de twee leiders niet beroeren. Die moesten het in de allerlaatste proef uitvechten waarbij Advokaat zijn achterstand van 3,5 seconde op Wassink wist om te zetten in een nipt voordeel van 0,24 seconde en alsnog de winst naar zich toe trok. Jammer voor Wassink die zeker zo goed was. Pittens wist het aanvangsvoordeel op Plekkenpol wat uit te bouwen en ook Plekkies slotoffensief kon dat niet meer omdraaien waarmee de plaatsen drie en vier vastlagen. Plaats vijf leek in vaste handen van Mike Kock maar hij was na een andere rijder de proef in gegaan en verscheen plotseling voor die ander op de proef, op zijn minst wat vreemd. In de wetenschap dat Kock al eens vaker was bestraft voor deze laakbare handeling en ook een ander rijder zich meldde als getuige van dit voorval leidde tot een protest vanwege afsnijden. Dit werd door de jury gehonoreerd en diskwalificatie volgde. De vijfde plaats kwam zo bij Bjorn Scheijer. Amel Advokaat leidt na drie gewonnen wedstrijden met 90 punten en een voorsprong van 9 op Wassink en 20 punten op Pittens. Gezien het verloop van vandaag zit er ook in deze klasse nog een interessant najaar aan te komen.
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Na door een technisch defect uit de tijd te zijn geraakt in Eindhoven was het Erik Davids die nu eens niet de tussenstand aanvoerde maar op achtervolgen was aangewezen. De ervaren Davids werd er in zijn thuiswedstrijd niet koud of warm onder en won alle proeven met uitzondering van proef 6 die nog wel in de achtertuin van Double D Design het bedrijf van de Davids broers ligt. Davids dus eenvoudig naar de volle winst voor Peter Bergsma die Davids niet baas kon maar de aanvankelijk als tweede vertrokken Rob Verstegen ras terughaalde en met de winst op proef 6 naar de tweede plaats denderde. Verstegen reed onbedreigd naar de derde plaats. De vierde plaats was aanvankelijk stevig in handen van Michel van de Brand maar thuisrijder Allan Davids had daar andere ideeën over. Beiden maakten een langdurig foutje in de Zuurberg proef en beiden wisten de ander op enkele proeven seconden aan de broek te smeren. Finaal had Allan Davids het beste en kon als vierde aantikken voor vijfde Van de Brand. Bergsma leidt de kampioensstand met 77 wat een voorsprong is van 11 punten naar Geert Mulder en 3 puntjes meer naar Marco Elting. Erik Davids heeft een achterstand van 17 punten waar hij in de nog 8 resterende wedstrijddagen wat aan kan doen. Kansloos is dat zeker niet maar nog eens uitvallen is geen optie.
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
Hans Vogels (E2) toonde weer eens zijn meesterschap en vooral op de lange Zuurberg proef sloeg hij elke ronde een flink gat waardoor de winst hem niet meer kon ontgaan. Achter hem was het een spannend en mooi gevecht om tienden van seconden tussen Amel Advokaat en Mark Wassink (beide E3). Wassink voelde zich nu het niet zo glad was als in de eerste twee enduro’s duidelijk sterk en dat was te zien. In een mooie strijd wisselden deze twee elkaar af als kortste achtervolger van Vogels. Advokaat wist met de allersnelste tijd op de allerlaatste proef (ook sneller dan Vogels) zijn achterstand op Wassink goed te maken en pakte de tweede plaats met een zeer sterke Wassink als derde. Voor de vierde plaats melden zich meerdere liefhebbers. Ismo ten Velde (E1), Lucas Dolfing (E1), Robin Nijkamp (E2) en Wesley Pittens (E3) die lang dicht bij elkaar zaten en veel verschuivingen lieten zien. Ten Velde reed een sterke eerste wedstrijdhelft maar verloor de aansluiting door een val in proef 7 waarbij het lang duurde voor de motor weer aan de praat kwam. Pittens profiteerde maar lang had hij er geen plezier van. Nijkamp was door een dure fout in de allereerste seconden van proef 1 op de dubbele rioolbuis teruggeworpen tot de zevende plaats maar zette dat in proef 9 recht door Pittens de vierde plaats te ontnemen. Nijkamp kroop vervolgens nog een beetje naar Wassink/Advokaat toe maar het gat was al te groot om daar nog iets mee te kunnen. Vierde was en bleef zijn score met Pittens op vijf gevolgd door Dolfing die de zesde plaats opeiste voor Ten Velde. De scratch wordt geleid door de ongeslagen Hans Vogels. Tweede is Advokaat met 105 en derde Wassink met 94 punten.
EURO/ NATIONALEN N1
Na twee gewonnen wedstrijden waren alle ogen gericht op favoriet Kay Hulshof. Maar onder deze omstandigheden was het toch Kevin Dijk die de eerste drie proeven op zijn naam schreef en de leiding nam. Hulshof zag het gevaar en won de volgende vijf proeven. Dijk wist door dichtbij Hulshof te blijven de schade te beperken en won mede door een snelste laatste proef met 17 seconden voorsprong op Hulshof. Bjorn Sloot begon als derde en zag nog heel even Jordie Berghorst langszij komen maar knokte zich terug naar drie voor Berghorst. Maikel Verkade probeerde het ook nog even op de vierde plaats maar verloor te veel op de Zuurberg proef om dat waar te kunnen maken en finishte als vijfde. Hulshof staat aan de leiding van het kampioenschap met 87 punten maar weet Dijk op 5 puntjes erg dichtbij. Verkade staat derde op 14 punten.
EURO/ NATIONALEN N2
Bertran Hoogenkamp toonde zich de sterkste door 6 van de 9 proeven te winnen en de hele dag de leiding in handen te houden. Peter Huijbregts won er twee en kon daarmee de tweede plaats opeisen voor jeugdtalent Vincent Rikhof die één proef won en finishte als derde. Paul Oomen moest flink inleveren op voornoemd drietal maar werd op de vierde plaats niet bedreigd. Koen Lansink prolongeerde de vijfde plaats van vorige enduro. Tussenstandsleider Huijbregts heeft 87 punten en Hoogenkamp 10 minder daarnaast heeft Rikhof er 14 minder.
EURO/ NATIONALEN N3
Hoewel Lars Verbakel vier proeven wist te winnen maakte Robin Voortman in de andere vijf proeven dermate stappen dat de leiding geen enkele moment in gevaar kwam. Voortman kreeg zo Verbakel naast zich op het podium met Jan Schepers die deze keer geen vuist kon maken naar de twee koplopers als derde. Ido Jansen zat lang op vier maar kreeg te maken met een aanstormende Bap Erkamps die duidelijk beter de weg wist op de Zuurberg en daarmee de vierde plaats zeker stelde voor Jansen. Verbakel heeft 87 punten, Voortman zit er met 84 dicht op en ook Schepers is met 75 punten nog niet kansloos.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
Cees Siemons en Arthur Breukelaar maakten elkaar het leven flink zuur door de proeven om en om te winnen. Simons toonde het meeste endurobloed door op de Zuurbergproef een oplopend verschil te creëren waardoor hem de winst voor Breukelaar niet kon ontgaan. Gerard Steenbergen kon aardig meekomen maar verloor op de Zuurberg te veel maar derde was zo gek nog niet. Ludwig Cissen kwam gaandeweg op stoom en won zelfs nog de laatste proef, maar het was allemaal te laat en meer dan vierde zat er niet in. Henk Netten legde daar nog vijf minuten op toe voor de vijfde positie. Siemons voert de stand aan en heeft met 87 punten 8 punten verschil met Breukelaar en 14 met Cissen.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50
Als er lekker gecrosst kan worden is geen 50-plusser opgewassen tegen Gert Berghorst. Martien Jimmink kon eenmaal profiteren van een bodemonderzoek van Berghorst maar kreeg dikke seconden aan de endurobroek op alle andere proeven. Berghorst won dan ook met een gaatje van zo’n 4,5 minuten op Jimmink en zo’n vijf minuutjes meer naar derde finisher Jurgen Mosch. Theo van Lierop wist Erik Scholten van zich af te houden en legde beslag op de vierde plaats met Scholten op vijf. Verder was opmerkelijk de score van Gert Lindeboom. Die wist met twee uur en 34 minuten proeftijd een nieuw Holtens record in de boeken te krijgen. Berghorst leidt de dans met 87 punten maar weet Jimmink dichtbij op 84, Van Lierop staat derde met 68 punten.
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
Bij de nationalen was Kevin Dijk de snelste met Kay Hulshof kort op de hielen (beide op de lichte N1 bike). Bertran Hogenkamp (N2) tikte aan als derde voor Robin Voortman (N3) en Peter Huijbregts (N2) op vier en vijf. Hulshof leidt de tussenstand met 230 punten maar heeft Huijbregts binnen 7 punten staan en Dijk op 24 punten.
ROOKIE OF THE YEAR
Het spiksplinternieuwe Rookie klassement begint na drie keer enige tekening te vertonen. Klassementsleider blijft Kay Hulshof (N1) maar Kevin Dijk (N1) en Lars Verbakel (N3) stijgen beiden een plek naar tweede en derde ten koste van Koen Lansink (nu op 4) en Jaap Norel (nu op 6). Maikel Verkade stijgt naar plaats vijf.
Inmiddels hebben zich 12 rijders aangemeld maar de indruk is dat er veel meer voor dit klassement in aanmerking komen. Aanmelden is nog steeds mogelijk voor rijders die dit jaar voor het eerst een endurolicentie hebben gekocht of die vorig jaar tijdens de laatste drie wedstrijddagen zijn ingestapt. De rijder die denkt hiervoor in aanmerking te komen en die wil deelnemen aan dit klassement met leuke prijzen, moet zich melden op info@enduro.nl Later aanmelden betekent niet dat je kansloos bent daar alle in het seizoen 2013 behaalde resultaten meetellen (dus ook die al verreden zijn) en een lopend gemiddelde wordt gehanteerd. Het hoogste gemiddelde bepaalt de Enduro.nl Rookiescup winnaar. Nu overigens ook met TWIN Air pakket!!
GOEDE ORGANISATIE
De organiserende MAC Holten had weer een kunststukje geleverd met erg mooie proeven waar het flink zwoegen was. Kleine rimpeltjes als bij de daglicenties waar werd vergeten de naam te noteren bij de inschrijving werd deskundig goed gemaakt door de rijders te noteren op een tijdcontrole en ook de strakke tijd naar TC1 werd professioneel en snel opgevangen. Achteraf was iedereen tevreden al was het dramatische sterfgeval een hele domper. Maar daar was helaas niets aan te doen.
HOE GAAT HET MET DE SCRATCH
Na drie keer starten op de scratch stand zijn inmiddels enkele ervaringen opgedaan. Een rijder die bijvoorbeeld de eerste of tweede wedstrijd miste of uitviel zakt terug in de scratchstand en startte daardoor een flink stuk naar achter bij de derde wedstrijd. Dit kan betekenen de hele dag rijden tussen langzamere rijders. Op zich een handicap in de proeven. Het idee om de eerste drie wedstrijden te starten op de eindstand van het vorige seizoen kent het nadeel van het inschalen van nieuwe rijders. Zo is er altijd wel een voor- of nadeel.
Een ander discussiepunt blijkt de puntentelling. Die is als volgt:
Inters: 1e plaats 40 ptn, 2e: 35, 3e: 32 en dan steeds twee minder tot 20 ptn en daarna één punt minder.
Nationalen: 1e plaats 80 ptn, 2e: 75, 3e: 72 en dan steeds twee minder tot 60 ptn en daarna één punt eraf.
Dit betekent dat bij de inters alle finishers vanaf de 28e plaats en bij de nationalen vanaf de 68e plaats één punt behalen. Hierdoor krijgen vele rijder die ene punt en ontstaat er geen nivo indeling in rijders die alles rijden maar kwa snelheid op een ander niveau acteren als anderen die hetzelfde aantal punten behalen. Enkele storen zich hieraan omdat de startvolgorde nu juist het voordeel brengt van rijders met ongeveer gelijke snelheid.
Voornoemde komen uit het veld en zijn wellicht aanleiding voor de Offroad, Enduro en Trialcommissie (OET) om nader te overwegen.
VOLGENDE ENDURO
In de tussenstand zijn al een aantal duidelijke favorieten aan te wijzen die 2 of zelfs alle 3 wedstrijden hebben gewonnen. Maar de verschillen zijn nog klein en dus is nog van alles mogelijk in de nog komende 8 wedstrijddagen vanaf 5 oktober in Havelte. Eerder op 16 maart, start de jeugdenduro competitie in Oirschot. De deelnemers worden geacht met een motor aan de start te komen passend op de vastgestelde twee klassen, d.w.z. geen motor die uitstijgt boven een 250cc viertakt. Een 250cc tweetakt is al een maatje te groot. Een gewaarschuwd (jeugd)rijder weet wat hij moet doen.
Tekst: Alex Peters
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl