Hans Vogels timmert verder aan 9e ONK titel
Met mooi rustig en droge weersomstandigheden was er weinig te wensen. Zoals altijd in Havelte was het één grote mulle zandbak waar de betere crossers doorgaans het beste uit de voeten kunnen. Toch was het echte endurorijder Hans Vogels (E3) die van meet af aan de leiding nam en de concurrentie weer eens volledig het nakijken gaf. Wesley Pittens (E2) raakte gaandeweg gewend aan zijn spiksplinternieuwe motor en rukte gestaag op naar de tweede plaats. Mark Wassink (E3) zag Pittens passeren maar hield de derde plaats vast voor Bas Klein Haneveld (E2). Plekkenpol had weer zijn gebruikelijk sterke eindsprint maar het bedreiegen van Klein Haneveld zat er niet meer in. Robin Nijkamp had een off-day maar wist toch nog Lucas Dolfing (E1) terug te zetten naar plaats zeven en zo te finishen als zesde.
Bij de nationalen was weer geen enkel kruid gewassen tegen Daan Bruijsten. Achtervolger Rik Vierhuizen bleef steken op 107 seconden.
ISDE Slovakia
Over de recent in Slowakije verreden ISDE is al het nodige geschreven. Wat nog eens benadrukt mag worden was het geweldige presteren van drie NL enduro selectierijders die daar een straf staaltje uitgehaald hebben door de clubklasse te winnen. De VAMC Drie Musketiers (Lucas Dolfing, Bas Klein Hanenveld en Robin Nijkamp) haalden dat sterke staaltje uit en schreven daarmee eindelijk de tweede plaats uit de boeken die ten tijde van de ISDE Assen 1984 door de MCC Wijchen (Wieger Boersma, Bas vd Brink en Alex Peters) was neergezet. Iets dat nog maar eens aangaf dat deze ‘musketiers’ gewoon in een Trophy Team thuishoren. Als je dat aanvult met mannen als b.v. Hans Vogels, Mark Wassink en/of de gebroeders Wesley en Thierry Pittens is het zondermeer een top acht team. Doordat de KNMV ‘dacht’ dat een top 8 met deze rijders er niet in zat werd er voor het tweede achtereenvolgende jaar geen Trophy of Junior Trophy Team geformeerd. Denkfout of niet?
Zo is het gekomen dat de genoemde drie musketiers op eigen gelegenheid en kosten de strijd opgepakt hebben met de vermelde schitterende resultaten. Individueel was het ook bijzonder met de 1e plaats van Lucas Dolfing in de C1 en de top klasseringen van Klein Haneveld 5e en Nijkamp 3e in de C2. Opmerkelijk was ook dat de organisatie rond de ISDE dit jaar een samenwerking was van alle Nederlandse deelnemers. Een initiatief van NL enduro wedstrijdleider Wilco Bruijn dat zéér succesvol uitpakte. Met prima onderlinge samenwerking, goede harmonie en gesmeerd lopende organisatie was alles gezamenlijk geregeld. Bovendien drukten diverse sponsors de kosten. Heel wat anders als in voorgaande jaren waar diverse Nederlandse groepjes ieder hun eigen ding deden. Daarvoor is Bruijn ook uitbundig bedankt maar hij gaf dat behendig terug door te stellen dat die anderen er ook allemaal bij waren (en dus hadden bijgedragen)!!! Dit smaakt zeker naar meer.
EERSTE VAN NASEIZOEN
Wie de ONK enduro competitie kent, weet dat na een kort voorseizoen (dit jaar twee wedstrijden), de zomerstop volgt. Hoe die wordt verteerd door de rijders blijft altijd koffiedik kijken. Zo komt er nog wel eens een verrassende nieuwe rijder met een eerste endurolicentie uit de bus of zijn er opmerkelijke klasse- of motorwissels. Daarover verderop meer. Het naseizoen kent incl de kampioensrit van Eindhoven nog acht wedstrijddagen en al jarenlang is het een (goede) Havelter traditie daar de aftrap voor te doen.
KLAPPERZAND IN DE GROTE ZANDBAK
In de grote zandbak van het militaire oefenterrein Havelte West had de MC Havelte weer het grootste deel van een conditioneel uitdagende ronde van 46 km in elkaar geknutseld. Daarin twee mul klapzand proeven van een goede 5 km waar de snelsten een kleine 5 minuten voor uittrokken. De condities waren gunstig, droog weer en enkele dagen eerder een buitje tegen het stof. De gedachte was dan ook dat de crossers op de vele diepe knippen in het mulle zand in het voordeel zouden zijn. Toch kwam het dit jaar niet tot extreme knippengroei mede door de wat meer op snelheid uitgelegde proeven. Zoals bekend is MC Havelte een vrij kleine (maar wel zeer gemotiveerde!) club van enkele ouwe getrouwe leden wat soms resulteert in een te kleine reparatiesnelheid van kapot gereden lint. En in een zandbak als deze is dan het missen van een ongelint bochtje zo gebeurd. Nu had de club daarnaast de pech dat er in de dagen voorafgaande nog een militaire oefening plaatsvond die op de wedstrijddag eindigde om 07.30 uur. Dat liep helaas een half uur uit waardoor het uitzetten van de eerste proef snel moest gebeuren want de eerste starters zouden om 09.00 uur vertrekken. Zo gebeurde het linten niet overal met een dubbel lint waardoor in de eerste ronde door een verdwenen stuk lint twee Hans Pol en Jarno van de Linde een tijd konden optekenen die 30 seconden onder die van Hans Vogels lag. Goed gereden natuurlijk maar buiten hun schuld werd door de wedstrijdleider besloten deze tijden te handhaven daar het in de uitslag weinig uitmaakte. Maar de twee heren kunnen die tijden wel op hun nachtkastje zetten natuurlijk. Want snellere proeven dan Vogels, dan ben je van goeden huize.
Kapot gereden lint was ook de oorzaak dat een routecontrole door heel wat rijders gedurende twee ronden werd gemist. Die werd later terecht geneutraliseerd, want dan zouden er wel heel erg weinig finishers zijn. Dat was niet de bedoeling. De inters mochten het rondje 5 keer afleggen waar de nationalen genoeg hadden aan vier. Hoewel het nu niet de steeds dieper wordende verraderlijke knipgaten werden was het bepaald niet makkelijk. De conditie speelde een grote rol en velen moesten tot op het tandvlees. Mede hierdoor viel er voor de bodemonderzoekers onder de rijders het nodige te verhapstukken mede waardoor enkele prachtige zwiepers te bewonderen waren. Uiteindelijk viel de oogst voor de medische zorg gelukkig mee hoewel Eddy Heersink ongenadig over de kop sloeg en een lelijke rugblessure optekende. Gelukkig ziet het er na een operatie aardig goed uit en kunnen we Eddepet waarschijnlijk redelijk snel weer in actie zien.
ONK INTERS E1
Ismo ten Velde kwam het beste uit de startblokken maar zag een op stoom geraakte Lucas Dolfing al in proef twee voorbij flitsen. Die verdween vervolgens zonder achterom te kijken richting finish en won de wedstrijd. Ten Velde was snel genoeg om in de buurt te blijven maar zag toch nog tot twee keer toe derde man Thierry Pittens een snellere tijd op de klokken zetten. Des te opmerkelijker is dat Pittens met de A1 rijbewijs Husky 125cc tweetakt rijdt die ten opzichte van 250 viertakten ruim meer dan een handvol pk’s tekort komt. Zeker in dit zand een serieuze handicap. Echt mooi te zien hoe Pittens echt alles uit de 125 weet te persen. Op de hardere proeven in volgende wedstrijden gaat het zeker nog spannen.
ONK INTERS E2
Hoewel het meeste vuurwerk verwacht werd van Robin Nijkamp en de naar Husky en van E3 naar E2 geswitchte Wesley Pittens, was het de kersvers van de E1 overgestapte Kevin Dijk die verrassend het veld aanvoerde na de eerste ronde. Dijk’s zeer sterke openingsexplosie was onnavolgbaar maar vanaf proef 3 nam Pittens met in zijn kielzog lampioensleider Bas Klein Haneveld de koppositie over en verschoof Dijk naar positie drie. Pittens had de dag voor deze wedstrijd een nieuwe Husky 450 2014 uit het krat gehaald dankzij sponsors Laurense motors, SuperB en Husky. Zo had hij alleen tijd om die bike op te bouwen en een testrondje te rijden. Afstellen was er nog niet bij. Pittens wendde snel aan de motor wat in de tweede wedstrijdhelft leidde tot steeds betere tijden. Omdat de concurrentie daar alleen iets oplopende tijden tegenover kon zetten won Pittens terecht en blij de wedstrijd met een marge van 49 seconden op Klein Haneveld. Die had op zijn beurt ruim voldoende afstand om de op stoom komende Erwin Plekkenpol op drie te houden. Robin Nijkamp werd natuurlijk ook in de top drie verwacht maar na een val vroeg in de wedstrijd kon hij moeilijk zijn draai vinden. Toch beperkte hij de schade met een vierde plaats. Dijk viel terug maar tekende in zijn E2 debuut meteen maar voor een sterke vijfde plaats. Daar kan vast nog meer mooie muziek uit komen.
Pittens meldde na afloop: ‘Ik had de Husky nog niet kunnen afstellen, maar hij loopt en veert zo al goed. Ben ik erg blij mee. Door de overstap vanuit de E3 mis ik de eerste twee wedstrijden in deze klasse maar zal alles op alles zetten om alle volgende wedstrijden te winnen. Als Bas en Robin zo nu en dan punten laten liggen maak ik nog een klein kansje. Dat wil ik pakken. Ik ga er vol voor. Voor wat betreft de scratch wil ik de beste endurorijder van dit moment Hans Vogels tegenstand kunnen bieden en ook eens een keer verslaan. Ik maak daarvoor nog wat te veel foutjes maar het gaat steeds beter. Vandaag geeft mij goede hoop daar ik in het begin nog even moest wennen aan de andere motor’.
ONK INTERS E3
De rust die Hans Vogels momenteel uitstraalt moet zijn klassegenoten eigenlijk min of meer tot wanhoop brengen. Nu is de gepokt en gemazelde Mark Wassink zeker niet snel geïntimideerd maar ook hij kon ondanks scherpe tijden weinig uitrichten tegen een Vogels die elke proef met schijnbaar gemak op zijn naam schreef. Wassink kon makkelijk volgen maar zag op het eind toch een gat van 50 seconden op het bord verschijnen. Marc Pepers kon de twee toppers niet volgen maar had ook niet veel moeite met het vasthouden van de derde plaats. Lars Verbakel had lang de vierde plaats in handen maar zag Christian Dignum, die in proef 1 in de fout ging, snel naderen en in proef 9 voorbij komen. Dignum was naar het eind toe duidelijk sneller maar het inlopen van de in de eerste helft opgelopen achterstand op de toen duidelijke snellere Pepers was niet meer te dichten. Dignum blijft zo vierde met Verbakel op de vijfde plaats.
Hans Vogels: ‘”ach ik had eigenlijk een makkelijke dag. Ik ben geen zandrijder en maar weet dat in de bosproeven goed ben, dat is echt mijn ding. Maar vandaag was ik erg relaxed en misschien wel daardoor won ik gelijk de eerste proef. Normaal moet ik dan nog opwarmen maar nu liep het vanaf de eerste meter en toen ben ik maar lekker doorgereden. De tweede wedstrijd helft had ik een half minuutje voorsprong en heb toen het gas iets minder opengedraaid. Ik hoef niet meer zo nodig de achter de . De linten hier in Havelte zijn altijd lastig te zien waardoor het vaker gebeurt dat iemand erdoor schiet. Ze moeten eens nadenken om twee verschillende kleuren lint tegelijk te gebruiken dat helpt die bochten makkelijker te vinden. Vooral de eerste rond als er nog geen spoor ligt is het echt een uitdaging hier. Ik heb vorig jaar al gezegd dat ik streef naar 10 ONKs, dit jaar heb ik nummer 9 in vizier. Maar ik hoef tegenwoordig niet perse een minuut marge te hebben in de scratch, dat had ik in vorige jaren nog wel. Dat geeft rust maar ook vertrouwen. Als er niets geks gebeurt gaat die 9e goedkomen, maar je weet het bij enduro natuurlijk pas als de laatste finish is gepasseerd. Mijn hoofddoel de komende tijd ligt natuurlijk bij de derde deelname aan Dakar. Ik krijg binnenkort de nieuwe motor. Ik vind het top dat Mark Wassink deze keer meegaat als mijn monteur. Mark is niet alleen een fijne vent maar hij kent Dakar en kan sleutelen als de beste. Ben ik erg blij mee.’ Dat het met het rijden van Vogels wel goed zit en dat hij duidelijk relaxed bezig is belooft veel moois voor de toekomst. De concurrentie ligt op de loer maar Vogels in deze vorm is ‘hard to beat’.
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Alex van den Broek voerde met twee overwinningen in het voorseizoen fier de lijst aan en kon zo het label van gedoodverfde favoriet niet ontlopen. Dat benutten liep anders daar de twee Peter’s (Lenselink en Bergsma) zich de betere zandhazen toonden. Lenselink nam direct de leiding in handen en wist 6 proeven te winnen. Regerend kampioen Bergsma nam de andere vier voor zijn rekening maar kon daarmee zelfs geen seconde de leiding overnemen. Resteerde een mooie strijd waarin Lenselink alias ‘Lens’ met de enige beker ging lopen. En Van de Broek dan? Die bleef mooi kort in de buurt in de veronderstelde wetenschap dat een derde plaats ook mooie punten oplevert en als het straks weer krap boswerk wordt hij nog wel even een nootje meeblaast. Je hoeft nu eenmaal niet alles te winnen om kampioen te worden. Vooral altijd finishen en flink punten sprokkelen. Dat hoef je slimme vos Van de Broek niet uit te leggen. Michel van Roon reed vrij eenzaam op en naar de vierde plaats voor Henk Knuiman die in een E-bike training voor de fameuze JEE-O City Downhill Nijmegen zijn rug flink kneusde en nog niet helemaal uit de pijn was. Maar ook Henk hoef je niet uit te leggen wat hiervoor al over het sprokkelen van puntjes is beschreven….
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
Hans Vogels (E3) nam van meet af aan de leiding. Vogels is een klasse apart in bosproeven maar deze keer ging het zand hem ook bijzonder goed af. Normaal heeft hij een slow warm-up in de eerste proef maar deze keer ging hij van meet af aan ‘relaxed en vlekkeloos op pad’. De concurrentie kwam er aanvankelijk dan ook helemaal niet aan te pas. Beste runner-up toonde zich Mark Wassink (E3) die echter in proef 5 de voortdurend op enkele seconden volgende Wesley Pittens (E2) langzij zag komen. Vogels had op dat moment een halve minuut voorsprong en ging over naar consolidatie mode terwijl Pittens er nog een schepje op deed omdat hij halfweg strijd gewend was aan de Husky en zo de laatste vier proeven kon bijschrijven. De winst ging onbedreigd naar Vogels met Pittens op 22 seconden en Wassink derde op nog eens 28 seconden. Bas Klein Haneveld (E2) zat in het begin dicht bij de top drie maar verloor daarna langzaam de aansluiting en zag ‘slow starter maar snel op het einde’ Erwin Plekkenpol (E3) eraan komen maar hield toch de vierde plaats vast voor Plekkenpol op vijf. Robin Nijkamp maakte een harde schuiver en kwam daarna eigenlijk niet meer goed in zijn ritme. Een off-day heeft iedereen wel een keer maar hij wist toch nog Lucas Dolfing (E1) terug te zetten naar plaats zeven en zo te finishen als zesde waardoor de schade enigszins meeviel.
EURO/ NATIONALEN A1
Selectierijder Michel Hoenson zette weer zijn naam achter alle proeven en won daarmee zijn derde A1 beker op rij. Thymo Scholten reed naar een mooie tweede plaats wat deels te wijten was aan de pech van John Roestenburg en Mike Daas die met een defecte machine in de tweede ronde uitvielen. Gevreesd werd dat een te arme afstelling van de 125 tweetakt op de lange en snelle rechte stukken hier roet in het eten had gegooid.
EURO/ NATIONALEN N1
Het was volslagen nieuwkomer Kris de Boer die de gevestigde orde even een lesje zandrijden gaf, alle proeven won en dus ook de winst binnenhengelde. Nick de Greef vocht het met andere titelpretendent Kay-Arne Bulsink uit maar Bulsink toonde zich de sterkte en pakte de tweede positie voor De Greef. Freekie van t Wout had een abonnement genomen op de vierde plaats en dat kon Koen Enderink niet veranderen (vijfde).
EURO/ NATIONALEN N2
Ook deze keer was het slecht kersen eten met Daan Bruijsten. Schijnbaar achteloos schreef hij zoals het een goed crosser betaamt alle proeven bij en trok daarbij een aanzienlijk gat naar tweede man Sander Boer. Die leek onbedreigd tweede te worden maar liet enigszins oplopende tijden in de tweede helft noteren. Gelukkig was dit ook een bekend verschijnsel bij zijn achtervolgers zodat er niet van plaats werd gewisseld en de plaatsen drie t/m vijf voor Jos van Dal, Kevin de Bruin en Stefan Harkink al na de start leken vast te liggen.
EURO/ NATIONALEN N3
Rik Vierhuizen toonde zich al snel de sterkste zandrijder door de eerste ronde de concurrentie gelijk op meer dan 18 seconden te zetten. Dat kon niet meer kapot en ook niet toen in de tweede wedstrijdhelft Arjan van der Vleuten twee en Robin Holtmeulen één proef wonnen. Voor de eindstand maakte het niet uit met Vierhuizen voor de tweede keer in successie als winnaar voor Van der Vleuten en Holtmeulen. Daar achter waren Andre Wouters en Rene Satink het snel eens over de plaatsen vier en vijf in deze volgorde.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
Tot nu toe was Frank Ligthart nog niet erg naar voren getreden, maar in het zand toonde hij wel degelijk bij de titelpretendenten te horen door met enig machtsvertoon de eerste plaats op te eisen. Vijf van de acht proeven waren voor hem. Ook was er één voor Patrick Schellekens en twee voor Edwin Groen. Toch was de strijd wat vlak want al na de eerste proef lagen de eerste vijf plaatsen vast met na Ligthart Groen, Schellekens en Erwin Wolting en Maurice van den Berg op de tweede tot en met vijfde plaats.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50+
De man met kampioenskansen Kees Zuidhof liep in Holten tegen een diskwalificatie aan door een uitlaatje op 101 dB. Dat moest natuurlijk goed gemaakt. Zuidhof deed wat nodig was en won bijna kreukloos. Martien Jimmink kaapte één proefje weg en hield de tweede plaats stevig in de knuistjes maar zag op het einde nog de concurrentie naderen. Gelukkig was de tijd voorbij en bleef de tweede plaats de zijne voor Peet van Saase op drie. Henk Schuizeman heeft een abonnement op plaats vier, dit keer voor Simon Schimmel.
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
Er bleek geen enkel kruid gewassen tegen Daan Bruijsten (N2). Rik Vierhuizen (N3) bleef steken op 107 seconden maar pikte mooie puntjes mee voor Michel Hoenson (A1) en Arjan van der Vleuten (N3) voor Robin Holtmeulen (N3).
HET NAJAAR IS GOED BEGONNEN
De MC Havelte had het weer goed voor elkaar, uiteraard is er altijd wel iets te verbeteren. De dikke uitdaging met de te laat beëindigde oefening van defensie werd keurig opgelost. Al met al toch een prima evenement met ca 177 licentiehouders en 49 daglicenties. Daarmee een stevige toename van rijders. Dat bracht een ander probleempje aan het licht. Want de laatste deelnemer startte in de 65e minuut terwijl de eerste rijders Vogels en Dolfing alweer in minuut 67 langskwamen om te beginnen aan de tweede ronde. Wellicht toch maar een nadenken over een wat langere route? Zo rijden de toppers wel erg snel tussen achterblijvende daglicenties. Dat is ongewenst, mogelijk zijn er op het oefenterrein nog wel wat lusjes te vinden.
Een waarschuwing geldt de rijders die in de pitsstraat veels te hard rijden. Met de ruime tijden in Havelte was dat bovendien nergens voor nodig en bracht het nodeloos gevaar voor mensen en kinderen die daar lopen. De wedstrijdleider heeft aangegeven dat er volgende keer keihard tegen op wordt getreden. Bijdewee, op snelheidsovertreding en in gevaar brengen van anderen staat diskwalificatie.
Op 11 oktober wordt endurominnend Nederland en Belgie verwacht vlakbij de Belgische grens in het mooie Bergeijk.
Tekst: Alex Peters
Foto’s: VSFoto.nl
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl