Na spannende race toch weer Wesley Pittens
Een sterk rijdende Wesley Pittens (E2) hield Hans Vogels (E3) midden in de voorbereidingen voor Dakar in twee enduro’s van de scratchzege. Met de spullen op de boot ging Vogels wat makkelijker rond. In een mooie en spannende race wist Vogels twee proeven te winnen terwijl bijna alle resterende naar Pittens gingen. Kleine foutjes aan beide zijden maakten het nog mooier waarbij in enkele proeven de verschillen niet groter waren dan tienden van seconden. Vogels verloor uiteindelijk met vier seconden verschil en Pittens won zijn derde scratch op rij. Nijkamp verloor zijn derde plaats met een val waardoor de zeer sterk rijdende Lucas Dolfing die plaats overnam. Ook Mark Wassink (E3) kon zo aanhaken en uiteindelijk ook nog voorbij komen. Nijkamp (P5) wist nog net de aanstormende Thierry Pittens (E1) te weerstaan die zo op een sterke zesde plaats finishte.
Bij de nationalen hield Daan Bruijsten weer ruim genoeg de kraan open om met flinke voorsprong de concurrentie te kloppen.
GENIETEN VAN ROUTE EN PROEVEN
Drie echte enduroproeven met een mooie route over akkers en door talloze bossages vormden het menu waar iedere ware enduroliefhebber van likkebaard. De hele omgeving werd door buitjes in de nacht en ochtend besproeid waardoor de ondergrond wat vettig werd. Uiteindelijk mocht iedereen daarvan maar ook van de plotseling ingetreden koude (4 graden) genieten. Dat gezamenlijke ‘probleem’ bood wellicht troost voor wie dat nodig had. De eerste proef in buurtschap ‘de Schoolt’ was weer uitgelegd op enkele snelle akkers met kort draai- en keerwerk maar ook vele kronkelige smalle bospaadjes waar best snelheid te maken was. Tenminste als de diepe knippen die in vorige jaren in ontelbare hoeveelheden tussen het hout waren ‘aangelegd’ dat toelieten. De tweede proef lag weer op en rond de oude vuilnisbelt. Het parcours kende de bekende lastige klimmetjes maar die waren door de toch nog vrij droge ondergrond makkelijk. Je moest het bont maken wilde dat fout gaan. De proef bood als altijd talloze echte stuurstukken over bospaden met enkele zwaar lopende akkers voor de afwisseling. Op en naast het HAMAC circuit weer proef drie. Het verzoek van de club motorcrosscommissie vorig jaar om de crossbaan te ontzien voor de cross werd geprolongeerd en zo werden vele lusjes in de bosranden opgezocht naast een enkele akker. De proef bevatte zo net als de andere proeven veel kort draaiwerk en scoorde een hoog endurogehalte. Dit keer opmerkelijk genoeg geen extreem stukjes iets waar deze club normaal gezien patent op heeft. Het zal vast te maken hebben met de slotproef van het EK enduro in 2016 in Harfsen.
In het algemeen was de hele route aantrekkelijk met akkers, zandwegen en bospaden met nauwelijks onverhard. Het genieten van het vele korte stuurwerk en zwaarlopende akkers met hier en daar wat spoorvorming sloopte diverse deelnemers die dachten hier met minder training toe te kunnen. Voor de daglicenties waren de twee rondjes dan ook ruim voldoende. Jammer was een wat lage opkomst in deze met recht al sinds jaren mooiste enduro van Nederland. Met 138 licentiehouders naast zo’n 66 daglicentiehouders was het veld een beetje mager. Gelukkig lijdt het enthousiasem van de HAMAC er niet onder want die is nu eenmaal super enduro minded. De inters alsmede de nationalen reden 3 ronden met in totaal 9 proeven en 195 km’s.
ONK INTERS E1
Lucas Dolfing voelde zich als een vis in het water op deze mooie enduroproeven maar moest (evenals al de anderen) toch nog even wennen aan de glibberigheid van de eerste proef. Een glibbertje leidde ertoe dat met klein verschil deze proef naar de concurrentie ging. Vervolgens ging het gas er op en pakte hij twee proeven en de leiding waarna op De Schoolt in de tweede ronde het weer mis ging. De concurrentie kon niet profiteren want Dolfing herpakte zich uitermate snel. Pittens en Ten Velde wonnen beide een keer de eerste proef maar leken op elkaar aan gewezen om P2 te betwisten. In het begin had Ten Velde de neus voor maar vanaf de door Pittens gewonnen proef 4 was het een en al Pittens wat de klok sloeg en verstevigde zijn greep op P2 terwijl ook Dolfing binnen bereik kwam op 4 seconden. Dolfing bleef strak rijden terwijl Pittens in een poging het gat te sluiten in proef 8 onderuit schoof maar niet veel tijd verloor. Dolfing was echter buiten bereik en zette als klassementsleider zijn ongeslagen reeks voort (acht uit acht) tot 240 punten. Met Ten Velde en Pittens beiden op 208 kan Dolfing bij wijze van spreken een dag missen in de komende tweedaagse kampioensrit (mits hij de andere dag er staat) om een dikverdiende tweede titel te gaan scoren. Voor de tweede plaats moeten de twee andere heren het onder elkaar uitmaken.
ONK INTERS E2
De laatste tijd is Wesley Pittens ongenaakbaar er ook deze editie wond hij er weinig doekjes om. Het was een klein foutje dat Robin Nijkamp op proef 3 maar liefst 0,3 seconde kon inlopen, verder was er niks te beginnen tegen Pittens dominantie. Sommigen fluisteren dat hij veel waagt, maar hijzelf zegt van niet. Iets dat hij bewijst door weinig echt grove fouten te maken. Terwijl hij bekend staat als goed crosser weert hij zich momenteel ook ijzersterk op de echte enduroproeven zoals hier in Harfsen. Moedertjelief kwam er dus helemaal niet aan te pas om wederom het hoogste podium te vinden. Nijkamp reed vrij onaangetast op P2. Daarachter woedde het kampioensgevecht tussen Bas Klein Haneveld en Erwin Plekkenpol. Waar Klein Haneveld de vorige wedstrijden zich de sterkste toonde was nu de gedreven Plekkenpol de betere en pakte al snel P3. In proef 7 ging Nijkamp onderuit waardoor Plekkenpol opeens P2 op 8 seconden zag bungelen. Gelet op de kampioensstand waren die twee extra punten een aantrekkelijk vooruitzicht. Hij zette alles op alles in proef 8 maar twee valpartijen voorkwamen een spannender stand. De derde plaats kwam echter geen moment in gevaar. Klein Haneveld werd achtervolgd door vier kampende heren op de plaatsen 5 t/m 8 maar wist uit hun greep te blijven en beperkte de schade met P4. In de achtervolgende groep had Kay Hulshof aanvankelijk het beste maar Bjorn Sloot die de laatste tijd steeds scherper gaat rijden wist toch de vijfde plaats af te troggelen. Kort daarachter rekende Johnny Bosmans af met Vincent Rikhof voor P7.
Klein Haneveld heeft de mooiste kaarten voor het kampioenschap met 209 om 198 punten voor Plekkenpol, dat scheelt weinig maar is voldoende als hij kans ziet tweemaal kort achter Plekkenpol te finishen in Eindhoven. Wesley Pittens nadert met rasse schreden ondanks het missen van twee resultaten begin dit seizoen. Als derde komt hij 29 punten tekort en lijkt kansloos. Maar voor een titel moet je eerst finishen en bij enduro hebben we al vaker rare dingen zien gebeuren. Maar Klein Haneveld is ervaren en enduro slim, iets wat we Plekkenpol zeker ook niet kunnen ontzeggen.
ONK INTERS E3
Nu Hans Vogels zijn spullen op de boot heeft en even de Dakar teugels wat kan laten vieren is er weinig eer aan te behalen. Mark Wassink was de enige die nog in de buurt kon blijven maar dankzij een mindere dag met wat schuivers kon hij niet verhinderen dat Vogels weer alles won. De tweede plaats was in ieder geval weer binnen. Christian Dignum nam al snel P3 in bezit en zag zijn voorsprong op Robin Voortman gestaag oplopen. Aanvankelijk had Marc Pepers een optie genomen op plaats vijf maar een zeer uitgebreid bodemonderzoek in proef 7 kostte zoveel tijd dat Lars Verbakel die gemakkelijk kon overnemen en naar huis brengen. Pepers hield het verder droog en finishte als zesde. Klassementsleider Vogels leidt ongeslagen met 240 punten terwijl Wassink met 216 alleen nog aanspraak kan maken mits Vogels iets raars meemaakt. Wassinks sportiviteit kennende zal hij dat Vogels niet toewensen. Daarnaast gaan ze samen naar Dakar (Mark voor de tweede keer als monteur van Hans) wat ook voor een deel de goede relatie verklaart. Voortman staat derde op 183 punten.
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Als je stevig aan de leiding staat kiezen sommige voor: ‘maak je niet druk’. Voor de strijdvaardige oud-trialist Alex van den Broek is dat geen optie en hoewel hij Peter Lenselink de eer gunde van proef 1 nam hij de rest voor zijn rekening. Lenselink probeerde het nog wel maar Van den Broek ging steeds harder en dus was de tweede plaats het best haalbare. Peter Bergsma kon deze twee niet baas, had op P3 weinig opponenten en hield dat vast. Henk Knuiman had het stevig aan de stok met de initieel als vijfde rijdende Michel van Roon. Die ging in de derde ronde op twee proeven in de fout waarna Knuiman P5 inpikte en Van Roon aansloot. Van de Broek heeft de leiding stevig in de knuisten met 235 punten. Lenselink volgt met 210 en Bergsma met 181 punten. Het is nog niet beslist maar zomaar zal deze volgorde niet meer veranderen.
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
Mede door de voorbereidingen voor Dakar maar ook sterk rijden van Wesley Pittens (E2) moest Hans Vogels (E3) in de twee voorafgaande enduro’s evenzoveel keer de duimen leggen. Nu de spullen op de boot staan is Vogels (in ieder geval tijdelijk) verlost van de ergste Dakar druk. Dat was te zien ook want de heren waren compleet aan elkaar gewaagd wat betreft snelheid en een sporadisch foutje. In de mooie en spannende race pakte Pittens de eerste twee proeven waarna Robin Nijkamp zich meldde, de derde proef inpikte en even mocht snuffelen aan de tweede plaats. Vogels verloor die eerste ronde acht seconden op Pittens, maakte er weer vier goed op proef 4 en kwam weer op twee. Pittens was snel in proef 5 maar ging in het zicht van de finish onderuit en verloor bijna 10 seconden. Vogels profiteerde maar hield twee seconden achterstand over. De laatste vier proeven gingen tot op tienden van seconden gelijk op maar het voordeel lag steeds net bij Pittens. Vogels bleef steken op uiteindelijk vier seconden verschil, minder dan een klein slippertje. Aldus won Pittens zijn derde scratch op rij in een mooie sportieve strijd waar iedere kenner met volle teugen van had genoten. Nijkamp lag lang derde maar maakte een bodemverkenning op proef 7 waardoor Lucas Dolfing met de E1 TM de derde plaats overnam. Mark Wassink (E3) liep flink in na zijn val in de eerste en tweede proef, zette nog een tandje bij en passeerde de nog steeds geblesseerde Nijkamp in de allerlaatste proef voor plaats vier. Nijkamp zou de vijfde plaats nog bijna verliezen aan Thierry Pittens (E1). Die verslikte zich echter in proef 8 en moest genoegen nemen met een uiterst sterke zesde plaats. Sowieso opvallend dat op deze bosproeven zowel Dolfing als Thierry Pittens zich in de top zes wisten te worstelen met een 250 viertakt motor. Duidelijk is dat op dergelijk kort werk met veel draaien en keren de echte stuurman zich laat gelden. In de tussenstand blijft Vogels leiden met 755 punten gevolgd door Pittens (600) en Wassink (597) nadat Pittens nipt de tweede plaats overnam met de volle 100 punten. Nog twee dagen resteren en 200 punten te verdienen maar hoewel theoretisch alles nog mogelijk is lijkt de kans dat Vogels voor de achtste keer zijn naam laat bijschrijven op de Motorgazet bokaal zeer reëel.
EURO/ NATIONALEN A1
Michel Hoenson bewees zijn niet aflatende vorm en won alles wat maar te winnen was. John Roestenburg kon daar weinig aan doen maar reed wel tijden waarmee hij in de N1 klasse geen gek figuur slaat en tekende voor de tweede plaats. Thymo Scholten reed zijn eigen wedstrijd die resulteerde in de derde positie. Hoenson is de onbetwiste leider met 283 punten, Roestenburg heeft er 185 en Scholten 148. Hoenson moet minimaal twee keer de motor starten op de kampioensrit om zich kampioen te noemen. Maar hij heeft ook nog scratch aspiraties dus er zal nog zeker hard gereden worden.
EURO/ NATIONALEN N1
Kris de Boer is de laatste tijd goed op dreef en ook hier nam hij al snel de leiding in handen. Op weg naar proef 5 ging het mis, uitgevallen! Nick de Greef lag tweede en profiteerde meteen ondanks dat lijstaanvoeder Kay-Arne Bulsink in twee proeven ook wat terugdeed. Het mocht niet baten, De Greef won. Koen Enderink deed aanvankelijk goed mee maar Bulsink toonde zich sneller en greep P2 voor Enderink. De Greef herpakt zich enigszins en weet Bulsink 11 puntjes voor zich op 225 punten. Dat is nog te overbruggen maar dan moet er in de kampioensrit wel worden toegeslagen. Alles of niets! Enderink staat derde met 182 punten.
EURO/ NATIONALEN N2
De laatste tijd ongenaakbare Daan Bruijsten maakte er weer een start-finish overwinning van. Met tijden om bij de senioren vlot mee te kunnen met de eerste tien ligt daar de toekomst. Maar er is nog veel te leren. Kevin de Bruin is duidelijk de snelste van de rest maar kan Bruijsten met geen mogelijkheid bedreigen, de tweede plaats was echter een makkie. Sander Boer kon deze twee voor zich niet bedreigen en tekende voor de derde stek gevolgd door Stefan Harkink en Pim Kasper die het vijftal vol maakten. Kampioensleider Bruijsten staat ongeslagen op 240 voor De Bruin (212) en Boer (196). Zonder pech gaat Bruijsten meer dan verdiend de titel winnen. Duidelijk is al dat hij in 2016 de inters E2 zal gaan versterken. Ook zijn er plannen voor het rijden van de EK enduro.
EURO/ NATIONALEN N3
Leider in de tussenstand Rik Vierhuizen had weer geen tegenstand van betekenis en rijgde alle proeven aan zijn jas. Robin Holtmeulen en Arjan van der Vleuten mochten om het tweede bot kampen wat Holtmeulen verloor doordat vanaf proef 4 de tweede plaats onwrikbaar bij Van der Vleuten kwam te liggen. Rene Satink legde aan als vierde voor Johan Vissers. Hierdoor neemt Van der Vleuten weer de tweede plaats van de kampioensstand in met 211 om 210 achter Vierhuizen die met 235 er riant voor staat. Vierhuizen is nog niet helemaal veilig want een pechdag en alles is anders.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
De kemphanen Erwin Wolting en Edwin Groen proberen al tijden onderling het kampioenschap te verdelen. Groen wist dat hij moest winnen om uitzicht te houden op de titel, deed dat door snel op kop te komen en niet meer weg te geven. Wolting volgde op korte afstand en kon de tweede plaats veilig stellen voor Geert Mulder, Frank Ligthart en Antoon Slagers die ieder nog een proef wisten te winnen en in die volgorde finishten pakten P4 en P5. Wolting leidt de tussenstand met 207 punten terwijl naaste belager Edwin Groen er 199 heeft en Frank Ligthart op enige afstand kanshebber is met 186. Dit gaat vast nog leuk worden met mannen die zo aan elkaar gewaagd zijn.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50+
Kees Zuidhof had ondanks een heftig tegenspartelende Peet van Saase weinig te duchten voor zijn zevende overwinning. Van Saase consolideerde eenvoudig P2 maar had gelet op de kampioensstand graag anders gezien. Henk Schuizeman kwam snel op drie en reed gestaag een groter gaatje naar Arjan van der Veld op P4ier. Een plaats die hij cadeau kreeg doordat Erik Post in proef 7 wel erg lang de tijd nam om te bekomen van een ga-eens-onderuit. Zuidhof heeft een voorsprong van 6 punten op de 204 van Van Saase, Jimmink staat op 196 en is ook nog niet kansloos. Het probleem is de huidige goede vorm en snelheid van Zuidhof, wie doet daar wat aan?
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
Bij de nationalen hield Daan Bruijsten weer ruim genoeg de kraan open om met flinke voorsprong de concurrentie te kloppen. Bij de inters zou hij 14e zijn geworden net achter een groepje met ongeveer gelijke tijden. Michel Hoenson (A1) probeerde het maar bleef steken op de tweede plaats met 94 seconden achterstand. Rik Vierhuizen bestendigde zijn abonnement op P3, Kevin de Bruin greep plaats vier voor Arjan van de Vleuten. De progressie van Bruijsten in de tweede seizoenshelft blijkt onnavolgbaar. Hij heeft 1515 punten en daarmee een hele wedstrijd (200 punten) marge op Hoenson (1306). Vierhuizen (1275) volgt op de derde plaats.
Rookies
Bij de nieuwelingen staat er ook al geen maat op Daan Bruijsten en Michel Hoenson. Maar… ze moeten niet uitvallen in Eindhoven. Wel bijzonder dat deze aanmoedigingsprijs (alweer) terecht gaat komen bij een jonge rijder die ook meten kampioen in zijn klasse gaat worden.
EK ENDURO 2016
Van te voren was er nog even twijfel of deze enduro vanwege de terreingesteldheid wel doorgang kon vinden. Gelukkig was de conclusie ‘doorgaan’ de slimme keuze die vandaag bleek uit de zeer berijdbare route en proeven. Het was zwaar, enkele vermoeide gezichten en hangende koppies spraken boekdelen. Maar het was ook weer beremooi, dit soort enduroproeven zijn nu eenmaal uniek in Nederland. Jammer dat er niet meer de kans hebben genomen ervan te genieten. Volgend jaar wordt het een heel ander verhaal met een tweedaagse EK als slotwedstrijd in Harfsen. Dankzij de inspanningen van de HAMAC en de KNMV OET is het weer zover gekomen. Dat wordt vast genieten op 28 en 29 oktober 2016.
AFSLUITENDE KAMPIOENSRIT EINDHOVEN 12/13 DEC
Over twee weken volgt de apotheose van het ONK in de allesbeslissende tweedaagse kampioensrit op zater- en zondag 12/13 december in Eindhoven. Een nieuwe startlocatie SchippersStop Veldhoven met zeer goede faciliteiten en ruime harde paddock en last-but-not-least een flink uitgebreide route. Er is een nieuw gebied toegevoegd met paden met harde (zwarte) ondergrond die zorgen dat een zeer gevarieerd parkoers van ruim 90% onverhard ontstaat waar elke endurorijder een warm hart van krijgt. Hans Vogels heeft er al eens rond ’gelopen’ en wist te vertellen dat het behoorlijk anders is dan de vorige enduro in Eindhoven, ‘een stuk mooier en minder zwaar om te rijden’. Na afloop is er de niet te missen feestavond met andere enduroliefhebbers, huldigingen, een ‘paar’ drankjes, een DJ en twee zangers die die traditioneel duurt tot in de late uurtjes. Omdat de tweedaagse deze keer op zater- en zondag valt is het inleveren op vrijdag (was vorig jaar donderdag). De snipperdag die je zo uitspaart is keihandig in te zetten voor de maandag after om die beruchte lange brabantse feestnacht lekker te kunnen verwerken.
Deze superrit, de kroon op het 2015 enduro seizoen, mag je niet missen. Informatie over inschrijven enz. zie www.delandsard.nl tabblad 78e kampioensrit. Deelname met daglicenties is mogelijk, zelfs als je maar één dag wilt deelnemen. En hier is de Facebook pagina.
Tekst: Alex Peters
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl