Glibberige Enterse seizoensopener voor gedreven Hans Vogels
De seizoensopener van het ONK enduro als vanouds in Enter en niet voor het eerst met hard bevroren ondergrond en een lading (stuif)sneeuw en ijs. Onder het motto ‘it giet oan’ (het gaat door) hadden de Entersen flink aan de route en proeven gesleuteld en kon er gereden worden onder mooie droge weersomstandigheden al stond er wel een guur windje en was het hier en daar wat gladjes….
IT GIET ALTIED DEUR IEN ENTER
Ook al ligt er sneeuw, de EMC Enter en zijn endurocommissie laten zich niet afbluffen. Met veel ervaring uit vele altijd zo vroeg in het jaar georganiseerde enduro’s weten de EMC-ers altijd wel een alternatief te bedenken.
Aan afgelasten werd niet eens gedacht hoewel een enkele wanhopige potentiële deelnemer er bijna om smeekte. Het rijden op het harde is voor een Nederlander nu eenmaal wat vreemd. En al helemaal als er ook nog sneeuw en ijs ligt en dus gladheid op de loer. Willen de rijders dit soort uitdagingen tegenwoordig niet meer? Het is niet zo vreemd dat heel wat rijders geen ervaring met sneeuw hebben, het komt niet zo vaak voor. De recentste keer was Enter 2010. Toen lag er een flink pak en ook toen was het motto in zuiver Enters “the show must go on’ and… they did!
Voor de Entersen dus ook nu geen twijfel maar wel de uitdaging toch een zo veilig mogelijke enduro voor te schotelen. Want, wat te doen met al die akkers waar de gleuven zijn dichtgewaaid door de sneeuw? Vlakken! was het antwoord en zo gingen loonwerkers met schuivers aan de gang om brede vlakke banen te schuiven op de route en de proeven. Ook werd om onveilig te hard rijden op de route tegen te gaan maar liefst 20 minuten extra aan de rijtijden per traject toegevoegd. Achteraf bleek dat wat veel, want rijders die dik 20 minuten op een tijdcontrole moesten wachten bij minus 3 en dikke wind die de windchill flink opvoerde, raakten licht aangevroren en daardoor misschien een beetje minder blij. Achteraf is dat makkelijk vast te stellen, maar het aanpassen van eenmaal vastgestelde tijden tijdens een enduro, dat is een onmogelijke opgave.
Met de duidelijkheid dat het doorging kwam ook bijna iedereen van de liefst 177 inschrijvers in Enter aan de start. Daar vielen er uiteindelijk 21 voortijdig van uit inclusief een NV40-er met een gebroken sleutelbeentje. In ieder geval bepaald geen slachting. Bij modder is het beeld vaak veel ongunstiger. De rijders hadden zich dan ook prima aangepast aan de steeds gladder wordende omstandigheden, wat ook te zien was aan oplopende tijden in de proeven. Daarnaast was prima ervaring opgedaan door de doorzetters, want op een buitenlandse wedstrijd waar het flink regent zijn de omstandigheden door de ook dan zeer glibberige ondergrond aardig vergelijkbaar.
LANGE PROEVEN
De route van toch nog een dikke 70 km mochten de Inters 2,5 keer rond en de nationalen en daglicenties 2 keer. Drie proeven waren te genieten. Proef 1 was een lange proef over goed berijdbare akkers en wegen met hier en daar een bruggetje en kende een rijtijd van rond de 12,5 minuten, de tweede was een mooie lange enduroproef met mooie bossages (kruip-sluip werk) en strakke akkers, eigenlijk met voor elk wat wils gedurende circa 13 minuten. De derde proef had de enige dikke bult aan boord en enkele (spontaan ontstane) springschansen maar was al na een kleine 4 minuten gedaan. Let wel dit zijn de tijden van de inters, de nationalen hadden beduidend meer tijd voor nodig. De eerste ronde was alles in de relatief verse sneeuwlaag goed te rijden en was er behoorlijk grip. De tweede en derde ronde zou het, zoals altijd, beter moeten worden. Deze endurowijsheid kwam hier niet tot volle wasdom, het werd juist steeds gladder doordat de losse sneeuw eraf was en ijs resteerde. Het werd daardoor wel gevaarlijker. Zeker in de eerste en tweede proef liepen de tijden flink op wat al helemaal gold voor de enkelingen die in een droge sloten gleden en daar met deze gladheid bijna niet uit konden komen.
ONK INTERS E1
Maar liefst 80 procent van de E1 startbewijshouders kwam aan de start. Dat klinkt in aanleg goed maar als er slechts vijf startbewijshouders zijn wordt het toch een ander verhaal. Velen van de jonge talentvolle N1-ers die in 2012 promoveerden waren evenals enkele oud-E1-ers overgestapt naar een zwaardere klasse. 2012 N1 kampioen Rendo Boersma was juist dit weekend nog tot sportman van de Gemeente Rijssen-Holten uitgeroepen en hield het bij de E1. Ondanks het kleine aantal was er wel degelijk strijd al was al snel duidelijk dat Lucas Dolfing zijn in 2012 verworven kampioenschap hier met verve ging verdedigen. Rechtstreekse opponent Bas Klein Haneveld had het onder deze omstandigheden duidelijk minder naar de zin en liet het opjagen van Dolfing over aan WPM KTM teammaat Ismo ten Velde. Dolfing zag de eerste proef naar Ten Velde gaan maar trok de zaak daarna recht door alle volgende proeven winnend af te sluiten. Ten Velde kwam enkele malen tot zelfs enkele tienden dichtbij maar zag de achterstand gestaag oplopen tot 20 seconden bij de finish. Desondanks een mooie tweede plaats met Klein Haneveld als derde op bijna twee minuten. E1 debutant Boersma kon zich niet met de top drie bemoeien maar vierde op 1,5 minuut van Klein Haneveld was toch een bemoedigend resultaat.
ONK INTERS E2
Neerlands enige WK endurorijder Hans Vogels had een nieuwe sponsor aangeboord. HSF Logistics wilde wat meer endurorijders steunen en vond in Vogels een welwillende topper. Vogels was niet echt blij met de gladde omstandigheden maar wist toch de snelste tijden neer te zetten. Slechts tweemaal moest hij na een slippertje de tegenstand in deze klasse Robin Nijkamp voor zich dulden al was het secondenwerk op proef 6 en 8. De andere tegenstanders van vorig jaar, waaronder EK topper Mark Wassink, hadden een onderkomen gevonden in de E3. Niet dat in de E3 Amel Advokaat zich zo makkelijk aan de kant laat zetten maar met Vogels is het nu eenmaal helemaal slecht piepers jassen. Vogels won uiteindelijk met een voorsprong van 1 minuut 46 op de tweede man. Nijkamp had daarvoor de beste papieren maar oosterbuur Sascha Meyhoff had ook lang uitzicht op die plaats. 
Door een schuiver in proef 5 verloor Meyhoff de aansluiting en het ritme. Toch werd de derde plaats zijn terechte deel. De dit jaar gepromoveerde Mike Bouwmeester meldde zich aanvankelijk als vijfde achter Stefan Hage maar profiteerde netjes van een erg langdurige bodemverkenning van diezelfde Hage op de inmiddels berucht gladde proef 5. Bouwmeester zo op vier voor Hage op vijf.
ONK INTERS E3
De naam is al gevallen, de ‘man to beat’ in de E3 is ‘nog niet zo lang’ papa Amel Advokaat. Dit jaar verkeert hij in mooi gezelschap want met rijders als Mark Wassink overgekomen uit de E2 (weer op de 300 KTM 2 takt, ‘die ligt me toch het beste’), Mike Kock en Marco Teunissen (uit de E1) naast de maatjes van 2012 Erwin Plekkenpol, Bernard van de Pol, Bjorn Schreijer en Wesley Pittens lijkt dit de klasse met de meeste strijd te gaan worden. En dat werd het ook al was de winst van Advokaat niet zo verrassend ondanks een flinke glijpartij in proef 4 waar hij zo’n 40 seconden liet liggen en Wassink de enige niet door Advokaat gewonnen proef mocht binnenslepen. Wassink was ook degene die het dichtstbij bleef en finaal op een minuutje bleef steken. Een flink stuk daarachter begon Plekkenpol als derde met Bernard van de Pol en Mike Kock in het kielzog. Plekkenpol kwam op proef 2 in de problemen, zakte terug naar plaats zeven achter de dicht op elkaar klittende Wesley Pittens en Robby Hermsen. Kock nam de derde plaats over van Van de Pol maar door een beter slotakkoord wist Van de Pol dat op de finish nog om te draaien tot derde met Kock op vier. Als vijfde tikte na een sterke eindsprint toch nog Plekkenpol aan voor Pittens en Hermsen.
INTERS VETERANEN 40+ EV40
Twaalfvoudig kampioen Erik Davids meldde vooraf aan RTV Oost ‘dat hier het kampioenschap niet gewonnen ging worden’. Daarmee bedoelde hij, ‘maar wel verloren’. Hét credo was dus heel blijven, en dat lukte hem. Het met een behoudende rijstijl en constant tempo toch nog drie proeven winnen, waar de klassegenoten her en der in de fout gingen, was meer dan voldoende voor de zoveelste overwining. Daarachter begon de net gepromoveerde Geert Mulder als vierde maar kreeg kennelijk steeds meer lol in de glibberigheid en stootte, door winst in de twee laatste proeven, voorbij aan Michel van de Brand en rechtstreeks door naar de tweede plaats. Van de Brand eindigde als derde voor Peter Bergsma die eigenlijk de hele dag rond de vierde plaats koerste. John Coumans eindigde als vijfde.
SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)
WK-rijder Hans Vogels (E2) sloeg na twee proeven al gelijk een gaatje van zo’n 20 seconden naar Amel Advokaat. Die wist in proef 3 weliswaar een secondje terug te pakken maar in proef 4 kwam de rekening voor die overmoed door een stevige glijpartij die bijna 40 seconden kostte. Vogels zag de leiding niet in gevaar maar kwam op proef 5 zelf in de problemen waar nu net Lucas Dolfing (E1) een strakke tijd neerzette. Advokaat kwam door zijn al genoemde bodemverkenning binnen handbereik van Dolfing, maar zag het gevaar en herstelde netjes met de winst in proef 6 en 8. Zo reed hij schijnbaar makkelijk naar de tweede plaats achter een consoliderende Vogels die op het eind nog even proef 7 binnenhengelde. Dolfing zag zijn derde plaats geen moment in gevaar daar Robin Nijkamp weliswaar op enkele seconden volgde maar in proef 5 bijna een halve minuut liet liggen (letterlijk en figuurlijk). Nijkamp kreeg daardoor Mark Wassink op visite, en die had in de laatste ronde net ietsje meer op het spekgladde waardoor hij de vierde plaats opeiste voor Nijkamp op vijf.
EURO/ NATIONALEN N1
Met maar liefst 20 startbewijzen voor deze instapklasse leek een nieuw record gevestigd. Wellicht diverse jongelingen die in de nieuwe (voor de laaglandse enduro slechte) Europese rijbewijsrichtlijn aanleiding zagen nog even snel een bruikbaar rijbewijs te halen. Onder hen ook enkele jeugdige rijders die overstapten uit de jeugdenduro. Al met al vele nieuwe namen. Onder hen Kay Hulshof die even proefde op de kampioensrit 2012 en daar de N1 op zijn naam schreef en hier voor het logisch vervolg ging. Het niet onvoorspelbare einde was een dikke voorsprong op tweede man Kevin Dijk die op het eind nog het mooie duel met Maikel Verkade in zijn voordeel besliste. Deze heren legden overigens wel bijna drie minuten toe op Hulshof. De vierde plaats ging naar Jordie Berghorst voor Bjorn Sloot.
EURO/ NATIONALEN N2
De van de N1 overgekomen Peter Huijbregts – omdat de lichte motor toch wat te veel investering vergde- is een van de organisatoren van de jeugdenduro in Oirschot. Hier had hij een makkelijke dag want hij hoefde niet uit te zetten en won ongeslagen. Jaap van Norel en Vincent Rikhof bevochten de tweede plaats, Van Norel had aanvankelijk de neus voor maar een glibbertje bracht Rikhof in die positie. Dat duurde tot de volgende proef waar het omgekeerde gebeurde zodat Van Norel finaal als tweede afdrukte met Rikhof op drie. De vierde plaats ging naar Koen Lansink die Michel Gregoire sterk zag oprukken maar uiteindelijk toch moest passen op vijf. Gaat vast een interessante klasse worden dit jaar.
EURO/ NATIONALEN N3
Het was de net van het AntiProm virus herstelde Robin Voortman die zich aan de leiding nestelde en een mooie voorsprong opbouwde. Twee uitglijders in proef 4 en 5 bracht echter de leiding bij Lars Verbakel die vervolgens voldoende eindschot had om nipt de winst te behalen voor Voortman. Jan Schepers had als derde man nog een sterke eindronde in petto maar kwam net te kort en finishte als derde. Ido Jansen en Christiaan van Voorst verdeelden in deze volgorde de plaatsen vier en vijf.
NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40
Na de eerst vijf die promoveerden eind 2012 was Ludwig Cissen de hoogst geëindigde in het kampioenschap die dat niet deed. Zo kreeg hij de favorietenrol die aanvankelijk hevig betwist werd door Jan Kocken. Die volgde Cissen kort maar ging daarna in de fout en zakte terug naar de vierde plaats. Cees Siemons kwam zo op twee maar kon geen vuist maken tegen Cissen die zonder probleem de enige beker kon gaan ophalen. Arthur Breukelaar volgde Siemons op 14 seconden naar de derde plaats. Vijfde man werd Gerard Steenbergen.
NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50
Bijzondere omstandigheden, bijzondere winnaars. Zo ook hier, want oud-zesdaagse rijder Martien Jimmink kan op de akkers de echte crossers niet baas. Maar als het op precies sturen aan komt, ben je bij Martien aan het juiste adres. Zo moest regerend kampioen Gert Berghorst vier keer de proefwinst aan Jimmink laten waar hij de twee overblijvende voor zijn rekening nam. Jimmink sloeg een mooi gat en in Kolhorn zal vast de vlag zijn uitgehangen voor deze onverwachte maar dik verdiende overwinning. Het enige dat restte was spijt bij de teambaas van de Toerenteller ubbergen omdat Jimmink niet in dat team stond als vijfde rijder. De clubteam dagoverwinning was dan een feit geweest. Berghorst handhaafde zich makkelijk als tweede voor Henk Schuizeman (3), Erik Post (4) en Simon Schimmel als vijfde.
SCRATCH NATIONALEN (Twin Air bokaal)
Bij de nationalen maakte ‘oud-gediende’ Peter Huijbregts (N2) en nieuwkomer Kay Hulshof (N1) de dienst uit. Hulshof verloor de leiding in de tweede wedstrijdhelft waardoor Huijbregts de meeste puntjes kon incasseren voor Hulshof, Jaap van Norel (N2) als derde en Vincent Rikhof en Koen Lansink als vierde en vijfde.
SNEEUW IN ENTER
De EMC weet altijd weer het mooie in slechte weersomstandighheden boven te halen en naast een interessante ook nog een redelijk veilige route en proeven te maken. Ondanks de winterse omstandigheden waren na afloop vele voldane gezichten te bewonderen, en daar doen de Entersen het voor! Het gerucht gaat overigens dat de Enterse vrijwilligers dit jaar zo veel mensen op de been hadden weten te krijgen dat men er op een zeker moment 20 naar huis wilde sturen. Wie het gelooft…
De nieuwe A1 klasse voor de nieuwe gelijknamige rijbewijzen was nog niet actief. Kan ook niet als de eerste rijbewijzen eerst vanaf 19 januari zijn te behalen. Met dit weer zijn ook hele ladingen examens afgelast. Daardoor is het aantal potentiele halers van een A1 rijbewijs met 1277 gestegen daar Minister Schultz van I&M geen uitzondering wil maken en dus degene die nog dachten voor 19 januari aan die regel te ontsnappen nu (niet zo) mooi in het A1 vangnet zitten (mits jonger dan 24 jaar). Misschien de eerste A1-ers op de volgende enduro op 23 februari in Eindhoven?
Na afloop van de enduro organiseert MAC Veldhoven een crossproef om de tijd te overbruggen tot de KNMV tijdwaarmeming de uitslag heeft uitgerekend. Deze proef telt niet mee voor het enduroklassement en staat open voor alle inters. Rene Kokx van www.rkokxenduro.nl stelt voor de besten een prijzenpot van 500 euro ter beschikking. Nadere details volgen binnenkort.
Nieuw informeel klassement!!!!
Onder de dreiging dat wellicht in 2014 de Scratch een officiële KNMV status gaat krijgen, is de ‘club’ daarachter: Leo Brans, Henk van der Spek en ondergetekende onder het motto ‘hoe meer bekers hoe beter’, al vast gaan brainstormen over een opvolger. Dat werd zo’n leuk idee dat besloten is die maar gelijk in te voeren. Daarom is vanaf 2013 ingesteld de Rookie of the Year prijs (een trofee en een geld prijs) bestemd voor de snelste nieuwkomer bij de nationalen die dit jaar voor het eerst een endurolicentie heeft gekocht. Ook mogen deelnemen zij die vorig jaar pas tijdens de laatste drie wedstrijddagen zijn ingestapt. Rijders die denken hiervoor in aanmerking te komen, worden verzocht zich met spoed te melden op info@enduro.nl
Er wordt met een puntengemiddelde gewerkt, dus ook tijdens het seizoen je rijbewijs halen en meetellen voor dit klassement is mogelijk en biedt gelijke kansen op de hoofdprijs! Wel heb je minstens vier tellende resultaten nodig; stap je later in dan tel je het volgende jaar mee.
Volledige uitslag en proeftijden bij de KNMV
Tekst: Alex Peters
Foto’s: VSFoto.nl
© Het gebruik van de hier geplaatste tekst is alleen toegestaan met schriftelijke toestemming van de auteur.
Alex Peters, Uw evt. reacties gaarne naar: Peters@DeNop.isonzeclub.nl