Ook tussen het hout is Hans Vogels onnavolgbaar
Wat meer hout, en dan….
De zesde wedstrijd van het Open NK Enduro mocht wederom onder ideale terrein- en weerscondities worden verreden. Ditmaal met twee echte enduroproeven met veel hout maar ook een ‘zandkoele’ vol mul zand. Na twee enduro’s die voornamelijk in het zand werden beslecht op proeven met nauwelijks obstakels als bomen, struiken en dergelijke, was het tijd voor het echte enduro werk. Het dicht opeenstaande hout op twee van de drie proeven in Hellendoorn was niet alleen een grote afwisseling met de zandbak van Havelte en de akkers van Vorden, maar vergde bovendien een heel andere benadering. Waar bij akkers een digitale gashandle (aan/uit) afdoende kan zijn (en feitelijk ook wordt gebruikt) vergen kruip-door-sluip-door proeven de analoge benadering. Elke situatie vergt een passende gasstand. Dat niet iedereen die slag maakte was zichtbaar in heel wat tuimelpartijtjes. Merendeels kreeg daarbij het zelfvertrouwen een deuk naast soms enkele kneuzingen. Helaas waren er ook een aantal met gebroken botten en dat is natuurlijk een stuk minder.
In de eerste proef zat een niet al te groot zandgat waar na het binnenrijden ervan de rijders moesten kiezen uit drie variaties. Een chicken run die uitmondde in een omweg, een tweede niet geheel verticale opstap van 2,5 meter met een beetje al ingesleten gleuf en als derde een loodrechte opstap van 2,5 meter. De laatste is voor trialisten waarschijnlijk een peuleschil maar voor endurorijders? Hans Vogels was de enige die het de eerste ronde probeerde. Met een paar voetjes lukte het hem, maar echt vrolijk keek hij er niet bij. Oud-trialist Marco Teunissen werden hier wel kansen toegedicht, maar Pa Cees had hem wat onduidelijk geinstrueerd, ‘na de boomstam gelijk haaks rechts’ was verwarrend waardoor het er uiteindelijk niet van kwam. Velen probeerden de goed doenbare tweede maar het kleinste foutje werd hier gelijk afgestraft met heel wat seconden proeftijd. De tweede proef de ‘zandkoele’ is niet alleen een klassieker in Neerlands enduro maar ook nog de mooiste. In het mul zandgat weer drie doorkruisingen. Door het vele commentaar van vorig jaar had de organisatie nu eens niet gekozen voor een heel uitdagende klim en hield het bij de wat minder uitdagende. Nauwelijks een inter die daarbij in de problemen kwam, maar nog wel ca 30% van de nationalen die een of meer bodemmonsters verrichten alvorens moe en bezweet weer verder te geraken. Wellicht volgend jaar toch weer een heel uitdagende die –dan wel- een fikse chicken run omleiding biedt voor degene die het avontuur niet aandurven?? De derde proef was een maisakker met ook nog flink wat bos erbij waar de crossers op de open stukken nog even de frustaties van de enduroproeven van zich af konden schudden. Voor zowel de inters als nationalen stonden met 3 ronden á 80 km op het programma met in totaal 9 proeven.
ONK INTERS E1
Na de winst van Bas Klein Haneveld in Vorden had klassementsleider Lucas Dolfing nog maar 4 punten voorsprong. De vraag was wie vandaag van deze twee kemphanen de neus voor zou hebben. Al snel werd duidelijk dat Dolfing op deze proeven erg goed uit de voeten (uh.. wielen) kon. Daarnaast was het niet Klein Haneveld die hem belaagde maar juist Ismo ten Velde die brutaal drie proeven wist te winnen. 
Ook Mike Kock kwam in het begin knap mee op de tweede plaats maar zag in proef 3 Ten Velde en Klein Haneveld voorbijkomen. Dolfing ging gestaag verder en kwam niet meer binnen bereik van Ten Velde en Klein Haneveld waardoor de winst voor hem was. Klein Haneveld wist het gaatje naar Ten Velde na proef 7 wel tot binnen twee seconden te verkleinen en had iets moois in gedachten voor proef 8 de ‘Zandkoele’. De wetenschap dat Ten Velde daarin al twee keer flink sneller was zorgde logischerwijs niet voor veel rust. Klein Hanevelds plan ging helemaal in duigen toen onderin het zandgat de ketting eraf liep en klem kwam te zitten bij het voortandwiel. Na een klein halfuur heftig sleutelen kon hij verder en moest toen volgas richting klok. Hoewel hij de maximaal toegestane 15 minuten straftijd pakte, bleef hij in de wedstrijd om toch nog zoveel mogelijk punten te sprokkelen. Daarmee was de tweede plaats van Ten Velde meer dan verdiend en kon Kock de derde plaats noteren. De vierde en vijfde gingen op enige afstand, ook onderling, naar Jirry van Veen en Rick Enderink. Klein Haneveld werd laatste wat in dit kleine veld toch nog goed was voor een zevende positie. In de tussenstand bouwt Dolfing zijn voorsprong op Klein Haneveld uit naar 15 punten.
ONK INTERS E2
Het lijkt eentonig maar het is niet anders, echte WK klasse verloochent zich niet. Hans Vogels was gewoon van start tot finish iedereen te snel af. En niet zo maar een beetje want het verschil met de bepaald niet misselijke EK topper Mark Wassink varieerde per proef tussen de 8 en 20 seconden. En die moest goed doorrijden daar Robin Nijkamp hem voortdurend op de hielen zat. Vooral op de ‘hout’proeven sloeg Vogels een groot gat dat uiteindelijk uitkwam op 2 minuut 13 seconde naar de tweede man. Het was al snel duidelijk dat Wassink als tweede ging finishen ondanks 
dat Nijkamp van alles probeerde, soms sneller was maar uiteindelijk met een achterstand van 27 seconden de derde plaats pakte. Marco Teunissen kon het tempo van de drie voor hem niet aan maar verdedigde met verve de aanvallen van Remco Doornwaard. Toen het erom ging spannen maakte Doornwaard een fout in de beruchte opstap van proef 7 waarna Teunissen de vierde plaats vastlegde en Doornwaard vijf achter zijn naam kreeg. In de netto stand breidt Vogels zijn marge uit naar Wassink tot 14 punten.
ONK INTERS E3
Net als in de E2 is er in de E3 een dominante rijder die de norm is waaraan de anderen zich meten. Amel Advokaat zette van meet af aan tijden waaraan de anderen niet konden tippen. Oud WK-rijder Erwin Plekkenpol kwam op deze proeven bijzonder goed uit de verf en volgde Advokaat vrij strak hoewel de achterstand na twee ronden opliep naar 26 seconden. Dat was mede dankzij een klein rimpeltje in het blazoen van Advokaat die in proef 6 even een hek raakte en met een flink bloedende arm en het even leegplunderen van de verbanddoos op de controlepost. Net toen leek dat het Advokaat weinig deerde kwam stoommachine Plekkenpol op gang en won de proeven 7 en 8. Het voordeel was desondanks klein en deed weinig af aan de voorsprong maar in de laatste proef 9 liet Advokaat nog even zien wie de sterkste is door ook die te winnen. Advokaat wint zijn vijfde wedstrijd en ziet een zeer sterke Plekkenpol op het naast lagere ereschavot. De derde plaats was inzet van een onderonsje tussen Wesley Pittens en Bjorn Schreijer met Bernard van de Pol als waakhond indien een van die twee eens flink in de fout zou gaan. Pittens nam het initiatief en toen Schreijer in proef 4 even in de problemen raakte leek de strijd gestreden. Zoals altijd is een foutje zo gemaakt in de enduro en ging Pittens in de Zandkoele proef 5 op bodemverkenning. Een feestje wat ten koste ging van zo’n 20 seconden. Schreijer reed juist een scherpe tijd op diezelfde proef en kreeg de derde positie in handen. Wat Pittens daarna ook probeerde het bleef als het was en zo eindigde hij als vierde voor Van de Pol die gaandeweg de aansluiting verloor maar als vijfde niet onverdeeld ongelukkig zal zijn. Advokaat vergroot zijn voorsprong in de tussenstand op Plekkenpol naar 15 punten.
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Rallyrijder Rob Verstegen rijdt dit jaar niet alle enduro’s maar als hij er bij is, blaast hij een stevig potje mee. Zo ook vandaag. Op de eerste twee proeven gaf hij de norm in deze klasse Erik Davids een paar meppen om de oren. Die remonteerde weliswaar in proef 3 maar proef 4 was weer voor Verstegen. In de Zandkoele maakte Verstegen een bodemknuffel die flink wat tijd kostte maar die de leiding niet in gevaar bracht. In proef 7 reed Davids in het zandgat vast tegen de rand en moest sjorren. Haastige spoed is nooit goed want zelfs een koele ervaren kikker als Davids raakte van de kook en trok meteen na de ‘verlossing’ bij het wegrijden zijn motor achterover. Dat tijdverlies leek onoverbrugbaar, maar zoals altijd is bij enduro het verhaal daarmee nog niet over. Verstegen trok namelijk in de Zandkoele proef 8 de motor (eigenlijk onnodig) achterover en maakte een hele harde klapper. Na een kleine halve minuut had Verstegen de positieven weer bijeen geschraapt en kon verder met wat later een gebroken rib bleek. Voor de laatste proef had hij desondanks nog een positieve marge van 2,6 seconde. Het flitsende was er echter af waar net Davids zich nog eens extra wist te motiveren en zo toch nog zijn vijfde overwinning behaalde voor een magistrale Verstegen op twee. De derde plaats was aanvankelijk vast in handen van Mark Smits, die verdraaide echter zijn knie in proef 3 en blies de aftocht. Peter Bergsma kwam daardoor op drie maar gaf na proef 3 op, waarschijnlijk door een probleem met de bike. Zo kwam Eric Buursema op drie voor Corné Ermers die aardig in de buurt bleef maar toch vierde bleef voor Lambert Parren op vijf. Het uitvallen van Bergsma brengt Davids op een riante voorsprong van 54 punten op Bergsma. Davids kan rustig een dagje thuisblijven en dan wordt de stand niet eens erg veel spannender!
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
Titelfavoriet Hans Vogels (E2) moest met enkele tienden van seconden de eerste proef aan Amel Advokaat (E3) laten. Wellicht daardoor getergd ging het gas er vol op en ging hij er vandoor zonder dat iemand er ook maar een vinger tussen kon krijgen. De rest kon zich weer concentreren op de tweede plaats waarvan eigenlijk al snel duidelijk werd dat Advokaat daarmee ging lopen. Erwin Plekkenpol (E3) bleef aardig in de buurt van tweede man Advokaat maar verloor in het begin te veel om daar ondanks twee snelle proeven in de laatste ronde nog wat aan te kunnen doen. Maar de derde plaats was erg mooi zeker in de wetenschap dat Mark Wassink het Plekkenpol blijkbaar niet moeilijk kon maken en steeds meer terrein verloor. Wassink kon de vierde plaats makkelijk handhaven daar Robin Nijkamp onvoldoende aandrong en genoegen leek te nemen met een finish als vijfde. Vogels blijft aan de leiding en telt 41 puntjes voorsprong op Wassink. Genoeg om een keer uitvallen te overleven.
EURO/ NATIONALEN N1
Rendo Boersma maakte er weer een one-man show van, won op twee na alle proeven mede door een bodemonderzoek en hield een ruime marge over 
voor de zes-uit-zes overwinning met een sterke Peter Huijbregts als tweede. Jordie Berghorst bevestigde zijn abonnement op de derde podiumplaats door ruim voor vierde man Jeroen Vlasbom en Anton Buis (5) te eindigen. Naaste concurrent van Boersma Rudi Vossers kwam niet aan de start, waarna de vraag rees of hij het wellicht heeft opgegeven? Boersma heeft nu 32 puntjes meer dan Huijbrechts en kan zich een keer uitvallen permitteren.
EURO/ NATIONALEN N2
Hoewel hij het aan zijn status van lijstaanvoerder verplicht is nam Johnny Bosmans weer het initiatief. Mike Bouwmeester maakte dat niet makkelijk en voerde de druk flink op. Bosmans maakte een stevige fout in proef 4 die hem zo’n 40 seconden én ook de leiding aan 
Bouwmeester kostte. Bosmans won daarna nog 4 van de 5 resterende proeven maar Bouwmeesters winst kwam niet meer in gevaar. Bosmans tweede plaats deed hem niet zoveel pijn daar naaste opponent Lauwers, achter Paul Oomen als derde en Bart Wolffs als vierde, eerst beslag kon leggen op plek vijf. In de tussenstand ziet Bosmans ongetwijfeld met enig plezier een gapend gat naar Lauwers van maar liefst 27 punten.
EURO/ NATIONALEN N3
Wat Robin Voortman in de enduro zomerstop heeft gedaan is onbekend, wel is duidelijk: Het werkt! In de voorcompetitie werden nauwelijks potten gebroken, maar in dit naseizoen is hij erg sterk bezig. Er was dit keer geenproef die hij niet winnend afsloot. Daarbij werd de tegenstand ook nog op hopeloze achterstand getracteerd. Hij kon zich zelfs een half minuut knoeien veroorloven in het zandgat van proef 7 en won met een ruime 2,5 minuut voorsprong. Dan was het voor de tweede plaats een stuk leuker waar kampioenspretendenten Anne Pennings en Patrick van Leeuwen het met 
Willan Veldhorst aan de stok hadden. Om beurten was een ander het snelst waardoor dit drietal onder een hoedje te vangen bleef. Bij de laatste proef kon er nog van alles maar was het Van Leeuwen die met een tiende seconde verschil tweede werd voor Veldhorst. De vierde positie ging zo naar Pennings die Feiko Prosje als vijfde zag finishen. In de jo-jo die de tussenstand aangeeft in deze klasse ziet Pennings zijn voorsprong op Van Leeuwen terugvallen naar 5 puntjes.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
Een driemanschap maakte het elkaar aardig lastig voor de hoogste podiumplaats. De aanvankelijke leider Patrick Schellekens zag door een uitglijder op proef 5 Arjan van der Veld voorbij komen. Op zijn beurt ging Van der Veld in de fout op proef 8 waarna Schellekens de kop pakte en de op de loer liggende 
Geert Mulder (drie proefwinsten) als tweede verder ging voor Van der Veld op drie. In de slotproef wist Mulder nog 4 seconden in te lopen op Schellekens maar dat was een kleine 3 seconden te weinig. Zo werd Schellekens winnaar voor Mulder en Van der Veld met op vier Eddy Heersink die Peet van Saasse te snel af was (5). Van der Veld levert wat puntjes in op Schellekens maar met 21 punten is er nog weinig aan de hand.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50
Gert Berghorst kwam wat langzaam uit de startblokken waardoor de eerste proef bij een goed op dreef zijnde 
Jo van Sleuwen terecht kwam. Maar daarna was er niemand meer die nog maar in de buurt kwam waardoor Berghorst de vijf-uit-zes op papier toverde. Van Sleuwen was vooral op de eerste en tweede proef de anderen te snel af. Hij kon zich zelfs een uitglijder op proef 8 veroorloven zonder de tweede plaats in gevaar te brengen. Lucht Mobiele Brigade vertegenwoordiger Jos Bourgondien vertrok waar hij eindigde op de derde plaats voor Simon Schimmel (4) met op de vijfde Anjo van de Brink. Berghorst bouwt verder uit en heeft Schimmel op 19 punten.
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
Mike Bouwmeester (N2) profiteerde volop van een fout van Johnny Bosmans op proef 4 en werd snelste nationaal voor Bosmans (N2). Rendo Boersma (N1) knipte weer een gaatje in zijn derde plaats abonnement voor Peter Huijbregts en Robin Voortman (N3) op vijf. Bosmans bouwt de leiding op Boersma uit tot 19 punten.
VAL VAN DE DAG
In de Zandkoele hadden heel wat nationalen en daglicenties 
niet het beste moment van de dag. Gelukkig was het zand lekker zacht en was het vooral veel trek-, duwwerk en zweet dat maakte dat uiteindelijk allen bovenkwamen.
908 Bert van Tongeren (met vreugdedans) en 919 Gerard Eggink laten zien dat het niet altijd even makkelijk was in de ‘Zandkoele’. Ze waren zeker niet de enigen die in het zand doken.
FOUTENFESTIVAL
De MCNH had weer alle registers opengetrokken. Prachtige proeven en een idem dito koek en zopie stand bij de Zandkoele maakte het ook voor de toeschouwers aangenaam. Met bijna 100 daglicenties aan de start die voor de broodnodige extra inkomsten voor de club zorgden, was de penningmeester erg ingenomen.
Het was wat jammer van de vele valpartijen maar het hoort er bij. Bij de wens om zich te verbeteren en willen winnen hoort het opzoeken van de grens en dan wordt die wel eens overschreden. Zolang er geen blessures uit voortkomen is dat ok, helaas vandaag wat veel blessures hoewel ze hier niet allemaal zijn genoemd. Zou dat komen doordat men de regel ‘Bij een enduro tussen het hout moet men de maat van het gas kennen’ niet goed kent? Wie het weet mag het melden. In ieder geval wordt de geblesseerden beterschap gewenst.
De volgende enduro is op 10 November in Harfsen waar de prachtige route en dito proeven weer vele liefhebbers naar het stuur zullen lokken.
Tekst: Alex Peters
Foto’s: VSFoto.nl
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl