Spanning ten top in groot deelnemersveld
Het mooie maar ook pittige parcours van Vorden bleek een prima strijdtoneel voor vele duels op de seconde. De spanning bleef in vele klassen vaak tot de laatste proef. Thierry Pittens herhaalde zijn sterke optreden van Bergeijk en won zowel de scratch als de E2. Hans Vogels en Wesley Pittens lieten zich niet onbetuigd maar bleven steken op vingerafstand op de tweede en derde plaats. Lucas Dolfing had het zwaar aan de stok met Mark Wassink maar wist wel in zijn voordeel de volgorde voor de vierde en vijfde positie te bezegelen. Bij de nationalen toonde Dennis van de Brug zich de sterkste.
GEEN BERGEN MAAR….
Alweer de 54e Oost-Gelderlandrit, volgens kenners de club met de langste endurohistorie van Nederland. Dat geeft ervaring maar ook de uitdaging dat goed door te geven. Voor de zoveelste keer was dat weer gelukt en te zien in zowel route als proeven. Het menu beloofde drie stevige proeven. De eerste proef CP1 achter het zwembad (de ‘Zweedse’) was er een uit het enduroboekje; dicht bos, singletrack, kruip-door-sluip-door, afwisselend gestoken korte en nog kortere bochten en een fikse lengte van 7 km. Niet te vergeten de talloze wortels die allengs steeds meer bloot kwamen te liggen, glad waren en de rijders alle kanten op stuurden. Helaas soms ook de verkeerde waar dan een boom als stopper diende. Het werd elke ronde gladder, lastiger en listiger waardoor de echte endurospecialisten op deze proef uit de verf kwamen. In de derde ronde kwamen heel wat delnemers in de problemen op de inmiddels wel erg glibberige wortels.
Voorts twee lange redelijk harde akkerproeven die als een grote ruime en brede crossbaan waren uitgezet en vooral dus in het voordeel van crosser zouden kunnen zijn. Op dergelijke lange akkerproeven tellen pk’s zwaar en waren voor de scratch de E1/N1 mannen met de 125s en 250 viertakten ietsje in het nadeel. De eerste ronde was het nog enigszins glibberig, een feest dat elk jaar hetzelfde is en voor routiniers inmiddels geen verrassing meer. Toch waren nog diverse relatief onschuldige bodemknuffels te aanschouwen. Groot pluspunt op de akkerproeven was een prima catering terwijl ook bij de tweede proef de tankstop zodanig stond dat helpers konden genieten van hetgeen de proef bood.
De route van 60 km bracht als altijd veel kruip-door-sluip-door werk en flink wat hout. De afdeling routebouw had wederom kans gezien enkele niet eerder aangeboorde bossages, bos- en gewasranden toe te voegen. Het resultaat was met ruim 95% onverhard absoluut aantrekkelijk voor wie dan ook van de noppenbrigade. Zoals altijd, geen genot zonder prijs want het was wel hard werken op de vele knippen en wortels. Enkele deelnemers in de Vintage klasse meldden vooraf dat het wel ‘vlak’ zou zijn hier, zij waren immers bergen gewend. Maar die mening was na een rondje al anders. “Schwierig, ich bin Müde” werd uit meerdere monden opgetekend tussen heftig hijgen door. Je begrijpt, dat ze ook daar een internationaal veld hadden. Het parcours lag aanvankelijk droog met een sporadisch nat plekje maar een regenbuitje in de ochtend zorgde dat het stof bleef liggen waar rijders dat het liefste zien. Op de grond.
Zowel 222 inters en nationalen mochten drie rondjes terwijl zo’n 116 daglicentie- waarvan 20 vintageklasse deelnemers er twee voor de kiezen kregen. Met ook nog zo’n 100 offroadridders die na afloop van de enduro één rondje maakten lijkt een nieuw deelname record gevestigd.
ONK INTERS E1
Door een aanrijding met een andere deelnemer die rechtdoor ging, waar hij juist het pad volgde en afboog tijdens de offroadrit van Lichtenvoorde, resulteerde een gebroken vinger en zit Rik Vierhuizen voorlopig in de blessurehoek. Het was Bas Klein Haneveld die dan maar de taak opnam om te proberen het motorleven van Daan Bruijsten wat zuurder te maken. Klein Haneveld zit sinds de overstap van E3 naar E1 weer beter in zijn motorvel, won twee proeven en zat op enkele andere proeven dicht bij Bruijsten. Die gaf op zijn beurt achteraf aan dat het vandaag minder goed liep. Maar Bruijsten won wel de overige zeven proeven en daarmee de dagzege voor Klein Haneveld. Jan-Willem Arendsen kwam goed mee maar kon zich niet meten met de top twee. Op zijn beurt had hij weinig te duchten van Jordy Berghorst die P4 inpalmde.
ONK INTERS E2
De pessimisten die vreesden dat Hans Vogels door zijn stevige knieblessure (eind 2016) zijn doel voor een 10e ONK titel wel op zijn buik kon schrijven, waren na seizoenopener Bergeijk al flink gedecimeerd. Hier konden de laatsten hun fantasieën opbergen. Vogels vertrok als vanouds als snelste in proef 1 maar kreeg niet onverwacht al snel af te rekenen met Thierry Pittens die momenteel in een bloedvorm verkeert. Ook ‘grote’ broer Wesley Pittens mengde zich in de strijd. Thierry maakte geen enkele fout en won proef 2 t/m 6 in de wetenschap dat zowel Vogels als Wesley als een schaduw volgden op elke keer enkele seconden. Wesley zat na de tweede ronde 8 seconden achter Vogels op P3 en koos voor de aanval op de Zweedse proef 7. Zijn ‘dan liever de lucht in’ benadering leek succesvol maar een plotseling overstekende boomstobbe zorgde voor een flinke uitzwaaier wat een eind maakte aan Wesleys dadendrang. Vogels zat op dat moment op 11 seconden van Thierry en bleef onverminderd drukken. Thierry hield het hoofd koel, won ook proef 7 en 8 en had voor de allerlaatste proef 15 seconden op Vogels. Door een schuiver van Thierry werd het nog even spannend maar op het eind resteerde alsnog 11 seconden en was E2 winst #2 een feit.
Vogels bleef twee voor Wesley die aangaf nog steeds last te hebben van de switch van Rally naar Enduro maar desondanks niet ontevreden was. Wesley: “Mijn toekomst ligt in de rally, navigeren ligt mij goed, mijn tempo is goed genoeg om met de besten mee te kunnen en Yamaha heeft een perfecte rally motor”.
Ceriel Klein Kromhof heeft in de enduro een mooi alternatief gevonden voor de cross nu daar door drukke werkzaamheden weinig tijd meer voor is. In Bergeijk kwam hij goed mee maar werd vanwege een erg luide uitlaat gediskwalificeerd. Op de akkerproeven kon hij met de besten mee maar CP1 vormde een flinke uitdaging. Toch lag hij lang vierde. Robin Nijkamp reed het gaatje dicht en nam over na proef 4 maar twee proeven even later was het Belg Jilani Cambre die zich over P4 ontfermde. Nijkamp herstelde de volgorde in de laatste ronde en finishte als vierde voor Cambre en Klein Kromhof.
ONK INTERS E3
De overwinning van Wassink van vorige week leek hem in het begin vleugels te geven. In proef 3 profiteerde Lucas Dolfing van een klein foutje van Wassink om op nagenoeg gelijke hoogte komen. Dolfing pakte door in proef 4 maar Wassink gaf prima weerwoord door 5 en 6 te winnen en de achterstand tot 2 seconden te verminderen. De derde ronde kwam met twee keer de proefwinst in handen van Dolfing. Wassink zette in de allerlaatste proef nog flink aan maar kon slechts 2 seconden terughalen en bleef steken op 5 seconden. Een mooi duel, deze keer in het voordeel van Dolfing.
Bjorn Sloot kon zich met deze twee koplopers niet bemoeien maar ondervond van achter weinig druk en reed naar een mooie derde plaats. Tim Kruiper had aanvankelijk P4 in handen maar zag in de tweede ronde Dominique Tijhuis Trutmans voorbij komen, kon dat niet meer veranderen en finishte als vijfde.
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Na het broederlijk verdelen van drie proeven in de eerste ronde tussen Alex van de Broek (met dank aan een bodemverkenning in proef 2), Rob Verstegen en Marco Elting was het Verstegen die het veld aanvoerde. Van de Broek werd toen echt wakker en reed in een streep naar de koppositie en greep de enige prijs op het dag podium. Verstegen spartelde nog het meest tegen en tikte af als tweede terwijl Peter Bergsma in de tweede ronde Marco Elting passeerde voor de derde plaats.
Rene Satink wilde Elting (P4) ook graag een plaatsje terugzetten, kwam nog dichtbij maar in de laatste ronde ging de puf eruit en bleef het bij P5.
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
Thierry Pittens (E2) was wederom de sterkste en palmde ondanks een valpartijtje in de laatste proef de scratch in. Maar de concurrentie zat nu wel heel erg dichtbij met een scherpe Hans Vogels (E2) op slechts 11 seconden terwijl Wesley Pittens (E2) die bij een goedmaak poging in de Zweedse proef onderuit schoof bleef steken op een ruime halve minuut. Lucas Dolfing (E3) kon Mark Wassink (E3) voorbij streven en pakte de vierde plaats met Mark op vijf.
EURO/ NATIONALEN N1
Thuisrijder Thijs Bulten begon waarmee hij de vorige keer was geëindigd, winnen! Hij gebruikte zijn maatje Jan-Willem Arendsen (E1) als richtpunt voor zijn tijden maar kreeg sneller dan hij hoopte te maken met een andere te duchten tegenstander in de persoon van debutant Lars Griekspoor. Die had de inkt van zijn net behaalde A1 rijbewijs maar net droog en miste daardoor de eerste wedstrijd van het seizoen. Griekspoor kwam vanaf proef 4 op gang, won de resterende proeven en daarmee de dag voor Bulten. Tommie Jochems zat al snel op drie en hield dat vast voor Luuk Oud en Jarno Zandbergen.
EURO/ NATIONALEN N2
Jeroen Klein Kromhof (JKK) komt na zijn zware blessures steeds beter op dreef en had het zwaar aan de stok met Sjoerd Eskes. CP1 was steeds voor Eskes en de resterende bijna allemaal voor JKK. Totaal kwam het verschil op een voordeel voor Eskes terwijl JKK een kleine minuut overhield op Maikel Smit op drie. Mareg Vierhuizen had aanvankelijk ook zicht op die derde plaats maar verloor die in de tweede helft uit het oog. Nico Garrits tekende voor de vijfde positie.
EURO/ NATIONALEN N3
Lars Rietman was klassementsleider maar had het op de echte enduro stuurproef CP1 duidelijk moeilijker dan Dennis van de Brug die al snel de leiding nam. In proef 4 ramde Rietman op een boomstam zijn uitlaat plat en moest repareren. Daarbij werd de kloktijd uit het oog verloren hetgeen resulteerde in twee minuten te vroeg klokken. Op zich zijn die 120 seconden niet meer zomaar goed te maken maar de race uitrijden is bij enduro nu eenmaal de gouden regel om in ieder geval punten te pakken. Zo ver kwam het niet door voortijdig opgeven van Rietman. Van de Brug won alle proeven en dus het podium terwijl oud-inter MX-er Gert Jan Boekhorst op een mooie tweede plaats leek af te stevenen. Een flinke en langdurige crash in proef 7 kostte bijna drie minuten waardoor Boekhorst terugzakte naar de zevende plaats. Bart Oosting was inmiddels Freiko Prosje gepasseerd voor P3 en zij schoven door Boekhorst’s pech door naar respectievelijk twee en drie. Jirry van Veen profiteerde ook en kwam op vier voor Ruben Ruben Wagelaar die wederom de P5 incasseerde.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
Rudi Vossers was weer duidelijk de sterkste en met acht van de negen proeven was er weinig twijfel over de dagoverwinning. Robert Dirks kwam er niet aan te pas maar was best-of-the-rest met de tweede positie. Geert Mulder had lang zicht op plaats drie maar verloor wat tempo waardoor eerst Harry Heijink (3) en later Marcel Brunsveld (4) hem een plaatsje konden terugzetten en de vijfde positie zijn deel werd.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50+
Sjaak Martens toonde zich op de akkerproeven de snelste maar waar het op scherp sturen aan kwam op de vierkante wortel, namelijk in CP1, was juist Arjan van der Veld degene die flink wat meer meters maakte en voordeel boekte. Van der Velde stelde daarmee de dagzege veilig voor Martens. Michel van Dooren bleef de hele dag binnen enkele seconden, kon het gaatje echter net niet sluiten en sloot af op drie voor close finishers Paul Sesink, Erik Ekelmans en Peet van Saase op de posities vier t/m zes.
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
Dennis van de Brug (N3) was vandaag een klasse apart en nam een minuut voorsprong op debutant Lars Griekspoor (N1) die samen met Thijs Bulten (N1) de N2 rijders Sjoerd Eskes en Jeroen Klein Kromhof terugwezen naar de vierde en vijfde positie.
ALLES ONDER CONTROLE
De ervaring van de club bleek ook toen last-minute een melding kwam dat er een begrafenis zou plaatsvinden rond het middaguur op CP1. Met precisietiming werden de daglicenties in hun tweede ronde om CP1 heen geleid en was er geen herrie rond de begraafplaats. Weinigen van de DL-ers zullen het gemis van deze fysiek zware proef betreurd hebben. Tegen de tijd dat de inters weer aan CP1 toe waren (proef 7) was de begrafenis voorbij. Netjes inspelen op de behoeften van de omgeving helpt het voortbestaan van de enduro.
De vintage klasse werd een overwinning voor Lubert Lenselink maar het leek wel of dat de rijders op de minstens 30 jaar oude motoren ook met regels werkten van 30 jaar geleden. Het rode startlicht bij start van de proef werd diverse malen gewoon genegeerd wat naast het al aangehaalde ‘schwierig’ mede oorzaak was voor slechts 9 finishers.
De volgende ronde voor het ONK enduro is op 29 oktober in het mooie Hellendoorn.
NIEUWE WEDSTRIJDLEIDER
In Vorden was het alweer de tweede enduro voor de uit de baansport overgekomen nieuwe enduro wedstrijdleider. Pieter Visser heeft zelf de baansport beoefend en daarna vele jaren leiding gegeven aan baansport evenementen. De rol van wedstrijdleider is hem dus niet vreemd maar hij constateert naast een grote regelberg een totaal andere cultuur. “Bij de baan gaat het er veelal emotioneel aan toe. Binnen enkele seconden als er zich iets heeft voorgedaan tijdens een manche van 4×500 meter roeren zich rijders en andere betrokkenen op vaak explosieve wijze. Bij de enduro is veel meer rust en krijg ik de kans rond te gaan bij de officials en de proeven te bekijken. Op het eind van de dag zijn er soms wat protesten over de uitslag maar ook dan gaat het er ontspannen aan toe.” Volgens Visser komt dat doordat endurorijders na een eventueel incident op de route ruim de tijd hebben het gebeurde te relativeren. Anderzijds is het bij enduro wel een erg 
lange dag van ca 06.30 tot 18.30 uur en is het een hele rit vanuit woonplaats Dokkum. “Naar Bergeijk was het dik 2,5 uur enkele reis. Na afloop zat ik er flink doorheen. Maar het leuke is naast de ‘relatieve’ rust dat we een enthousiaste groep officials hebben en er samen iets moois van maken. Ik ben content met de overstap, enduro is een mooie sport.” Pieter toonde aan behulpvaardig te zijn door een vrouwelijke deelnemer die vast kwam te zitten op proef 6 samen met uw reporter vlot te trekken. Oeps je mag toch deelnemers niet helpen? Klopt, maar als de doorgang voor andere deelnemers geblokkeerd is, wat op dat smalle bruggetje het geval was, wel natuurlijk.
ENDUROREGLEMENT ONDER DE LOUPE
Vanuit een enduro werkgroep gaat jullie reporter het enduro reglement tegen het licht houden en bvk gaan vereenvoudigen. Er zijn te veel regels, en daarbij ook onzinnige. Rijders zien door de bomen het bos niet meer. Vroeger was het betrouwbaarheidsrit nu enduro en daar gelden nu eenmaal andere accenten. Het alles dichtschrijven voor betrouwbaarheidsritten zit nog steeds in de regelberg. Het doel is dan ook te kijken naar wat anders kan/moet. Daarbij een blik naar wat de FIM doet, zoals bv de nieuwe klasse indeling die in 2018 geldt voor het FIM Maxxis Enduro World Championship:
ENDURO 1 (E1): Up to 250cc 2 stroke and 4 stroke
ENDURO 2 (E2): 250+ cc 4 stroke up to 450cc 4 stroke
ENDURO 3 (E3): 250+ cc 2 stroke and 450+ cc 4 stroke
Voor mij is voorts een uitgangspunt dat de KNMV niet hoeft te doen waar de politie en RDW voor zijn: handhaven van voertuig eisen! Verzekeringen en milieu moeten we echter wel scherp houden. Denk daarbij oa aan geluid en de… endurobanden wat een rol speelt bij o.a. vergunningen en eerlijke competitie.
Jullie hulp hierbij is welkom. Stuur je voorstel(len) naar peters@denop.isonzeclub.nl uiterlijk 31 oktober. Alles is welkom, maar graag wel korte motivatie erbij waarom iets anders moet. Ik garandeer niet dat het allemaal wordt meegenomen want uiteraard ligt het vaststellen bij het KNMV bestuur en gaat het voorstel in overleg met het KNMV Bureau/Mario Pieterse.
Jan Koning overleden
Op 16 oktober is Jan Koning op 93-jarige leeftijd overleden. Jan Koning genoot binnen de motorwereld grote bekendheid als internationaal tijdwaarnemer, een rol die hij vele decennia met grote betrokkenheid op geheel eigen wijze heeft ingevuld.
Als tijdwaarnemer maakte Jan Koning de complete ontwikkeling mee van de handmatig bediende stopwatch tot de digitale transponder. Ook zijn vrouw en kinderen waren werkzaam als vrijwilligers bij de tijdwaarneming, in alle disciplines van de motorsport inclusief de enduro waar hij samen met Wouter Memelink (VAMC) de computerverwerking introduceerde. Als erkenning voor zijn langdurige enorme inzet benoemde de KNMV hem tot Official van Verdienste, Lid van Verdienste en vervolgens, in 1997, tot erelid.
Uitslagen op: http://www.knmv.nl/motorsport/Uitslagen/
Tekst: Alex Peters
Foto’s: VSFoto.nl
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl