Wesley Pittens wint Kampioensrit, scratch en E2 kampioenschap
De tweedaagse Kampioensrit beslist het kampioenschap. Zeker bij de inters was het vooraf spannender dan ooit met meerdere titelkandidaten op luttele puntjes in Scratch, E2, E3 en EV40. Hans Vogels en Wesley Pittens waren het hele jaar al in de slag voor zowel de E2 als Scratch titel. Maar ook in de E3 moest de beslissing nog vallen tussen Lucas Dolfing en Mark Wassink terwijl ook Peter Lenselink en Alex vd Broek er in de EV40 nog niet uit waren.
JUBILEUM ALS AANLEIDING
Ter gelegenheid van hun 70e enduro en 70-jarig jubileum had MAC ‘de Holterberg’ de Kampioensrit op zich genomen. Normaal staat de ‘MAC voorjaars enduro’ altijd in maart op de kalender maar deze keer was dat voor de eerste keer in december. En dat was volledig toe te schrijven aan deze aller-allereerste keer dat de MAC de Kampioensrit organiseerde. Het was er gewoon nooit van gekomen. Maar Bennie en Henk Muller en Rinetta Luxwolda zagen mogelijkheden en namen het initiatief om samen met andere endurocommissieleden op basis van het draaiboek van Enter aan de gang te gaan. Daar moesten dan nog wel even zo’n 175 vrijwilligers veel tijd in steken om de mooie proeven, de route, de catering enz evenals het KNMV deel voor hun rekening te nemen.
MAAR LIEFST VIER PROEVEN
Vier mooie enduroproeven waren beloofd met veel afwisseling waarbij enkele sponsoren hielpen de begroting een positief aanzicht te geven. Met in totaal 182 deelnemers is dat ook wel nodig. Holten kent al jaren de ‘traditie’ dat een paar minuten na de start de eerste proef zich aandient. De meeste rijders zijn vaak nog niet voldoende opgewarmd om soepeltjes de proef in te gaan. Al na enkele minuten worden dan de spiertjes lekker stijf en gaat het sturen wat moeizamer. De eerste Jopa/Oude Nijhuis proef lag op en rond het niet-permanente MX-circuit de Zuurberg. Deze draagt al jaren de eervolle bijnaam ‘Verzuurberg’ ontleend aan de doorgaans dubbele ronde op deze proef met proeftijden die de lengte van een MX-manche benaderen. Deze keer geen dubbele ronde maar wel een prachtige single track proef met vloeiende bochten die enkele keren de berg op en af gingen waarbij het opletten was voor venijnig uitstekende boomstompjes. Scherp kijken was geboden. Door enkele mooie uitbreidingen een rijtijd van ruim 8 minuten hoewel dat alleen was weggelegd voor de allersnelste inters. Aan het eind zorgden enkele liggende boomstammetjes voor het ‘extreme’ effect. Deze waren voor iedereen te doen, mits men deze volgens het boek onder 90 graden nam. Toch gingen er nog heel wat in de fout bij mislukte pogingen die stammen schuin te nemen. Een veelgemaakte fout net als degenen die blijven zitten bij zo’n stammetje en de bike niet te liften. Dan volgt vaak een knal omhoog en wordt de rijder van de motor gelanceerd. De beste houding is staand, een dag endurotraining doet wonderen. Aanbieders genoeg.
Op de Hocob proef in De Borkeld ook enige speciale elementen het bekende 15cm brede bielzenbruggetje als (evenwichts)balk in de lengte richting na de start en een stapel van drie dikke boomstammen op de proef. Hierbij steeds een by-pass voor de niet-liefhebbers die wel enige extra tijd vergde. Deze proef maakte schitterend gebruik van allerlei kleine bossages die met diverse oversteken over een afgesloten asfaltweg aan elkaar was geregen met mooie vloeiend lopende bochten. Een dikke zes minuten rijtijd duurde dit genieten. Holtenaar en oud-multi-kampioen Erik Davids was mede dirigent van de derde en geheel nieuwe Kenny proef. Ook hier vele vlot lopende en gevarieerde bochten maar ook korte over harde en droge akkers met mooie uitdagende uitstapjes singletrack sluip-door-kruip-door bospassages. Fraais dat een kleine zeven minuten mocht duren.
Het MAC trainingscrossbaantje op en rond de Imhof vormde de vierde Jaka/Silva proef. De doorgaans in de winter erg natte baan was droog voor zijn doen. De proef was wat kort gestoken en vergde scherp sturen om de motor op gang houden. Een mooie afwisseling met de andere vloeiender proeven. Na 3 minuten was de pret voorbij.
Het weer was voor een tweedaagse eigenlijk te goed. Daar smachten de wat oudere liefhebbers met gevoel voor nostalgie naar de heroïsche omstandigheden van vroeger met plenty modder. Dat kwam er niet van, het lag allemaal mooi droog en daar kon de eerste dag met in de vroege ochtend wat regen en de tweede dag met wat ochtendvorst niks aan veranderen. De deelnemers reden genietend rond maar raakten zeker wel vermoeid in de minimaal 1,5 tot 2 uur proef per dag. De nationalen reden de route van 63 km inclusief de vier proeven driemaal, de inters mochten 3,5 maal rond per dag en kwamen op een dagtotaal van 220 km’s en veertien proeven. De tweede dag bracht dezelfde route alleen was de rijrichting in de proeven omgedraaid. Dat was in het begin even opletten voor ‘verkeerd’ liggende bochten. Echte stuurlui vinden doorgaans snel een ideale lijn en met de scratch snelsten voorop bij zowel inters als nationalen was dat slechts een klein uitdaginkje.
ZIEKENBOEG
De snelle E1 rijder Thierry Pittens had bij de harde landing op een rioolbuis in Zelhem een scheur in zijn hak opgelopen en ondervindt daar veel last van. Een blessure op een lastige plek waar heling normaal wat langer duurt. Daar hij nog nauwelijks kampioenskansen had ging hij voor een goed herstel en besloot niet te starten maar broerlief Wesley te helpen en aan te moedigen. Voor 2017 is het plan over te stappen naar de E2 waarbij hij er niet tegenop ziet de degens te kruizen met Wesley.
Op krukken waren Nina Klink en Ismo ten Velde aanwezig. Nina was geopereerd aan haar meniscus en voorste kruisband en zag de toekomst weer zonnig tegemoet en kon al weer denken aan een EK Dames 2017, “Maar ik wacht op toestemming van de Orthopeed, eerder begin ik niet”. Ten Velde was goed aan het herstellen van zijn zeer zware crash op het EK in Harfsen. “Ik was enkele dagen erg onrustig, maar nu gaat het stukken beter. Intern werkt alles weer, ik kan normaal eten. In mijn been zit een pen. Het gaat wat tijd kosten maar de verwachting is dat alles helemaal goed komt”.
ONK INTERS E1
Met Thierry Pittens door blessure langs de kant had de zich dit jaar flink verbeterde Rik Vierhuizen alle kansen om zowel de tweedaagse als het kampioenschap te winnen. Dat deed hij met verve door zowel de eerste als de tweede dag ongeslagen te blijven terwijl zijn tijden goed mee konden in de top 8 van de inters. Jordie Berghorst was beide dagen de runner-up en ging vooraf aan de van zijn armblessure herstelde weer netjes rijdende Rendo Boersma op de derde plaats. Positie vier kwam twee keer bij Kay-Arne Bulsink.
ONK INTERS E2
Het hele seizoen al waren de titelfavorieten Hans Vogels en Wesley Pittens in een titanenstrijd verwikkeld. Dat leverde spannende strijd en met slechts een puntje verschil in de stand leek dat er hier ook van te komen. Vogels nam het initiatief en bouwde door zes van de acht proeven te winnen een voorsprong op van 14 seconden ondanks dat hij in de tweede ronde op de Jopa/Oude Nijhuis proef op de boomstammetjes even een bodemonderzoek verrichte. In de derde ronde was hij op dat punt voorzichtiger maar verslikte zich door net iets te enthousiast schuin de laatste boomstam aan te snijden en viel hard op zijn reeds eerder dit jaar geblesseerde knie. Het opstaan verliep erg moeizaam waardoor hij maar liefst 32 seconden moest toeleggen op de achterop komende Pittens. Vogels reed nog even verder maar ondervond te veel pijn en besloot te stoppen. Pittens kreeg zo het rijk alleen en stond de leiding niet meer af. Daan Bruijsten nam de tweede plaats over voor een jagende Robin Nijkamp die op hem begon in te lopen. Bruijsten wendde dat gevaar af en hield nog 8 seconden over. Nijkamp kon met zijn versnelling plaats drie goed vasthouden door zuiderbuur Jaline Cambre, een motorcrosser die meer enduro wil doen, voor te blijven. Vincent Rikhof is meer van de lange akkerproeven maar wist ook hier een nette P5 uit de mouw te schudden.
Door het uitvallen van Vogels was op dag twee de titel voor Pittens na het aantrappen van de motor. Nu de druk was weggevallen leek hij onnavolgbaar. Alleen een schuiver in proef 2 die in handen viel van Bruijsten maakte dat het geen volkomen perfecte race was. Bruijsten bleef op de loer liggen en volgde goed maar moest zich toch een ruime minuut achterstand toestaan voor een schitterend mooie tweede plaats. Nijkamp verloor door een fout in de eerste proef al enigszins de aansluiting op de nog iets versnellende Bruijsten en pakte P3. Vincent Rikhof profiteerde van het uitvallen van Cambre die zich ziek voelde en ook last had van een knal op zijn elleboog de eerste dag, en tekende voor plek vier. Robin Holtmeulen maakte het vijftal vol. De dagwinst en daarmee de overwinning in de tweedaagse was voor een ijzersterke Pittens maar de tweede plaats van Bruijsten in zijn inter debuutjaar in zowel tweedaagse als kampioensstand is veelzeggend voor dit talent. Andre Pullen smeedde het hete ijzer en verlengden meteen maar het contract voor het WPM KTM team. Nijkamp mocht als derde op het podium. Pittens: “Het is eindelijk gelukt om kampioen te worden, man wat was het spannend gisteren. Hans gaat echt keihard. Jammer dat hij moest uitvallen. Vandaag kon ik relaxed rijden. Ik ga in 2017 weer E2 rijden en rustig aan beginnen met rallye’s op de Yamaha. In 2018 gaat dat rallye werk echt beginnen.”.
Bruijsten: “Gisteren begon ik goed maar in de tweede ronde raakte ik uit mijn ritme. Daarna ging het weer beter. Vandaag liep alles super, niks bijzonders meegemaakt. Het was een mooi jaar erg veel geleerd, ik zie uit naar 2017”. Hans Vogels liet weten te veel last van zijn knie te hebben om door te kunnen rijden maar zal er in 2017 zeker weer bij zijn om te gaan voor zijn tiende NK titel.
ONK INTERS E3
Ook hier twee titelkandidaten Lucas Dolfing en Mark Wassink die al het hele jaar elkaar op een sportieve manier voor de voeten lopen. Dolfing stond er met een plus van 5 punten het beste voor. Hij nam het zekere voor het onzekere en nam direct de leiding stevig in handen. Wassink plaatste een paar serieuze tegenstoten maar moest toch toezien dat Dolfing langzaam uitliep naar een voorsprong van 41 seconden. De strak rijdende Bas Klein Haneveld had aanvankelijk Kay Hulshof aan een touwtje maar dat wist KH nog een beetje op te rekken zodat Hulshof toch genoegen moest nemen met vier. Bjorn Sloot reed met de Beta een strakke race en finishte als vijfde. De Belg Mathias van Hoof sloot aan als zesde wat mede te danken was aan een gebroken ketting op proef 9.
Dolfing zou op de zaterdag voldoende hebben aan een vierde plaats voor het kampioenschap maar zover liet hij het niet komen. Wassink was goed op dreef maar Dolfing haakte aan. Om beurten werden proeven gewonnen en het verschil bleef enkele seconden. Vanaf de derde ronde verslapte Dolfing enigszins waardoor Wassink uiteindelijk nog een marge wist op te bouwen van 26 seconden. Dat was genoeg voor de dagwinst maar niet voor de tweedaagse. Die kwam evenals het kampioenschap voor de vierde keer in handen van Dolfing. Klein Haneveld pakte met de derde plaats ook de laatste podiumplaats voor de tweedaagse. Hulshof op vier met Van Hoof op de P5. Dolfing: “De eerste dag reed ik lekker en sloeg een mooi gaatje maar viel eraf in de een na laatste proef. Dag twee ging mooi gelijk op maar ik verloor mijn ritme vanaf de derde ronde. Ik wist dat ik uit de vrijdag genoeg voorsprong had en maakte mij niet druk. Graag bedank ik mijn sponsors en het enduroteam Twente en natuurlijk Mark voor de sportieve strijd. Volgend jaar rijd ik weer de E3 en de EK’s heb er nog steeds zin in”.
Wassink: ”Ik moest twee dagen winnen voor de titel, maar dat zat er niet in. Lucas was gewoon beter gisteren. Vandaag ging het lekker en pak ik de dag maar net niet goed genoeg voor de tweedaagse. Ik gun het Lucas van harte”. Van Hoof: “Het blijft moeilijk voor mij in het Nederlandse zand. Er is werk aan de winkel”.
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Peter Lenselink koesterde 5 punten voorsprong op Alex van den Broek maar wist dat die de laatste tijd in ‘the winning mood’ zit. Zo ook hier won Van den Broek beide dagen alle proeven. Lenselink wist nog wel twee keer de tweede plaats te arresteren maar verloor zo 6 punten. Het kampioenschap en de tweedaagse kwam zo in handen van Van den Broek. Henk Knuiman landde al snel op plek drie voor Peter Bergsma maar moest de tweede dag stoppen met een opgepompte arm. Bergsma kreeg zo min of meer de derde plaats cadeau. Allan Davids schreef de eerste dag nog een zeer nette vijfde plaats maar moest op de zaterdag de meerderheid erkennen in een plotseling overstekende boom die zijn sleutelbeen in drie stukken sloeg “Het sturen ging niet meer, zij die vertellen dat je met een gebroken sleutelbeen kunt doorrijden moet je niet geloven”. Zo kwam de tweede dag de vierde plaats bij Michel van Roon die nog net de snode plannen van de aanstormende Erwin Wolting wist te weerstaan.
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
Hans Vogels en Wesley Pittens waren het hele jaar al in de slag. Maar Lucas Dolfing, Mark Wassink en dit jaar inter debutant Daan Bruijsten lagen op de loer. De eerste dag ging het lang gelijk op in een zinderende secondenstrijd met hoofdrollen voor Vogels, Dolfing en Pittens. Helaas blesseerde Vogels in leidende positie op proef 9 zijn knie en moest uitvallen. Dolfing had al enkele proeven gewonnen en nam over maar gleed er op het eind even af en zag zo Pittens toch nog passeren voor de dagwinst. Wassink eiste plaats drie op voor Daan Bruijsten en Robin Nijkamp.
De volgende dag was de eerste ronde voor een ontketende Daan Bruijsten. Daarna kwam Pittens op stoom en reed rechtstreeks naar de dag- en overall winst. Wassink passeerde Bruijsten voor plaats twee terwijl Dolfing als vierde eindigde voor Nijkamp. Daarmee was de KNMV Voorzittersbeker voor de snelste in de tweedaagse maar ook de scratch titel voor een overgelukkige Pittens. Totaal tweedaagse Pittens voor Dolfing en Wassink.
EURO/ NATIONALEN A1
De formaliteit van op beide dagen de motor aantrappen doorstond Jan-Willem Arendsen zonder enig probleem waarmee de titel was behaald. Daarnaast greep hij bijna alle proeven en dus ook de tweedaagse. Er was een spiksplinternieuwe deelnemer. Thijs Bulten keek er al enige tijd naar uit en haalde op de dinsdag zijn 18e verjaardag de theorie en op woensdag de praktijk A1 rijbewijs. Onder voorbehoud van slagen was een startplaats geregeld die zo dezelfde dag kon worden verzilverd. Het werd echt zilver want beide dagen reed hij met schijnbaar gemak twee tweede plaatsen bij elkaar. De eerste dag nam neef Bram Bulten P3 in terwijl Bart ten Hove uitviel. Op de zaterdag was het Ten Hove en neef Bram op de plaatsen drie en vier waardoor de neefjes Bulten samen meemochten naar het tweedaagse podium. Arendsen is nog aan het nadenken wat hij volgend jaar gaat doen, hij hoeft niet te promoveren en kan naar de N1 of E1. De A1 gaat ophouden te bestaan en zal volgend jaar samen gaan met de N1. In de E1 lijkt Arendsen beter op zijn plaats als hij met zijn rijkunsten vooruit wilt. Dan heeft hij ook wat meer aan de twee Metzeler endurobanden die Wolfgang Butzner ter beschikking stelde voor dit jeugdig talent.
EURO/ NATIONALEN N1
Paul Oomen was ook deze keer onklopbaar, won beide dagen en de Nationalen N1 cup. Kevin Slagers was de eerste dag goed op dreef en scoorde de tweede plaats voor Nick de Greef. De tweede dag was dat omgekeerd maar Slagers had over twee dagen een beter puntentotaal en mocht het zilver ophalen bij het tweedaagse podium, het brons was voor De Greef. Joep Luth ging beide dagen met de vierde plaats aan de haal.
EURO/ NATIONALEN N2
Dominique Tijhuis-Trutmans was afgelopen seizoen duidelijk de snelste in deze klasse, won alles inclusief de beide dagen alhier maarrrr… had een nul in Harfsen opgelopen. Als de concurrentie die ene wedstrijd wint en vervolgens steeds tweede wordt gaat alsnog de titel naar de net iets minder snellere persoon. De huidige puntentelling legt teveel nadruk op alles uitrijden en is niet alleen om die reden voor herziening vatbaar. De toch ook wel snelle oud-MON crosser Paul Spierings ging de eerste dag goed mee en bleef steken op ongeveer een minuut. De tweede dag hield hij het begrijpelijk op heelhouden en uitrijden, kreeg wat meer aan de broek maar hij kon het zich veroorloven. De cup kwam binnen. De tweedaagse was voor Tijhuis-Trutmans met Spierings op twee en op drie Antony Donders die ondanks een voetbreuk of zware kneuzing opgelopen op de eerste dag de derde plaats behaalde. Wesley Aaldering en Rene Satink lieten tweemaal de vierde en vijfde plaats op de lijst noteren.
EURO/ NATIONALEN N3
Jonny Karst weet dat hij Joey Bak niet baas kan maar koesterde ook de geruststellende wetenschap van een mooie marge van 12 punten. Doordat Bak de eerste dag koppelingsproblemen kreeg en 6 strafminuten opliep ging de dag op twee minuten naar Karst. De tweede dag was Bak ouderwets niet te houden, sloeg een groot gat en won de tweedaagse. Karst wist dat hij er goed voorstond. In de laatste ronde moest hij zich goed concentreren om geen onnodige fouten te maken waardoor zijn droom, het kampioenschap, alsnog in het water zou vallen. Alles kwam goed en het kampioenschap en tweede in de tweedaagse waren zijn loon. Wim Lubbers pakte met een derde en vijfde plaats het brons. Manuel Hoogers had een mindere tweede dag maar pakte toch vier totaal voor Sven-Erik Bulsink.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
Als je deze klasse wilde winnen moest je dat doen van Michel Reins, die was iedereen te snel af. Ook nu toonde hij zich beide dagen de beste en won de tweedaagse en de cup (dit jaar zonder oren). Gerard Steenbergen wist Antoon Slagers de eerste dag nipt te verslaan voor de tweede plaats. De tweede dag was het andersom al bezetten ze toen de vierde en vijfde stek. Geert Mulder deed het met een vierde en derde plaats net iets beter dan Steenbergen en ging als derde naar het tweedaagse podium achter tweede man Slagers. Harry Heijink ging lopen met de vijfde plaats net achter Steenbergen.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50+
Peet van Saase is de te kloppen man maar Arjan van der Veld wilde dat graag proberen. Een schuiver in proef 3 kostte heel wat tijd wat Van der Veld uitzicht gaf op de dag. In de laatste proef keerde Van Saase dat alsnog om. De titel was al binnen en daarom bond Van Saase ook dag twee aan zijn zegekar. Van der Veld mocht mee naar het ereschavot op twee terwijl Laurens Verhees (P3 en P4) plaatsnam op de derde spot. Henk Schuizeman (P5 en P3) eindigde als vierde voor Erik Ekelmans.
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
Dominique Tijhuis-Trutmans stond in toppositie en door beide dagen te winnen won hij de mooie glazen Twin Air trofee. Paul Spierings jr handhaafde zich via een tweede en derde score op de tweede plaats. Joey Bak had een mindere eerste dag maar de tweede dag zorgde voor het vasthouden van de derde positie. Jan Willem Arendsen verbeterde zich één plaats naar P4 door over Antony Donders heen te wippen.
ROOKIE OFF THE YEAR
Dit klassement voor de beste nieuwkomer van het jaar werd tot en met de eerste dag aangevoerd door Jan Willem Arendsen. Dominique Tijhuis-Trutmans had echter een super zaterdag en nam zo alsnog nipt dit klassement over inclusief de medaille en 100 euro van www.enduro.nl
Vrijwilliger van het jaar 2016
De Bouwservice Roestenburg Vrijwilligers Trofee is de opvolger van de Jan Swinkels Lasbedrijf prijs. Om alle hard werkende vrijwilligers te eren kiest de jury er elk jaar eentje uit de stapel aanmeldingen. Voor de 2016 werd dat Marius van de Beek van MAC Veenendaal. Na 38 jaar de verzorging te hebben geregeld en de laatste 10 jaar ook nog clubteam manager is deze prijs zeker op de goede plaats terecht gekomen. Hulde!
HOE MOOI KAN HET ZIJN
Het Kampioensrit debuut van MAC Holten was om door een ringetje te halen. Prachtige enduroproeven waarop ieder van de 182 deelnemers zich kon uitleven naast een organisatie die stond als een huis. De feesttent volgend op het startpodium waar de rijders doorheen sjeesden terwijl het publiek genoot van een bakje koffie was goed gevonden want leverde nog geld op ook. Iedereen stak de loftrompet inclusief de KNMV. Dat smaakt naar een spoedige volgende keer alleen is de hoop dat dit dan wat eerder kan plaatsvinden dan na 70 jaar, een doel op ca 70 weken zou al heel mooi zijn. De club kan het aan en er zijn zelfs al erg wilde plannen voor een EK.
Daglicenties helpen het financieel plaatje van de organiserende club rond te maken. De huidige regeling is dat een daglicentie rijder net als de licentiehouders op donderdag de motor moet inleveren. Ook als men maar één dag b.v. alleen de zaterdag wil rijden. Slechts enkelen hebben dat ervoor over te meer daar er ook geen daglicentie kampioenschap op het spel staat. Het zou zowel rijders als clubs beter uitkomen als daglicenties op de ochtend van elke dag de motor zouden kunnen inleveren. Door deze rare regel kwamen maar 36 daglicenties aan de start, het aantal liefhebbers voor een of twee dagen was aanzienlijk groter.
“2017:” Het ONK 2016 zit erop maar die van 2017 werpt zijn schaduw vooruit. De eerste enduro is in Enter op 14 januari.
OET COMMISSIE STAPT OP
Nadat de wedstrijdleider enduro Wilco Bruijn al in Harfsen had gemeld ermee te stoppen heeft de KNMV OET commissie (Offroad, Enduro, Trial) vorige week aangegeven als geheel op te stappen na de Kampioensrit. Dat hing al een tijdje in de lucht omdat het team (OET/wedstrijdleider) al gedurende langere tijd vindt te weinig ondersteuning te krijgen van het KNMV bureau in Arnhem. Beloftes voor verbetering bleken steeds niet nagekomen. Na overleg met Voorzitter Jan Wilms en bestuurslid Diederik van Haselen heeft de OET dit besluit met pijn in het hart genomen.
Of het nou aan de vernieuwingsdrift en snelheid van de OET lag of aan het bureau, de waarheid ligt vaak in het midden zoals ook KNMV Directeur Patrice Assendelft, die het opstappen betreurt, beaamde. Hoe dan ook is het slecht nieuws voor de sport. Het waren immers allemaal zeer gemotiveerde en deskundige mannen met een motorhart die goede ideeën uitvoerden, nog plannen hadden en altijd bereid tot een goed advies maar als het erop aan komt keihard om een verdiende straf uit te delen. Door hun houding, rondlopen tussen de deelnemers en in gesprek gaan, uitleggen waarom zaken zijn als ze zijn maar ook een open oor hebben voor verbeteringen bleken zij zeer benaderbaar en daarmee rolmodellen voor alle officials in dergelijke functies. Het model zoals dat past in de huidige tijd. Rest de herinnering aan de goede dingen die de commissie, Jos Arends (voorzitter) en de leden Hendrik Jan Wichers (enduro) en Johan Cornelis (offroad), trial was vacant, en wedstrijdleider Bruijn bereikt hebben. Denk onder andere aan hun open- en benaderbaarheid, het starten op scratch volgorde en vele andere verbeteringen die de sport leuker maakten. In het bijzonder de oprichting van de jeugdenduro dat met een stijgende deelname een groot succes is en waar al diverse talenten uit zijn voortgekomen die hun weg in het ONK nog vinden of al gevonden hebben zoals b.v. Thierry Pittens, Michel Hoenson en Jan-Willem Arendsen.
De KNMV betreurt de beslissing, maar respecteert de keuze van de commissieleden en heeft hen bedankt voor hun harde werk en de vernieuwende richting die zij in vele jaren aan de enduro hebben gegeven. De KNMV meldt op zoek te zijn naar een nieuw team dat de komende jaren noodzakelijke ook internationale vernieuwingen in de enduro kan brengen mede gebaseerd op ideeën van deelnemers en aansluitend op het gedachtegoed van de KNMV 2020 plannen. Een vooruitstrevend insteek en met de blik naar de toekomst. Het oude team zou die opdracht best aan kunnen maar vond dat de randvoorwaarden daarvoor ontbraken. De vraag is of nieuwe ideeën met een nieuw team wel hun weg vinden. Als het eerder niet lukte zaken goed geregeld te krijgen met het KNMV bureau moet ook daar de bezem doorheen. Het probleem zat/zit toch aan twee kanten?
Uitslagen op http://www.knmv.nl/motorsport/Uitslagen/
Tekst: Alex Peters
Foto’s: VSFoto.nl
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl